Jak zapobiegać pogorszeniu funkcji poznawczych?
Jak już wiemy, Optymalny stan zdrowia fizycznego i psychicznego działa jako czynnik zapobiegający pogorszeniu funkcji poznawczych Doświadczony z wiekiem. Kiedy mówimy o typie czynników, które zapobiegają pogorszeniu, często odwołujemy się do pojęcia o nazwie "rezerwy". Ale ... co wiemy o tym rezerwa poznawcza i rezerwa mózgowa? Jaki ma wpływ na pogorszenie?
W poniższym artykule porozmawiamy o rodzajach rezerw dostępnych dla naszego mózgu a my wyjaśnimy Twój wkład jako czynnik zapobiegawczy w obliczu pogorszenia stanu .
Rezerwy mózgu i rezerwy poznawczej
The rezerwa mocy to taki, który pozwala mózgowi radzić sobie ze zmianami wynikającymi z normalnego starzenia się lub procesów neuropatologicznych, opóźniających wystąpienie objawów klinicznych.
Według Arenaza-Urquijo i Bartrés-Faz (2013) istnieją dwa powiązane ze sobą modele teoretyczne do badania rezerwy :
1. Model rezerwowy mózgu
Ten rodzaj rezerwacji odpowiada model pasywny, które odnosi się do anatomicznego potencjału mózgu : rozmiar mózgu, liczba neuronów, gęstość synaptyczna itp. Ten rodzaj rezerwacji stanowi model statyczny i niezmienny, ponieważ podkreśla czynniki genetyczne i anatomiczne.
2. Model rezerwy kognitywnej
Odpowiada do aktywny model o Funkcjonalny, o którym mowa indywidualna umiejętność wykorzystywania procesów poznawczych lub wcześniej istniejących lub alternatywnych sieci neuronowych (kompensacyjny), aby wykonać optymalne zadanie. Ponieważ ta rezerwa może zostać zwiększona ze względu na wpływ różnych czynników środowiskowych, które ujawniamy przez całe życie (zostaną one wyjaśnione później), można powiedzieć, że ten model, w odróżnieniu od poprzedniego, odpowiada dynamiczny charakter
Jaki wpływ ma rezerwa na starzenie?
Teraz, gdy już znamy oba rodzaje rezerwacji, v wyjaśnić ich wkład w proces starzenia się lub, czy jest to normalne czy patologiczne.
Rezerwy mózgu
Mózgi, które posiadają wysoki stopień takiej rezerwy mają większe podłoże bazowe , które pozwolą im na większą odporność na uszkodzenia mózgu w obliczu zjawisk patologicznych lub w trakcie starzenia, sprzyjając w ten sposób przedłużeniu stanu przedklinicznego w procesach przed otępieniem i demencją (Arenaza-Urquijo i Bartrés-Faz, 2013).
Jeśli chodzi o normatywne starzenie, wyższe oszacowania rezerw będą odpowiadać mózgom, które są bardziej strukturalnie zachowane.
Poprzez techniki neuroobrazowania, takie jak anatomiczny rezonans magnetyczny, możemy wykryć zmiany w mózgu u osób z wysoką rezerwą poznawczą może służyć jako wskaźnik zaburzeń patologicznych w starszym wieku zanim to przejawi się klinicznie, jak na przykład w chorobie Alzheimera.
Rezerwy poznawcze
The rezerwa poznawcza odnosi się do zdolność przetwarzania kognitywnego , Takie zastrzeżenie pozwala na skuteczne wykorzystanie sieci neuronowych, próbując ograniczyć wpływ zmian związanych ze starzeniem się i procesami neuropatologicznymi (Arenaza-Urquijo i Bartrés-Faz, 2013). Można powiedzieć, że rezerwy poznawcze potęgują plastyczność międzynaurkową i łączność.
Dzięki różnym badaniom wykazano, że wysoka rezerwa poznawcza działa jako czynnik zapobiegawczy w przypadku pogorszenia stanu zdrowia, aw przypadku demencji generalnie opóźnia wystąpienie objawów, aw konsekwencji diagnozę. Jednak podstawowy postęp patologiczny będzie taki sam niezależnie od jego rezerwy poznawczej, dlatego objawy pojawią się, gdy proces patologiczny będzie bardziej zaawansowany, a co za tym idzie, progresja choroby będzie szybsza, gdy przekroczony zostanie próg zaangażowania klinicznego i mózgowego .
To dlatego, że mózg z wysoką rezerwą poznawczą będzie miał więcej możliwości wykorzystania alternatywnych sieci neuronowych Kiedy normalnie używane sieci są uszkodzone, kompensacja ta zakończy się, gdy choroba neurodegeneracyjna stanie się ostrzejsza (Pousada i De la Fuente, 2006).
W odniesieniu do normatywnego starzenia się, rezerwa poznawcza zakłada lepszą wydajność , bardziej funkcjonalnie sprawny mózg, dlatego ważne jest utrzymywanie aktywności stymulujących nasze funkcje poznawcze przez całe życie. W różnych badaniach (Arenaza-Urquijo i Bartrés-Faz, 2013), wysoki poziom aktywności umysłowej wiąże się z ryzykiem obniżenia ryzyka demencji o 50% .
Dlatego konieczne jest uwzględnienie treningu kognitywnego jako interwencję w celu zminimalizowania ryzyka pogorszenia się funkcji poznawczych związanego z wiekiem i / lub demencją.Podobnie wykazano, że istnieją również inne rodzaje czynników środowiskowych, które przyczyniają się do ochrony przed spadkiem zdolności poznawczych, takimi czynnikami są: stan zdrowia fizycznego i psychicznego, zawód, godziny snu, jedzenie, aktywność wypoczynku i utrzymywania stosunków społecznych.
Możemy analizować ten typ rezerwacji za pomocą funkcjonalny rezonans magnetyczny (RMf) lub przez pozytonowa tomografia emisyjna (TEP)
Niektóre wnioski
Podsumowując, wykazano, że zdolność rezerwowa działa jako czynnik ochronny przed manifestacją zmian w mózgu leżące u podstaw procesu starzenia się lub choroby tolerującej większe uszkodzenia mózgu i minimalizującej z kolei wpływ choroby na jej objawy kliniczne.
Fakt ten ma ogromne znaczenie, ponieważ, mimo że leżący u jego podstaw proces jest taki sam, pacjent będzie utrzymywał jakość życia przez dłuższy czas. W związku z tym rezerwacja okazuje się być jednym z wielu czynników, które demonstrują dlaczego zmienność osobnicza co do objawowej manifestacji przed tą samą udręką mózgu.
Dlatego interesujące jest podkreślenie potrzeby przeprowadzenia przyszłych badań skupiających się na wyczerpującym badaniu konkretnych działań, które przyczyniają się do zwiększenia rezerwy poznawczej i analizy jej konsekwentnej interakcji z czynnikami biologicznymi.
Bibliografia:
- Arenaza-Urquijo, E.M. i Bartrés-Faz, D. (2013). Rezerwy poznawcze. W Redolar-Ripoll, D. (wyd.), Cognitive Neuroscience (wydanie 1, P, s. 185-200). Madryt: Wydawnictwo medyczne Panamericana.
- Pousada, M. i De la Fuente, J. (2006). Pamięć i uwaga. W Villar, F. i Triadó, C., Psicologia de la vejez (1ªed., Str. 114-140). Madryt: Alianza Editorial, S.A.
