Epidemia samotności i tego, co możemy zrobić, aby jej zwalczyć
Istoty ludzkie mają skłonność do czucia się samemu od czasu do czasu, niezależnie od tego, jakie jest nasze życie, czy jesteśmy zamknięci w sobie, czy ekstrawertyczni. Dzieje się tak, ponieważ jesteśmy zwierzętami społecznymi i bardzo łatwo jest w danym momencie odczuwać dyskomfort, ponieważ nie możemy się z nikim połączyć tak bardzo, jak byśmy chcieli. To normalne.
Jednak poczucie osamotnienia może być uwydatnione przez zjawiska społeczne, i to właśnie dzieje się w ostatnich dziesięcioleciach. W rzeczywistości od lat 80. liczba Amerykanów, którzy twierdzą, że nie mają bliskich przyjaciół potroiła się, i Najczęstsza odpowiedź na pytanie "Ile masz prawdziwych przyjaźni?" to "zero" .
Tendencję tę stwierdzono również w wielu innych krajach na Zachodzie, która mimo spopularyzowania korzystania z sieci społecznościowych, wydaje się stwarzać poważne problemy swoim mieszkańcom, jeśli chodzi o znalezienie wiernych przyjaźni. To autentyczna epidemia samotności .
- Powiązany artykuł: "10 zalet posiadania przyjaciół, zgodnie z nauką"
Niedobór przyjaźni i ich psychologiczne skutki
Złe zwracanie uwagi na liczbę znajomych dodanych na Facebooku jest to, że bardzo łatwo jest przestać zwracać uwagę na jakość tych relacji , W tym sensie nie jest zaskakujące, że pomimo tego, że w ubiegłym roku średnia liczba znajomych, które każdy użytkownik ma na swoim profilu na Facebooku, wynosi około 330, większość Amerykanów deklaruje posiadanie co najwyżej jednego powiernika.
Dlaczego pojawiła się ta epidemia samotności? Należy pamiętać, że krytyka, którą często popełnia się w sprawie smartfonów i sieci społecznościowych jako winnych tego, nie jest zbyt uzasadniona. Mogą przyczynić się do rozwiązania problemu braku kontaktu między ludźmi , ale one nie są u podstaw. tak naprawdę to, co się stało, ma związek z rozwojem sposobu myślenia, a nie z nawykiem technologicznej konsumpcji.
Ten sposób myślenia, który odgradza nas bardziej od reszty i sprawia, że jesteśmy częstszymi ciepłymi wodami samotności, to indywidualizm i, zasadniczo, idea, że musimy się wyróżniać od innych. Powodem tego jest to, że nas wprowadza logika, według której relacje osobiste są instrumentem .
- Może jesteś zainteresowany: "12 rodzajów przyjaciół: jak się masz?"
Epidemia samotności i indywidualizmu
Wyobraź sobie, że jesteś osobą, której głównym celem jest zdobyć moc, aby móc się wyróżnić z tłumu .
Reklamy reklamowe sprzedają Ci ideały piękna, które możesz wykorzystać do odróżnienia się od reszty. Usługi rekreacyjne kuszą Cię stale koncepcją wyłączności, której znaczenie jest zasadniczo takie, że niewielu ludzi może uzyskać do niej dostęp, tak jakby mówiono o wartości twojego produktu (i przez rozszerzenie swojej wartości jako konsumenta tego). Biznesowe plany szkoleniowe mówią o znaczeniu jako zespołu, ale ostatecznie to, co sprzedają, to konieczność bycia własnym szefem i doskonalenia się w pokonywaniu przeszkód (cokolwiek by nie było), aby stworzyć dla ciebie dobrą przyszłość. A dominującym dyskursem w Internecie skierowanym do młodych ludzi jest oczywiście to, że ważne jest, aby być widocznym, być kimś ważnym.
Teraz zadaj sobie pytanie, czy w tym mentalnym środowisku nie łączyłbyś dużej części osobistych i nieformalnych relacji z tym projektem akumulacji mocy. Projekt, który z drugiej strony nie ma na celu stworzenia dobrych warunków życia, ale możliwość kontrolowania własnego życia, aby zapobiec uszkodzeniom z zewnątrz. W indywidualizmie nawet wyznaczony przez nas cel jest częścią indywidualistycznej mentalności.
Wszystkie te aspekty indywidualizmu prowadzą nas do tego samego wniosku: życie może być ekscytującym miejscem w przyszłości, ale w teraźniejszości to, co musisz doświadczyć, to samotność ostrożnościowa , Nikt nie czuwa nad nikim ani nie ma więzi solidarności, ponieważ każdy próbuje wycisnąć życie z zasobów, do których ma dostęp. W obliczu tej ciągłej sytuacji kryzysowej budowa prawdziwych przyjaźni jest czymś, co nie ma sensu.
- Możesz być zainteresowany: "Samotność może zwiększyć ryzyko śmierci"
Co zrobić, aby lepiej połączyć się z innymi?
Oczywiście, nie każdy jest skrajnie indywidualistyczny, ale to nie powstrzymuje nas przed zarażeniem się tą filozofią, jeśli chodzi o rozwój nawyków związanych ze stylem życia. Prosty fakt życia w świecie, w którym ten sposób myślenia jest nagłaśniany, sprawia, że naśladujemy jego przykazania, chociaż tworzymy je tylko do pewnego stopnia. Po prostu wszyscy to robią.
Co ciekawe, ten prosty fakt daje nam już wskazówkę, co możemy zrobić, aby zwalczyć epidemię samotności: podnieść tę zasłonę pozorów i odrzucić nałożenie indywidualizmu w sposób kolektywny i solidarny.Jak to zrobić? Chociaż może wydawać się nieprzyzwoite, dobrym rozwiązaniem jest pokazanie naszych słabych punktów innym .
Udowodnienie, że naprawdę wierzymy w filozofię życia opartą na więzi przyjaźni i solidarności, autentycznie burzy ideę, że "życie jest dżunglą". Może to kosztować na początku (wszystkie małe osobiste i zbiorowe rewolucje), ale owoce tego mogą być bardzo słodkie, gdy widzimy, jak powoli, inni zaczynają wyglądać ponad złudzenie nieufności.
