Redukcjonizm i psychologia: dlaczego nie wszystko jest w mózgu

Kwiecień 5, 2024

Wiele dyskusji odbywających się w psychologii nie jest technicznymi dyskusjami psychologicznymi, ale raczej filozoficznymi. Filozofia zapewnia ramy epistemologiczne i koncepcyjne używamy do interpretowania i tworzenia danych, a poprzednia faza nie jest zadaniem naukowym; ma raczej związek z obroną punktu widzenia i argumentowaniem, dlaczego jest lepszy niż inne stanowiska filozoficzne.

Jest to zjawisko we wszystkich naukach, ponieważ wszystkie opierają się na fundamentach filozoficznych, które normalnie były omawiane od dziesięcioleci. Jednak w psychologii dzieje się coś, co nie dzieje się tak często z naukami ścisłymi, jak fizyka: debata naukowa i pomysły mieszają się bardzo często i mogą łatwo zostać zdezorientowane. Dzieje się tak po części ze względu na popularność stanowisko filozoficzne znane jako redukcjonizm , Zobaczmy, z czego składa się i jakie implikacje i zagrożenia mogą mieć w dziedzinie psychologii.

Powiązany artykuł: "Jak psychologia i filozofia są podobne?"

Czym jest redukcjonizm?

Redukcjonizm jest ramą interpretacji rzeczywistości przez co wszystko, co dzieje się w systemie (czymkolwiek jest, od firmy do ludzkiego mózgu) można zrozumieć, studiując indywidualnie jego "kawałki", jego składniki.

Ponadto, od redukcjonizmu zakłada się, że związek między tymi częściami a właściwościami wyrażanymi przez te elementy jest mniej dyskusyjny niż związek między systemem jako całością a właściwościami, które ma, więc ogólne powstaje z jednostki, a nigdy dzieje się odwrotnie. Na przykład cechy złożonego zjawiska, takie jak ruchy mrówek mob, wynikają z sumy poszczególnych zachowań każdego z tych owadów.

Jeśli zaś przeanalizujemy składniki zjawiska, dojdziemy do wniosku, że zjawisko to może się zmienić tylko na ograniczoną liczbę sposobów, zważywszy, że jego elementy określają trasy zmian przez które całość może przejść. Mrówki nie będą w stanie przetrwać bez królowej mrówki, ponieważ ich geny wiążą je z kolonią całkowicie przewróconą w procesie reprodukcji.

Redukcjonizm w psychologii

Perspektywa redukcjonistyczna może być bardzo przydatna, a jednak pociąga za sobą niebezpieczeństwo, które należy wziąć pod uwagę: może tworzyć okrągłe ramy wyjaśniające, próbując zrozumieć, co dzieje się w złożonym i zmieniającym się zjawisku, jak zobaczymy. W szczególności kiedy redukcjonizm stosuje się do psychologii lub neuronauk, ryzyko to jest stosunkowo wysokie.

Wynikiem tej wady jest to, że wielokrotnie redukcjonizm jest wykorzystywany z powodu ograniczeń technicznych i metodologicznych, a przy interpretacji danych uzyskanych dzięki tym badaniom "zapomina", że decyzja o wyizolowaniu problemu w jego stosunkowo prostych częściach była działanie filozoficzne, a nie obiektywne lub naukowe. Zobaczmy przykład związany z naukami kognitywnymi i badaniem mózgu.

Możesz być zainteresowany: "Części ludzkiego mózgu (i funkcje)"

Badanie inteligencji

Inteligencja jest tak interesująca i popularna, jak kontrowersyjna koncepcja, ponieważ nie ma bardzo jasnej i wyczerpującej definicji tego, co jest lub nie. W rzeczywistości najbardziej abstrakcyjne definicje tej cechy już wskazują na to, dlaczego trudno jest ograniczyć ją do definicji: jest to zdolność szybkiego i skutecznego przystosowania się do nowych problemów. Ponieważ "nowe problemy" są koniecznie otwartą koncepcją (nie można z góry wiedzieć, co jest nowym problemem dla kogoś), inteligencja może być rozumiana jako złożone zjawisko i którego zaplecze ciągle się zmienia, podobnie jak wszystkie nasze świadome i nieświadome czynności mentalne przez cały czas.

Jak rozpoznać procesy biologiczne, na których opiera się inteligencja każdej osoby? Będąc tak skomplikowanym zadaniem, wielu badaczy zdecydowało się przeanalizować wzorce aktywacji określonych części mózgu i porównać kombinację tych części układu nerwowego z wynikami, które każda osoba dostaje w teście inteligencji. W ten sposób odkryto, że główne różnice biologiczne, które odróżniają najbardziej inteligentnych od najmniej inteligentnych znajdują się w płatach czołowych, płatach ciemieniowych i przednim obręczy każdej półkuli mózgowej.

Z perspektywy redukcjonistycznej można to interpretować jako znak, że te części mózgu są głównymi czynnikami zaangażowanymi w inteligencję osoby, tymi, które wyzwalają cały proces rozumowania i utrzymywania informacji w pamięci roboczej itp.Reszta struktur mózgowych może być niezbędna, ale w każdym przypadku są one członkami pomocniczymi, uczestniczą w pomaganiu w pracy innym.

To wyjaśnienie brzmi bardzo naturalnie i przekonująco , z którym można go traktować jako obiektywny fakt obcy filozofii, ale w rzeczywistości daleko mu do wyjaśnienia neurobiologicznych podstaw inteligencji.

Co by się stało, gdyby ta mentalna zdolność nie była zadaniem części mózgu pracującego samodzielnie i "gromadzącego" swoją pracę od czasu do czasu? Co by było, gdyby inteligencja była oparta na skoordynowanej pracy w czasie rzeczywistym milionów neuronów rozmieszczonych w mózgu, z kolei utrzymujących interakcje z innymi komórkami nerwowymi i substancjami, które docierają do nich przez naczynia krwionośne? Jeśli to wyjaśnienie miałoby dobrze opisać logikę biologii kryjącej się za inteligencją, czy poprzednie badania ją wykryły?

Nie; z powodu redukcjonizmu, Mógłby pomylić opis skutków, jakie system globalny ma na kawałki mózgu z przyczynami tego, co jest widziane w tym globalnym systemie. W ten sam sposób nie jest to smutna lub pozbawiona wyrazu twarz, która wywołuje depresję u osób z tego rodzaju zaburzeniem.

Wniosek

Psychologia to dziedzina badań, która ma na celu wyjaśnienie wielu rzeczy: od zachowania kupujących po najbardziej skuteczne metody uczenia się, od sposobu, w jaki zażywanie narkotyków wpływa na relacje społeczne i nieskończoność problemów, które nie Mają z tym zbyt wiele wspólnego. Zasadniczo każda spisek rzeczywistości, w której żyje się uczenie się pewnych nawyków i zachowań (dobrowolnie lub mimowolnie), ma pewną lukę.

Ale psychologia nie udaje, że wyjaśnia wszystko w sensie, w jakim fizyka może wszystko wyjaśnić , ponieważ w ludzkich działaniach interweniują wszystkie rodzaje bardzo złożonych zjawisk, zarówno na poziomie genetycznym, jak i historycznym, kulturowym i kontekstualnym. Dlatego redukcjonizm powinien być traktowany jedynie jako narzędzie, a nie jako filozofia, która pozwala generować proste wyjaśnienia na temat faktów, które nie są.