10 najciekawszych legend japońskich

Kwiecień 3, 2024

Na całym świecie istnieje wiele mitów i tradycji, pochodzących z różnorodności kultur, które były (i wciąż są) w całej historii. Jedną z mitologii, która najczęściej fascynuje świat zachodni, są Japończycy, którzy wzbudzają wielkie zainteresowanie i stają się popularni w miarę upływu czasu.

Są wielokrotne japońskie mity i legendy, które starożytni mieszkańcy wyspy próbowali wyjaśnić światu, który je otacza, i który wciąż jest przedmiotem inspiracji dla wielu pisarzy i artystów.

Dlatego w tym artykule zamierzamy zrobić krótki zbiór dziesięciu japońskich legend, krótkich lub bardziej złożonych, dowód bogactwa kulturowego tego regionu Azji , Pozwalają one dostrzec tradycyjną perspektywę Japończyków w odniesieniu do tak różnych tematów, jak miłość, pochodzenie elementów przyrody lub geografia ich terytorium.

Powiązany artykuł: "10 krótkich meksykańskich legend opartych na folklorze"

Wybór najpopularniejszych legend japońskich

Następnie zostawiamy Wam krótką kolekcję dziesięciu znanych i ważnych japońskich legend, które wyjaśniają nam z japońskiego folkloru powód istnienia elementów natury lub opowieści o miłości lub terrorze opartej na bogach, stworzeniach i duchach typowych dla jego mitologia

1. Bambusowy kuter i księżniczka księżyca

Jedną z najbardziej znanych postaci mitologicznych w Japonii jest Kaguya-hime, na której znajdują się liczne legendy. Wśród nich możemy zobaczyć, jak niektóre z legend nawiązują do niektórych najważniejszych elementów geograficznych wyspy, takich jak Mount Fuji. Jeden z nich jest następujący, który zawiera również odniesienia do przyczyny mgły, która obejmuje tę górę (w rzeczywistości wulkan, który wciąż wykazuje pewną aktywność).

Według legendy była kiedyś skromna stara para, która nigdy nie była w stanie mieć dzieci, mimo że bardzo tego pragnęła. Żyć, para zależała od kolekcji bambusa i jego użycia do tworzenia różnych artykułów , Pewnej nocy staruszek udał się do lasu, by ciąć i zbierać bambus, ale nagle zauważył, że jedna z próbek, które wyciął, świeciła w świetle księżyca. Po zbadaniu łodygi znalazł w niej małą dziewczynkę o wielkości kilku centymetrów.

Ponieważ jego żona i on nigdy nie byli w stanie mieć dzieci, mężczyzna zabrał ją do swojego domu, gdzie para dała mu imię Kaguya i postanowiła wychować ją jako swoją córkę. Ponadto gałąź, z której dziewczynka odeszła, zaczęła ostatecznie wytwarzać złoto i kamienie szlachetne, czyniąc rodzinę bogatszą.

Dziewczyna rosła wraz z upływem czasu, stając się piękną kobietą. Jej piękno będzie takie, że zacznie mieć wielu zalotników, ale ona nie chce wyjść za mąż. Wiadomość o jej pięknie dotarła do uszu cesarza , który zaintrygowany poprosił go, aby przyszedł do jego obecności, na co Kaguya-hime odmówił. Przed odmową cesarz odwiedzał ją osobiście, szybko się w niej zakochując i udając, że zabiera ją ze sobą do zamku, do którego również odmówiła. Odtąd cesarz nadal utrzymywałby komunikację z Kaguya-hime poprzez liczne listy.

Pewnego dnia młoda kobieta rozmawiała z przybranym ojcem o powodzie jej zaprzeczeń, a także o tym, dlaczego każdej nocy spędziła godziny patrząc w niebo: przybyła z Księżyca, swojego domu, którego była księżniczką i do której Byłem przeznaczony do powrotu w krótkim czasie. W trudnej sytuacji rodzice powiedzieli cesarzowi, który wysłał strażników, aby uniemożliwić powrót kobiety na Księżyc.

Pomimo środków bezpieczeństwa, noc pełni księżyca obłok schodził z Księżyca z zamiarem wzięcia go. Zanim jednak wyjdziesz ponownie do domu, Kaguya-hime pożegnała się z rodzicami i zostawiła list miłosny dla cesarza wraz z butelką, w której zostawił drugiemu eliksir życia wiecznego. List i butelka zostały przekazane cesarzowi, który postanowił zabrać ich na najwyższą górę i stworzyć ognisko. Tam, gdy księżyc wyszedł, cesarz wrzucił literę i eliksir do ognia, wytwarzając dym, który unosił się w miejscu, w którym ukochany odszedł. Ta góra to Góra Fuji-yama, a nawet dzisiaj możemy zobaczyć na jej szczycie dym z ogniska cesarza.

Może jesteś zainteresowany: "10 legend irlandzkich pełnych mitologii i folkloru"

2. Czerwona nić przeznaczenia

Jedną z najbardziej znanych legend miłosnych Japończyków jest ta, która mówi nam o czerwonej nici przeznaczenia, która zaczyna się od naszego małego palca (który jest nawadniany przez tę samą tętnicę, co środkowy palec, coś, co zakończyło kojarzenie pierwszego z przekazywanie uczuć), które należy powiązać z intencją innej osoby, do której jesteśmy przeznaczeni, z zachowaniem głębokiej więzi z nimi. Są to legendy, które zazwyczaj mówią o miłościach, które są predysponowane do tego, by się wydarzyły , Chociaż istnieje więcej niż jedna legenda oparta na tej koncepcji, najbardziej znana jest ta, która następuje.

Legenda głosi, że wiele lat temu cesarz otrzymał wiadomość, że w jego królestwie istnieje potężna czarodziejka zdolna zobaczyć czerwoną nitkę przeznaczenia. Cesarz kazał jej stanąć przed jego obecnością, prosząc, by pomógł mu znaleźć tego, który powinien być jego żoną.

Czarodziejka zaakceptowała i zaczęła podążać za tą nić, zabierając oboje na targ. Tam czarodziejka zatrzyma się przed plebejuszem , biednego chłopa, który sprzedawał produkty na rynku z dzieckiem w ramionach. Następnie czarodziejka powiedziała cesarzowi, że skończyła się jego nić. Jednak widząc, że ma do czynienia z chłopem o wielkiej nędzy, cesarz myślał, że czarodziejka kpi i popycha chłopa, powodując upadek jej dziecka i dużą ranę na głowie. Po nakazaniu egzekucji czarodziejki, cesarz wrócił do pałacu.

Wiele lat później, pod kierunkiem jego doradców, cesarz postanowił poślubić córkę jednego z najważniejszych generałów w kraju, choć nie widział jej aż do dnia ślubu. Tego dnia, widząc jej twarz po raz pierwszy, odkryła, że jej przyszła żona ma bliznę na głowie, wynik upadku jako dziecka. Najwyraźniej: tak jak przepowiedziała czarodziejka, kobieta, która miała dzielić z nią życie, była dzieckiem chłopa.

3. Sakura i Yohiro

Kolejna z najbardziej znanych legend wyjaśnia nam z historii miłosnej pochodzenie i rozkwit Jedno z najpiękniejszych i najbardziej charakterystycznych drzew w Japonii: czereśnia , Historia jest następująca.

Legenda mówi, że dawno temu, w czasach wielkich wojennych konfliktów, istniał las pełen pięknych drzew. Wszyscy mieli obfite i kwieciste szkło, a takie było ich piękno i pocieszenie, że nie oferowali walki w lesie. Wszyscy oprócz jednego: był młody okaz, który nigdy nie kwitł i nikt nie podszedł do niego z powodu jego suchego wyglądu i złego wyglądu.

Pewnego dnia wróżka, widząc sytuację drzewa, została poruszona i postanowiła mu pomóc: zaproponował drzewu rzucenie zaklęcia, dzięki któremu przez dwadzieścia lat mógł czuć to samo ludzkie serce, mając nadzieję, że doświadczenie emocji sprawi, że rozkwitnie , Również w tym okresie może stać się człowiekiem do woli. Gdyby jednak po tych latach nie mógł odzyskać i rozkwitnąć, umarłby.

Po przyjęciu zaklęcia i otrzymaniu zdolności odczuwania i przekształcania, drzewo zaczęło wkraczać w świat ludzi. To, co zastał, było wojną i śmiercią, co sprawiło, że unikał ich przez długie okresy. Lata mijały, a drzewo traciło nadzieję. Jednak pewnego dnia, kiedy stał się człowiekiem, drzewo zostało znalezione w strumieniu do pięknej młodej kobiety, która traktowała go z wielką życzliwością. Chodziło o Sakurę, z którą Pomagając jej przynieść wodę do domu, odbyła długą rozmowę o stanie wojny i świata.

Kiedy dziewczyna spytała jej imię, drzewo udało się paplać Yohiro (nadzieja). Widywano je każdego dnia, pojawiła się głęboka przyjaźń. Ta przyjaźń skończyłaby się stopniowo coraz głębiej, aż stała się miłością. Yohiro postanowił powiedzieć Sakurze, jak się z nią czuje, wraz z faktem, że to drzewo miało umrzeć. Młoda dziewczyna umilkła.

Kiedy minęło niewiele czasu, zanim dwadzieścia lat zaklęcia się skończyło, Yohiro znów stał się drzewem. Ale chociaż nie spodziewałem się tego, Sakura przybyła i przytuliła go, mówiąc mu, że go też kocha , W nim znów pojawiła się wróżka, oferując młodej Sakurze dwie opcje: pozostać człowiekiem lub połączyć się z drzewem. Sakura zdecydowała się połączyć na zawsze z Yohiro, czymś, co dało początek kwiatom drzewa: wiśniom. Od tego momentu twoja miłość może być widoczna podczas kwitnienia wiśni.

4. Legenda o Yuki Onna

Yuki-Onna to yokai lub duch kobiecej formy, który pojawia się podczas nocy śniegu żywić się energią życiową tych, którzy gubią się na ich terytorium i zamieniają je w zamrożone posągi , Ta istota jest częścią wielu legend, przedstawiających śmierć przez zamrożenie. Wśród nich jednym z najwybitniejszych jest ten, który następuje.

Legenda głosi, że pewnego dnia dwóch młodych drwali i stolarzy, Mosaku i Minokichi, wracało do domu z lasu, gdy byli zanurzeni w śnieżycy. Zarówno nauczyciel, jak i uczeń schronili się w kabinie i wkrótce po tym, jak zasnęli.

Jednak w tym momencie wybuch gwałtownie otworzył drzwi, wchodząc z nią ubrana na biało kobieta, która zbliżając się do mistrza Mosaku, wchłonęła jego energię życiową i zmroziła go, coś, co zabiło go na miejscu. Młody Minokichi został sparaliżowany, ale widząc swoją młodość Yuki-Onna postanowił mu wybaczyć w zamian za to, że nigdy nie ujawnił, co się stało , w takim razie on by go zabił. Młody człowiek zgodził się.

Rok później Minokichi poznał i poślubił młodą kobietę o imieniu O-Yuki, z którą miał dzieci i szczęśliwe relacje. Pewnego dnia młody człowiek zdecydował powiedzieć swojej żonie, co przeżył. W tym momencie O-Yuki została przemieniona, odkrywając siebie jako Yuki-Onnę i gotową zabić Minokichi po obróceniu tego paktu. Jednak w ostatniej chwili postanowił mu wybaczyć, gdy uważał go za dobrego ojca , a po pozostawieniu swoich dzieci w opiece Minokichi, opuścił dom, aby nigdy nie wrócić.

5. Shita-kiri Suzume: wróbel ściętego języka

Niektóre starożytne japońskie legendy mają formę bajki, która pokazuje nam cenę chciwości oraz cnotę życzliwości i umiaru. Jednym z nich jest legenda o wróble obciętego języka.

Ta historia mówi nam, jak szlachetny i życzliwy staruszek udał się do lasu, by ciąć drewno, by znaleźć rannego wróbla. Starzec zlitował się nad ptakiem, zabierając zwierzę do swojego domu, aby się nim zajął i karm go. Żona starca, chciwa i chciwa dama, nie wspierała go, ale to go nie powstrzymało. Pewnego dnia, gdy staruszek musiał wrócić do lasu, kobieta sama zostawiła rannego ptaka, który znalazł kukurydzę, która została zjedzona. Kiedy wrócił, widząc, że to skończył, wpadł w gniew i przeciął język wróbla, zanim wyrzucił go z domu.

Później, gdy stary drwal powrócił i dowiedział się, co się stało, poszedł go szukać. W lesie i przy pomocy wróbli, starzec znalazł karczmę wróbli , gdzie był mile widziany i mógł się przywitać z tym, którego uratował. Pożegnawszy, wróble dały mu wybór jako dar wdzięczności między dwoma koszami, jednym dużym i jednym małym.

Staruszek wybrał małego, aby odkrył kiedyś w domu, który ukrył skarb wielkiej wartości. Jego żona, po zapoznaniu się z historią i pojawieniem się kolejnego koszyka, poszła do gospody i zażądała od niej drugiego koszyka. Dali mu go z ostrzeżeniem, że nie otworzył go, dopóki nie dotarł do domu , Mimo to staruszek je zignorował, otwierając koszyk w górach. To spowodowało, że to, co zobaczyła w jej wnętrzu, było różnorodnymi potworami, czymś, co ją przeraziło w taki sposób, że potknęła się i spadła z góry.

6. Amemasu i tsunami

Japonia znajduje się na terytorium, które ze względu na swoją sytuację geologiczną i od czasów starożytnych jest często karane licznymi katastrofami naturalnymi, takimi jak trzęsienia ziemi lub tsunami. W tym sensie możemy również znaleźć mity i legendy, które próbują wyjaśnić, dlaczego te zjawiska. Przykład znajduje się w legendzie Amemasu, która próbuje wyjaśnić, dlaczego tsunami.

Legenda ma to w czasach starożytnych istniała gigantyczna yokai (termin, który odnosi się do zestawu nadprzyrodzonych duchów o wielkiej mocy, które składają się na wiele z japońskiej mitologii) w postaci wieloryba zwanego Amemasu, który zamieszkiwał jezioro Mashu w taki sposób, że jego ogromne ciało blokowało przepływ wód Ocean Spokojny.

Pewnego dnia do jeziora podszedł mały jeleń, aby ugasić pragnienie. W tym momencie gigantyczna yokai skoczyła, by zjeść jelenia, połykając go w akcie. Małe jelenie, wewnątrz Amemasu, zapłakały. Płakał tak, że jego łzy, o wyjątkowej czystości, Przebiły żołądek bestii z taką siłą, że otworzono dziurę w wnętrznościach Amemasu , zabijając go, puszczając jelenia.

Śmierć yokai została zauważona przez ptaka, który przeszedł przez obszar, który biegnie do różnych wiosek, aby ostrzec przed niebezpieczeństwem, że śmierć przypuszczalnie jest jego ciałem, które spowolniło wody oceanu. Jednak Z wyjątkiem Ajnów, którzy uciekli na wysokie terytoria, większość mieszkańców wyspy była ciekawa i poszli nad jezioro, aby zobaczyć, co się stało.

Raz tam i widząc olbrzymie ciało yokai postanowiło zjeść to bez żadnego szacunku. Ale to miało poważne konsekwencje: po zjedzeniu ciała Amemasu zniknęło to, co zablokowało wody Pacyfiku, które w tym samym czasie zamknięte wody zalały okolicę i zabiły wszystkich obecnych .

To spowodowałoby pierwsze tsunami, które tylko pozostawiłoby Ajnów przy życiu, którzy posłuchali ostrzeżeń ptaka. Mówi się, że po tym reszta tsunami, które niszczą Japonię, jest spowodowana przez gniew ducha przed zbrodniami skierowanymi do zwierząt morskich.

7. Teke-teke

Miejska legenda terroru oparta na współczesności, opowiada nam historia Teke-Teke jak nieśmiała młoda kobieta, która przemieniła się w ducha, który krąży po wiejskich dworcach .

Legenda mówi o tym, jak nieśmiała i krucha dziewczynka padła ofiarą szkolnego zastraszania. Młoda kobieta otrzymywała ciągłe upokorzenia i dręczenia, nie mogąc się bronić. Pewnego dnia młoda kobieta została pochłonięta swoimi myślami i czekała, aż pociąg wróci do domu, kiedy zauważy ją kilku jej oprawców.

Zabrali cykadę z drogi, rzucając ją na plecy. Kiedy zwierzę zaczęło śpiewać na plecach, dziewczyna przestraszyła się i upadła na tory , w taki sposób, że przejechał tylko pociąg: dziewczyna umarła, rozdzielając się na dwie części pociągiem.

Odtąd mówi się, że w nocy można zobaczyć górną część ciała pełznącą po paznokciach, szukającą jej drugiej połowy w rozpaczliwy i wściekły sposób. Jeśli znajdzie kogoś, zapyta, gdzie są jego nogi, a czasami atakuje je swoimi pazurami (próbuje popchnąć inne osoby na tory, a nawet zabić je i przekształcić w takie stworzenia jak ona).

8. Yamaya no Orochi

Japońskie legendy często zawierają obecność różnych bogów Shinto, a także wielkie czyny i zdobywanie skarbów. Przykładem jest legenda o smoczycy Yamaya no Orochi .

Legenda mówi nam, jak na początku ludzkości żyła w tej samej krainie z bóstwami i zwierzętami, będąc w równowadze i pomagając sobie nawzajem. Jednak Przyszedł czas, gdy bóg Izanagi wszedł w konflikt ze swoją żoną Izanami coś, co na zawsze zniszczyło równowagę.

W kontekście wojny między oboma bogami zło pojawiło się w wielu bóstwach, a oni i smoki przybyli na świat (ten ostatni urodził się z roślinności, która pochłonęła krew bogów). Wśród tych ostatnich istot powstał jeden z najpotężniejszych smoków, Yamata no Orochi, który miał osiem głów i ogonów , Istota domagała się od ludzi osadników Izumo ofiary ośmiu dziewcząt każdej nocy pełni księżyca, raz w miesiącu.

Mieszkańcy wypełniali ofiarę, pozostając niewiele bez dziewic. Przywódca Izumo miał córkę, Kuszinadę, która w wieku szesnastu lat widziała, jak składano ostatnie ofiary. Będzie następna. Ale pewnego dnia bóg Susanowo przybył do Izumo i zakochał się w Kushinadzie. Bóg obiecał zniszczyć Yamata no Orochi, jeśli w zamian otrzyma rękę młodej kobiety, czemu szybko zgodził się król.

Gdy nadejdzie noc, gdy Kushinada zostanie złożona w ofierze, Susanowo przebrała się za służącego i zabrał smoka z ośmiu beczułek likieru, zanim zaczęła się uczta, w której miała umrzeć młoda kobieta. Smok pił, każda głowa beczki, aż się upił i zasnął. Następnie bóg Susanowo przystąpił do odcięcia głów i ogonów od bytu, a także ich wnętrzności. Spośród szczątek wyjął miecz Kusanagi no Tsurugi, lustro Yata no Kagami i medalion Yasakani no Magatama, trzy imperialne skarby Japonii.

9. Rybak i żółw

Wiele legend japońskich opiera się na promowaniu dobroci i cnoty, a także na konieczności słuchania ostrzeżeń. Tak dzieje się z legendą o rybaku i żółwiu, który również jest jedno z najstarszych odniesień do podróży w czasie .

Legenda mówi nam, że kiedyś był rybak o imieniu Urashima, który pewnego dnia zaobserwował, jak na plaży niektóre dzieci torturowały ogromnego żółwia. Stawszy im czoła i płacąc im kilka monet, pozwolił zwierzęciu powrócić do morza. Następnego dnia, łowiąc ryby w morzu, młody człowiek usłyszał głos wołający go , Kiedy się odwrócił, zobaczył znowu żółwia, który powiedział mu, że jest sługą królowej mórz i że chciała go poznać (w innych wersjach sam żółw był córką morskiego boga).

Stworzenie zabrało go do Smoczego Pałacu, gdzie rybak został dobrze przyjęty i zabawiony. Został tam przez trzy dni, ale potem chciał wrócić do domu, ponieważ jego rodzice byli starzy i chciał ich odwiedzić. Przed odejściem bóstwo morza dało mu skrzynię, o której ostrzegał, że nigdy nie powinien się otwierać.

Urashima powrócił na powierzchnię i skierował się do swojego domu, ale gdy przybył, widział, że ludzie są dziwni, a budynki są inne. Kiedy przyszedł do jego sprawy, znalazł ją całkowicie opuszczoną, a po znalezieniu rodziny nie mógł jej znaleźć. Pytając sąsiadów, niektórzy starsi powiedzieli jej, że w tym domu mieszka pewna stara kobieta z synem, ale on utonął. Ale kobieta już dawno zmarła, zanim się urodził, a wraz z upływem czasu miasto się rozwinęło. Chociaż dla Urashimy minęło zaledwie kilka dni, minęło kilka wieków na świecie .

Tęskniąc za czasem spędzonym w Pałacu Smoka, młody człowiek spojrzał na małe pudełko, którym dał mu je bóstwo morza, i postanowił je otworzyć. Od wewnątrz wyszła mała chmura, która zaczęła schodzić w kierunku horyzontu. Urashima podążył za nią na plażę, ale za każdym razem trudniej było iść naprzód i zauważać coraz więcej słabości. jej skóra była pomarszczona i pęknięta, jak u starszej osoby.Kiedy dotarł na plażę, w końcu zrozumiał, że to, co trzymano w pudełku, było niczym innym, jak latami, które minęły dla niego, że po jego otwarciu wrócili do jego ciała. Zmarł wkrótce potem.

10. Legenda o Tsukimi

Niektóre japońskie legendy mówią nam o pochodzeniu niektórych świętowań i tradycji, takich jak legenda o Tsukimi, która wyjaśnia tradycję obserwacji księżyca pierwszego dnia jesieni .

Legenda głosi, że kiedyś pewien stary pielgrzym znalazł dzień z kilkoma zwierzętami, takimi jak małpa, lis czy królik. Wyczerpany i głodny poprosił o pomoc w zdobyciu jedzenia. Podczas gdy lis polował na ptaka, a małpa zbierała owoce z drzew, królik nie dostał niczego, co człowiek mógłby zjeść.

Widząc starca tak wyczerpanego i słabego, zwierzę postanowiło rozpalić ogień i rzucić się na niego, ofiarowując swoje własne ciało jako pożywienie , Przed szlachetnym gestem staruszek ujawnił swoją prawdziwą tożsamość: było to potężne bóstwo, inkarnacja Luny, która postanowiła wynagrodzić gest królika, zabierając go na księżyc razem z nim.