Pięć różnic między grupą a drużyną
Pracując razem z innymi ludźmi, dynamika ustalana między pracownikami robi różnicę. Chociaż poświęcamy ten sam czas, te same zasoby materialne i personel z odpowiednim poziomem wykształcenia, fakt, że pracujemy w ten czy inny sposób z tymi składnikami sprawia, że dzieje się to mniej więcej.
Następnie zobaczymy jakie są różnice między grupą a zespołem , zważywszy, że to właśnie ten rodzaj zaangażowania i koordynacji powoduje, że przy tych samych kosztach produktywność w przedsiębiorstwach i organizacjach jest przenoszona na pełny potencjał, czy też nie.
- Powiązany artykuł: "Psychologia pracy i organizacji: zawód przyszłości:"
Główne różnice między grupą a zespołem
W odniesieniu do świata Psychologii Pracy i Organizacji definicje stosowane w grupach i zespołach są różne. I nie są one tylko teoretyczne, ale jak zobaczymy, odnoszą się do dwóch typów zjawisk, które dają bardzo różne wyniki.
1. Indywidualistyczna wizja i wizja kolektywistyczna
Grupy są w zasadzie grupami ludzi, którzy dzielą przestrzeń, miejsce i wykazują pewien stopień tolerancji między nimi, co sprawia, że jest to coś stabilnego.
W kontekście firm i organizacji grupa jest także funkcjonalną częścią systemu ludzi, którzy produkują coś, czy to w celach komercyjnych, czy nie. Jednak wykonanie użytecznej funkcji nie oznacza, że grupa ma wspólny cel. Zamiast tego każda osoba ma swój cel .
Innymi słowy, ten typ stowarzyszenia jest regulowany przez indywidualizm: ludzie osiągają porozumienie, aby osiągnąć cel, który już ustalili a priori indywidualnie.
Z drugiej strony zespół przechodzi przez kolektywizm, wyobrażając sobie, że istnieją doświadczenia, które można przeżyć tylko poprzez połączenie i połączenie z innymi, i że niektóre cele mają zasadniczo kolektywny charakter , Na przykład ochrona środowiska nie jest celem, który można osiągnąć obiektywnie, a tym samym twórczym zadaniem, w którym musi działać kilku artystów.
- Może jesteś zainteresowany: "10 najlepszych mistrzów w psychologii organizacji i zasobów ludzkich"
2. Duch proaktywny lub pasywny
Zespoły dostosowują się w czasie rzeczywistym do zdarzeń losowych, ponieważ wszystkie osoby, które je komponują, idą do jednego. Jeśli na przykład potrzeby różnią się od tych, które definiują pracę, nie trzeba przekonywać innych, aby przystosowali się do tej nowej sytuacji; w każdym przypadku nowe wnioski są zgłaszane i wspólnie poszukiwane.
Natomiast w grupach mentalność prowadzi do postawy zdefiniowanej przez bierność. Z tego powodu, na przykład, jeśli pojawią się nieprzewidziane zmiany, renegocjować z osobami, które je tworzą , ponieważ mogą trzymać się idei, że nie muszą robić nic więcej niż to, co robili wcześniej.
3. Zwinność komunikacji lub pionowość
W grupach przepływy komunikacyjne wydają się być pionowe, ponieważ ograniczają się do hierarchicznych relacji określonych na schemacie organizacyjnym; po prostu nie jest obowiązkowe ustalanie innych dróg, przez które krąży informacja.
Z drugiej strony komputery komunikacja również przepływa dużo nieformalnie , chociaż te trasy komunikacyjne nie pojawiają się na schemacie organizacyjnym.
4. Elastyczność i sztywność
W zespołach priorytetem numer jeden jest sprawienie, aby grupa dostosowała się do zmian i osiągnęła wspólnie wyznaczone cele, a zatem formalny jest przydatny. Chociaż wydaje się to sprzeczne, często daje lepsze rezultaty, jeśli wiesz, jak odłożyć sztywną strukturę reguł ustalonych na piśmie (tak, za zgodą wszystkich zaangażowanych stron).
W grupach, z drugiej strony, sztywność zasad jest wykorzystywana nie ze względu na użyteczność, lecz jako wymówkę nie stawiać czoła nowym sytuacjom lub muszą więcej pracować w fazie adaptacji do zmieniających się sytuacji, które pojawiają się na naszej drodze. Innymi słowy, zasady przyjmowane są jako dogmat, coś, co musi być przestrzegane, aby uniknąć komplikacji, chociaż paradoksalnie może to prowadzić do pewnych problemów spowodowanych brakiem przystosowania się do zmiany, która staje się chroniczna i generuje całkowicie niemożliwe do uniknięcia niedogodności.
5. Potencjał przed szansą lub ślepota na to
Zespoły są zawsze o wiele lepiej wykształcone w wykrywaniu ukrytych szans, biorąc pod uwagę, że komunikacja przepływa i nie penalizuje propozycji idei, które "łamią schematy".
W grupach, z drugiej strony, prosta idea zmieniania kierunku tego, co się dzieje, powoduje odrzucenie i bardzo dobra wymówka jest potrzebna do czegoś tak prostego, jak proponowanie nowych strategii lub interesów grupowych.Oznacza to, że nawet jeśli wyczuwa się szansę, nigdy nie wychodzimy poza tę fazę, a żadna z tych możliwości nie jest ceniona, ani też nie są podejmowane nowe misje. Przy wielu okazjach osoba, która wpadła na pomysł, nie przekazuje go nawet współpracownikowi.
