Metoda Sokratejska: czym jest i jak jest stosowana w psychologii

Wszyscy mamy w głowie wiele pytań, na które chcielibyśmy znaleźć rozwiązanie. A znalezienie odpowiedzi na nie jest najmniej skomplikowane. Często szukamy rozwiązania w innych, chociaż to, czego naprawdę potrzebujemy, to znaleźć własną odpowiedź.

W odniesieniu do głównych zagadnień filozoficznych, takich jak etyka czy moralność, a nawet na poziomie terapii, przydatna jest metoda, której początki sięgają starożytnej Grecji. W szczególności do postaci Sokratesa. Chodzi o metodę Sokratejską , o czym będziemy mówić w tym artykule.

• Powiązany artykuł: "Wkład Socratesa Greka w Psychologię"

Metoda Sokratejska: co to jest?

Przez metodę Sokratejską rozumiemy metodologię, dzięki której proponuje się, aby człowiek był w stanie dojrzeć i zmobilizować swoje zasoby i zastanowić się nad problemami, które je trapią. Celem metody Sokratejskiej lub dialogu Sokratejskiego nie jest udzielanie odpowiedzi na pytania innych, ale na korzyść, że ta osoba może pogłębić swoją własną psychikę i refleksję w celu samodzielnego rozwoju tej wiedzy.

Sama metoda Sokratejska jest raczej dialogiem między dwiema lub więcej osobami, która prowadzi drugą, poprzez serię pytań i używając zasobów takich jak ironia, w kierunku rozwiązania twoich wątpliwości i konfliktów , Ten przewodnik jest wyłącznie pomocą, będącą w końcu podmiotem, który sam znajdzie rozwiązanie. W rzeczywistości, nawet z technicznego punktu widzenia, nie jest konieczna reakcja, ważne jest również przyznanie się do niewiedzy na temat konkretnego faktu lub aspektu.

Zasadniczo na pytania, które pojawiają się w związku z tym tematem, odpowiada inne, poprzedzające pytanie, kto stosuje tę metodę, w taki sposób, że realizowana jest myśl o tym, do kogo jest ona stosowana w określonym kierunku, bez bezpośredniej zmiany sposobu myślenia. ,

Tak więc Najważniejszą rzeczą w tej metodzie jest stosowanie pytań typu indukcyjnego , wykorzystując zasoby własne w pożądanym kierunku. Jeśli chodzi o rodzaj pytań, to są one stosunkowo proste, oparte na trzech głównych cząstkach: co, jak i za co.

Podstawową operacją jest najpierw wybrać konkretny temat lub oświadczenie, które jest uważane za prawdziwe i badaj to po trochu w taki sposób, że jest sfałszowane i odrzucone , a następnie wygenerować nową wiedzę na dany temat.

• Może jesteś zainteresowany: "70 zwrotów Sokratesa, aby zrozumieć jego myśl"

Pochodzenie: maieutics

Pochodzenie metody Sokratejskiej znajduje się w postać, która bierze nazwę: Sokrates, grecki filozof Autor ten opracował metodę dialektyczną, której celem jest pomoc w odnalezieniu własnej prawdy, a nawet obronie pozycji mniejszości.

Proces ten był stosunkowo prosty do wyjaśnienia, choć jego realizacja jest bardziej skomplikowana niż się wydaje: Pierwsza ironia została wykorzystana w celu uzyskania studenta lub osoby, z którą dialog, zadając serię pytań na temat znaczenie przesłanki uprzednio wybranej, tak aby stopniowo zaczęła wątpić w to, a nawet w końcu przyznać się do niewiedzy na temat, a nawet zredukować go do absurdu.

Potem użyty został maieutics lub sama metoda Sokratejska: przesłuchujący kontynuował prowadzenie procesu myślowego rozmówcy przez dialog oraz realizacja stosunkowo prostych pytań, proponowanie i wykorzystywanie zasobów podmiotu do generowania nowej prawdy lub opinii bardziej specyficznej dla jednostki w odniesieniu do danego założenia, nowej wiedzy o tym, co jest naprawdę znane.

Zastosowanie metody Sokratejskiej w psychoterapii

Metoda Sokratejska, mimo że ma starożytne pochodzenie, jest nadal aktualna dzisiaj, w różnych formach. Świat edukacji jest jednym z obszarów, w którym można go zastosować, będąc jednym z nich w dziedzinie zdrowia. W ramach tego ostatniego, musimy podkreślić jego wykorzystanie w psychologii klinicznej i zdrowia .

Stosowanie metody Sokratejskiej jest powszechne w psychoterapii, niezależnie od modelu teoretycznego, ponieważ proponuje się jako sposób na mobilizację i wykorzystanie własnych zasobów pacjenta w celu osiągnięcia poprawy.

Jednym z prądów psychologicznych, który najczęściej go używa, jest behawior poznawczy, który jest najłatwiejszym do zidentyfikowania przykładem zastosowania metody Sokratejskiej kwestionowanie nieadaptacyjnych przekonań : podmiot ujawnia silnie zakorzenioną myśl lub przekonanie, które generuje cierpienie lub dyskomfort (lub zmienia jego zachowanie, generując je na innych), takie jak idea bycia bezużytecznym.

Terapeuta może zapytać, co to znaczy być bezużytecznym, w jakich sytuacjach pojawia się ten pomysł, jakie są tego konsekwencje lub lęki, które mogą leżeć w tyle, aż do momentu, w którym badany nie będzie w stanie wykonać głębszej introspekcji (w dużej mierze Wykorzystywane są techniki, takie jak zstępująca strzała, która stara się sięgać głębiej i głębiej w to, co kryje się za konkretną myślą lub przekonaniem). Następnie sesję można przekierować, pytając, czy mogą istnieć alternatywne interpretacje a później pacjent będzie próbował rekonstruować swoją wizję rzeczywistości w bardziej adaptacyjny sposób za pomocą własnych zasobów. Jest to proces związany z restrukturyzacją kognitywną.

Podobnie, innym rodzajem terapii, w której stosuje się metodę Sokratejską, jest logoterapia, w ramach modeli fenomenologiczno-egzystencjalnych. W tym przypadku metoda Sokratejska jest używana jako jedna z głównych technik używanych do reaktywowania zasobów pacjenta i osiągnięcia sensu życia. W tym sensie przyczynia się do samopoznania podmiotu, generowania alternatyw, bycia odpowiedzialnym za własne wybory i próbowania przekraczania. Ocenia się wartości i spostrzeżenia na tle wielu innych pojęć.

To tylko dwa przykłady terapii, które wykorzystują metodę Sokratejską. Jednak jego stosowanie jest bardzo powszechne w praktycznie wszystkich rodzajach terapii w psychologii klinicznej.

Bibliografia:

• Eliécer, J. (2005). Metoda Sokratejska w szkolnictwie wyższym. Narodowy Uniwersytet Pedagogiczny.
• Martínez, E. (s.f.). Dialog sokratyczny w psychoterapii skupił się na znaczeniu. Socieddad for the Advancement of the Psychotherapy Focused on the Sense. Dostępne pod adresem: //www.saps-col.org/saps/new/wp-content/uploads/2016/02/The-dialogo-socr%C3%A1tico-en-la-psicoterapia-centrada-en-el-sentido .pdf.
• Partarrieu, A. (2011). Dialog sokratyczny w psychoterapii kognitywnej. Trzeci Międzynarodowy Kongres Badań i Praktyk Zawodowych w Psychologii. XVIII Dni badań. Siódme spotkanie naukowców z psychologii MERCOSUR. Szkoła Psychologii Uniwersytet Buenos Aires. Buenos Aires
• Segura, C. (2017). Metoda Sokratejska dzisiaj. Do dialogicznego nauczania i praktykowania filozofii. Madryt: Szkoła i maj.

Manipulacja w starożytności - Metoda SOKRATYCZNA (Kwiecień 2024).