Rodzaje feminizmu i ich różne nurty myśli
Feminizm to zestaw bardzo zróżnicowanych ruchów społecznych i politycznych , Częściowo z powodu długiej historycznej trajektorii, a częściowo z powodu różnorodności tradycji ideologicznych, które w niej istnieją, istnieje wiele rodzajów feminizmu, z których niektóre nie tylko proponują różne strategie realizacji swoich celów, ale także mają różne cele.
Następnie zobaczymy różne główne nurty feminizmu.
Główne typy feminizmu
Ta klasyfikacja nurtów feminizmu powinna być rozumiana jako uproszczenie, ponieważ istnieje wiele rodzajów feminizmu i pojawiają się tu tylko główne gałęzie .
1. Pierwsza fala feminizmu
Pierwsza fala feminizmu, która pojawiła się między końcem XIX a początkiem XX wieku koncentruje się na poszukiwaniu formalnej równości mężczyzn i kobiet , Innymi słowy, walczyli o prawo do głosowania dla kobiet, niedyskryminację kobiet w przepisach i możliwość, że oni również mogli mieć dostęp do własności zamiast być prostymi administratorami krajowej gospodarki.
Typ feminizmu w tej epoce jest zasadniczo liberalny i opiera się na zasadach Oświecenia. Był to ruch, który zaczął się od idei, że nie ma uzasadnionego powodu, aby łamać zasadę równości bronioną przez intelektualistów oświecenia i dyskryminować kobiety.
Perspektywa analizy rzeczywistości pierwszej fali feminizmu opierała się zatem na indywidualizmie: problemy kobiet nie były postrzegane jako społeczne, ale jako ataki na ich indywidualność i zdolność do akumulowania własności prywatnej.
2. Druga fala feminizmu
Od drugiej fali feminizmu, która nastąpiła między latami 60. i 90., liczba typów feminizmu jest dalej zróżnicowana poprzez przyjęcie wpływów z postmodernistycznej filozofii i dla odejścia od indywidualizmu liberalnego feminizmu.
W tym nowym feminizmie uważa się, że podstawowym problemem, z którego chce się skończyć u podstaw (stąd "radykalne" wyznanie), jest zjawisko społeczne i historyczne, czyli coś, co należy zaatakować z perspektywy kolektywistycznej. To sprawia, że dialektyka odziedziczona po marksizmie łączy się z wpływem postmodernistycznych idei.
W tym pokoleniu feminizmu pojawiają się dwie główne gałęzie: feminizm różnicy i równości. Obie są jednak pogrupowane w kategorię zwaną radykalnym feminizmem, z której wynika, że charakter dyskryminacji kobiet nie zależy od konkretnych form prawnych, ale raczej od historycznego systemu gospodarczego, politycznego i społecznego ucisku. kulturowy zwany patriarchatem.
2.1. Feminizm równości
Od feminizmu równości Celem jest, aby kobiety mogły osiągnąć ten sam status, który zajmują tylko mężczyźni , między innymi. Ponadto należy rozumieć, że płeć jest konstrukcją społeczną, która historycznie służyła uciskowi wobec kobiet poprzez role płciowe przypisane sztucznie przy narodzinach.
Dlatego feminizm równościowy podkreśla ideę, że mężczyźni i kobiety są istotami zasadniczo ludzkimi, poza narzuconymi płciami. Nie oznacza to jednak, że w praktyce bezpośrednim celem feminizmu równości jest sama równość; Jak rozumiemy tę część braku równowagi między płciami, możliwe jest bronienie pozytywnej dyskryminacji w niektórych obszarach, na przykład jako środek tymczasowy. Na przykład może być wymagana minimalna liczba kobiet w parlamentach.
Historycznie, feminizm równości był pod silnym wpływem marksizmu , ponieważ w przeciwieństwie do feminizmu różnicy koncentruje się na materialnych aspektach najbardziej podstawowych ludzkich potrzeb, podczas gdy część analizy skupia się na zjawiskach społecznych.
2.2. Feminizm różnicy
Od feminizmu różnicy cel położenia kresu uciskowi wobec kobiet jest ustalany bez odniesienia do statusu męskiego , Od tego typu feminizmu broni idei potwierdzania wartości kobiecych (zmienionych tak, by nie były one podyktowane męską perspektywą) i ich różnicy z męskimi.
Tak więc dystans rysuje się w odniesieniu do idei feminizmu rozumianego jako ruch, który prowadzi do równości, ponieważ zakłada się, że kobiecość musi mieć własną przestrzeń do rozwoju i przetrwania. Dokonało się to zarówno w obrębie feminizmów, jak i spoza nich ostra krytyka feminizmu różnicy za bycie esencjalistą i bronić fundamentalnie koncepcji, a nie ludzi.
3. Trzecia fala feminizmu
Trzecia fala feminizmu rozpoczęła się w latach 90. i trwa do dziś.Gdyby w pierwszej fali feminizmu wprowadzono już w feminizmie tożsamość i interpretacyjną niuans, tutaj nacisk kładziony na podmiotowości rozciąga się znacznie bardziej, dając miejsce tożsamościom r , Muzułmański feminizm i wiele innych wariantów. Chodzi o to, by zakwestionować perspektywę białych i zachodnich kobiet jako filaru feminizmu.
W tym pokoleniu istnieje pewien rodzaj feminizmu, który wyróżnia się na tle innych niż poprzednie: transfeminizm.
3.1. Transfeminizm
Jest to jeden z rodzajów feminizmu, który pije więcej niż jedną z najbardziej radykalnych krytyek binaryzacji płci : teoria queer Zgodnie z tym, płeć i to, co uważa się za biologiczną płeć ludzi, są konstruktami społecznymi.
Dlatego osoby z cechami fizycznymi związanymi z kobiecością przestają być głównym tematem, który musi zostać wyemancypowany poprzez feminizm, ale wzmocnienie musi być osiągnięte przez wszystkie typy mniejszości, w tym osoby, które doświadczają swojej płci inaczej niż tradycyjne i dlatego są dyskryminowani: transseksualiści z dysfunkcją płci, bez dysfunkcji płci, itp.
W ten sposób feminizm obecny w transfeminizmie nie ma już biologicznej płci ludzi jako kryterium określającego, kto jest uciskany, a kto nie, a także zawiera matryce tożsamości, które nie mają nic wspólnego z płcią, jak rasa i religia.
- Może jesteś zainteresowany: "Top 10 rodzajów orientacji seksualnej"
Bibliografia:
- Bocchetti, Alessandra (1996). Czego chce kobieta, Madryt: Cátedra Editions.
- Molina Petit, C. (1994). Feministyczna dialektyka oświecenia, Barcelona: Anthropos.
- Varela, N. (2005). Feminizm dla początkujących. Barcelona: Edycje B.
