Dlaczego nie mielibyśmy nagradzać lub karać naszych dzieci żywnością?
W trakcie konsultacji to stwierdzam czasami tatusiowie karali lub nagradzali swoje dzieci poprzez jedzenie , "Jeśli nie będziesz się zachowywał, nie pójdziesz z nami na kolację", "dopóki się nie uspokoisz, zostaniesz w pokoju bez kolacji", "jeśli się zachowujesz, dam ci ciastko", "jeśli nie odrabiacie pracy domowej dzisiaj będziesz musiał jeść warzywa ".
Również przy wielu okazjach wypełniamy nasze dzieci nudą ciasteczkami, popcornem lub słodyczami, czyli przetworzonymi jedzeniami i cukrami, które są bezpośrednią nagrodą za nasze ciało.
W takich przypadkach to, co robimy, to uczenie naszych dzieci, aby zarządzały emocjami poprzez jedzenie i kojarzą pewne pokarmy jako negatywne, a inne jako pozytywne. Ten rodzaj kary jest poważnym błędem, który może powodować problemy na dłuższą metę. Będziemy uwarunkować zachowania do przywileju spożywania słodyczy lub po prostu jedzenia.
- Powiązany artykuł: "Co to jest kara w psychologii i jak się ją stosuje?"
Dlaczego nie jest dobrze karać lub nagradzać dzieci za pomocą jedzenia
Jedzenie jest podstawową potrzebą i jest częścią dziecięcej rutyny dziecka. Jedzenie nie powinno być postrzegane jako nagroda, która jest częścią negocjacji, takich jak wybór deseru. To może być przywilej, który możemy dać naszemu synowi, który wybiera weekend między trzema deserami, które mu oferujemy.
Musimy mieć to na uwadze jedzenie jest głównie wykorzystywane do odżywiania i że jako rodzice jest to obowiązek, który musimy wypełnić. Jedzenie nie jest regulatorem stresu, niepokoju czy negatywnych emocji, które powodują, że odczuwamy dyskomfort. Jeśli przeprowadzimy to skojarzenie z dzieckiem, może to prowadzić do przyszłych problemów.
Jeśli nasze dziecko jest niespokojne, nie możemy dać mu ciasteczka, aby mógł dłużej wytrzymać bez "zawracania sobie głowy", jeśli nasz syn płacze w środku supermarketu, nie możemy dać mu ciasteczka, żeby go uspokoić, jeśli nasz syn się nudzi, rozwiązanie To nie jest jak dawanie mu robaków ...
Dzięki temu aktowi wysyłamy do naszego syna różne niejawne wiadomości : "Nie jestem dostępny dla ciebie, twój dyskomfort przeszkadza mi i nie radzę sobie z tym, mama lub tata są w porządku z tobą, gdy masz się dobrze, w obliczu dyskomfortu rozwiązaniem jest jeść, ponieważ tak się uspokoisz" ... W efekcie doprowadzamy do emocjonalnego głodu na dłuższą metę , zwiększając ryzyko nadwagi i zaburzeń jedzenia.
- Może jesteś zainteresowany: "Emocjonalny głód: co to jest i co można zrobić, aby z nim walczyć"
Psychologiczne skutki tej strategii edukacyjnej
Co się dzieje, gdy oferujemy lub eliminujemy jedzenie w oparciu o zachowanie naszego dziecka? Zajmujemy się znieczulaniem, tłumieniem i rozpraszaniem negatywnych stanów emocjonalnych naszych dzieci .
Konieczne jest, aby dzieci były niespokojne, znudzone i miały napady złości, a my naturalnie musimy uspokoić nasze dzieci, ponieważ jesteśmy ich źródłem emocji. Jak uczą się regulować emocje dzieci, więc będą regulować je jako dorośli.
Dziecko, które uspokoiło się przez jedzenie, jak sobie poradzi z dorosłymi emocjami? Prawdopodobnie przed każdą sytuacją, która jest przytłaczająca lub dla której nie posiadasz niezbędnych zasobów do zarządzania, wystarczy ukoić dyskomfort, przechodząc do lodówki.
Kiedy zaczynamy tego typu zachowania, zwykle nie idziemy do zdrowej żywności, takiej jak owoce czy warzywa, ale jak już powiedziałem, idziemy do żywności bogatej w tłuszcze i cukry. Co dzieje się po spożyciu? W krótkim czasie spożycie jest spokojne, ale na dłuższą metę pojawia się poczucie winy za objadanie się .
Jeśli nauczymy się od dzieciństwa tego spokojnego spożycia, będzie to bardzo trudne koło do przełamania. Korzystając ze słodyczy lub przetwarzanych jako nagrody, nie pomagamy maluchom. Są niezdrowymi pokarmami.
Jeśli chcemy, aby zachowanie naszych dzieci było dobre, najlepiej nie nawiązywać relacji między zachowaniem a tym rodzajem jedzenia, ponieważ szczególną wagę przywiązujemy do tego rodzaju żywności. Jeśli chcemy, aby twoje zachowanie się poprawiło, naszą funkcją jest wyjaśnianie i uczenie ich, dlaczego zachowywać się w taki czy inny sposób i jak , Najlepszą nagrodą będzie wzmocnienie słowne i afektywne.
Niewłaściwy rodzaj kary
Karanie dzieci przez jedzenie, które nie jest im do gustu (zwykle ryby, warzywa lub owoce) nie rozwiązuje pierwotnego problemu i nie sprzyja karmieniu dziecka. To, co się stanie, to większe napad złości, gdy dziecko będzie musiało zjeść to danie, którego tak bardzo nie lubi. Ponadto, jeśli zjedzą ten rodzaj jedzenia jako karę, otrzymamy jeszcze mniej, niż im się spodoba, ponieważ staną się czymś awersyjnym.
To, że ryby, warzywa lub owoce nie są w diecie dziecka, nie wchodzi w grę , krok po kroku musimy to wprowadzić. Czasami, aby nie walczyć lub nie pocieszyć nas, poddajemy się i akceptujemy, że dziecko nie chce tego jeść, ale ważne jest, aby to zmienić.
Jeśli skojarzymy złe zachowanie lub zachowanie naszego dziecka z karą, w której musi on zjeść jakieś jedzenie, które mu się nie podoba, kojarzy je z czymś nieprzyjemnym i negatywnym, więc nie będzie chciał włączyć tego jedzenia do swojej diety. Wręcz przeciwnie, stanie się to z nagrodami, takimi jak słodycze i cukierki. Będą one kojarzone z czymś przyjemnym i pozytywnym, więc zawsze będą chcieli poczuć przyjemność spożywania pokarmów bogatych w cukry.
Ważne jest, aby czas obiadu lub kolacji stał się przyjemnym czasem z rodziną , w którym nie jest zabarwiony argumentami lub jest momentem kary. W ten sposób nie będzie żadnych negatywnych skojarzeń z przyjmowaniem pokarmu.
Wniosek
Zawsze mówię, że są dwie ważne rzeczy, których nie powinniśmy karać za nasze dzieci: jedzenie i uczucia. Brak obu może generować w nich długotrwałe problemy emocjonalne.
Podczas umieszczania konsekwencji ważne jest, aby wybrana konsekwencja była związana z zachowaniem, które dziecko uruchomiło. Na przykład, wyobraź sobie, że nasz syn zaczął bawić się butelką wody, którą wylał na podłogę, a my ukaramy go, mówiąc mu, że dziś wieczorem zjada zieloną fasolę. Dziecko wpada w gniew, płacze, krzyczy, a my zbieramy całą wodę.
Również w czasie kolacji i kiedy będziesz musiał pić fasolkę, wrócą furia , Czego dziecko nauczyło się z sytuacji? Czy początkowy problem został rozwiązany? Czy nauczyliśmy dziecko, co ma robić w tej sytuacji? W sytuacji tego typu dziecko nie znajdzie związku między prowadzonym zachowaniem a konsekwencją.
Ważne jest, aby konsekwencja została natychmiast ustalona dla zachowania i powiązana , W takim przypadku, jeśli dziecko rozproszy całą wodę, będziemy musieli pokazać to, co jest konieczne, aby ją zebrać i jak to zrobić. Że coś, co było dla niego zabawne, stało się czymś nieco bardziej nużącym, jak to się dzieje. W tym przypadku będziemy uczyć dziecko naprawy tych negatywnych zachowań, które zostały uruchomione.
