Charles Sanders Peirce: biografia tego pragmatycznego filozofa
Charles Sanders Peirce (1839-1914) był amerykańskim filozofem i naukowcem, założycielem szkoły amerykańskiego pragmatyzmu. Był także specjalistą od logiki oraz teorii języka i komunikacji, która ma istotny wpływ na rozwój filozofii, a także na znaczną część psychologii.
W tym artykule zobaczymy biografia Charlesa Sandersa Peirce'a , a także niektóre z jego głównych wkładów teoretycznych.
- Powiązany artykuł: "Różnice między psychologią a filozofią"
Biografia Charles Sanders Peirce: założyciel amerykańskiego pragmatyzmu
Charles Sanders Peirce urodził się w Cambridge w stanie Massachusetts 10 września 1839 roku. Był czwartym dzieckiem Sarah Mills i Benjamina Peirce, który był ważny profesor astronomii i matematyki na Uniwersytecie Harvarda .
Podobnie jak jego ojciec, Peirce ukończył Harvard College w 1859 roku i rozpoczął studia chemiczne w Lawrende School of Science, która była częścią tej samej uczelni. Pracował również jako asystent komputera dla swojego ojca, z którym wykonał ważną pracę w astronomii, w Harvard Observatory.
W ramach tego samego, w latach 1873-1886 Charles Sanders Peirce przeprowadził eksperymenty na około 20 stacjach kosmicznych w Stanach Zjednoczonych, Europie i Kanadzie. W tych eksperymentach używał zaprojektowanych przez siebie wahadeł. To dało mu ważne międzynarodowe uznanie i prowadził go przez wiele lat jako inżynier chemik, matematyk i wynalazca , Podobnie praktyczne uczestnictwo w fizyce doprowadziło go do ostatecznego odrzucenia determinizmu naukowego.
W roku 1867 Peirce został wybrany na członka Akademii Nauk , a także członek National Academy of Sciences w 1877 roku, a trzy lata później został wybrany członkiem Society of Mathematicians of London.
Tak więc, przez długi czas pracował w matematyce i fizyce, chociaż Miałem szczególne zainteresowanie filozofią, filologią, a zwłaszcza logiką , kwestie, które później przybliżyły go do psychologii eksperymentalnej. Uważany jest między innymi za ojca współczesnej semiotyki (nauki o znakach) i jednego z najważniejszych filozofów wszechczasów.
- Może jesteś zainteresowany: "Pragmatyzm: co jest i co proponuje ten filozoficzny prąd"
Logika Peirce
Poprzez swoje studia Pierce łączył logikę z teorią znaków w ważny sposób; chociaż szczególnie był poświęcony badaniu logiki w naukowym terenie lub "logice nauki", to znaczy indukcji (jak wyciągać wnioski lub zasady z zestawu danych i logicznie).
Do tego czasu Peirce dodał dwie metody generowania hipotez, które nazwał "wznowieniem" i "uprowadzeniem". Uprowadzenie, dla Peirce, jest uzupełnieniem indukcji i dedukcji to znaczy są ściśle powiązanymi narzędziami.
I utrzymywał, że ten ostatni znajduje się nie tylko w metodzie naukowej, ale jest częścią naszej codziennej działalności. Dzieje się tak dlatego, że w obliczu zjawiska, którego nie potrafimy wytłumaczyć, prezentujemy szereg przekonań, że ponieważ nie możemy zaoferować rozwiązania naszych wątpliwości, poprowadzimy nas do wygenerowania szeregu hipotez dotyczących tego zjawiska.
Następnie dedukujemy konsekwencje tej hipotezy i ostatecznie poddajemy ją próbie przez doświadczenie. Ta logika pozwala nam nie tyle na weryfikację, która hipoteza jest prawidłowa, ale na czym każdy się składa i jak różni się od innych, co prowadzi nas do oceny przede wszystkim zbioru jego praktycznych konsekwencji.
Według Peirce'a wszystko to można zrozumieć tylko przez szeroka wiedza o metodach i wnioskach obecnych we wszystkich naukach .
Podobnie, wśród badań przeprowadzonych w logice nauki, Pierce analizował przez kilka lat dzieło niemieckiego filozofa Immanuela Kanta, dochodząc do wniosku, że są to argumenty z logiką, którą Pierce określił jako "powierzchowną" i która ostatecznie doprowadziła go do formalne badania w logice, zarówno w filozofii, jak i w innych dyscyplinach.
Amerykański pragmatyzm lub pragmatyzm
Peirce utrzymywał, że metoda naukowa jest jednym z zasobów budowy i modyfikacji przekonań, a także jedno z najważniejszych narzędzi do wyjaśnienia złożonych problemów i oferują im skuteczne rozwiązania.
W pragmatyzmie Peirce'a każda idea ma znaczenie ze swoich praktycznych konsekwencji, to jest z jej empirycznej wartości. Próbując odróżnić inne prądy pragmatyzmu, które zaczęły się rozwijać z jego dzieł, Pierce ochrzcił własną tradycję jako "pragmatyzm", który obecnie służy jako synonim szkoły "amerykańskiego pragmatyzmu" i różni się na przykład od pragmatyzmu jego współpracowników Williama Jamesa i Johna Deweya.
Polecane prace
Charles Sanders Peirce pisał przez ponad 50 lat w kwestiach związanych z bardzo różnymi dziedzinami wiedzy. Od matematyki i fizyki po ekonomię i psychologię, by wymienić tylko kilka .
Jednak prawdopodobnie jego dwie najbardziej znane prace to pierwsze dwa artykuły z serii sześciu, które pierwotnie zostały zebrane w "Ilustracjach logiki nauki", opublikowanych w 1877 roku w czasopiśmie Popular Science Monthly.
Te dwa artykuły to: Fiksacja wiary, gdzie broni wyższości metody naukowej o innych metodach rozwiązywania wątpliwości i tworzenia wierzeń; i Jak wyjaśnić nasze pomysły, gdzie ustanawia "pragmatyczną" definicję pojęć.
Inne z jego najbardziej znanych książek są Badania fotometryczne, z 1878 r., i Studia w logicez 1883 r. Ogólnie rzecz biorąc, obszerne dzieło Peirce'a problematyzuje pytania takie jak podstawy współczesnej nauki, istnienie lub możliwość osiągnięcia absolutnej prawdy i wiedzy z logicznej perspektywy.
Bibliografia:
- Charles Sanders Peirce (2018). Encyclopaedia Britannica. Źródło: 31 sierpnia 2018. Dostępne pod adresem //www.britannica.com/biography/Charles-Sanders-Peirce.
- McNabb, D. (2015). Funkcjonalizm i pragmatyzm Peirce'a: W kierunku bardziej realnej ontologii stanów psychicznych. Stoa (6) 11: 61-75.
- Bruch, R. (2014). Charles Sanders Peirce. Encyklopedia filozofii Stanforda. Źródło: 31 sierpnia 2018. Dostępne pod adresem //plato.stanford.edu/entries/peirce/#bio.
