Czym jest śmierć mózgu? Czy to jest nieodwracalne?
Kiedy myślimy o śmierci, zwykle myślimy o mniej lub bardziej długotrwałym procesie, w którym nasze serce przestaje bić, a nasze płuca przestają działać. Termin wygasa w odniesieniu do śmierci lub wyrażeń, takich jak wydychanie ostatniego oddechu, jest wyraźnym odniesieniem do tego sposobu widzenia śmierci.
Jednak obecnie wiadomo, że funkcje krążeniowo-oddechowe mogą zostać zatrzymane, a mimo to można je utrzymać dzięki mechanicznym podporom. Istnieje jednak inny aspekt, który ostatecznie odzwierciedla śmierć osoby jako takiej i koniec aktywności mózgu. Mówimy o śmierci mózgu .
- Powiązany artykuł: "Rola psychologii w nieodwracalnych procesach: 5 postaw wobec śmierci"
Czym jest śmierć mózgu?
Uważa się, że śmierć mózgu osoby występuje, gdy Całkowite i nieodwracalne ustanie wszystkich funkcji mózgu , zarówno ze strony półkul i pnia mózgu. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę niuanse kompletne i nieodwracalne, ponieważ różne rodzaje obrażeń mózgu są zdolne do wywoływania podobnych objawów, które mogą być odzyskiwane lub przypuszczać, że tylko częściowe zaprzestanie funkcji. Tak więc, aby zdiagnozować śmierć mózgu, konieczne jest poświadczenie, że nie ma możliwości powrotu do zdrowia, a do tego konieczne jest przeprowadzenie testów potwierdzających i zastosowanie bardzo usystematyzowanych protokołów.
Śmierć mózgu jest zwykle spowodowana masowymi obrażeniami mózgu, zwłaszcza gdy pień mózgu jest ranny (odpowiedzialny za regulację aspektów takich jak oddychanie i bicie serca). Jedna z najczęstszych przyczyn śmierci mózgu występuje, gdy ciśnienie wewnątrzczaszkowe przewyższa skurczowe ciśnienie krwi, co kończy się zatrzymaniem krążenia krwi w mózgu. W tym stanie krew, zwykle naładowana tlenem i substancjami odżywczymi, nie dociera do mózgu i dlatego przestaje funkcjonować z powodu niedotlenienia.
- Powiązany artykuł: "Pień mózgu: funkcje i struktury"
Diagnoza: kluczowe aspekty do sprawdzenia
Diagnozowanie śmierci mózgu nie jest łatwe , a do tego konieczne jest udowodnienie nieistnienia różnych funkcji mózgu za pomocą różnych protokołów. W szczególności stanowi, że co najmniej dwóch różnych lekarzy specjalistów musi wykonać badanie pacjenta, wykonując co najmniej dwa badania fizyczne i dwa elektroencefalogramy rozdzielone w czasie.
W przypadku dzieci w wieku poniżej jednego roku okres obserwacji jest zwykle dłuższy, co wymaga wyższego poziomu weryfikacji i większej liczby powtórzeń, ponieważ ich mózg jest bardziej niedojrzały i droższe jest wykonanie badania neurologicznego.
Aby zdiagnozować śmierć mózgu, należy wziąć pod uwagę, czy podmiot znajduje się w warunkach umożliwiających taką weryfikację. W tym celu organizm musi posiadać stabilność sercową oddechową, naturalnie lub poprzez sztuczne mechanizmy, odpowiedni poziom utlenowania krwi i poziom temperatury, który odzwierciedla brak hipotermii (które mogą powodować objawy podobne do śmierci mózgu). W tym ostatnim aspekcie organizm musi mieć co najmniej więcej niż 32ºC.
Również należy wykluczyć, że organizm jest w stanie odurzenia z powodu narkotyków lub pod wpływem leków psychotropowych, ponieważ niektóre substancje mogą powodować pozorną śmierć, a nawet wiele substancji o typie psycholeptycznym lub depresyjnym może wprowadzać w błąd, unikając reakcji na różne stymulacje. Należy również wykluczyć stany związane z problemami metabolicznymi, takimi jak śpiączka insulinowa.
Po uwzględnieniu tych aspektów przed analizą neurologiczną można przeanalizować następujące aspekty.
1. Nieodwracalny i nieodwracalny stan śpiączki
W celu zdiagnozowania śmierci mózgu, podmiot musi być w śpiączce z powodu znanej przyczyny i dobrze ustalone (na przykład odrzucone aspekty, takie jak te wymienione powyżej, dotyczące hipotermii lub intoksykacji). Jednym z głównych aspektów, które należy zweryfikować, jest to, że badany podmiot nie reaguje w żaden sposób na stymulację. Aby to zweryfikować, stosuje się bolesne bodźce, takie jak aktywacja nerwu trójdzielnego, i nie powinny wystąpić reakcje wegetatywne ani motoryczne.
2. Aktywność mózgu: płaski encefalogram
Przez encefalogram mierzona jest aktywność bioelektryczna mózgu , W ten sposób, że wydaje się płaski, oznacza to, że nie zarejestrowano żadnej aktywności mózgu, co wskazuje, że centralny układ nerwowy przestał działać. Oprócz encefalogramu można wykorzystać wiele innych technik neuroobrazowania w celu sprawdzenia aktywności mózgu, takich jak potencjały wywołane lub różne rodzaje tomografii komputerowej.
3Funkcje układu oddechowego zależne od sztucznych elementów
Jednym z aspektów, które zostały udowodnione podczas ustalania śmierci mózgu osoby, jest to, że nie są one w stanie oddychać samodzielnie. W tym celu stosuje się test bezdechu , dzięki któremu sztuczne oddychanie zostaje tymczasowo zatrzymane (po uprzednim dotlenieniu krwi), aby zaobserwować, czy osoba oddycha samodzielnie poprzez obserwację ruchów oddechowych i pomiar ciśnienia cząstkowego dwutlenku węgla we krwi tętnic (paCO2).
Jeśli nie obserwuje się ruchów oddechowych, a paCO2 przekracza 60 mmHg (co wskazuje na maksymalną stymulację ośrodków oddechowych), uznaje się, że test daje pozytywny wynik wskazujący na brak oddychania, ponowne podłączenie pacjenta do oddychania sztuczne
4. Brak własnych funkcji serca
Aby sprawdzić, czy serce nie działa samodzielnie bez pomocy mechanicznej, stosuje się test atropiny, wstrzykuje do krwi substancję, która nadaje testowi nazwę. U osób z własną częstością akcji serca zastrzyk ten zakłada wzrost i przyspieszenie częstości akcji serca, przy czym brak reakcji jest wskaźnikiem ujemnym.
5. Brak odruchów pochodzących z pnia mózgu
Kiedy mózg umiera, różne odruchy i typowe reakcje na różne rodzaje bodźców przestają się pojawiać. Pień mózgu to obszar mózgu, który reguluje najbardziej podstawowe aspekty i funkcje życiowe, tak że odruchy, które rozwijają się w tym obszarze, zakładają niektóre z najbardziej podstawowych, a ich brak sugeruje istnienie śmierć mózgu.
Jedną z refleksji do odkrycia jest refleksja fotomotoryczna , to znaczy, jeśli oko prezentuje / wyświetla reakcję źrenicy na poziom światła (na przykład ogniskowanie latarki bezpośrednio na źrenicy). W przypadku śmierci mózgu nie powinno być żadnego rodzaju reakcji na stymulację światłem.
Innym odruchem, który należy wziąć pod uwagę, jest rogówka, w której obserwuje się reakcję na ból i tarcie poprzez stymulację dotykową z użyciem gazy. Wprowadza także zimne płyny do ucha, które u osób aktywnych mózgu wywoływałyby reakcję w postaci ruchu gałek ocznych (odruchu okołostanowego). Odruchu okołokalowego jest również sprawdzane , obracając głowę pacjenta poziomo szybko, aby sprawdzić, czy występuje jakiś ruch gałek ocznych
Oprócz odruchów układu okoruchowego, istnieją również dowody na istnienie odruchów związanych z nerwami, które rządzą jamą ustną i przewodem pokarmowym. Na przykład ma wywoływać nudności poprzez stymulację podniebienia i falangi. Tchawica jest również stymulowana w celu wywołania reakcji w postaci kaszlu lub nudności. W każdym przypadku, jeśli mamy do czynienia z przypadkiem śmierci mózgu, nie powinno być żadnego rodzaju reakcji.
- Powiązany artykuł: "Czaszki: 12 nerwów, które opuszczają mózg"
Zamieszanie między śmiercią mózgu a innymi pojęciami
Śmierć mózgu to koncepcja, która, choć początkowo może być łatwa do zrozumienia, jest często mylona z innymi terminami. Najczęstszym ze wszystkich jest koncepcja śpiączki.
Chociaż śpiączka może skończyć się śmiercią mózgu pacjenta, a w rzeczywistości do jej diagnozy wymagane jest zwykle, aby pacjent wszedł w nieodwracalną śpiączkę, ta ostatnia nie jest utożsamiana ze śmiercią mózgu.
Pacjent w śpiączce, chociaż pozostaje nieprzytomny i w wielu przypadkach nie jest w stanie reagować na bodźce, nadal ma pewien poziom aktywności mózgu co oznacza, że nadal można go uznać za żywego, nawet jeśli konieczne jest niezbędne wsparcie, aby serce nadal pompowało krew i sztuczne oddychanie. Chociaż w wielu przypadkach nie zawsze jest to odwracalne, istnieje taka możliwość. Ludzie, którzy opuszczają ten stan, zwykle robią to od pierwszych dwóch do czterech tygodni, ale w niektórych przypadkach śpiączka może trwać nawet kilka dekad.
Inny powiązany aspekt można znaleźć w zespole porodu , W tym dziwnym zespole podmiot nie wykazuje żadnej reakcji stymulującej, ale mimo to jest w pełni świadomy tego, co dzieje się wokół niego. W niektórych przypadkach mogą poruszać oczami. Zwykle jest to spowodowane uszkodzeniem pnia mózgu wynikającym z obrażeń, przedawkowania lub problemów lub wypadków naczyniowych.
- Może jesteś zainteresowany: "Pojedynek: w obliczu utraty bliskiej osoby"
Sprzeczne przypadki: powrót z martwych
Jak widzieliśmy, jedną z głównych cech śmierci mózgu jest jej nieodwracalność. Diagnoza jest przeprowadzana po bardzo rygorystycznych, systematycznych i ścisłych kontrolach. Jednak, choć nie jest to bardzo często, niektóre przypadki ludzie, którzy zostali uznani za zmarłych mózgu, a następnie zostali ożywieni .
Wyjaśnienie tego zjawiska wydaje się proste: chociaż jest to możliwe, niezwykle skomplikowane jest twierdzenie, że mózg jest nieodwracalny, ponieważ w niektórych przypadkach pochodzi od hipotermii lub używania substancji.W ten sposób niektórzy ludzie, którzy nie byli jeszcze martwi mózgu, mogli zostać nieprawidłowo zdiagnozowani.
Niektóre z możliwych przyczyn wspomnianej słabej diagnozy może być spowodowane zmianą przeprowadzonych testów ze względu na nieuwzględnienie określonych stanów pacjenta (stan szoku, hipotermia, spożywanie leków lub zaburzenia metaboliczne) lub zamieszanie z warunkami podobnymi do śmierci mózgu, ale bez jej osiągnięcia.
Można by stwierdzić, że mózg umiera na krótki okres i że udaje mu się odzyskać pacjenta, jeśli powód ustania działania jest odwracalny i ponownie aktywuje mózg, ale w zasadzie śmierć mózgu konceptualnie zakłada, że istnieje nieodwracalność ten stan. Tak przynajmniej teraz (chociaż nie wydaje się prawdopodobne w przyszłości, badania naukowe mogą znaleźć sposoby na odzyskanie funkcjonalności mózgu, który jest już martwy, jeśli zostanie zachowany) śmierć mózgu oznacza koniec życia jako taki .
Dawstwo narządów
Po rozpoznaniu śmierci mózgu pacjenta, możesz przejść do odłączenia sztucznego wsparcia życia , Jednakże, jeśli chory chciał oddać narządy, lub ich krewni wyrazili na to zgodę, narządy te można wyekstrahować i przeszczepić, w tym narządy, które zostały sztucznie utrzymane, takie jak serce.
W tym aspekcie musimy pamiętać, że darowizna niektórych z nich jest możliwa tylko wtedy, gdy narząd pozostaje w działaniu i musi zostać przeszczepiony bezpośrednio po śmierci, podczas gdy narząd pozostaje żywy.
Względny brak życia
Zjawisko śmierci mózgu nie tylko mówi nam, że najważniejszym elementem do ustalenia jeśli dana osoba żyje lub nie działa w mózgu .
Ponadto pokazuje, że linia oddzielająca życie od śmierci nie jest tak klarowna, jak można by sądzić za chwilę, i że jest to coś relatywnego. Gdyby dysponował odpowiednimi środkami technicznymi, możliwe byłoby ożywienie praktycznie każdej osoby, o ile tkanki mózgu nie uległyby pogorszeniu i znaleziono w tym samym czasie sposób reaktywacji kilku grup odpowiednich neuronów. Ani brak uderzeń serca jest obiektywnym sygnałem, że ktoś odszedł, aby nie wrócić, ani nie ma sensu, że tak jest.
Bibliografia:
- Escudero, D. (2009). Diagnoza śmierci encefalicznej. Medicina Intensiva vol.33, 4. Intensive Medicine Service. Centralny Szpital Uniwersytecki w Asturii.
- Racine, E.; Amaram, R .; Seidler, M .; Karczewska, M. i Illes, J. (2008). Relacje medialne o trwałym stanie wegetatywnym i podejmowaniu decyzji dotyczących końca życia. Neurology, 23; 71 (13): 1027-32.
- Wijdicks, E.F.M. (2001). Diagnoza śmierci mózgu. N. Engl. J. Med.344; 1215 - 21