Test wartościowy tematyczny (TAT): charakterystyka i działanie
Każdy z nas ma swój własny sposób postrzegania rzeczywistości, interpretowania jej oraz działania i bycia w świecie. Każdy z nas ma swoją własną osobowość. Częściowo odziedziczona i w dużej mierze wyuczona, osobowość jednostki pozwala nam poznać, a nawet przewidzieć do pewnego stopnia, jak wchodzić w interakcje i reagować na sytuacje jednostki. Może to mieć duże znaczenie, jeśli chodzi o zbadanie przyczyn, które powodują, że różne podmioty reagują na różne sposoby w tej samej sytuacji lub że ktoś nieustannie przejawia zachowania, które wywołują dyskomfort lub są nieprzystosowane. Dlatego opracowano różne mechanizmy i testy próbujące ocenić osobowość.
Jeden z wielu istniejących testów w tym sensie orientacji psychodynamicznej i w ramach testów projekcyjnych, jest testem apematyczności tematycznej lub TAT .
- Powiązany artykuł: "Testy projekcyjne: 5 najczęściej używanych typów"
Thematic Apperception Test lub TAT
Stworzony przez Murraya w 1935 roku, TAT ma być systemem oceny nieświadomych potrzeb, oczekiwań i lęków, które regulują nasze zachowanie i które przyczyniają się do kształtowania naszej osobowości z interpretacji niejednoznacznych bodźców (biorąc pod uwagę autora, który w tym procesie może obserwować obecność cech osobowości).
Jest to rzutowy test lub test, w którym TAT jest znany jako najbardziej przejrzysty i najlepiej znany wykładnik testowego testu projekcyjnego (które zasadniczo musi opowiedzieć historię z prezentacji jednego lub więcej arkuszy). Jako rzutowy test pochodzenia psychodynamicznego, jego celem jest analiza nieświadomych elementów podmiotu, które kształtują i kształtują jego osobowość w dużym stopniu.
Ta ocena ma tę zaletę, że jest zamaskowana, co oznacza, że badany nie wie, co jest oceniane, ani jakiej odpowiedzi można się od niego spodziewać, i trudniej jest mu sfalsyfikować odpowiedzi (zmniejszając prawdopodobieństwo udzielania odpowiedzi w oparciu o społeczne zainteresowanie ). Jednak nie pozwala na analizę ilościową, a jedynie jakościową różni specjaliści mogą uzyskać różne wnioski z jego zastosowania i nie mieć pojedynczego wyizolowanego bodźca, ale jego interpretacja wymaga analizy całości.
Ten test projekcyjny składa się w sumie z 31 płyt w czerni i bieli, z których wszystkie oprócz jednej przedstawiają różne ustrukturyzowane sceny, ale niejednoznaczne, powiązane z różnymi tematami. Wśród nich jedenaście jest uniwersalnych, podczas gdy pozostałe są podzielone w zależności od rodzaju badanej populacji (w zależności od płci i wieku) w taki sposób, że każdy podmiot może najwyżej zwizualizować wynik. Jednak nie jest konieczne, aby wszystkie zostały zaliczone, ale klinicysta oceni, czy warto podać tylko najbardziej odpowiednie w zależności od danego pacjenta.
Podmiot powinien krótko obserwować każdy arkusz, aby opracować z niego i elementów, które są częścią sceny, opowieść, biorąc pod uwagę, że najpierw widzi obraz lub scenę, aby później rozwinąć krótką narrację dotyczącą tego, co się dzieje. w tym, co działo się wcześniej i co będzie dalej. Będzie to interpretacja tych opowieści, które pozwolą nam uzyskać wyobrażenie o procesach psychicznych analizowanego tematu.
- Może jesteś zainteresowany: "Rodzaje testów psychologicznych: ich funkcje i cechy"
Interpretacja
Wyniki TAT nie mają jednej możliwej interpretacji , ponieważ nie jest to standardowy test odzwierciedlający określone wyniki. Jego ocena wymaga wysokich dawek intuicji i oceny klinicznej, z informacjami uzyskanymi z jakościowego typu. Nie pozwala na postawienie diagnozy, ale na obserwację sposobu postrzegania rzeczy przez pacjenta i ich struktury.
Chociaż istnieją różne systemy klasyfikacji i interpretacji wyników, zależą one w dużej mierze od celów analizy osobowości pacjenta. Na przykład Podręcznik Mechanizmów Obronnych proponuje ocenę istnienia zaprzeczeń, projekcji i identyfikacji jako mechanizmów obronnych przeciwko konfliktom psychicznym, które zostałyby przedstawione w opowiadaniach. Niezależnie od metody interpretacji, w prawie wszystkich przypadkach brane są pod uwagę dwa główne czynniki: z jednej strony treść narracji, z drugiej - sposób, w jaki historia jest ustrukturyzowana lub ukształtowana .
Treść
Oceniając treść opowieści, twórca testu uznał, że konieczne jest uwzględnienie sześciu głównych aspektów.
Bohater lub bohater opowieści jest jednym z tych elementów. W arkuszach zawierających więcej niż jeden znak jest to temat, z którym pacjent identyfikuje iw którym historia jest wyśrodkowana.Zwykle ten, który ma więcej podobieństwa do samego pacjenta. Należy pamiętać, że same kartki nie wskazują jednoznacznie na istnienie głównej osoby, która jest podmiotem, który ją wybiera. Podobnie obserwuje się, czy pacjent wybiera pojedynczego protagonistę, czy też zmienia się podczas dyskursu, lub gdy wybiera grupę, zwierzę lub obiekt jako taki.
Trzeba to również wycenić istnienie różnych cech we wspomnianym protagoniście i rolę, jaką ma w narracji (jest dobra / zła, aktywna / pasywna, silna / słaba ...). Ten, z którym się identyfikuje i jako wspomniana postać, informuje nas o autoscepcji analizowanego pacjenta.
Kolejną kwestią do podkreślenia, powiązaną z poprzednią, jest motywacja i potrzeby bohatera , Jak się czuje lub czego chce lub motywuje wewnętrznie, aby działał tak jak on. Ochrona bliskich, nienawiść lub miłość, lub to, co sprawia, że czujesz, że wydarzenia są częścią tego aspektu. Jest to również związane z celami i celami.
Trzecią kluczową kwestią są naciski, którym jest ona poddawana, lub co dzieje się z podmiotem i które mogą oznaczać jego sposób działania. Tutaj można ocenić możliwe obawy lub stresujące lub traumatyczne sytuacje, które mają wpływ na życie pacjenta.
Środowisko jest czwartym z głównych aspektów oceny. Pacjent musi interpretować nie tylko bohatera i to, co się z nim dzieje, ale także oceniać sytuację, w której się znajduje. Środowisko i relacje z innymi postaciami, czyli jak te postacie lub role spełniają (są rodziną, parą, przyjaciółmi, wrogami, groźbami, zwykłymi świadkami ...), są świetnymi przykładami. Potrafi informować o sposobie odniesienia się do otoczenia i jego postrzegania przez pacjenta .
Piąta z wartościowych wartości to rozwój samej historii. Jak wydarzenia zdarzają się, jak się zaczynają i jak się kończą. To oczywiście może być związane z faktycznymi oczekiwaniami pacjenta odnośnie jego własnej skuteczności i nastroju.
Ostatnim, ale nie mniej ważnym punktem analizy jest temat opowieści, które zwykle wiążą się z obawami i obawami pacjenta , Na przykład, ktoś w depresji i / lub z myślami samobójczymi będzie dążył do odtworzenia elementów związanych ze śmiercią lub kogoś, kto ma obsesję na punkcie czystości i zarazków chorobowych.
Forma opowieści
Oprócz tego, co mówi pacjent, istotne jest, jak on to mówi i stopień zaangażowania pokazany w działaniu. To, czy pacjent współpracuje, czy nie, czy prawidłowo postrzega obrazy i rozumie, co powinien robić, czy też ma wystarczającą zdolność do wizualizacji i opracowania, są niezwykłe aspekty, które mogą wskazywać na obecność oporu lub trudności związanych z konkretnym problemem ( a także ocenić, czy test jest wskazany, czy nie).
Już w samej historii należy wziąć pod uwagę, czy istnieje spójność, liniowość, sprzeczności , czy fantazja lub realizm jest używany, czy nie, jeśli używasz wielu lub kilka przymiotników lub podasz szczegóły.
Odnośniki bibliograficzne
Murray, H. (1973). Analiza fantazji. Huntington, Nowy Jork: Robert E. Krieger Publishing Company ..
Sanz, L.J. i Álvarez, C. (2012). Ocena w psychologii klinicznej. Podręcznik przygotowania CEDE PIR, 05. CEDE: Madryt