Jak działa pamięć ludzka (i jak nas oszukuje)
Wiele osób uważa, że pamięć jest rodzajem pamięci, w której przechowujemy nasze wspomnienia , Inni, liczniejsi znajomi technologii, rozumieją, że pamięć przypomina bardziej komputer, na którego dysk twardy gromadzimy wiedzę, doświadczenia i życiowe doświadczenia, abyśmy mogli z nich korzystać, kiedy ich potrzebujemy.
Ale prawda jest taka, że obie koncepcje są błędne.
- Powiązany artykuł: "Typy pamięci"
Jak działa ludzka pamięć?
Nie mamy żadnej pamięci jako takiej przechowywanej w naszym mózgu. Z fizycznego i biologicznego punktu widzenia byłoby to dosłownie niemożliwe.
To, co mózg utrwala w pamięci, to "wzorce funkcjonowania" "To znaczy, w jaki sposób poszczególne grupy neuronów są aktywowane za każdym razem, gdy uczymy się czegoś nowego.
Nie chcę robić z tego wielkiego bałaganu, więc powiem tylko, że wszystkie informacje, które dostają się do mózgu, stają się chemicznym bodźcem elektrycznym.
Neuronauka wspomnień
To, co utrzymuje mózg, to częstotliwość, amplituda i szczególna sekwencja obwodów neuronalnych uczestniczących w procesie uczenia się. Konkretny fakt nie jest przechowywany, ale sposób, w jaki system działa z tym konkretnym faktem .
Następnie, gdy coś świadomie lub nieświadomie pamiętamy, przychodzi nam na myśl obraz, a nasz mózg ponownie wydaje ten konkretny schemat funkcjonowania. Ma to poważne konsekwencje. Być może najważniejsze jest to nasza pamięć oszukuje nas .
Nie odzyskujemy pamięci, ponieważ została ona zapisana, ale raczej odkładamy ją ponownie, kiedy tylko potrzebujemy, od reaktywacji odpowiednich wzorców operacyjnych.
"Wady" pamięci
Problem polega na tym, że ten mechanizm ewokacji jest en bloc. Uruchomienie systemu może dostarczyć jako pasażerom na gapę inne wspomnienia, które zostały przefiltrowane , które należą do innego czasu lub innego miejsca.
Nauka i interferencja
Zamierzam wam opowiedzieć o eksperymencie, który pokazuje, jak wrażliwi jesteśmy na interferencję w pamięci i jak możemy subtelnie nakłonić nas do pamiętania czegoś w niewłaściwy sposób lub po prostu nigdy się nie wydarzyło.
Grupie ludzi pokazano wideo, w którym można zaobserwować wypadek drogowy, w szczególności kolizję między dwoma pojazdami. Następnie zostali podzieleni na dwie mniejsze grupy i osobno przesłuchani o tym, co widzieli. Członkowie pierwszej grupy zostali poproszeni o oszacowanie w przybliżeniu, jak szybko samochody się poruszały, kiedy "zderzyły się".
Ta sama grupa została poproszona o członków drugiej grupy, ale z pozornie nieznaczną różnicą. Zapytano ich, z jaką szybkością oszacowali, że samochody się poruszają, kiedy ktoś był "osadzony" w drugim.
Członkowie ostatniej grupy obliczali przeciętnie wartości dużo wyższe niż w pierwszej grupie, w której samochody po prostu "rozbił się". Jakiś czas później spotkali się ponownie w laboratorium i poprosili o szczegóły dotyczące wypadku wideo.
Podwójna liczba członków grupy, w której samochody zostały "osadzone" w stosunku do członków drugiej grupy Powiedzieli, że widzieli szyby w szybach i rozrzucali je po chodniku , Należy zauważyć, że w omawianym filmie nie została uszkodzona szyba przednia.
Z trudnością pamiętamy
Wierzymy, że możemy dokładnie pamiętać przeszłość, ale tak nie jest , Mózg jest zmuszony do odtworzenia pamięci za każdym razem, gdy zdecydujemy się ją odzyskać; musi być złożony tak, jakby to była łamigłówka, która, na dodatek, nie ma wszystkich elementów, ponieważ wiele informacji nie jest dostępnych, ponieważ nigdy nie były przechowywane ani filtrowane przez systemy uwagi.
Kiedy pamiętamy pewien epizod z naszego życia, taki jak dzień, w którym opuszczamy uniwersytet lub kiedy dostajemy naszą pierwszą pracę, odzyskanie pamięci nie odbywa się w czysty i nienaruszony sposób, jak na przykład wtedy, gdy otwieramy dokument tekstowy na naszym komputerze, ale to mózg musi podjąć aktywny wysiłek, aby śledzić informacje, które są rozproszone, a następnie zebrać wszystkie te różnorodne elementy i podzielone, aby przedstawić nam wersję tak solidną i elegancką jak to tylko możliwe.
Mózg jest odpowiedzialny za "wypełnianie" pustek pamięci
Wyboje i puste przestrzenie są wypełnione mózgiem przez resztki innych wspomnień, osobiste przypuszczenia i obfite, z góry ustalone przekonania, z ostatecznym celem uzyskania mniej lub bardziej spójnej całości, która spełnia nasze oczekiwania.
Zasadniczo dzieje się tak z trzech powodów:
Jak powiedzieliśmy wcześniej, kiedy przeżywamy pewne wydarzenie, to, co mózg utrzymuje, jest funkcjonującym wzorcem. Podczas tego procesu wiele oryginalnych informacji nigdy nie trafia do pamięci. A jeśli wejdzie, to nie konsoliduje się skutecznie w pamięci. To sprawia, że guzy w procesie odsuwają się od opowieści, kiedy chcemy ją zapamiętać.
Wtedy mamy problem z fałszywymi i niepowiązanymi wspomnieniami, które mieszają się z prawdziwą pamięcią, kiedy doprowadzamy ją do świadomości. Tutaj coś podobnego dzieje się, gdy rzucamy sieć do morza, możemy złapać jakieś małe ryby, co nas interesuje, ale wiele razy znajdujemy również śmieci, które kiedyś wrzucono do oceanu: Stary but, plastikowa torba, butelka pusty napój gazowany itp.
Zjawisko to występuje, ponieważ mózg otrzymuje na stałe nowe informacje , konsolidując uczenie, dla którego wiele razy używa on tych samych obwodów neuronowych, które są używane do innego uczenia się, co może powodować pewne zakłócenia.
W ten sposób doświadczenie, które chce się zarchiwizować w pamięci, może zostać połączone lub zmodyfikowane z wcześniejszymi doświadczeniami, powodując, że zostaną one zapisane jako niezróżnicowana całość.
Przekazywanie znaczenia i logiki światu, który nas otacza
Wreszcie, mózg jest organem zainteresowanym nadawaniem znaczenia światu , Wydaje się nawet, że odczuwa nienawiść do nienawiści i niespójności.
I to jest w jego chęci, aby wszystko wyjaśnić, kiedy, kiedy ignoruje pewne dane w szczególności, wymyśla je, aby ominąć, a tym samym uratować pozory. Mamy kolejną szczelinę w tym systemie, drogi czytelniku. Istota pamięci nie jest reprodukcyjna, lecz rekonstrukcyjna , i jako taki, podatny na wiele form interferencji.
