Osobowość anancastyczna: cechy i związek ze zdrowiem psychicznym
Z reguły wszyscy lubimy poczucie posiadania wszystkiego pod kontrolą. To uczucie sprawia, że czujemy się dobrze i motywujemy nas do wykonywania codziennych zadań. Istnieje jednak różnica między tym a tym, że to uczucie staje się obsesyjną potrzebą.
Coś podobnego dzieje się z ananalizującą osobowością , W tym artykule będziemy rozmawiać o tym typie osobowości obsesyjnej, a także o jej głównych cechach, o tym, jakie czynniki mogą ją powodować oraz o możliwościach leczenia za pomocą psychoterapii.
- Powiązany artykuł: "Główne teorie osobowości"
Jaka jest osobowość ananalizmu?
Rozumiemy anancastyczną osobowość jako ten typ osobowości, który charakteryzuje patologiczna troska o porządek i perfekcjonizm. W ten sam sposób osoby te wyróżniają się potrzebą kontroli zarówno własne, jak i otoczenie, brak elastyczności i otwartości, choć wszystko to koliduje z ich codziennym funkcjonowaniem i efektywnością społeczną.
Dla tych ludzi podejmowanie decyzji może stać się powolnym, a nawet bolesnym procesem. Powodem jest to, że mają oni trudność w decydowaniu o priorytecie swoich zadań lub w jaki sposób najlepiej zorganizować, że nie mogą w ogóle uruchomić zadania ze względu na konieczność jego perfekcyjnego wykonania.
Zachowanie w obrębie ananktycznej osobowości również charakteryzuje się Nagłe wybuchy gniewu lub gniewu w tych okolicznościach, w których osoba czuje, że nie ma kontroli nad swoim fizycznym lub interpersonalnym środowiskiem. Jednak ten gniew zwykle nie objawia się agresywnie, ale poprzez huśtawki nastrojów lub ciągłe negatywne ruminacje.
Jeśli chodzi o relacje interpersonalne, osoby o ananomatycznej osobowości wyrażają swoje uczucia w wysoce kontrolowany i wymuszony sposób i mogą czuć się bardzo niekomfortowo w obecności innych emocjonalnie ekspresyjnych osób. Ich codzienne relacje charakteryzują się byciem formalnym i poważnym, co może prowadzić do niewygodnych sytuacji dla innych osób, które postrzegają je jako sztywne i nadmiernie surowe.
Ten typ osobowości może to być uznane za zaburzenie , ponieważ jest trwałym wzorcem wewnętrznych doświadczeń i zachowań, które odbiegają od norm kulturowych danej osoby. Ten wzór jest trwały i nieelastyczny, a także stały w sytuacjach osobistych i społecznych.
Główną konsekwencją tego typu osobowości jest znaczne pogorszenie się osoby, zarówno w sferze społecznej, jak i zawodowej lub w innych obszarach działania, co może prowadzić do silnych uczuć udręki i frustracji.
- Może jesteś zainteresowany: "To jest strach przed brakiem kontroli (siebie lub relacji)"
Główne cechy lub objawy tej osobowości
Jak wspomniano w poprzednim punkcie, osobowość ananomiczna charakteryzuje się głównie nadmierną troską o porządek i perfekcjonizm. Istnieje jednak wiele cech, które definiują tych ludzi. Aby móc stwierdzić, że istnieje anancastyczny wzór osobowości, muszą istnieć co najmniej cztery z następujących cech:
- Nadmierna troska o szczegóły, zasady, listy, porządek, organizację i / lub harmonogramy do momentu, w którym ma wpływ na główne działanie lub zadanie.
- Perfekcjonizm, który przeszkadza w ukończeniu zadania .
- Nadmierne poświęcanie się pracy i produktywności, z wyłączeniem spędzania wolnego czasu i przyjaźni.
- Są nadmiernie sumienni skrupulatne i nieelastyczne w sprawach moralności, etyki i wartości.
- Nie mogą pozbyć się zużytych lub bezwartościowych przedmiotów, ani praktycznych, ani sentymentalnych.
- Są niechętni do pracy z innymi ludźmi i do delegowania zadań, chyba że reszta robi wszystko, co chce.
- Postrzegają pieniądze jako dobro, które należy zgromadzić, a nie wydać; więc są skłonni do chciwości lub skąpstwa w oczach innych.
- Wykazują one znaczny upór i sztywność .
Tradycyjnie osobowość anancastyczna jest zwykle diagnozowana, gdy dana osoba jest już dorosła, z najpoważniejszymi objawami występującymi między 40 a 50 rokiem życia.
W niewielu przypadkach jest postrzegana w dzieciństwie lub w okresie dojrzewania ze względu na ciągłe zmiany w rozwoju i osobowości dojrzewania. Jednak w tych przypadkach, w których postrzegane są objawy podobne do poprzednich, muszą one trwać co najmniej przez rok, aby można je było uznać za zaburzenie jako takie.
Wreszcie pojawia się to częściej u mężczyzn niż u kobiet i szacuje się, że występuje on w przybliżeniu między 2,1 a 7,9 procent ogółu populacji.
- Być może jesteś zainteresowany: "Dysfunkcyjny perfekcjonizm: przyczyny, objawy i leczenie"
Jak to się rozwija?
Na chwilę obecną badania nie były w stanie dokładnie wyjaśnić, co jest przyczyną lub jak rozwija się osobowość ananalizmu. Istnieje jednak wiele hipotez i teorii, które próbują odpowiedzieć na to pytanie.
Ogromna większość teoretyków zgadza się co do wpływu czynników biopsychospołecznych na przyczynowość. Oznacza to, że wśród przyczyn sprzyjających rozwojowi tego typu osobowości są czynniki biologiczne i genetyczne, a także czynniki społeczne, takie jak rodzaj interakcji z innymi ludźmi i krewnymi oraz czynniki psychologiczne, takie jak osobowość, temperament i umiejętności radzenia sobie i radzenia sobie ze stresem .
Oznacza to, że nie ma jednego czynnika odpowiedzialnego za osobowość ananalizmu, ale to może to być złożone połączenie czynników osobistych i środowiskowych prawdopodobnie podstawę dla rozwoju tego zaburzenia.
Czy można to leczyć?
Przede wszystkim musimy pamiętać, że ta osobowość nie zawsze wpływa na codzienne życie danej osoby i że tylko ci pacjenci, u których problem, zużycie lub ingerencja w rozwój społeczny, rodzinny lub pracowniczy będą wymagać pomocy lub leczenia. ,
W przypadku, gdy pacjent lub ktoś bliski zwraca się o profesjonalną pomoc, leczenie dla osobowości ananalizującej opiera się na interwencji przez psychoterapię długoterminowy Konieczne jest, aby terapia była prowadzona przez profesjonalnego eksperta w zaburzeniach osobowości, a dokładniej w zaburzeniach obsesyjno-kompulsywnych (OCD).
W najpoważniejszych przypadkach można nawet dostać się do podawać leki, aby zmniejszyć najbardziej problematyczne i wyniszczające objawy , a także złagodzić objawy lęku, które w niektórych przypadkach mogą pojawić się z tym zaburzeniem.
