Teoria wyboru Williama Glassera

Kwiecień 24, 2024

W codziennym życiu nieustannie podejmujemy decyzje. Co robić, jeść, z kim być ... To prawda, że jesteśmy pod wpływem dużej liczby ludzi (środowisko rodzinne, społeczne, akademickie i środowisko pracy mają ogromne znaczenie w naszym życiu i mogą częściowo kierować naszym zachowaniem), ale jednak ostatecznie jesteśmy tymi, którzy podejmują ostateczną decyzję lub podejmują ostateczną decyzję. Wybieramy

Z psychologii ten fakt został przeanalizowany z różnych perspektyw i wygenerował kilka teorii. Wśród nich teoria wyboru Williama Glassera .

Powiązany artykuł: "Psychologia poznawcza: definicja, teorie i główni autorzy"

Teoria wyboru Glassera

Teoria wyboru Williama Glassera proponuje to człowiek jest zdolny do samokontroli , W rzeczywistości kontrola nad swoim zachowaniem jest tylko pod naszą kontrolą. Nasz mózg i umysł umożliwiają kontrolę zachowania od wewnątrz.

Teoria ta pochodzi z paradygmatu poznawczego i proponuje, że chociaż świat zewnętrzny wpływa na nas, jesteśmy jedynymi odpowiedzialnymi za nasze własne działania. Środowisko zapewnia nam tylko wejścia, które interpretujemy i na które reagujemy w określony sposób zgodnie z naszymi wyborami. Tak więc teoria wyboru zakłada, że jesteśmy w stanie kontrolować nasze myśli i działania, a nawet wpływać na nasze emocje i fizjologię.

Z kolei wkład Glassera zakłada obwinianie innych lub losowo jest sposobem na uniknięcie naszej odpowiedzialności , aby nie zaakceptować, że zdecydowaliśmy się działać, lub nie robić tego sami.

Istota ludzka musi umieć interpretować sytuacje realistyczne, brać odpowiedzialność za własne zachowania, a nawet emocje (ponieważ są wytwarzane wewnętrznie i możliwe jest działanie w celu ich modyfikacji) i rządzą ich własne i społeczne potrzeby bycie kontynuacją etyki jako sposobu na dawanie sobie wartości). W przeciwnym razie mogą pojawić się problemy, takie jak zaburzenia psychiczne lub problemy adaptacji do środowiska.

Powiązany artykuł: "10 głównych teorii psychologicznych"

Dlaczego działamy? Podstawowe potrzeby

Teoria Glassera wskazuje, że człowiek ma szereg potrzeb, które muszą zostać spełnione. W szczególności teoria wyboru proponuje istnienie pięciu.

Przede wszystkim podstawowe przeżycie: karmienie i spanie, oba regulowane przez wewnętrzne mechanizmy. Kolejną z najważniejszych potrzeb jest przynależność , w którym potrzebujemy więzi afektywnej z naszymi rówieśnikami, kochanej i bliskiej naszemu otoczeniu. Trzecią z potrzeb będzie siła lub kompetencja, dzięki której czujemy się spełnieni, gdy spełnimy nasze cele i wzmocnimy naszą samoocenę i poczucie kompetencji.

Wolność i umiejętność wyboru poza zasadniczą częścią teorii wyborów jest to jedna z podstawowych potrzeb człowieka. Ostatnia, ale także bardzo ważna jest potrzeba cieszenia się, czerpania przyjemności z naszych działań.

Ponieważ potrzeby te nie są zastępowane przez siebie: konieczne jest, abyśmy podjęli działania w celu ich osiągnięcia. To prowadzi nas do stwierdzenia, że ostateczną przyczyną, która skłania nas do działania, jest endogeniczność: chęć udzielenia im satysfakcji. I z tym, wybieramy zachowania, które wykonujemy i jak to robimy , A nawet, gdy wydarzenia, które nas od nich odbierają lub od nich oddziałują, wpływają na nas: percepcja, poznanie i emocje są wewnętrznymi elementami, w których mamy pewną zdolność do kontrolowania.

Siedem nawyków

William Gassler proponuje istnienie siedmiu nawyków o destrukcyjnych skutkach i które uniemożliwiają prawidłowy rozwój i dobre samopoczucie ludzi, którzy nas otaczają, a nawet nas samych. Te nawyki zakładają próbę ograniczenia wolności wyboru lub uniknięcia odpowiedzialności za nią. Te nawyki są winne, grozić, narzekać, krytykować, karać, karcić i przekupić.

Z drugiej strony, w ten sam sposób, w jaki to uważa istnieje kolejna seria nawyków, które zachęcają do dobrego rozwoju , dobre relacje i szanujące prawo do wyboru i wzięcia odpowiedzialności za własne działania. W tym przypadku nawyki, które teoria uważa za konstruktywne, to słuchanie, ufanie, zachęcanie, akceptowanie, szanowanie, negocjowanie i wspieranie innych.

Zastosowania teorii Williama Glassera

Teoria wyboru Williama Glassera ma zastosowania w różnych dziedzinach , podkreślając wśród nich praktykę kliniczną i edukację.

Problemy psychiczne w obrębie teorii

Teoria wyboru uważa, że większość problemów, które powstające na poziomie psychologicznym mają swój początek w kiepskiej osobistej interakcji , konieczne jest poprawienie związku między jednostką a środowiskiem i ich rówieśnikami w celu rozpoczęcia powrotu do zdrowia.

Jak powiedzieliśmy wcześniej, musimy również pracować nad właściwym postrzeganiem rzeczywistości i odpowiedzialności za pomocą własnych działań i reakcji na środowisko. Używana jest terapia rzeczywistości .

Innym aspektem, na który należy zwrócić uwagę, jest to, że w przypadku każdego problemu konieczne jest skupienie się na teraźniejszości, czyli momencie, w którym pacjent jest w stanie działać i powodować zmiany. Same objawy nie są tak istotne ponieważ są postrzegane jako nieprzystosowawczy sposób radzenia sobie z niewystarczającymi relacjami. Myśli i zachowania można modyfikować bezpośrednio, podczas gdy inne aspekty można modyfikować za ich pośrednictwem.

Aby pomóc pacjentom, terapeuta pracuje nad takimi aspektami, jak interakcja z innymi, identyfikowanie i ocenianie obecnych zachowań, które mogą być nieprzystosowane, wspólne planowanie bardziej adaptacyjnych sposobów działania i zobowiązanie się do ich przeprowadzenia bez akceptacji wymówek lub nałożenia sankcji.

Powiązany artykuł: "Reality Therapy (Reality Therapy) autorstwa Williama Glassera"

Teoria wyboru w świecie edukacji

Inną dziedziną, w której można zastosować teorię wyboru William Glasser, jest edukacja. W tym obszarze należy wziąć to pod uwagę uczenie się będzie przebiegać według tych samych wzorców, co zachowanie , będąc czymś wewnętrznym, a nie zewnętrznym.

Tak więc postać nauczyciela jest przewodnikiem (z wizją podobną do konstruktywizmu), która pomaga uczniom w generowaniu własnego uczenia się. Znaczące uczenie się jest stymulowane, a pamięć jest krytykowana. Student musi być w stanie znaleźć użyteczność tego, czego się nauczyłem , albo w końcu się zapomni. W związku z tym zadania muszą wzbudzać zainteresowanie, a także przemawiać do tego, że podmiot stopniowo zyskuje większą autonomię i możliwość wyboru.