Herbert Spencer: biografia tego angielskiego socjologa
Herbert Spencer (1820-1903) był angielskim filozofem i socjologiem, który bronił liberalizmu z perspektywy społecznego darwinizmu. Jego teorie znacząco wpłynęły na gospodarkę i teorie dwudziestowiecznego rządu.
Zobaczymy poniżej biografię Herberta Spencera , a także jego główne prace i wkład.
- Powiązany artykuł: "Wpływ Darwina na psychologię w 5 punktach"
Herbert Spencer: biografia tego angielskiego socjologa
Herbert Spencer urodził się 27 kwietnia 1820 r. W Derbyshire w Anglii. Syn profesora i dysydenta chrześcijaństwa Williama George'a Spencera, Herbert Spencer był samoukiem w dziedzinie nauk przyrodniczych od bardzo młodych.
Jest uznawany za jednego z najbardziej reprezentatywnych intelektualistów epoki wiktoriańskiej, a także jeden z głównych przedstawicieli teorii ewolucji stosowanej w socjologii i indywidualizmu. Z silnym przekonaniem Spencer bronił znaczenia badania zjawisk społecznych z naukowego punktu widzenia.
Z drugiej strony, w dziedzinie pedagogicznej Spencer podkreślał znaczenie rozwoju osobistego, uwagi i empatii ze strony instruktorów, obserwacji i rozwiązywania problemów, ćwiczeń fizycznych i swobodnej gry, a także uczenia się pochodzącego z bezpośredniego eksperymentowania. naturalne konsekwencje czynów (poza karami nałożonymi przez nauczycieli).
Jego filozofia miała istotny wpływ uzasadnienie minimalnego udziału państwa w gospodarce , co z kolei promuje rywalizację między jednostkami i stopniową poprawę społeczeństwa poprzez przetrwanie najsilniejszych.
Herbert Spencer zmarł 8 grudnia 1903 r. W Brighton w hrabstwie Sussex w Anglii.
Perspektywa socjologiczna: ewolucja i indywidualizm
Herbert Spencer twierdził, że ewolucja społeczna zachodzi poprzez proces indywiduacji, czyli dla różnicowania i rozwoju istot ludzkich jako jednostek , Dla niego społeczeństwa ludzkie ewoluowały poprzez stopniowy proces podziału pracy, który przekształcił ich z "prymitywnych" grup w skomplikowane cywilizacje.
Aby argumentować powyższe, dokonał ważnych porównań między organizmami zwierzęcymi a społeczeństwami ludzkimi. Doszedł do wniosku, że w obu przypadkach istniał system regulacyjny: dla zwierząt system nerwowy i struktury społeczeństwa ludzkiego , Był też system wsparcia, który w pierwszym przypadku był żywnością, a drugi działalnością przemysłową.
Dzielili się także systemem dystrybucji, który dla organizmów zwierzęcych stanowił układ krążenia, aw społeczeństwach ludzkich były systemy komunikacji i środki transportu. Tak więc, zróżnicowane organizmy zwierzęce z ludzkich społeczeństw były takie, że te pierwsze istnieją jako całość, jako zjednoczona świadomość; podczas gdy druga świadomość istnieje tylko w każdym członku grupy.
Od tego Spencer rozwija się teoria o indywidualizmie i indywidualizacji. W ramach filozofii liberalnej Spencer argumentuje ten indywidualizm, jako osobisty rozwój człowieka jako autonomicznego członka i odróżniający go od reszty, jest bliżej cywilizowanych społeczeństw w przeciwieństwie do innych społeczeństw, takich jak wojsko czy przemysł, w których uprzywilejowany jest despotyzm, a indywidualny rozwój każdego sumienia jest utrudniony.
Ponadto, rozwój XIX-wiecznego angielskiego społeczeństwa przemysłowego, według Spencera, rozwijał nowy tayloryzm i przygotowywał społeczeństwo do nowych form niewolnictwa w przyszłości. Zaproponował w tym sensie odzyskanie starej funkcji liberalizmu, która miała ograniczać władzę królów, i w tym czasie można było skierować ją do ograniczenia parlamentów.
- Może jesteś zainteresowany: "Główne typy socjologii"
Społeczny darwinizm Spencera
Pod tą ideą indywidualizmu Spencer opowiada się za dopuszczeniem że każdy członek społeczeństwa rozwinął się tak dobrze, jak to możliwe, jako kompetentny członek z tego, a zatem ci, którzy byli bardziej zdolni lub utalentowani, byli tymi, którzy odnieśliby sukces i byliby lepiej przystosowani. Z tego powodu jego teoria często znajduje się w linii społecznego darwinizmu, kwestii, która była stopniowo krytykowana przez konsekwencje powszechnego ubóstwa rosnącego przemysłowego kapitalizmu.
Jednak jego propozycje zostały podjęte później przez filozofów o podobnych poglądach, którzy znaleźli argumenty za krytyką państwa opiekuńczego, które rozwinęło się po wojnie.
Polecane prace
Wśród jego najbardziej reprezentatywnych dzieł są Statystyka społeczna z 1851 r. i Filozofia syntetyczna z 1896 r. Także jego dzieła Zasady psychologii, 1855, Pierwsze zasady, 1862, Zasady socjologii, socjologia opisowa, i Człowiek przeciwko państwu, 1884.
W latach 1841-1845 opublikował Właściwa sfera rządowa, współpracując jako dziennikarz specjalizujący się w ekonomii i socjologii w nonkonformistycznym, gdzie odpowiadał za rządy w obronie praw naturalnych; a także w The Zoist and Pilot, z tematami poświęconymi nauce chwili i ruchom wyborczym. W końcu wziął udział jako podwykonawca The Economist, stanowisko, którego zrezygnował w 1853 roku.
Bibliografia:
- Burrows, H. (2018). Herbert Spencer. Encyclopaedia Britannica. Źródło: 15 października 2018. Dostępne pod adresem //www.britannica.com/biography/Herbert-Spencer.
- Homles, B. (1994). Herbert Spencer (1820-1903). Perspektywy: kwartalny przegląd edukacji porównawczej, 3 (4): 543-565.
