Przywspółczulny układ nerwowy: funkcje i podróże
Istnieje wiele bodźców, które wywołują nasze reakcje alarmowe. Stres, potencjalne zagrożenia zmieniają nas i powodują aktywację organizmu. Ta aktywacja wymaga zużycia dużej ilości energii. Jednak od momentu, w którym należy zachować czujność, konieczne jest powstrzymanie wydatków energetycznych, które nas uspokajają , odprężając nasze systemy cielesne i wracając do normalnego stanu.
Ten proces, który w momencie aktywacji przeprowadzany jest nieświadomie i mimowolnie na poziomie fizjologicznym, jest wykonywany przez przywspółczulny układ nerwowy .
Podział autonomicznego układu nerwowego
Mówiąc o systemie przywspółczulnym, do którego się odnosimy układ lub obwód nerwowy, który unerwia różne systemy organizmu , zaczynając od tułowia mózgu i podążając za rdzeniem kręgowym.
W tym obwodzie odkrywamy, że neurony nie łączą bezpośrednio mózgu i narządu docelowego, mając pośrednie połączenia w autonomicznych zwojach. Komunikacja między neuronami, zarówno przed, jak i po-poziomowym, opiera się na transmisji acetylocholiny.
Wraz ze współczulnym układem nerwowym i układem jelitowym przywspółczulny jest jedną z podziałów autonomicznego lub neurowegetatywnego układu nerwowego, która zarządza i kontroluje nieświadome i mimowolne procesy niezbędne do utrzymania życia, jak bicie serca lub rytm oddychania.
Główne funkcje parasympatycznego układu nerwowego
Główną funkcją parasympatycznego układu nerwowego jest ta z wytworzyć stan spoczynku, który pozwala ciału oszczędzać lub odzyskiwać energię , powodując relaksację ciała i odzyskanie jego stanu po obecności bodźców aktywujących. W tym sensie, oprócz wywoływania relaksacji, bierze również udział w realizacji trawienia i odpowiedzi rozrodczej.
W ten sposób możemy rozważyć układ przywspółczulny odwrotny odruch układu współczulnego, ponieważ oba systemy generalnie wykonują działania, które się przeciw sobie nawzajem , W ten sposób, podczas gdy sympatyczny przygotowuje się do działania i ogólnie powoduje przyspieszenie organizmu i jego metabolizm, przywspółczulny powoduje reakcje, które przygotowują się do oszczędzania i odzyskiwania energii, spowalniając system.
W skrócie, przywspółczulny układ nerwowy wykonuje serię automatycznych funkcji, których istnienie ma sens ze wspólnego działania ze współczulnym układem nerwowym, z którym się uzupełnia (wywołując przeciwne efekty).
Sytuacja neuroanatomiczna
Podczas gdy współczulny układ nerwowy ma dużą ilość unerwienia nerwów przy bardzo różnych wysokościach kręgosłupa, w przypadku przywspółczulnego układu nerwowego ten rozkład jest bardziej skoncentrowany , będąc w stanie znaleźć się szczególnie w określonych lokalizacjach wewnątrzczaszkowych iw okolicy krzyżowej rdzenia kręgowego.
Tak więc zazwyczaj można znaleźć dwie dywizje, czaszkową i sakralną .
1. Obszar czaszkowy
W obrębie tego regionu wyróżniają się połączenia z różnymi regionami, zarówno na poziomie podwzgórza (w którym występują nerwy nadtętno-przysadkowo-przysadkowo-przysadkowo-przysadkowo-przysadkowe), jak i śródmózgowie (odnajdujemy zwoje rzęskowe, z którego się rodzą). nerwowe połączenia, które wywołują ruch i dopasowanie oka do światła, dzięki czemu można go skurczyć za pomocą tęczówki) i romb (jest wiele nerwów czaszkowych). W tym rejonie przywspółczulnego układu nerwowego podkreślają obecność i udział wielu włókien nerwowych o dużym znaczeniu .
Na przykład, poprzez nerw błędny system dociera do serca, płuc i przewodu pokarmowego , prowokując różne działania. Ponadto na tym obszarze znajduje się nerw językowo-gardłowy, który utrudnia połykanie. W systemie tym uczestniczyły również nerwy twarzowe niosące informacje, które umożliwiają wytwarzanie śliny i śluzu w jamie ustnej oraz łzach w oczach.
2. Święty region
W dolnej części rdzenia kręgowego znajdujemy kręgi krzyżowe, będące u dorosłych zespolone w pojedynczą strukturę kostną. W tym regionie możemy znaleźć jedno z niewielu połączeń parasympatycznego układu nerwowego, które nie występują na poziomie wewnątrzczaszkowym , W kości krzyżowej znajdujemy zwoje, które unerwiają układ moczowo-płciowy, co jest logiczne biorąc pod uwagę odcinek rdzenia, w którym się znajduje.
Reakcje w różnych systemach unerwionych
Fakt, że główne jądra układu przywspółczulnego znajdują się w częściach mózgu (z wyjątkiem tych znajdujących się w rdzeniu krzyżowym) utrudnia wyobrażenie sobie rodzaju działania, które wykonuje.Aby rozwiązać ten problem, przystępujemy do wskazania, w jaki sposób wpływa on na wiele systemów, które dostarcza.
System wizualny
W sytuacjach zagrożenia człowieka rozszerza źrenicę, ponieważ jest to konieczne, aby móc postrzegać, tym lepiej w celu wykrycia i rozróżnienia bodźców zagrażających. Ma to na celu wykrycie jakiegokolwiek przebłysku możliwego zagrożenia w czasie i być w stanie ustąpić przed wczesną reakcją.
Jednak w stanie spoczynku nie jest konieczne rejestrowanie tak dużej ilości światła , Układ przywspółczulny odpowiada za skurcz źrenicy, zmniejszając światło, które dostaje się do układu wzrokowego i jest rzutowane na siatkówkę.
Układ sercowy
System przywspółczulny wywołuje w sercu reakcję przeciwną do reakcji układu współczulnego. Ponieważ chodzi o zmniejszenie wydatków na energię i odzyskanie wewnętrznej równowagi ciała, spowalnia tętno i ciśnienie krwi krew płynie wolniej przez ciało.
Układ oddechowy
W układzie oddechowym przywspółczulny działa to powodując skurcz oskrzeli , co pozwala na jej skurcz i relaks. Bierze udział w normalnym rytmie i pozwala układowi oddechowemu zmniejszyć ilość tlenu w sytuacjach, w których poprzednio wymagał jego zwiększenia. Powoduje to, że energia uzyskana i wykorzystana przez organizm znajduje się w normalnych granicach.
Układ trawienny
Chociaż wydatek energetyczny, jaki organizm powoduje podczas trawienia, jest podwyższony, powodem, dla którego jest on zatrzymywany w sytuacjach napięcia, w którym potrzebna jest cała dostępna energia, są normalne sytuacje, w których ciało odpręża się jego działanie zostaje wznowione dzięki systemowi przywspółczulnemu .
Oprócz odzyskania normalnego stanu, powoduje to, że organizm jest w stanie odzyskać utracone rezerwy energii, co jest fundamentalne. Zatem układ przywspółczulny stymuluje ruch przewodu pokarmowego i uwalnianie enzymów trawiennych. W ustach stymuluje produkcję śliny.
System wydalniczy
W sytuacjach zagrożenia wydalanie stwarza ryzyko, wymagając pewnego poziomu energii, aby go przeprowadzić, oprócz ryzyka związanego zarówno z procesem wydalniczym, jak i samym wydalaniem (może ono służyć do lokalizowania pacjenta przez zapach lub ciepło). Jednak wydalanie odpadów jest niezbędne dla zachowania równowagi ciała. W tym aspekcie układ przywspółczulny unerwia zarówno vegiję, jak i zwieracz odbytu, zaciskając pierwszą i rozluźniając drugą .
System narządów płciowych
Przywspółczulny ma również ważny związek z ludzką seksualnością. I czy ciało jest w stanie spoczynku pozwala na podniecenie seksualne , powodując erekcję (zarówno prącia, jak i łechtaczki).
Bibliografia:
- Kandel, E.R .; Schwartz, J.H. & Jessell, T.M. (2001). Zasady neuronauki. Czwarta edycja. McGraw-Hill Interamericana. Madryt
- Guyton, A. C. i Hall, J. (2006). Traktat o fizjologii medycznej. Elsevier; 11 edycja.
