Jak przekonać kogoś: 4 klucze do perswazji
Umiejętność przekonywania kogoś nie jest łatwa ponieważ, po pierwsze, aby to osiągnąć, musimy odrzucić ideę, którą zwykle przyjmujemy za pewnik w sposób naturalny: przekonanie polega po prostu na dostarczeniu spójnych i logicznych argumentów. Aby wpłynąć na innych ludzi, mężczyzn czy kobiety, klientów, przyjaciół lub rodzinę, musisz wyjść poza to, co racjonalne.
To prawda, że aby zmienić opinie innych, konieczne jest nadanie im nowego spojrzenia na rzeczywistość, która jest funkcjonalna i nie sprawia, że czują się ignorowani, ale jest o wiele więcej elementów w grze. Wiele z tych elementów jest ponadto logicznych.
W tym artykule zobaczymy, jakie klucze należy wziąć pod uwagę, aby nasze próby przekonania kogoś były najbardziej wydajne i skuteczne w naszych możliwościach. Oczywiście możliwość modyfikować przekonania innej osoby Nie zależy wyłącznie od nas, ale potrafimy umiejętnie zagrywać nasze karty, aby zmaksymalizować nasze szanse na sukces.
- Powiązany artykuł: "Perswazja: definicja i elementy sztuki przekonywania"
Jak skutecznie przekonać innych
Jeśli chcesz uzyskać jasne wskazówki, jak przekonać kogoś, postępuj zgodnie z poniższymi podstawowymi zasadami.
1. Zawsze jasne, kogo chcesz przekonać
Są ludzie, którzy stają w obliczu debat i wymiany poglądów, tak jakby w nich chodziło tylko o to, aby prawda przeważyła nad fałszami. Oznacza to, że celem jest streszczenie, w którym prawdziwa informacja, ponieważ tak jest, zawsze kończy się przekonaniem każdego, kto go słucha. Jest to jednak błąd, jeśli chcemy nie tylko poczuć moralnie wyższą pozycję od kogoś, ale naprawdę przekonać.
Spróbuj zmienić opinię osoby, z którą rozmawiamy to nie to samo, co próbowanie wpływania na przekonania społeczeństwa, które obserwuje dyskusję, w której uczestniczymy , W drugim przypadku ci, którzy chcą wygrać z publicznością, używają mowy przeciwnika na swoją korzyść, nie oczekując, że się ona zmieni, aby zbliżyć się do własnych, ale wykorzystując swoją pozycję, by przekazać wiadomość. Tak więc w tych przypadkach przekazywane jest nie tylko to, co się mówi, ale całość tworzona przez to, co się mówi, i sposób, w jaki reaguje na to przeciwnik.
Na przykład, ujawnienie niespójności tego, co mówi drugi i zwrócenie uwagi na to, że nie dopuszcza się rektyfikacji, można wytłumaczyć jako symptom, który nie rozumie tego, o czym mówi. Ta strategia byłaby jednak błędna, gdybyśmy chcieli przekonać tę osobę, ponieważ jej efektem jest przyjęcie bardziej defensywnej postawy, utrudniającej mu zmianę zdania z powodu dysonansu poznawczego. O tym będziemy mówić dalej.
2. Strzeż się dysonansu poznawczego
Chociaż wydaje się to paradoksalne, fakt bycia świadomym wyraźnych oznak, że nie mamy racji trzymać się pomysłów, które identyfikujemy z nami, często sprawia, że przywiązujemy się jeszcze bardziej do tych błędnych przekonań w bardziej irracjonalny i bezkrytyczny sposób niż na początku. To znaczy, wiedząc więcej (znając ograniczenia tego, o czym myśleliśmy, że znamy), sprawia, że wiemy, że jest gorzej.
Powodem tego jest to, że jeśli konflikt między własną ideą a nową lub inną jest podnoszony w bardzo jasny i bezpośredni sposób, wolimy "oszukiwać", aby nie mieć do czynienia z niepewnością nie wiedząc, która opinia jest naprawdę tą, którą powinniśmy bronić. W ten sposób możemy działać tak, jakbyśmy naprawdę nie wątpili w to, w co wierzymy i żyjemy w tej wygodnej fikcji.
Aby więc przekonać kogoś, musisz starać się nie stwarzać dialogu jako walki o ego. To, co wydaje się klarowną klęską i upokorzeniem, nie przekłada się na przekonywanie kogoś, ale dzieje się odwrotnie; Jeśli "wygrywamy" w ten sposób, najprawdopodobniej stajemy się po prostu pustymi na kolejną przyszłą rozmowę, ponieważ ta osoba powiesiła nam etykietkę zniesławiającą lub demagogiczną.
O wiele bardziej użytecznym rozwiązaniem jest nie dochodzenie do twierdzenia wyniosłych prawd, ale konfrontacja debaty w sposób oparty na współpracy. Bez ukrywania, że od początku myślisz inaczej , ale starając się, aby rozmowa była konstruktywna i służy obu stronom. Opierając się na tej zasadzie, traktując z szacunkiem tych, którzy się z nami nie zgadzają, należy wprowadzić wątpliwości dotyczące tego, co ich zdaniem wiedzą, jednocześnie oferując wyjaśnienia lub alternatywne stanowiska, które pomagają zmniejszyć niepewność, która właśnie została ujawniona.
- Może interesuje cię: "Czy jesteśmy istotami rozumnymi lub emocjonalnymi?"
3. Pokaż swoje ograniczenia
Aby umiejętnie przekonywać kogoś, coś bardzo potężnego jest mówienie o własnej ignorancji.Jeśli mówimy bezpośrednio, że nie znamy pewnych rzeczy, o ile nie są one głównymi tematami debaty, ujawniamy specjalny rodzaj autorytetu : osoby skłonnej do uczciwego przekazywania luk w wiedzy, aby wiedząc, że reszta może zdecydować, czy dołączyć do tej pozycji, czy nie.
4. Apeluje do prawdziwego życia
O ile nie jest to dyskusja o głęboko filozoficznych sprawach, unikaj argumentowania opartego na abstrakcjach : rozmowa zawsze oparta na faktach lub wyimaginowanej, nawet by podać przykłady. W ten sposób pokazane jest praktyczne znaczenie twojej pozycji i staje się oczywiste, że nie mówisz z dystansu o swoje własne pomysły.
