The Reality Therapy (Reality Therapy) autorstwa Williama Glassera
Humanistyczna orientacja w psychoterapii , która pojawiła się jako "trzecia siła" w obliczu przewagi psychoanalizy i behawioryzmu, promuje koncepcję ludzi jako dobrze zorientowanych istot, indywidualnego rozwoju, uznania własnych sił, kreatywności, przyjęcia obowiązków i doświadczenie chwili obecnej.
Oprócz terapii skoncentrowanej na osobie Carla Rogersa, psychodramy Jacoba Levy'ego Moreno, terapii Gestalt Fritza Perlsa, czy egzystencjalnej psychoterapii Abrahama Maslowa, wśród tego zestawu interwencji terapeutycznych znajdujemy mniej znane, takie jak: terapia rzeczywistości opracowana przez Williama Glassera .
- Powiązany artykuł: "Humanistyczna psychologia: historia, teoria i podstawowe zasady"
Biografia Williama Glassera
Psychiatra William Glasser (1925-2013) urodził się w Cleveland w stanie Ohio. Chociaż w wieku 20 lat ukończył inżynierię chemiczną i poświęcił się temu zawodzie na pewien czas, później postanowił skupić się na swoim prawdziwym powołaniu: życiu ludzkim. W 1949 r. Ukończył studia magisterskie z psychologii klinicznej, aw 1953 r. Uzyskał tytuł doktora psychiatrii.
Glasser ukończył studia współpraca z weteranami II wojny światowej Zadanie to było kontynuowane do czasu, gdy został wyrzucony ze szpitala Veterans Administration za swój sprzeciw wobec idei Freuda, która dominowała wśród zarządu tej instytucji.
Później pracował z dziewczynami z problemami zachowań przestępczych; w tym czasie zaczął rozwijać idee, które uczyniłyby go sławnym autorem. W 1957 r. Otworzył prywatną klinikę psychoterapeutyczną w Los Angeles w Kalifornii, gdzie pracował do 1986 r. W miarę rozwoju kariery Glasser skupił się na nauczaniu i osiąganiu wyników.
W 1965 roku opracował jego najbardziej znany wkład: Reality Therapy (lub "Reality Therapy") , interwencja, która jest częścią humanistycznej psychologii i skupia się na akceptacji rzeczywistości przez ludzi niezadowolonych z obecnych warunków ich życia. Dla Glassera podstawą zmiany terapeutycznej jest ludzka zdolność do decydowania.
- Powiązany artykuł: "Historia psychologii: autorzy i główne teorie"
Teoria selekcji
Pod koniec lat siedemdziesiątych Glasser opracował swoją teorię zachowania człowieka, którą ostatecznie nazwał "Teorią wyboru". Jego prace opierały się na wkładzie Williama T. Powersa, którego punkt widzenia został wyraźnie zidentyfikowany po zapoznaniu się z nim.
Podstawowa idea teorii wyboru Glassera jest to, że niezadowolenie ludzi w odniesieniu do ich relacji międzyludzkich wynika z biologicznej potrzeby posiadania władzy nad innymi i zmuszenia ich do robienia tego, czego chcą. Celem jego teoretycznego wkładu była pomoc ludziom w wzajemnym szacunku.
Teoria selekcji proponuje istnienie "Świata Jakości" w naszym umyśle , Składa się z obrazów o naszych osobistych koncepcjach relacji, przekonań, posiadłości itp. co uważamy za idealne. Ten świat jakości rozwija się w czasie życia dzięki internalizacji aspektów rzeczywistości.
Glasser powiedział, że stale i nieświadomie porównujemy postrzeganie świata z wyidealizowanymi obrazami, podobnymi do archetypów Junga, które tworzą Świat Jakości. Każda osoba dąży do tego, aby ich życiowe doświadczenie było zgodne z tym, co uważają za wzór do osiągnięcia.
Teoria wyboru Glassera jest zakończona 10 aksjomatów opisanych przez tego autora :
- 1. Możemy kontrolować nasze własne zachowanie, a nie inne.
- 2. Możemy przekazywać informacje tylko innym osobom.
- 3. Wszystkie trwałe problemy psychologiczne mają charakter relacyjny.
- 4. Problematyczny związek jest zawsze częścią naszego obecnego życia.
- 5. Chociaż przeszłość określa nasz obecny sposób bycia, możemy jedynie spełniać nasze obecne i przyszłe potrzeby.
- 6. Aby zaspokoić nasze potrzeby, musimy zadowolić się obrazami Świata Jakości.
- 7. Wszystko, co robimy, to zachowanie.
- 8. Na "Total Behavior" składa się Cztery elementy: aktorstwo, myślenie, emocje i fizjologia .
- 9. Mamy bezpośrednią kontrolę nad działaniem i myśleniem; zmiana w tych pośrednich wpływa na modyfikację emocji i fizjologii.
- 10. Zachowanie całkowite jest oznaczone przez czasowniki, które odnoszą się do łatwiejszej identyfikacji cech.
Terapia rzeczywistości
Terapia rzeczywistości William Glasser ma na celu osiągnięcie konkretnych celów poprzez rozwiązywanie problemów i podejmowanie właściwych decyzji. Chodzi o pomoc klientowi w osiąganiu osobistych celów poprzez analizowanie ich bieżących zachowań i modyfikowanie tych, które kolidują z celami.
Ta psychoterapia koncentruje się na chwili obecnej i poprawie warunków przyszłości; jest to sprzeczne ze strategiami wielu klinicznych interwencji, które istniały w czasie terapii rzeczywistości, które były głównie zainteresowane przeszłością i osobistą historią osoby.
Glasser opisał pięć podstawowych potrzeb: miłość i przynależność, moc, przetrwanie, wolność i zabawa , Terapeuta musi współpracować z klientem, aby mógł spełnić te potrzeby; Według tego autora osoby, które szukają pomocy terapeutycznej w tym celu, odrzucają rzeczywistość, w której się znajdują.
Glasser przypisywał zatem problemy psychologiczne i emocjonalne niezadowalającym wynikom zachowań klientów, a nie faktowi, że kontekst społeczny i prawny lub te same wymagania co do własnej osoby mogą być nadmiernie surowe. Terapeutyczny nacisk kładzie się na to, co jest pod kontrolą klienta.
Dlatego dla Glasser "lekarstwem" na niezadowolenie jest przejęcie odpowiedzialności dojrzałość i świadomość większą niż te, które istnieją dzisiaj. Sukces terapeutyczny byłby związany z faktem, że klient przestaje odrzucić rzeczywistość i rozumie, że osiągnie satysfakcję jedynie poprzez pracę nad sobą.
- Powiązany artykuł: "Rodzaje terapii psychologicznych"
