Ukryte warunkowanie: czym jest, jakie są jego fazy i techniki
Behawioryzm jest jednym z najbardziej znanych paradygmatów psychologii W całej historii niemal wyłącznie skupianie się na ludzkich zachowaniach opiera się na zasadach uczenia się poprzez powiązanie bodźców. Urodzony w przeciwieństwie do psychoanalizy, zaproponował, by skupić się tylko na obserwowalnych aspektach i nie biorąc pod uwagę udziału umysłu w nauce.
Dopiero nadejście kognitywizmu spowoduje, że poznanie i inne zdolności umysłowe pojawią się w naukowych i empirycznych modelach naszego umysłu i zachowania, choć przed jego pojawieniem się już było otwarcie ze strony behawioralnego prądu do eksploracji i inkorporacji. aspektów mniej bezpośrednio obserwowalnych.
Tak więc oba paradygmaty są ze sobą ściśle powiązane, a nawet osiągają pewne modele teoretyczne i modalności terapeutyczne, które działają od punktu pośredniego między obydwoma paradygmatami. Wyraźnym tego przykładem jest tak zwane ukrycie warunkowania .
- Powiązany artykuł: "Behawioryzm: historia, pojęcia i główni autorzy"
Ukryte warunkowanie
Rozumiemy ukryte uwarunkowania, jeden z najlepiej znanych modeli psychologicznych opartych na uwarunkowaniu zachowań. Podobnie jak pozostałe uwarunkowania, model uważa, że nasze zachowania można zrozumieć w oparciu o związek między bodźcami, reakcjami i konsekwencjami tego ostatniego (więcej bodźców) generowanie nowych skojarzeń poprzez koordynację ich wyglądu oraz możliwość zmiany częstotliwości określonej reakcji w oparciu o jej konsekwencje. Zastosowane w terapii pozwoliłoby nam zmodyfikować dysfunkcyjną odpowiedź lub nauczyć się określonego zachowania.
Jednak w odróżnieniu od niewidocznych modeli elementy, które byłyby używane do modyfikowania zachowania, byłyby poznawcze, a nie fizyczne. W rzeczywistości obserwujemy istnienie bezpośrednio lub w ukryciu nieobserwowanych czynników (takich jak myśl) są podstawą modyfikacji zachowania i które służą jako podstawa tajnego warunkowania. W szczególności jednym z najważniejszych czynników jest wykorzystanie wyobraźni jako zmiennej fundamentalnej.
Uważa się, że głównym ojcem i propelentem tajnego warunkowania był Joseph Cautela , który zacznie stosować główne zasady warunkowania do elementów poznawczych, takich jak symbolizacja, język i wyobraźnia. Warto jednak zwrócić uwagę na ważną rolę innych autorów, takich jak Wolpe i Homme, którzy byliby prekursorami w tworzeniu pierwszej systematycznej desensytyzacji (od której odchodzi znaczna część ukrytych technik), a drugą w demonstrowaniu tych elementów. ponieważ język może być kontrolowany na poziomie eksperymentalnym.
Twoja teoria
Ten model nie zaczyna się od niczego, ale opiera się na różnych założeniach lub podstawowych zasadach.
Przede wszystkim zaczyna się od zasady jednorodności między jawnymi i ukrytymi zachowaniami Innymi słowy, zakłada się, że wyciągalne wnioski z oczywistych zjawisk można również zastosować do ukrytych.
Drugą z zasad jest ta z interakcja między oboma : przejawiające się i ukryte procesy oddziałują (na przykład, aby fizycznie zrelaksować się, myślimy w konkretnych sytuacjach). Trzeci i ostatni sugerują, że zarówno obserwowalne i jawne, jak i ukryte podlegają tym samym prawom uczenia się.
Przeprowadzone badania zdają się odzwierciedlać te założenia, będąc w stanie wykorzystać te same techniki w wyobraźni, jak in vivo i widząc, że istnieje wyczuwalny efekt interakcji między ukrytymi i jawnymi elementami.
Podstawowa procedura: fazy
Ukryte warunkowanie można zastosować za pomocą różnych technik, które zobaczymy później. Jednak niezależnie od zastosowanej techniki zwykle używany jest określony proces podzielony na różne fazy .
1. Faza edukacyjna
Na początku zawodowiec wyjaśnia model i technikę, z której korzysta pacjent, usuwając wątpliwości i uzasadniając powód stosowania tej techniki .
2. Faza oceny i treningu w wyobraźni
Użycie technik opartych na warunkowości ukrytej wymaga pewnej zdolności do wyobraźni i wizualizacji, te aspekty są czymś, w czym różni pacjenci mogą się znacznie różnić. Dlatego konieczne będzie dokonanie oceny zdolność pacjenta do tworzenia obrazów mentalnych i sytuowania się w różnych sytuacjach poprzez wyobraźnię , oraz w przypadkach, w których konieczne jest przeszkolenie go w tym.
3. Faza aplikacji ukrytego kondycjonowania w konsultacji
W tej fazie rozpocznie się zastosowanie, w kontrolowanej sytuacji, ukrytego warunkowania. Początkowo powstanie uwarunkowanie kojarzące mentalne obrazy zachowań i konsekwencji, co spowoduje dużą liczbę parowania. Zaleca się około dwudziestu esejów. Krok po kroku pacjent będzie zmniejszał poziom pomocy, jaką otrzymuje od profesjonalisty jak opanujesz technikę.
4. Faza konsolidacji i generalizacji
Ta ostatnia faza koncentruje się na umożliwieniu pacjentowi samodzielnego przeprowadzenia warunkowania i uczynienia go bardziej autonomicznym, a także programowaniem prac domowych.
Techniki oparte na tym modelu
Wcześniej odzwierciedlałyśmy podstawowe fazy technik opartych na warunkowości ukrycia. Istnieje jednak wiele technik, które można zastosować w leczeniu problemów zgłaszanych przez pacjenta. Niektóre z najbardziej istotnych są następujące.
1. Pozytywne zbrojenie / tajne negatywne wzmocnienie
Ukryte zbrojenie, dodatnie lub ujemne, opiera się na fakcie generowania pewnego rodzaju stymulacji lub skutku, który powoduje zwiększenie prawdopodobieństwa powtórzenia zachowania, które chcesz wygenerować lub zwiększyć , ale w wyobraźni.
Ma on na celu przybliżenie pacjenta do zachowania się, często używanego razem z systematyczną odczuleniem w celu zmniejszenia reakcji, takich jak lęk. W przypadku wzmocnienia pozytywnego stosowalibyśmy dla podmiotu jakąś apetyczną stymulację, podczas gdy w zbrojeniu negatywnym używalibyśmy wycofania bodźca awersyjnego. Stosuje się go w sytuacjach takich jak narażenie na fobie, zahamowanie lub unikanie zachowań w innych zaburzeniach lub w umiejętnościach uczenia się.
- Może jesteś zainteresowany: "Rodzaje fobii: badanie zaburzeń strachu"
2. Ukryta świadomość
Ukryte uczulenie opiera się na zmniejszeniu prawdopodobieństwa wystąpienia zachowania poprzez przedstawienie warunkowego bodźca awersyjnego do takiego zachowania. Ma na celu zahamowanie lub zmniejszenie odpowiedzi generujących negatywne reakcje, takie jak lęk przed pojawieniem się zachowania. Jest stosowany na przykład w uzależnieniach i parafilach .
Byłoby to równoznaczne z pozytywną karą, w której zachowanie (kara) jest zmniejszone przez dodanie (pozytywnego) niepożądanego i denerwującego bodźca. W przebraniu można sobie wyobrazić problematyczne zachowanie, które można zredukować lub wyeliminować w sytuacjach awersyjnych.
Jest jedna modalność, ukryta, w rzeczywistości prawdziwa stymulacja jest stosowana, nawet jeśli awersja jest wyobrażona , W przypadkach, gdy istnieje wiele niepokoju lub trudności w wyobrażaniu sobie, można to zrobić w zastępczym trybie: wyobrażając sobie inną osobę wykonującą to zachowanie i cierpiącą negatywne konsekwencje.
3. Ukryty koszt odpowiedzi
Odpowiednik kosztów ujemnych kar lub kosztów reakcji, na których opiera się zmniejszenie prawdopodobieństwa wystąpienia zachowania poprzez wycofanie apetycznego bodźca , Podmiot jest powiązany w celu zachowania zachowania z wycofaniem jakiegoś wzmacniacza. Jest on stosowany na przykład w parafilach lub innych rodzajach odpowiedzi dezadaptacyjnych.
4. Ukryte modelowanie
Modelowanie jest techniką, w której obserwacja i późniejsze powtórzenie zachowania jest poszukiwane poprzez wizualizację modelu, który je wykonuje. W przypadku modelowania ukrytego model, o którym mowa, nie istnieje fizycznie, ale podmiot powinien to sobie wyobrazić podmiot inny niż on sam prowadzący działalność, którą chce trenować , Krok po kroku i poprzez powtórzenia, wyobrażony model staje się coraz bardziej podobny do tematu.
Zaleca się najpierw, aby model był niezdecydowany i miał pewne trudności, a następnie wykonał akcję z doskonałym opanowaniem. Na koniec pacjent jest proszony o wyobrażenie sobie, że wykonuje swoje działanie bez trudności i dominuje nad sytuacją. Głównym celem jest poznanie nowych zachowań, podobnie jak pozytywne wzmocnienie.
5. Ukryty asercja
W oparciu o samokontrolę technika ta opiera się na redukcji Negatywne emocje i poznawanie siebie które utrudniają osiągnięcie sukcesu w osiąganiu celów, radzeniu sobie lub przezwyciężaniu sytuacji poprzez stosowanie pozytywnych werbalizacji. W związku z tym należałoby ograniczyć samokrytycyzm poprzez generowanie pozytywnych twierdzeń, które generują dobrobyt.
- Może jesteś zainteresowany: "Niska samoocena? Kiedy stajesz się najgorszym wrogiem"
6. Triada samokontroli
Technika zaprojektowana przez Cautiousa, która zawiera elementy takie jak zatrzymanie myśli (która sama w sobie jest inną techniką ukrytego warunkowania) lub zachowanie w temacie jest subwokalnie uporządkowane, aby ustanie zachowania lub myśli zredukowało , aby później wykonywać ćwiczenia relaksacyjne, takie jak oddychanie, a następnie wizualizowanie pozytywnych scen.
Odnośniki bibliograficzne
- Dahab, J .; Rivadeneira, C. and Minici, A. (2005). Techniki ukrytego warunkowania. Journal of Behavioral Cognitive Therapy, 9.CETECIC.
- Almond, M.T .; Díaz, M. i Jiménez, G. (2012). Psychoterapie Instrukcja przygotowania CEDE PIR, 06. CEDE: Madryt.
