Kobieca anorgazma (niezdolność do osiągnięcia orgazmu): przyczyny i leczenie

W ramach badań, które zostały wykonane w dziedzinie seksualności, wiele zostało powiedziane na temat dysfunkcje seksualne , jego geneza i diagnoza. W tym artykule chciałbym wnieść wkład w jedną z najczęstszych dysfunkcji seksualnych: żeńska anorgazja , jego przyczyny i możliwe sposoby leczenia.

Czym jest "żeński brak orgazmu"?

Definiując to nieco powyżej, moglibyśmy powiedzieć, że kobieca anorgazja to niezdolność lub trudność doświadczona przez kobietę w celu osiągnięcia orgazmu , Lub, jak wyjaśnia Lopiccolo (1990), możemy również zdefiniować kobiecą anorgazję jako "utrzymującą się trudność lub niemożność uzyskania orgazmu przy odpowiedniej stymulacji i normalnej fazie podniecenia".

Jednym z faktów, o których musimy pamiętać, są etapy, w których kobieta odczuwa brak orgazmu przez krótki czas. Okresy te mogą wystąpić po ważnym wydarzeniu, na przykład po tym, jak kobieta opuściła fazę porodu i wykryto fizyczne uszkodzenie; kiedy związki małżeńskie są w kryzysie lub gdy pojawiają się problemy rodzinne, i tak dalej. Jeśli wszystkie te zdarzenia nie będą właściwie zarządzane, mogą doprowadzić do braku orgazmu i faktu nie mogąc w pełni cieszyć się seksualnością .

Kobieca anorgazja jest stosunkowo powszechna: rodzaje anorgazji

Szacuje się, że 7% do 30% kobiet cierpi na tego typu zaburzenia w swoich trzech kategoriach (chociaż niektóre grupy naukowców wyróżniają do pięciu kategorii). Te różne rodzaje anorgasmia Są to:

• Pierwotna anorgazja : odnosi się do kobiet, które nigdy nie miały orgazmu.
• Wtórna anorgazja : występuje u kobiet, które miały orgazmy, a następnie przestały je doświadczać.
• Niespójność sytuacyjna : odnosi się do kobiet, które w pewnych okolicznościach mogą mieć orgazm.

Przyczyny żeńskiej anorgazji

Specjaliści w dziedzinie medycyny, zdrowia seksualnego i psychologii zgadzają się, że kobieca anorgazja ma dwa możliwe źródła lub przyczyny:

Organiczne czynniki kobiecej anorgazji

Oznacza to, że mają one związek ze spożywaniem alkoholu, nadużywaniem narkotyków, problemami organicznymi (takimi jak zespół Rokitanksy'ego, problemy hormonalne lub zaburzenia układu hormonalnego.) Można powiedzieć, że są to ogólne problemy zdrowotne.

Czynniki psychologiczne kobiecych anorgazji

Czynniki te odnoszą się do tego, co wiąże się z traumatycznymi przeżyciami, wykorzystywaniem seksualnym (w dzieciństwie lub w okresie dojrzewania), sztywną edukacją seksualną, poczuciem własnej wartości itp.

Znaczenie kultury

Wiadomo, że tylko 6 lub 7% żeńskich anorgazji ma przyczyna organiczna , W pozostałych przypadkach przyczyna jest psychologiczna (93% do 94%), a dzięki konsultacjom i rozmowom psychologicznym można poznać ich pochodzenie.

Nie możemy zapomnieć o czynniki kulturowe i czynniki społeczne, które wpływają na pojawienie się kobiecej anorgazji. Nie tak dawno temu wierzono, że tylko kobieta powinna zadowolić swojego partnera, zaprzeczając, że kobieta może być zainteresowana lub pożądanie seksualne , To dziedzictwo kulturowe nie zniknęło całkowicie na Zachodzie i może być źródłem problemów. Ponadto wstyd, niewiedza na temat i tabu sprawiły, że wiele kobiet z przeszłości i naszych czasów nadal cierpi z tym problemem w milczeniu, nie szukając skutecznej profesjonalnej pomocy w leczeniu.

Dzisiaj, w niektórych częściach świata, nadal utrzymuje się system głęboko macho, w którym idea, że ​​kobieta jest własnością człowieka i musi go zadowolić, bardzo negatywnie wpływa na życie wielu ludzi. W niektórych krajach, zarówno w Afryce, jak i na Bliskim Wschodzie, praktykuje się clitoridektomię (usuwanie lub ablację łechtaczki) ze względów kulturowych lub religijnych, co jest tylko symptomem korzeni kulturowych, które dotykają wielu kobiet na świecie. wiele miejsc na świecie (także w bogatych krajach).

Po części to są przyczyny, które sprawiają, że wiele kobiet hamuje ich zdolność do osiągania orgazmu podczas seksu , co można przełożyć na obraz kobiecej anorgazji.

Diagnoza

Dla dobrej diagnozy jest to konieczne idź do profesjonalisty zdrowia psychicznego wyspecjalizowanego w tych zaburzeniach. Specjaliści potwierdzają, że 80% kobiet przychodzących na konsultacje przybywa, by rozwiązać swój problem anorgazji. Podczas konsultacji konieczne jest zbadanie osobistej historii tych, którzy doświadczają kobiecej anorgazji, i oczywiście również zbadanie, w jaki sposób byli lub jakie były doświadczenia seksualne przez całe ich życie.

Leczenie

Terapie behawioralno-poznawcze są skuteczne. Niewielu to specjaliści, którzy polecają leczenie farmakologiczne i robią to tak długo, jak długo dochodzi do uszkodzeń organicznych, które wymagają użycia narkotyku.

Rola pary jest również bardzo ważna, ponieważ wsparcie emocjonalne zaangażowanie i współpraca mogą zwiększyć szanse powodzenia leczenia, mają bardzo ważną rolę w stosunkach seksualnych.

Rodes, Piqué i Trilla (2007) opisują obraz umiejętności seksualnych, które większość profesjonalistów zaleca jako zadanie domowe. Te zalecenia to:

• Zachęć kobietę do zbadania jej ciała, zwłaszcza genitaliów.
• Podczas ćwiczeń z masturbacją staraj się naśladować orgazmiczną reakcję poprzez dźwięki i ruchy.
• Otrzymuj ręczną stymulację łechtaczki przez parę, wskazując ruch i częstotliwość.
• Ręcznie stymuluj łechtaczkę podczas stosunku.

Bibliografia:

• Horse, V. (2010). Modyfikacja terapii i zachowań (2010). Wydział Nauk Psychologicznych Uniwersytetu w Guayaquil. Ekwador
• Rodez, Pique, Trilla (2007). Księga zdrowia szpitala Clínic de Barcelona i Fundacja BBV. Fundacja BBV Bilbao
• Sánchez Hernández, Monje Hernández i Gándara (2005). Ludzka seksualność: integralne podejście. Panamericana Editorial. Madryt

Masturbacja + najczęstsze pytania | #9 (Kwiecień 2024).