Uczucie obecności (psychologia): przyczyny i powiązane zaburzenia
W całej historii i kulturach człowiek doświadczał zjawisk, których nie był w stanie wyjaśnić, nazywając je zjawiskami paranormalnymi. Wynika to z niesamowitej zdolności organizmu do tego, abyśmy żyli raczej dziwnymi doświadczeniami, do których ludzie starają się nadać odpowiedni sens, przeważnie z perspektywy kulturowej.
Na szczęście nauka rozwinęła się na tyle, aby wyjaśnić niektóre z tych zjawisk, między innymi poczucie obecności lub poczucie obecności, o których będzie mowa w tym artykule. Wrażenie, które choć przeszkadza, znajduje swoje wyjaśnienie w funkcjonowaniu mózgu.
- Może jesteś zainteresowany: "12 najbardziej ciekawych i uderzających rodzajów urojeń"
Jakie jest odczucie obecności?
Uczucie obecności jest zniekształcenie percepcyjne, w którym osoba czuje, że nie jest sama chociaż nie ma zewnętrznego bodźca wspierającego to doznanie; najbardziej reprezentatywnym przypadkiem jest osoba, która czuje obecność za sobą, co może być dość niepokojące.
Chociaż jest to zjawisko, które występuje w zdrowej populacji w odpowiednim czasie, może wystąpić u ludzi z bardzo specyficznym uszkodzeniem mózgu , przede wszystkim, i częściej i intensywniej, u osób, które cierpią na halucynacje.
- Możesz być zainteresowany: "Części ludzkiego mózgu (i funkcje)"
Percepcyjne zniekształcenia
Zestaw zaburzeń percepcyjnych lub wyobraźni dzieli się na dwie duże grupy: Percepcyjne zniekształcenia i percepcyjne oszustwa .
Chociaż te dwa pojęcia pokrywają się z tym, że dana osoba ma niezwykłe doświadczenie percepcyjne, istnieją między nimi różnice. Różnica polega na tym, że w zniekształceniach percepcyjnych występuje bodziec, ale podmiot doświadcza zniekształcenia, oraz w percepcyjnych oszustwach nie opierają się na prawdziwych bodźcach które istnieją poza tematem.
Ponieważ wrażenie obecności jest postrzegane jako zniekształcenie percepcyjne, ta sekcja skupi się na ich opisie.
- Powiązany artykuł: "Psy, które szczekają do niczego: szósty zmysł?"
Jak pojawiają się te zniekształcenia?
Te zniekształcenia są doświadczane przez osobę jako błędne postrzeganie rzeczywistości, która cię otacza, Zwykle pojawiają się, gdy bodziec, który istnieje poza człowiekiem i jest dostępny dla narządów zmysłów, jest odbierany w inny i niewłaściwy sposób, niż można byłoby oczekiwać zgodnie z charakterystyką samego bodźca.
W takich przypadkach nieprawidłowość tkwi w fizycznych właściwościach tego, co nas otacza , które są postrzegane w sposób zniekształcony. Aby zakwalifikować doświadczenie tego typu jako zniekształcenie poznawcze, należy wziąć pod uwagę dwa wymagania:
- Najbardziej prawdopodobne jest inne postrzeganie niż zwykle uwarunkowane wcześniejszymi doświadczeniami .
- Przeżyj inną percepcję rozważyć fizyczną lub formalną konformację bodźca .
Jak wskazano powyżej, w zaburzeniach poznawczych anomalia ma tendencję do występowania w percepcji, że podmiot wykonuje z określonego bodźca. Jednak czasami takie zniekształcenia mają swoje źródło w zaburzenia o podłożu organicznym , zwykle przejściowe i mogące wpływać zarówno na percepcję zmysłową, jak i na poziom centralnego układu nerwowego.
W skrócie, zniekształcenia są wynikiem słabej interakcji między tymi trzema elementami:
- Walory zachętę
- Walory kontekst w którym pojawia się bodziec
- Charakterystyka receptor
Przyczyny i pokrewne zaburzenia
W eksperymencie, szczegółowo opisanym na końcu tego artykułu, kora czołowo-rdzeniowa i niektóre części mózgu, takie jak układ limbiczny, związane z samoświadomością, ruchem i położeniem ciała w przestrzeni, zostały zidentyfikowane jako odpowiedzialne. ; odkrywając, że ludzie, którzy postrzegali ten rodzaj obecności, cierpieli z powodu pewnego rodzaju uszkodzenia lub obrażeń w tych obszarach.
Często odczuwanie obecności wiąże się z dowolnymi zmianami lub zaburzeniami:
- Stany niepokoju
- Stany patologicznego strachu
- Schizofrenia
- Zaburzenia psychiczne pochodzenia organicznego
Jeśli chodzi o zdrową populację, która cierpi z powodu tego rodzaju doświadczeń, zwykle dzieje się tak w Czas stresu lub ekstremalne zmęczenie lub u osób samotnych z bardzo drastycznym spadkiem pobudzenia środowiska.
W przypadku, gdy staje się powtarzającym się, trwałym wydarzeniem, lub towarzyszyć innym odczuciom lub objawom , zaleca się udanie się do lekarza referencyjnego w celu oceny.
Znaczenie przeprowadzania oceny psychiatrycznej lub psychologicznej w tych przypadkach leży w trzech punktach:
- Jest to możliwe związek z innymi objawami .
- Jest to znak wysokiego stanu emocjonalnego.
- Mogą one ostrzegać klinicystów o istnieniu etiologicznej podstawy tej zmiany percepcyjnej.
Eksperyment w Lozannie
W 2014 r. Zespół naukowców z Federalnej Szkoły Politechnicznej w Lozannie (EPFL) był w stanie określić niektóre podejrzane obszary mózgu z tym szczególnym i niepokojącym uczuciem.
Również ta grupa naukowców opracowała eksperyment, który powtarzał ludziom to poczucie bliskości dziwnego bytu.
Test rozpoczął się od skanowania mózgu 12 osób cierpiących na zaburzenia neurologiczne, które zgłosiły występowanie tego odczucia obecności. Dzięki temu skanerowi odkryto, że wszystkie miały pewne uszkodzenia w niektórych częściach mózgu których funkcje są związane z samoświadomością, ruchem i pozycją ciała.
Następnie naukowcom udało się odtworzyć odczucie, które osoba ma, gdy odczuwa takie odczucie. W tym celu wykorzystali 48 zdrowych ochotników, którzy nigdy nie zauważyli tej obecności i wystawili ich na eksperyment zmienione sygnały neuronalne w tych samych obszarach mózgu .
Pierwszym krokiem tego testu było zasłonięcie oczu uczestników, po czym poproszono ich o manipulowanie systemem robotycznym za pomocą rąk. Jak zrobił inny robot śledził dokładnie te same ruchy na plecach wolontariuszy .
Kiedy ruchy te miały miejsce w tym samym czasie, uczestnicy testu nie czuli nic niezwykłego. Jednak w przypadku opóźnienia między obydwoma ruchami jedna trzecia uczestników stwierdziła, że czuje obecność w pokoju .
Takie było zamieszanie wywołane przez niektórych ludzi, którzy nawet poprosili o przerwanie eksperymentu.
Wyjaśnienie polega na tym, że ludzki mózg ma różne reprezentacje własnego ciała w przestrzeni, aw normalnych sytuacjach nie ma problemu z wypracowaniem jednolitego postrzegania siebie. Jednak, gdy ten system działa wadliwie może prowadzić do drugiej reprezentacji własnego ciała , postrzeganie go jako obecność innej osoby innej, ale nie widzącej.
Grupa naukowców wysunęła teorię, że kiedy ludzie postrzegają tę obecność typu widmowego, mózg jest faktycznie zdezorientowany; błędnie oblicza pozycję ciała, a zatem identyfikuje go jako należący do innej osoby lub podmiotu.
