Transtoryczny model zmiany Prochaski i Diclemente

Zmiana jest procesem indywidualnym i osobistym, oraz nikt nie może zmienić innej osoby, jeśli nie chce się zmienić , Dlatego coaching ma złożoną misję umacniania ludzi, aby byli świadomi swojej zdolności do osiągania swoich celów i osiągania pozytywnych i trwałych zmian w swoim życiu.

Przez kilka dziesięcioleci teoretyczny model zmian był stosowany w wielu dziedzinach (uzależnienia, niezdrowe zmiany stylu życia itp.), Aby pomóc zrozumieć, dlaczego jednostki często zawodzą, mimo że chcą wprowadzić zmianę w jego życie

Proces osobistej zmiany widzianej z psychologii

W literaturze niewiele było pracy związanej ze specyficznymi zmianami w dziedzinie coachingu, ale teoria psychoterapeutyczna była bardzo skuteczna w tym aspekcie, ponieważ proponuje nie tylko opis faz lub etapów zmian, ale także zapewnia korzystne ramy poprawnej interwencji. Teoria ta została zaproponowana przez James Prochaska (na zdjęciu) i Carlo Diclemente i otrzymuje nazwę Transheoretyczny model zmiany .

Wspomniany model wyjaśnia fazy, które dana osoba musi pokonać w procesie zmiany problematycznych zachowań (lub zachowanie, które ma się zmienić) na takie, które nie jest, biorąc pod uwagę motywację jako ważny czynnik w tej zmianie i przypisując podmiotowi aktywną rolę, ponieważ jest on postrzegany jako główny aktor w ich zmianie zachowania.

Model uwzględnia również inne zmienne oprócz motywacji, które w opinii autorów wpływają na zmianę zachowania. Te elementy to: etapy zmian, proces zmian, równowaga decyzyjna (plusy i minusy) i pewność siebie (lub poczucie własnej skuteczności).

Ponieważ każda zmiana osobista wymaga zaangażowania, czasu, energii oraz jasnych i realistycznych strategii, ważne jest, aby uznać, że proces ten może wiązać się z trudnościami. Teoria ta ostrzega, że ​​może cierpieć z powodu nawrotów i wrócić do poprzednich etapów , Dlatego daje nadzieję jednostkom, ponieważ akceptacja porażek jako normalnych wpływa pozytywnie na percepcję pewności siebie (poczucie własnej skuteczności).

Trenerzy powinni uświadomić klientom ten aspekt teorii, ponieważ jest to przydatne narzędzie do wzmocnienia ich w obliczu zmian.

Etapy modelu wymiany Prochaska i Diclemente

Ten model daje nam możliwość zrozumienia, że ​​rozwój człowieka nie jest liniowy, ale raczej okrągły i że ludzie mogą przejść przez różne fazy, a nawet stagnację i powrót na ścieżkę zmian.

Różne etapy modelu Prochaska i Diclemente przedstawiono poniżej, a dla lepszego zrozumienia wykorzystamy jako przykład osobę, która chce rozpocząć ćwiczenia fizyczne, aby poprawić swoje zdrowie i pozostawić siedzący tryb życia, do którego byli przyzwyczajeni:

• Wstępna kontemplacja : na tym etapie osoba nie jest świadoma problemu, a często istnieją mechanizmy obronne, takie jak zaprzeczanie lub racjonalizacja. W naszym przykładzie jednostka nie byłaby świadoma negatywnych skutków siedzącego trybu życia lub powtórzyłaby "coś, co trzeba umrzeć".

• Kontemplacja : w tej fazie osoba zdaje sobie sprawę, że ma problem, zaczyna patrzeć na zalety i wady swojej sytuacji, ale jeszcze nie podjął decyzji o zrobieniu czegoś. W naszym przykładzie byłby to ktoś, kto jest świadomy, że siedzący tryb życia powoduje wiele problemów zdrowotnych, ale nie podjął decyzji o dołączeniu do siłowni lub powtórzy "że się zarejestrujesz".

• Przygotowanie : osoba już podjęła decyzję o zrobieniu czegoś na ten temat i zaczyna robić małe kroki. W naszym przykładzie byłaby to osoba, która kupuje odzież sportową lub rejestruje się w miejskiej sadzawce.

• Działanie : osoba już podejmuje niezbędne kroki, bez wymówek i opóźnień. W naszym przykładzie osoba zaczyna fizycznie ćwiczyć.

• Utrzymanie : nowe zachowanie jest ustalone, zaczyna być nowym nawykiem. W naszym przykładzie osoba często pływa lub ćwiczy bieganie przez ponad sześć miesięcy.

Faza konserwacji

W fazie podtrzymania osoba może przejść do fazy "zakończenia", w której nowy nawyk jest już solidny i trudno go opuścić, ponieważ jest on częścią jego życia; lub może spaść (chociaż może spaść na dowolnym etapie), ale nigdy nie powróci do fazy "wstępnej kontemplacji".

Nawrót

W przypadku nawrotu osoba może:

• Ponownie zaangażuj się w zmiany, poznaj swoje postępy, ucz się na doświadczeniu i spróbuj ponownie nie popełnić tego samego błędu.
• Zobacz nawrót jako porażkę i stagnację na zawsze bez zmian.

Dlatego w przypadku nawrotu trener musi sprawić, aby klient zobaczył, że nie jest on porażką i powinien zachęcić go do kontynuowania zmiany.

Fazy ​​i poziomy zmian

Ten wymiar Transteoric Model Prochaska i Diclemente mówi nam, jakie zmiany są potrzebne, aby porzucić problematyczne zachowanie i przekazać nam treść tej zmiany , Każde zachowanie ma kontekst i warunkowane przez pewne czynniki środowiskowe.

Różne czynniki warunkujące są podzielone na pięć powiązanych ze sobą poziomów, na których trener interweniuje w hierarchicznej kolejności, od powierzchownej do głębszej. Będąc powiązanym, zmiana jednego poziomu może spowodować zmianę w innym możliwe jest również, że interwencja na wszystkich poziomach nie jest konieczna, ponieważ nie wszystkie poziomy muszą wpływać na zachowanie, które ma ulec zmianie.

The pięć poziomów zmian Są to:

• Objaw / sytuacja (wzór szkodliwych nawyków, objawów itp.).

• Niedopasowane poznania (oczekiwania, przekonania, samoocena itp.).

• Aktualne konflikty interpersonalne (interakcje w diadzie, wrogość, asertywność itp.).

• Konflikty systemowe / rodzinne (rodzina pochodzenia, problemy prawne, sieć pomocy społecznej, zatrudnienie itp.).

• Konflikty intrapersonalne (samoocena, koncepcja, osobowość itp.).

Coaching stosowany w procesach zmian osobistych

Zwykle interwencja rozpoczyna się na najbardziej powierzchownym poziomie, oraz w miarę postępów możliwe jest interweniowanie na głębszych poziomach , Powody, dla których interwencja jest zwykle inicjowana w najbardziej powierzchownej sytuacji, to:

• Zmiana wydaje się łatwiej na tym bardziej oczywistym i obserwowalnym poziomie.

• Ten poziom stanowi zazwyczaj główny powód uczestniczenia w sesji coachingowej.

• Ponieważ poziom jest najbardziej świadomy i aktualny, stopień ingerencji niezbędny do oceny i interwencji jest mniejszy.

• Ponieważ poziomy te nie są niezależne, zmiana jednego z nich prawdopodobnie powoduje zmiany w innych.

Bilans decyzji

The równowaga decyzyjna jest to względna waga między zaletami i wadami zmieniających się zachowań, które każda osoba przypisuje w swoim procesie świadomości. Model przewiduje, że dla osób na etapie kontemplacji wstępnej kontr-zmiany będą bardziej widoczne niż zalety i że ta równowaga decyzyjna będzie stopniowo pogłębiana, gdy poszczególne osoby będą przechodzić przez pozostałe etapy.

Dla osób na etapach działania i konserwacji, plusy zmian będą ważniejsze niż minusy .

Kolejny klucz: poczucie własnej skuteczności

The Własna skuteczność są to osądy i przekonania, że ​​dana osoba posiada zdolność do skutecznego wykonania określonego zadania, a zatem kieruje biegiem jego działania. Pomaga zmierzyć się z różnymi trudnymi sytuacjami, bez nawrotów. Dlatego jest pozytywnie zmierzyć się z różnymi problematycznymi sytuacjami, które mogą pojawić się w trakcie procesu zmiany i jest pozytywny, aby utrzymać pożądane zachowanie.

Model przewiduje to poczucie własnej skuteczności wzrośnie, gdy poszczególne osoby będą przechodzić kolejne etapy zmian .

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat koncepcji własnej skuteczności, zapraszamy do przeczytania następującego wpisu:

"Własna skuteczność Alberta Bandury: czy wierzysz w siebie?"

Zmień strategie

W ramach Transteoretycznego Modelu Zmian etapy są przydatne, aby pomóc klientowi w określonym momencie , Jednak niewiele można osiągnąć, wiedząc o tym i nie znając strategii, które można wdrożyć, aby zachęcić podmiot do posuwania się naprzód.

Procesy zmian to działania, które zachęcają jednostkę do przejścia na nowy etap, ale trzeba wspomnieć, że nie są ograniczone do coachingu. W rzeczywistości teoria ta pochodzi z psychoterapii, ponieważ model ten jest wynikiem analizy porównawczej teorii, które doprowadziły psychoterapię i zmianę zachowania w latach 80. XX wieku.

W wyniku prac, Prochaska zidentyfikowali 10 procesów zachodzących u osób, które zmieniają swoje zachowanie podobnie jak "wzrost sumienia" wywodzący się z tradycji freudowskiej, "zarządzanie przypadkiem" behawioryzmu Skinnera i ustanowienie "relacji pomocy" przez humanistę Carla Rogersa.

Procesy powiązane ze zmianą

Przedstawione poniżej procesy charakteryzują ludzi na etapach zmian, a każdy z nich działa lepiej na pewnym etapie:

• Zwiększona świadomość Ma to związek z indywidualnymi wysiłkami w poszukiwaniu informacji i ich odpowiednim zrozumieniem w odniesieniu do konkretnego problemu.

• Ponowna ocena środowiska : jest to ocena przedmiotu zachowania, które ma zostać zmienione, oraz jego wpływ na zachowania interpersonalne i bliskich mu osób. Rozpoznanie korzyści dla tych relacji wynikających z modyfikacji zachowania.

• Dramatyczna ulga : Eksperymentacja i ekspresja relacji emocjonalnych spowodowanych obserwacją i / lub ostrzeżeniem o negatywnych aspektach związanych z modyfikowaniem zachowania.

• Samoocena : Afektywna i poznawcza ocena wpływu zachowania na zmianę wartości i samopoznania jednostki. Rozpoznanie korzyści, które zmieniają się w związku z twoim życiem.

• Wyzwolenie społeczne : świadomość, dostępność i akceptacja przez alternatywy.

• Przeciwdziałanie warunkom : zastąpienie alternatywnych zachowań zmianami.

• Wspieraj relacje : czy korzystanie z pomocy społecznej ułatwia zmianę.

• Administracja wzmocnień : zmień strukturę, która obsługuje problem.

• Samowyzwolenie : zaangażowanie jednostki w zmianę zachowania, w tym pogląd, że ktoś jest właścicielem zmiany

• Kontrola bodźca : to kontrola sytuacji i unikanie sytuacji inicjują niepożądane zachowania.

Strategie stosowane w coachingu

Interwencja, w której dana osoba musi dokonać skutecznej zmiany, zależy od etapu, w którym się znajduje. Na każdym etapie są określone interwencje i techniki, które mają większy wpływ, aby pomóc przejść do kolejnych etapów zmiany zachowania. Oto kilka strategii, które trener może wykorzystać na każdym etapie:

Wstępna kontemplacja

• Gdy klient nie jest świadomy negatywnych skutków zmiany, konieczne jest podanie odpowiednich informacji na temat korzyści wynikających ze zmiany, czyli dlaczego zmiana może być korzystna dla danej osoby. Ważne jest, aby informacje były przekazywane w sposób nieautorytatywny.

Kontemplacja

• Pomóż wizualizować argumenty za i przeciw zmianom.
• Przyjemna refleksja nad różnymi opcjami zmian i ich pozytywnym skutkiem.
• Zachęcaj do rozważenia pierwszych kroków, aby zacząć wprowadzać zmiany, w sposób racjonalny i realistyczny.

Przygotowanie

• Wspólnie zaplanuj zmianę ostrożnie, zanim podejmiesz decyzje w sposób wizualny.
• Podziel plan działania na możliwe do osiągnięcia cele.
• Użyj umowy dotyczącej zobowiązania ze zmianą.
• Pomyśl o sposobach kontynuowania planu działania.

Działanie

• Postępuj zgodnie z planem, monitoruj postępy.
• Nagroda i gratulacje za osiągnięte sukcesy (nawet najmniejsze).
• Pamiętaj o korzyściach, które wystąpią, jeśli cele zostaną osiągnięte.
• Pomóż zidentyfikować korzyści, kiedy się pojawią.
• Pomóż klientowi pozostać w stanie motywacji.
• Pomóż mu nauczyć się rzeczy, które nie idą zgodnie z oczekiwaniami.

Utrzymanie

• Utrzymuj i przeglądaj plany, aż będziesz absolutnie pewny, że nie są już potrzebne.
• W przypadku nawrotu staraj się nie wrócić do punktu wyjścia. Zamiast tego pomóż rozpoznać postępy i faworyzuj uczenie się porażek, aby się nie powtórzyły.
• Pomóżcie zastanowić się, czy możliwe jest pomaganie innym w dokonywaniu pozytywnych zmian w oparciu o doświadczenie zmian.

Podsumowując

Z tej perspektywy zmiana behawioralna jest wyjaśniona na podstawie jej etapów (kiedy), procesów (jak) i poziomów (co) , Zwrócono również uwagę na poczucie własnej skuteczności i motywację, zrozumienie, że ta ostatnia jest różna w zależności od etapu, na którym znajduje się dana osoba, i zrozumienie, że jest ona mediowana przez wiele aspektów podmiotu (chęć uniknięcia niepowodzenia lub utrzymania kontroli nad jego życie), które sprawiają, że motywacja musi być podchodzona z globalnego punktu widzenia, rozumiejąc ją jako proces.

W coachingu, Ten model interwencji może być przydatny, ponieważ zapewnia wiedzę na temat etapu, na którym znajduje się uczestnik i dostarcza informacji o procesach zmian odpowiednie dla każdego etapu, na poziomie lub poziomach dotkniętych. Dlatego powoduje postępującą zmianę w osobie, która zamierza zmienić, najpierw zajmując się najbardziej powierzchownymi aspektami, aby stopniowo zajmować się najgłębszymi aspektami.

Aby dowiedzieć się, na jakim etapie jest osoba, istnieją różne kwestionariusze, które dostarczają tych informacji, ale trener może używać pytań werbalnych w tym samym celu.

Teoria, która daje narzędzia coacha

Wreszcie, w tej teorii są również pewne aspekty, które mają wielkie znaczenie dla trenera:

• Trener nie powinien traktować wszystkich ludzi tak, jakby byli na etapie akcji.
• Bardziej prawdopodobne jest, że ludzie, którzy są w fazie działania, osiągają lepsze i szybsze wyniki niż ci, którzy są w kontemplacji lub przygotowaniu.
• Trener powinien ułatwić przejście introspekcji i działania.
• Trener musi przewidzieć nawroty i sprawić, aby klient zrozumiał, że są one częścią zmiany.
• Trener musi zachęcać coaching do samoregulacji planów działania.