Dialektyczna terapia behawioralna: teoria, fazy i efekty
Ogromna ilość teorii i prądów myślowych, które istniały w historii psychologii, pozwoliły wytworzyć dużą liczbę technik terapeutycznych, które pozwalają stawić czoła różnym problemom i zaburzeniom.
Jednym z najbardziej rozpowszechnionych obecnie prądów jest zachowanie poznawcze, które poprzez modyfikację zachowania ma na celu zmianę wzorców myślenia i zachowania jednostek mających trudności z przystosowaniem ich do środowiska i zmniejszeniem ich cierpienia. Wśród technik, które pozwalają na takie rzeczy, szczególnie w obliczu autodestrukcyjnych zachowań i poważnych zmian osobowości, istnieje behawioralna terapia dialektyczna .
- Powiązany artykuł: "Rodzaje terapii psychologicznych"
Dialektyczna Terapia Behawioralna: podstawy teoretyczne
Doświadczanie intensywnych impulsów i emocji jest czymś, co większość ludzi robiła przy okazji. Jednak w niektórych przypadkach doświadczenie przesadnie intensywnych emocji może prowadzić do przesadnie impulsywnych zachowań, w tym do samookaleczeń i prób samobójczych, wynikających z braku adekwatności i represji odczuwanej frustracji.
W celu leczenia tych problemów u wielu pacjentów, Marsha Linehan spróbuje zastosować techniki modyfikacji zachowania właściwe dla paradygmatu poznawczo-behawioralnego. Jednak te techniki nie przyniosłyby oczekiwanego skutku, poczucia traktowania osób mało zrozumianych, emocjonalnie ignorowanych w poczuciu pustki, a nawet ataku przed próbą zmiany ich zachowania bez dalszych ceregieli.
Linehan byłby świadomy tego faktu i odczuć pacjentów, którzy byli leczeni, a w rezultacie zmieniłby te techniki modyfikacji zachowania z bardziej ukierunkowanym podejściem do dialektyki, która ostatecznie byłaby podstawową osią leczenia. Zastosuj Linehan stworzyłby to, co jest obecnie znane jako dialektyczna behawioralna lub dialektyczna terapia behawioralna, szczególnie przeznaczona do leczenia zachowań autodestruktywnych i uzależniających.
Jaki jest twój cel?
Jest to technika należąca do trzeciej fali lub generacji terapii behawioralnych, tak więc nie skupia się ona tak bardzo na eliminowaniu zachowania lub charakterystyki, która powoduje trudności, ale także na transformacji relacji pacjenta z nim i kierowaniu go od sposób, który może ją zaakceptować i zobaczyć rzeczywistość w inny sposób niż oryginał.
Podstawowy cel behawioralnej terapii dialektycznej jest upewnienie się, że pacjent uczy się prawidłowo zarządzać swoimi emocjami i zachowaniami, tak aby były w stanie kontrolować zachowania impulsywne spowodowane zaburzeniami psychicznymi, podczas gdy zarówno podmiot, jak i terapeuta, który na nie uczęszcza, akceptują doświadczenie faktów i co dla niego przypuszczają. Dlatego poszukuje się równowagi między strategiami zmiany behawioralnej akceptacji siebie.
Ta akceptacja i zatwierdzenie własnego doświadczenia zwiększa sama w sobie zdolność do radzenia sobie w bardziej adaptacyjny sposób z własnymi emocjami, co z kolei zmniejsza impulsywność, która ostatecznie prowadzi do ekstremalnych zachowań. W ramach tej terapii bardzo ważna jest postać (lub, od kiedy zwykle zatrudniony jest zespół specjalistów) terapeuta, będący relacją terapeutyczną i akceptacją ze strony tych elementów, które powodują zmianę niezbędną stałą na sukces.
- Może jesteś zainteresowany: "Terapie behawioralne: pierwsza, druga i trzecia fala"
Podstawowe składniki
W dialektycznej terapii behawioralnej jest ona stosowana wiele sposobów leczenia , działając na dwa różne sposoby, dwa podstawowe aspekty, które próbuje rozwiązać ten rodzaj leczenia.
Pierwszy z tych aspektów opiera się głównie na fakcie spowodowania pacjenta chęć kontynuowania i motywowania kontynuować leczenie, koncentrując się na przyczynach poprawy i pomagając w osiągnięciu kluczowych celów do osiągnięcia i dla których warto żyć.
Drugi element opiera się na szkoleniu, szkolenie pacjenta w zakresie określonych umiejętności aby móc łatwiej akceptować i zarządzać w bardziej adaptacyjny sposób. Szkolenie opiera się na czterech głównych modułach.
Wśród tych modułów znajdujemy szkolenie zwiększyć tolerancję na dyskomfort w celu zwalczania tendencji do wykonywania zachowań impulsywnych , inny w generowaniu umiejętności samoświadomości poprzez techniki takie jak uważność, aby leczyć uczucia pustki i różne zmiany poznawczo-emocjonalne, moduł poświęcony pracy regulacji emocjonalnej i wreszcie moduł, w którym rozwijane są umiejętności społeczne. relacje międzyludzkie powodują, że osoby te są mniej chaotyczne, stabilniejsze i trwalsze.
Psychoterapię stosuje się na poziomie indywidualnym, aby znaleźć rozwiązanie problemów, z jakimi boryka się pacjent, podczas gdy terapia grupowa jest wykorzystywana podczas szkolenia klienta w zakresie różnych umiejętności niezbędnych do poprawy samozatrudnienia. Wobec konkretnych problemów codziennego życia można nawiązać kontakt telefoniczny z terapeutą, aby można było zastosować sytuacje, które były konsultowane w codziennym życiu.
Fazy terapii
Stosuje się behawioralną terapię dialektyczną przez serię trzech faz później zorientować pacjenta na terapii, aby zobaczyć jego potrzebę i promować aktywny udział leczonego osobnika w obliczu pewnych ustalonych celów między pacjentem a terapeutą.
W pierwszej fazie praca skupia się na zwiększeniu samoświadomości i umiejętności zarówno tolerancji na dyskomfort, jak i regulacja emocji i relacji osobistych , wraz z kontrolą i zarządzaniem zachowań impulsywnych, akceptując i biorąc pod uwagę wszystkie te zmienne i zachowania, które mogą wpływać na jednostkę. Ogólnie rzecz biorąc, większość działań mających na celu zarówno akceptację siebie, jak i zmianę zachowań są przeprowadzane.
W drugiej chwili przystępujemy do działania w stresie który wytworzył i wytwarza sytuację u jednostek.
W końcu przystępujemy do pomocy w odbudowie i stworzyć bardziej pozytywną realistyczną koncepcję siebie i samoocenę, przyczyniając się do utrwalenia i ukierunkowania na kluczowe cele ważne dla każdego klienta.
Zastosowania i zastosowania kliniczne
Dialektyczna terapia behawioralna wykazała swoją przydatność w wielu zaburzeniach, szczególnie skuteczną w kontrolowaniu zachowań impulsywnych i intensywnych emocji. Niektóre z zaburzeń, w których jest najbardziej wskazane, są następujące.
Pogranicze zaburzeń osobowości
Dialektyczna terapia behawioralna znana jest głównie jako rodzaj terapii, która ma najbardziej empiryczne wsparcie w leczeniu zaburzeń osobowości typu borderline. Z perspektywy dialektycznej terapii behawioralnej zaburzenie to rozumiane jest jako ciągły wzór deregulacji emocjonalnej ze względu na interakcję pomiędzy zmiennymi biologicznymi predysponującymi do wrażliwości emocjonalnej a restrykcyjnym, unieruchamiającym środowiskiem emocji, które uniemożliwiają efektywne zarządzanie nimi.
Powoduje to, że emocje stają się coraz intensywniejsze i wymykają się spod kontroli, mają ekstremalną emocjonalną labilność wraz z intensywnym uczuciem wewnętrznej pustki, która może prowadzić do samookaleczeń, a nawet samobójczych zachowań oraz zależnych i nieprzewidywalnych postaw. Tak więc w tym zaburzeniu dialektyczna terapia behawioralna ma na celu pracę nad wrażliwością i poczuciem bezsilności podmiotu, na biernej pasywności, którą okazują, oraz na wyrażaniu cierpienia i stłumionych uczuć.
- Powiązany artykuł: "Zaburzenia osobowości (BPD): przyczyny, objawy i leczenie"
Zaburzenia nastroju
Dialektyczna terapia behawioralna została z powodzeniem zastosowana w wielu zaburzeniach, w których głównym problemem były trudności w regulacji emocji. Z tego powodu badania wskazują, że wydaje się być bardzo pomocne w redukcja objawów zaburzeń nastroju jak duża depresja.
Zaburzenia jedzenia
Zaburzenia jedzenia takie jak anoreksja, bulimia i zaburzenia związane z objadaniem się zwykle mają poważne problemy z regulacją emocji związane z akceptacją własnego wizerunku własnego ciała lub niemożnością zachowania kontroli nad własnymi zachowaniami żywieniowymi.
Pod tym względem dialektyczna terapia behawioralna wykazała, że redukuje symptomatologię tego typu zaburzeń , zwłaszcza upijanie się i zaburzenie odżywiania, w którym występuje ogromne spożycie żywności w oparciu o natychmiastowe impulsy.
- Powiązany artykuł: "10 najczęstszych zaburzeń odżywiania"
Nadużywanie substancji
Należy pamiętać, że w wielu przypadkach nadużycie substancji odbywa się z zamiarem zmierzenia się z próżnią egzystencjalną, jako mechanizm ucieczki, emocje, które są trudne dla cierpiącego (takie jak strach lub poczucie winy) lub złagodzić kompulsywne pragnienie konsumpcji wynikające z abstynencji do substancji uzależnionej. Tak więc w przypadkach, w których za konsumpcją pojawia się problem regulacji emocji, dialektyczna terapia behawioralna Okazało się również szczególnie skuteczne .
Inni
Chociaż nie jest tak skuteczny jak w poprzednich przypadkach, behawioralna terapia dialektyczna była często stosowana w zaburzeniach stresu pourazowego, a także w zaburzeniach lękowych, takich jak zaburzenie lękowe.
Bibliografia:
- Almond, M.T. (2012). Psychoterapie Instrukcja przygotowania CEDE PIR, 06. CEDE: Madryt.
- Aramburu, B. (1996). Dialektyczna behawioralna terapia zaburzeń osobowości typu borderline. Psychologia Behawioralna, 4, 123-140.
- Linehan, M. M. i Dimeff, L. (2001). Terapia dialektyczna w pigułce.Psycholog z Kalifornii, 34, 10-13.
- Soler, J .; Elices, M. i Carmona, C. (2016). Dialektyczna terapia behawioralna: zastosowania kliniczne i dowody empiryczne. Analiza i modyfikacja postępowania, vol.42, n ° 165-166. 35-49.
