Osobowość piłkarza zgodnie z jego pozycją w polu

Kwiecień 1, 2024

Król wszystkich gier to bez wątpienia piłka nożna.

Jest to tak samo ludzka i znacząca praktyka w naszych czasach, jak mało jest zjawisk socjologicznych, ponieważ obejmuje różne dziedziny ludzkiej natury i jest w stanie przywołać globalność człowieka na różnych poziomach świadomości i ekspresji. Jego praktyka nie zna granic, ponieważ praktykuje się na pięciu kontynentach, przez co cały świat obraca się wokół piłki.

Piłka nożna: fenomen społeczny ... i psychologiczny

Zarówno sukces, jak i porażka gracza wynikają z kombinacji fizycznych, psychologicznych i technicznych zdolności warunkowych , Z tego powodu i globalnego znaczenia tego sportu konieczne jest zbadanie tych czynników, które wpływają na wydajność sportowca, umieszczając badanie osobowości gracza jako jednego z najbardziej determinujących czynników sukcesu sportowego, będąc bardzo użytecznym, ponieważ jest to terytorium, w którym zachowania będą bardziej zależały od cech osobowości graczy niż od ich otoczenia.

Osobowość graczy

Znajomość osobowości piłkarza, zgodnie z pozycją, którą gra, może poprawić ogólną wydajność drużyny, a gracz może zostać wybrany do każdej określonej pozycji, biorąc pod uwagę nie tylko jego fizyczne umiejętności, ale także cechy osobowość, która pozwoli pewnemu graczowi lepiej pracować na jednej pozycji, a nie na drugiej.

Definiowanie pojęć

Ale żeby móc mówić o osobowości w sporcie, a zwłaszcza w piłce nożnej, Konieczne jest dokonanie ogólnego opisu tego, czym jest ta konstrukcja, którą nazywamy osobowością .

Czym jest osobowość?

Osobowość jest hipotetyczną konstrukcją , wywnioskowane z obserwacji zachowania, nie będąc bytem samym w sobie, który nie implikuje konotacji wartości dla osoby scharakteryzowanej.

Osobowość zawiera szereg elementów (cechy lub dyspozycje wewnętrzne), mniej więcej stabilne w czasie, które sprawiają, że zachowanie danej osoby jest spójne przy różnych okazjach i różni się od zachowania, które inni ludzie mogliby pokazać w porównywalnych sytuacjach. Te cechy osobowości o stabilnej i spójnej naturze pozwalają nam przewidywać zachowania jednostek.

Osobowość zawiera również inne elementy (poznania, motywacje, stany afektywne), które wpływają na determinację zachowania i które mogą wyjaśniać brak spójności i stabilności w pewnych okolicznościach.

Zachowanie będzie wynikiem najbardziej stabilnych elementów (czy to psychiczne czy biologiczne) jako aspekty najbardziej zdeterminowane przez osobiste wpływy (postrzeganie sytuacji, wcześniejsze doświadczenia), społeczne czy kulturowe. Te indywidualne i ogólne cechy wynikają ze skomplikowanej kombinacji zarówno biologicznych determinantów, jak i produktu uczenia się, i ostatecznie obejmują idiosynkratyczny wzór postrzegania, odczuwania, myślenia, radzenia sobie i zachowywania się jednostki (Millon, 1990).

Pozycja w terenie (demarkacja) i osobowość: czy istnieje korelacja?

Jedną z podstawowych cech tego sportu jest to każdy gracz odgrywa taktyczną pozycję w polu gry , który określa cztery główne kategorie: bramkarze, którego funkcją jest unikanie zdobywania celów; przód, aby zdobywać bramki; obrony do obrony strefy zagrożenia i pomocnicy są to ci, którzy strategicznie zajmują się piłką w środku pola, generując sztuki mające na celu rozwój celów.

Te cztery kategorie Charakteryzują się także specyficznymi stylami osobowości zgodnie z serią stabilnych dyspozycji odpowiedzi, które są cechami i które są zdefiniowane jako globalne tendencje, że każdy poszczególny gracz musi emitować jeden lub inny rodzaj reakcji, który determinuje jego zachowanie i jego charakterystyczne myśli. Oznacza to, że każdy gracz, w zależności od swoich cech osobowości, byłby predysponowany do reagowania w jednakowy lub podobny sposób na różne typy bodźców.

Z tego powodu pojawia się obawa nie tylko o ogólny profil piłkarza, ale także o indywidualne różnice osobowości w zależności od pozycji, jaką każdy z graczy gra w polu gry, co pomogłoby trenerowi w jego najlepsza lokalizacja w terenie; brać pod uwagę tolerancję na frustrację strzelców, odporność bramkarza na presję kar, agresywność obrony i stabilność emocjonalną, aby zobaczyć, jak wpływają one na siebie nawzajem w tym samym zespole itp.

Ogólne cechy osobowości piłkarza

Istnieją indywidualne różnice, w których uprawianie sportu wiąże się z pewną liczbą cech osobowości, zwłaszcza w takich cechach jak ekstrawersja, stabilność emocjonalna i odpowiedzialność, które są cechami najbardziej związanymi ze sportem, takim jak piłka nożna, choć nie jedynymi, jak zobaczymy poniżej ,

Ekstrawersja, która odnosi się do aktywnego, optymistycznego, impulsywnego podmiotu, który może łatwo nawiązywać kontakty społeczne.

Stabilność emocjonalna, który odnosi się do pogodnej i beztroskiej osoby.

Odpowiedzialność, co oznacza tendencję do uporządkowania i zorientowania na osiągnięcie.

Dlatego gracze na poziomie ogólnym są zrównoważeni, ekstrawertyczni, emocjonalnie stabilni, dominujący, agresywni, konkurencyjni i ambitni. Są zorientowane na osiągnięcia i na spójność zespołów, aktywnych i z kilkoma depresyjnymi manifestacjami (Pascual, 1989).

Różne badania pokazują również, że piłkarz prezentuje te cechy: Affability, Abstraction, Dominance, Animation, Attention of norms, Daring, Sensibility, Surveillance, Lęk, Otwarcie na zmiany, Perfekcjonizm i Teson. (Guillen-García, 2007).

Więcej atrybutów i cech graczy

Gracze mają także strategie obronne i adaptacyjne w kategoriach behawioralnych, które określają ich jako graczy, którzy charakteryzują się dużą zdolnością do postrzegania sytuacji w korzystny sposób i z dużą pojemnością uwagi, według Apitzscha (1994).

Obraz, jaki dają innym, są bardzo narcystyczni i skupiają się na sobie (Elman i McKelvie, 2003).

Mają wysokie oceny czynników radykalizmu, inteligencji i kontroli. (O'Connor i Webb, 1976)

Piłkarze prezentują się jako samowystarczalni, ponieważ starają się budować własną przyszłość i to zależy tylko od nich, indywidualistyczni i wspierający, a także napięci, energiczni, niecierpliwi, niespokojni i reaktywni. (Marrero, Martin-Albo i Núñez, 2000).

Piłkarze definiują siebie jako samozrealizowanych ludzi, z pewnością siebie i pewnością siebie, poszukujących satysfakcji z własnych celów, optymistycznych, z dobrym humorem, przyjaznych dla społeczeństwa i ducha humanitarnego. (Bara, Scipiao i Guillen, 2004).

Piłkarze na ogół należą do skali Conformism, co oznacza, że zgadzają się z władzą, szanują ją i przestrzegają jej zasad. (García-Naveira, 2008, Aparicio i Sánchez-López, 2000).

Piłkarze są generalnie dominujący, manipulujący, agresywni, konkurencyjni i ambitni w swoich relacjach społecznych (Apitzsch, 1994, García, 2004 i García-Naveira, 2008).

Gracze ci poruszają się i działają w oparciu o indywidualne interesy jako motywacja do doskonalenia osobistych umiejętności, do bycia uznanym za najlepszego na swojej pozycji, do startowania, między innymi; oraz motywacje grupowe, takie jak zdobycie pucharu lub mistrzostwa (Díaz-Morales i García-Naveira, 2001). Są wymagające wobec siebie i jasne, i zachowują wysoką samoocenę, dzięki czemu otoczenie je pociesza.

Oznacza to, że piłkarze mają tendencję do zaspokajania własnych potrzeb, ale biorą pod uwagę inne osoby, aby podejmować decyzje dotyczące celów grupowych.

Chociaż zawodnicy będący sportowcami grupowymi są bardziej zależni od swoich kolegów z drużyny, muszą zwracać się do innych, by szukać zewnętrznej stymulacji ciągłe poszukiwanie uwagi innych członków zespołu, zaufanie do drugiej, samokontrola i odpowiedzialność społeczna na wyższym poziomie niż poszczególni sportowcy Bara i in. (2004).

Jak widzieliśmy, piłkarze mają charakterystyczny styl osobowości, ale także różnice są ustalane zgodnie z lokalizacją i rolą, jaką każdy gracz gra na boisku (Bramkarz, Obrona, Pomocnik i Przekaźnik) zgodnie z stanowisko taktyczne, w którym grają w zespole (Millon 2001).

Różnice osobowości piłkarzy zależą od pozycji, jaką zajmują w polu gry

1. Bramkarze

Charakteryzują się intuicją i dlatego ich wiedza pochodzi z konkretu, bardziej polegając na bezpośrednim lub obserwowalnym doświadczeniu niż u graczy zajmujących inne pozycje.

Są to gracze, którzy ufają sobie, wierzą, że są utalentowani, kompetentni i bardzo egocentryczni.

Bramkarze są oni graczami najbardziej zdolnymi do podejmowania ryzyka i są bardzo niezadowoleni z przewidywalnych sytuacji .

Są bardzo kreatywni, komunikatywni, dominujący i agresywni i nieustannie poszukują stymulacji i uwagi. Są ładne i jasne, ale także wymagające i wolą zaspokajać osobiste potrzeby przede wszystkim innych.

2. Pomocnicy

Są scharakteryzowane są refleksyjne, mają tendencję do przetwarzania wiedzy w większym stopniu za pomocą logiki i analizy i są w stanie podejmować decyzje w oparciu o ich osąd i bezpośrednie i obserwowalne doświadczenie (intuicja). (García Narváez, 2010).

Są najbardziej sympatyczni dla zespołu (konkordancji) i tych, którzy ustanawiają najsilniejsze więzi emocjonalne z innymi graczami i mają tendencję do ukrywania swoich negatywnych uczuć.

Są intuicyjne, szukają abstrakcji, spekulatywności i podejmują decyzje w oparciu o własne reakcje emocjonalne i kierują się osobistymi wartościami.

3. Obrony

Charakteryzują się najbardziej intuicyjnymi graczami. Ufają sobie i są bardzo kompetentni i utalentowani .

Są to gracze, którzy szukają swojej stymulacji w innych i są zmotywowani, aby najpierw zaspokajać potrzeby innych, a nie własne.

Są one umieszczone na skali składania, co wskazuje, że odnoszą się do innych w uległości i odpowiadają normom posiadanym przez innych .

4. Naprzód

Charakteryzują się najbardziej systematycznymi graczami. Są przewidywalne, zorganizowane, perfekcjonistyczne i skuteczne , zdolni do adaptowania nowej wiedzy do istniejących, poszukiwania pewnych sposobów i dających efekty generowania produktywnych zabaw i trzymania się ich bez pozostawiania zbyt wiele tego sprawdzonego wzoru. (Pérez, M, Navarro, R, Navarro, R, Ruiz, J, Brito, E, Navarro, M. 2004).

Są otwarci, dominujący i społecznie agresywny, ambitny i uparty (biegunowość kontroli) , Są to gracze, którzy działają bardziej niezależnie i mniej dostosowują się do przewidywalnych, a ponadto nie przestrzegają wspólnych lub tradycyjnych norm, przyjmując ryzyko (rozbieżność).

Chociaż są przyjaźnie nastawieni społecznie i tworzą dobre powiązania z innymi graczami i silną lojalnością, są najmniej zmotywowani, aby najpierw sprostać wymaganiom innych.

Są skłonni do skali Affectionivity, która opisuje ich jako graczy, którzy podejmują decyzje w oparciu o własne reakcje emocjonalne i kierują się osobistymi wartościami.

Podsumowując

W tym przypadku konieczny jest model integracyjny uwzględniający zmienne zmienne w czasie, takie jak cechy osobowości lub style i inne, bardziej zmienne zmienne, takie jak cele, motywacje i style poznawcze.

Bibliografia:

Apitzsch, E. (1994). Osobowość elitarnego piłkarza. Journal of Sports Psychology, 6, 89-98.
García-Naveira, A. (2004). Indywidualne różnice w piłce nożnej w czasie: Styl osobowości i motywacja. Pamięć stopni. Zakład Psychologii Różnicowej. Szkoła Psychologii University of Complutense w Madrycie.
García-Naveira, A. (2007). Badanie osobowości u sportowców z modeli Cattell, Eysenk i Costa i McCrae. Zeszyty psychologii sportu, 8 (2), 43-51.
García-Naveira, A. (2008). Styl osobowości piłkarzy konkurencji i różnice w zależności od rozgraniczenia. Zeszyty psychologii sportu, 8 (2), 19-38.
García-Naveira, A. (2010a). Indywidualne różnice w stylach osobowości i wydajności u sportowców. Pamięć, aby zakwalifikować się do stopnia doktora. Katedra osobowości, ewaluacji i terapii psychologicznych II. Szkoła Psychologii Complutense University of Madrid.
Millon, T. (2001). Inwentarz stylów osobowości Millona. Madryt: TEA Editions.