Dysfunkcjonalny perfekcjonizm: przyczyny, objawy i leczenie

Czy korzystanie z nic nie kosztuje? Czy czujesz się winny za to, że nie zrobiłeś tego, co według Ciebie powinieneś był zrobić? Czy uważasz, że powinieneś być w stanie robić rzeczy lepiej?

Czy nigdy nie byłeś zadowolony z tego, co robisz? Kiedy dostaniesz coś, co zaproponowałeś, czy tylko możesz cieszyć się nim przez krótki okres czasu Czy krytykujesz siebie, jeśli nie osiągasz celu? Co oznaczyłeś sam siebie Czy poświęcasz zbyt wiele uwagi swoim błędom? Czy czujesz się nieskutecznie, jeśli nie osiągasz tego, co proponujesz? Czy masz tendencję do zostawiania rzeczy na jutro lub na ostatni dzień?

Jeśli odpowiedziałeś TAK na większość z tych pytań, bardzo możliwe, że ten artykuł Cię interesuje, ponieważ mógłbyś wpaść na dysfunkcjonalny perfekcjonizm , Zjawisko, które mimo że nie jest zaburzeniem psychicznym samo w sobie, może prowadzić do poważnych bólów głowy.

• Powiązany artykuł: "Perfekcjonistyczna osobowość: wady perfekcjonizmu"

Czym jest dysfunkcjonalny perfekcjonizm?

Dysfunkcjonalny perfekcjonizm (w języku angielskim, "perfekcjonizm nieprzystosowawczy"), jest ustanowieniem i wysiłkiem, aby spełnić niektóre standardy jakości zbyt trudne (wysokie cele) dla siebie, które są narzucone sobie i nieustannie prześladowane pomimo cierpienia, które generują.

Polega na skupianiu się na błędach, a nie na procesie i postępie zadania, nadmiernie samokrytycyzującym się, gdy cele nie są osiągnięte (nawet nazywanie osiągnięcia osiągniętym porażką) i ocenieniu osiągnięcia celów w kategoriach całości lub nic (rzeczy są zrobione albo "dobrze", albo "źle"). Ponadto perfekcjonistka utrzymuje się pomimo występowania niekorzystnych konsekwencji (izolacja społeczna, bezsenność, depresja ...).

W końcu chodzi o to, by opierać się na poczuciu własnej wartości niemal wyłącznie na tym, jak dobrze te wysokie cele są osiągane lub osiągane. Oznacza to, że samoocena tych osób jest bardzo delikatna i zmienia się: Pewnego dnia mogą czuć się kompetentni i szczęśliwi, że osiągnęli swoje cele, a następnego dnia czują się nieudolni lub nieudani i myślą, że "nie są warci" .

Obszary życia, w których można być perfekcjonistą

Perfekcjonizm może być obecny w każdym aspekcie życia. Niektórzy ludzie będą tylko perfekcjonistami w danej dziedzinie, takich jak praca, ale najczęstszym jest posiadanie kilku kluczowych punktów, w których pojawia się perfekcjonizm.

Zobaczmy kilka przykładów, w których możesz poczuć się zidentyfikowanym:

• Praca i / lub studia : nie popełniajcie błędów w pracy, udawajcie, że jesteście najlepsi, wiedzcie wszystko, poświęcajcie dużo czasu na zadania, aby byli jak najlepsi ...
• Sport i ćwiczenia : zdobądź konkretne ciało (szczupłe, smukłe, muskularne ...), poświęć nadludzkie wysiłki, aby je uzyskać, codziennie idź na siłownię, aby osiągnąć ten cel, pływaj co najmniej X kilometrów dziennie ...
• Wygląd fizyczny i / lub waga : poświęć dużo wysiłku, aby zająć się wyglądem fizycznym, waż mniej niż kilogramy "X", bądź zawsze najnowszą modą, bądź perfekcyjnie wyczesany i makijaż ...
• Higiena osobista : bądź zawsze czysty i za wszelką cenę.
• Przyjaźnie i stosunki społeczne : bądź najlepszym przyjacielem, zawsze bądź bezwarunkowo, mimo własnych problemów lub obowiązków, zawsze bądź "ciekawy i zabawny".
• Muzyka i inne hobby : poświęć godziny i godziny, aby skomponować najlepszą piosenkę muzyczną ubiegłego wieku, odrzuć to, co zostało skomponowane, ponieważ "nie jest wystarczająco dobre".
• Wygląd domu danej osoby : nadmierna troska, gdy goście wracają do domu, dom czysty i czysty, troska o to, co goście mogą pomyśleć ...
• Opieka nad dziećmi : troska i wysiłki, aby być najlepszym ojcem lub matką na świecie.
• Intelekt : udawanie, że doskonale wszystko wie, zmuszając się do czytania o szczególnie złożonych tematach ...

Krótko mówiąc, każdy obszar, który jest ważny dla tej osoby. Kiedy dysfunkcjonalny perfekcjonizm wpływa na hobby, takie jak muzyka, może stać się przedmiotem lęku, a nie przyjemności. Od momentu, w którym czynność jest wykonywana w celu osiągnięcia bardzo wymagającego (i często nierealistycznego) celu, a sam proces nie jest korzystny, działanie może utracić zabawne i przyjemne skojarzenie, jakie niegdyś posiadał.

Najważniejsze składniki dysfunkcyjnego perfekcjonizmu

Według Shafrana, Egana i Wade'a (2010), zasadniczymi składnikami dysfunkcyjnego perfekcjonizmu są:

• Bardzo wysokie, wymagające i samokrytyczne standardy jakości
• Wysiłki zmierzające do spełnienia wysokich standardów mimo negatywnych skutków dla osoby (cierpienie)
• Opierając się na samoocenie w osiągnięciu lub podejściu do tych standardów
• Niska tolerancja na błędy i / lub błędy, z odpowiednią nadmierną samokrytycyzmem
• Sztywność poznawcza
• Uwaga na uprzedzenia: identyfikują wszystkie szczegóły, które zrobili źle lub które odciągnęły je od wysokiego standardu. Gdy osiągnięty zostanie cel perfekcjonisty, zwykle nie jest brany pod uwagę lub zwykle jest minimalizowany
• Często nazywają siebie "oszustwem" lub "porażką jako osoba"

Jakie są cele lub wysokie standardy?

Ustanowienie celów w życiu jest czymś całkowicie naturalnym, a nawet adaptacyjnym, ale w przypadku osób perfekcjonistycznych może być problemem , Trzeba to rozumieć w ten sposób, ponieważ nie osiągając tych celów, perfekcjoniści mogą krytykować siebie w bardzo niesprawiedliwy sposób, tak jakby żyli życiem pokutującym i samobiczowaniem, a mimo cierpienia utrzymują się w swoich wysiłkach. Pojęcie "wysokiego celu" jest bardzo względne, ponieważ to, co może być wymagające dla jednego, może nie być dla drugiego (np. Dla pływania 4 kilometrów dziennie może być bardzo wymagające i wymagające, ale dla Mireia Belmonte może być zjedzony chleb). Musi być jasne, że standard jest wysoki, gdy jest narzucony przez osobę z perfekcjonizmem, jest postrzegany jako wymagający (wymaga dużego wysiłku i poświęcenia) i ścigany sztywno. Ale, Jeśli wyznaczę sobie wysokie standardy, czy oznacza to, że mam tendencję do dysfunkcjonalnego perfekcjonizmu? Ważne jest wyjaśnienie, że nie wystarczy, że istnieją osobiście wymagające standardy mówiące o dysfunkcjonalnym perfekcjonizmie; Osoba może odczuwać satysfakcję, pracując, aby osiągnąć te standardy i pozwolić sobie na elastyczność w osiąganiu swoich celów, gdy sytuacja tego wymaga (Shafran, Cooper i Fairburn, 2002).

Negatywne konsekwencje dysfunkcjonalnego perfekcjonizmu

Poniżej wyszczególnimy najczęstsze negatywne konsekwencje:

• Emocjonalny : depresja (smutek, ogólnie zły nastrój) i lęk (niepokój i stres).
• Społeczny : izolacja społeczna, utrata przyjaciół, konkurencyjność za bycie najlepszym.
• Ograniczone interesy : skupione prawie wyłącznie na jednym zadaniu (np. skoncentrowane na pracy i nie pozostawiające czasu na socjalizację) i ograniczające przyjemne działania, ponieważ nie pozwalają na osiągnięcie wysokich celów (np. nigdy nie czytaj ani nie oglądaj serii bez większej obiektywizacji co lubić)
• Fizycy : wyczerpanie, napięcie mięśniowe, problemy trawienne.
• Cognitive : Rozbudzenie jest częste (myśl o błędach popełnianych wielokrotnie, przeglądaj je, krytykuj za nie wprowadzanie zmian w czasie), niską koncentrację.
• Behawioralny : kontrole wykrywające błędy, powtarzanie zadań, zbyt długi czas na zrobienie czegoś, zwlekanie ...

Jedną z najbardziej zauważalnych globalnych konsekwencji jest niskie poczucie własnej wartości. Oznacza to, że perfekcjonizm nie jest przyczyną niskiej samooceny, ale raczej "żywi się nią". Bardziej prawdopodobne jest, że osoba o niskim poczuciu własnej wartości znajdzie schronienie w perfekcjonizmie, aby osiągnąć sukces i być pozytywnie ocenianym przez siebie i innych.

Związek z odwlekaniem lub odkładaniem

Zwlekanie, nawyk odkładania zadań do ostatniej chwili jest to bardzo częste zachowanie wśród perfekcjonistów. Powody, dla których jest on odkładany, to kilka:

• Martw się i obawiaj, że popełnisz błąd lub zrobisz to źle.
• Pomyśleć, że działalność będzie wymagać wiele czasu ze względu na nasze samo-żądanie.
• Troska o nieumiejętność robienia doskonałych rzeczy.
• Jeśli coś nie pójdzie tak, jak by się spodobało, zawsze można uciekać się do starej wymówki "Zostawiłem to na ostatnią chwilę, więc nie poszło tak, jakbym chciał, nie dlatego, że nie jestem zdolny".

Czy jest leczenie?

Musisz o tym pamiętać dysfunkcjonalny perfekcjonizm nie jest zaburzeniem i w związku z tym nie ma konkretnego sposobu zarządzania nim. Można jednak mówić o interwencji psychologicznej mającej na celu modyfikację nawyków i przekonań, na których się opiera.

Ponieważ każda osoba ma własne powody, by popaść w skrajny perfekcjonizm, potrzebna jest indywidualna uwaga, aby zmodyfikować sposób, w jaki odnosimy się do naszych oczekiwań; w tym sensie interwencja oparta na modelach poznawczo-behawioralnych zwykle jest to najczęściej używana opcja, ponieważ wpływa zarówno na zinternalizowane idee, jak i obserwowalne akty dnia codziennego.

Bibliografia:

• Shafran, R., Cooper, Z. i Fairburn, C.G. (2002). Perfekcjonizm kliniczny: analiza behawioralno-poznawcza. Behavior Research and Therapy, 40, 773-791.
• Shafran, R., Egan, S. and Wade, T. (2010). Pokonywanie perfekcjonizmu: podręcznik samopomocy wykorzystujący techniki poznawczo-behawioralne. Londyn: Robinson.
• Egan, S.J., Wade, T.D., Shafran, R. i Antony, M.M. (2014). Poznawczo-behawioralne leczenie perfekcjonizmu. Nowy Jork: Guilford.

Codependency: What It Is, What It Feels Like (HD) (Kwiecień 2024).