Psychologia twórczości i twórczego myślenia

Nawet dzisiaj początek badań i studiów na polu wiedzy o kreatywności można uznać za bardzo niedawno.

Pierwszy wkład autorów, takich jak Bonus , Osborn o Torrance Pochodzą one od lat sześćdziesiątych, więc praktyczne zastosowanie wszystkiego, co znajduje się na poziomie teoretycznym w szkołach, jest nadal ograniczone i niewystarczające.

Czym jest kreatywność?

Z dziedziny psychologii eksperci, którzy podeszli do tego tematu, definiują kreatywność jako proces opracowywania oryginalnych produktów w niekonwencjonalny sposób, poczynając od dostępnych informacji, w celu rozwiązania problemów lub samorealizacji osoby (o tyle, o ile pozwala to na rozwój osobistych zdolności intelektualnych).

Tak więc Guiford Podkreślił charakterystyczne umiejętności osób kreatywnych: płynność, elastyczność, oryginalność i rozbieżne myślenie (z drugiej strony podkreślił różnice między kreatywnością a inteligencją). W latach dziewięćdziesiątych Csickszentmihalyi zdefiniowana kreatywność jako stan świadomości rozwiązywania problemów, w którym działają trzy elementy: dziedzina (miejsce lub dyscyplina, w której występuje), osoba (wykonująca akt twórczy) i dziedzina (grupa społeczna ekspertów). Wreszcie, najnowszy wkład Mayers potwierdza istnienie pięciu składników kreatywności: kompetencji, wyobraźni, śmiałości, wewnętrznej motywacji i kreatywnego środowiska.

Z drugiej strony warto podkreślić subiektywny charakter związany z kreatywnością. Fakt ten mógł ułatwić powstanie błędnych przekonań dotyczących pojęcia twórczości, przyznając mu konotację daru, dezorganizację poznawczą lub koniecznie związaną z wysokim poziomem kulturowym jako warunek wstępny. W związku z tym wydaje się, że obecnie istnieje konsensus, aby uznać kreatywność za potencjał ludzki, do którego wszystkie jednostki mogą uzyskać niewyraźny dostęp. Zgodnie z tym ostatnim, zbiór społecznych, kulturowych i historycznych wpływów staje się głównymi czynnikami związanymi z rozwojem kreatywności .

Jak rozwijać kreatywność?

Aby zdefiniować koncepcję kreatywności i metodologię, którą można wprowadzić w celu jej rozwoju i upodmiotowienia uczniów, De Bono zaproponował jako podstawowe elementy twórczego myślenia wolność wypowiedzi, brak zahamowań, unikanie krytyczne osądy osądu i pobudzanie nowych pomysłów podczas procesu twórczego.

Wśród technik korzystania z tego autora podkreśla następujące, które sprzyjają zdolności analizy, syntezy, stosowania logicznego rozumowania i podejmowania decyzji:

• Rozważ wszystkie czynniki (CTF).
• Pozytywne, negatywne i interesujące rozumowanie (PNI).
• Zastanów się nad innymi punktami widzenia (OPV).
• Oceniaj konsekwencje i konsekwencje (CS)
• Weź pod uwagę możliwości i możliwości (PO).
• Nie zapomnij o podstawowych priorytetach (PB).
• Jasno określ Cele, Cele i Cele (PMO).
• Szukaj alternatyw, możliwości i opcji (APO)

Inne badane techniki odpowiadają odkryciom dotyczącym metodologii, takich jak analiza morfologiczna enzymu Zwicky , lista atrybutów Crawforda, burza idei Osborna, rozbieżna myśl De Bono, synectics lub psychodrama, między innymi.

Powiązany artykuł: "14 klawiszy zwiększających kreatywność"

Zbieżne myślenie i rozbieżne myślenie

W odpowiedzi człowieka na środowisko można różnicować, jak wykazały badania naukowe, dwa różne sposoby reakcji poznawczych: myślenie zbieżne i rozbieżne myślenie, Ten ostatni nazywany jest także pierwotnym, bocznym, autystycznym lub wielokrotnym myśleniem i charakteryzuje się tym, że nie podlega świadomości, nie podąża za logicznym lub prostszym, przedstawia wysoce symboliczny charakter i wiąże się z fantazją lub twórczym myśleniem.

Wręcz przeciwnie, konwergentne myślenie, znane również jako wtórne, pionowy, realistyczny o sekwencyjny działa przeciwnie do poprzedniego: działa świadomie i naśladując związki między elementami w sposób logiczny i bardziej zorientowany na rzeczywistość zewnętrzną .

Czynniki poznawcze, afektywne i środowiskowe w akcie twórczym

Istnieją trzy główne obszary wpływu, które wpływają na naturę procesu twórczego: poznawcze, afektywne i środowiskowe .

Czynniki poznawcze

Czynniki kognitywne odnoszą się do zestaw procedur interweniujących zarówno w recepcji, jak i podczas opracowywania informacji to jest przedstawione podmiotowi.

W rozwoju zdolności twórczych odkryto następujące procesy poznawcze:

Percepcja

Odnosi się do uchwycenia przedstawionych informacji , Wzmocnienie kreatywności wymaga pełnego otwarcia zmysłów, które umożliwiają optymalny odbiór zewnętrznych bodźców, które ułatwiają stworzenie przedmiotu. Ważne jest, aby pozbyć się przesądów i mało elastycznych ocen, a także jasno określić, jakie problemy i zadania należy rozwiązać.

Proces opracowywania

Jest ona powiązana z konceptualizacją i wytyczeniem relacji między różnymi danymi. Jego główną cechą jest wieloczynnościowa zdolność do elastycznego i jednoczesnego obsługiwania różnych rodzajów informacji.

Możliwe są różne perspektywy oceny procesów opracowywania, takie jak: style myślenia (rozbieżne lub kreatywne i zbieżne), umiejętności myślenia (płynność, elastyczność i oryginalność w celu zaoferowania oryginalnych lub nowych odpowiedzi) i strategie myślenia (nieświadome sposoby organizacji informacji w oparciu o użyteczność zaobserwowaną w jej realizacji w poprzednich sytuacjach).

Czynniki afektywne

Jeśli chodzi o czynniki afektywne, możemy wyróżnić pewne elementy, które wydają się być centralne

do mobilizacji potencjału twórczego:

• Otwarcie na doświadczenie : stopień zainteresowania lub zainteresowania kontekstem jednostki, który zachowuje otwarty i pozytywny stosunek do doświadczeń zewnętrznych i doświadcza ich w szczególny i alternatywny sposób.
• Tolerancja niejednoznaczności : umiejętność zachowania spokoju w sytuacjach zdezorientowanych lub nierozwiązanych, unikając wpadnięcia w reakcję impulsywną.
• Pozytywne poczucie własnej wartości: akceptacja siebie i własnych cech (zarówno mocnych, jak i słabych stron).
• Wola pracy : posiadać wysoką motywację do realizacji zainicjowanych zadań lub celów.
• Motywacja do tworzenia : mieć silną motywację i zainteresowanie rozwojem własnych dzieł lub udziałem w innych.

Czynniki środowiskowe

Wreszcie, odnoszą się do czynników środowiskowych warunki kontekstu fizycznego i społecznego, które ułatwiają rozwój i aktualizację potencjału twórczego , Cechy środowiskowe, które sprzyjają ekspresji twórczej, to przede wszystkim pewność siebie, bezpieczeństwo w obliczu innych oraz docenianie adaptacyjnych różnic indywidualnych.

Ponadto udowodniono, że otoczenie empatii społecznej, autentycznej, przystającej i akceptującej pozwala jednostce podejmować nowe projekty, minimalizując jednocześnie obawy o potencjalne lub nieznane ryzyko.

Etapy procesu twórczego

Wkład wniesiony przez Wallasa w połowie ubiegłego wieku w oparciu o jego pracę, która dążył do sekwencjonowania procesu, który występuje we wszystkich myślach twórczych, różnicował cztery główne fazy, które przedstawiają elastyczny i otwarty charakter: przygotowanie, inkubację, oświetlenie i weryfikacja.

• Przygotowanie : wyczerpujące sformułowanie (i przeformułowanie) problemu jest przeprowadzane z uwzględnieniem wszystkich możliwych kierunków jego rozwiązania.
• Inkubacja Aby móc przyswoić sobie nowe podejścia, które nie zakłócają jasności rozumowania, następuje chwila przerwy i dystansu w próbach rozwiązania zadania.
• Oświetlenie : faza, w której nagle lub za pomocą alternatywnych powiązań między dostępnymi elementami zostaje osiągnięty produkt kreatywny.
• Weryfikacja : na tym etapie przeprowadzana jest realizacja znalezionego rozwiązania, a następnie przeprowadzana jest ocena i weryfikacja zastosowanego procesu w celu znalezienia mocnych i słabych stron.

Wymiary kreatywności

W celu osiągnięcia zadowalającego indywidualnego rozwoju w obszarze edukacyjnym ustalono szereg wymiarów kreatywności jako elementy procesu dojrzewania, których powiązanie między nimi musi mieć charakter interaktywny, dynamiczny i integracyjny.

Te wymiary są następujące:

• Aksjologiczny : trzeba znać powody, które motywowały człowieka do tworzenia określonych wartości.
• Afektywny : odnosi się do identyfikacji produktów kognitywnych i do ich oceny jako takiej.
• Cognitive : w stosunku do funkcjonalności i zdolności myślenia.
• Praca : definiowane przez rozwój i transformację produktów poznawczych.
• Zabawny : kreatywność ma zabawny komponent.
• Uczestniczy : wiąże się ze zbiorowym zastosowaniem kreatywności, umożliwiając wspólną pracę między różnymi uczniami.
• Komunikatywny : procesy twórczego rozumowania ułatwiają dialog, umiejętność argumentowania i rozumienia generowanych pomysłów.
• Urban : Ze względu na bliskość przestrzenną między jednostkami produkowane są twórcze i dynamiczne napięcia, które je odżywają.

Przeszkody w rozwoju kreatywności

Dowody na to, że nie wszyscy uczniowie są w stanie rozwinąć kreatywne reakcje o tej samej intensywności, zanim zadanie stanie się wyczuwalne. W związku z tym wydaje się, że wśród ekspertów istnieje zgoda co do tego, że istnieje szereg czynników, które działają jako wady lub przeszkody, które ograniczają internalizację przez studentów tej zdolności twórczej.

Między innymi możemy podkreślić: środowisko przymusu, które nie pozwala na spontaniczne wyrażanie idei, tendencję do oceniania i krytykowania różnych punktów widzenia, skupianie się na wskazywaniu wyłącznie popełnianych błędów, w oparciu o nieelastyczne i stereotypowe metodologie, utrzymywanie odległego stosunku do inni, aby nie dopuścić do poszanowania osobliwości jednostek zmniejszających ich pewność siebie i podsycających strach przed niedorzecznymi itd.

Wydaje się, że chociaż po urodzeniu wszyscy ludzie posiadają taką samą zdolność do rozwijania kreatywności w znacznym stopniu, istnienie poporodowych czynników środowiskowych odgrywa zniechęcającą rolę dla wspomnianej zdolności twórczej , stosując praktyki opisane w poprzednim paragrafie. Powinien zatem uświadomić sobie, jak bardzo te praktyki szkodzą całemu uczniowi, ponieważ ograniczają ekspresję rodzaju alternatywnej, oryginalnej i nowej myśli.

Podsumowując

Kreatywność staje się zdolnością wywodzącą się z zbiegu czynników, raczej środowiskowych, zewnętrznych i nabytych. Dlatego powinien jednocześnie promować swój maksymalny rozwój w środowisku rodzinnym i edukacyjnym.

W tym celu należy przezwyciężyć różne bariery związane z uprzedzeniami, krytykami i ocenami negatywnymi stosowanymi do alternatywnych i / lub nietypowych sposobów rozwiązywania określonego zadania, ujawniania uzasadnień itd., Które wydają się tradycyjnie społecznie zakorzenione.

Odnośniki bibliograficzne

• Csíkszentmihályi, M. (1998). Kreatywność, podejście. Meksyk
• De Bono, E. (1986): Myślenie lateralne. Hiszpania: Paidós Editions.
• Guilford, J.P., Strom, R.D. (1978). Kreatywność i edukacja Buenos Aires: Edycje Paidós.

Warsztaty z psychologii twórczości (Marzec 2024).