Enoclofobia (strach przed tłumem): objawy, przyczyny i leczenie

Kwiecień 5, 2024

Jednym z najczęstszych powodów, dla których ludzie odwiedzają psychologa, jest fobia: lęk przed lataniem (aerofobia), fobia społeczna lub klaustrofobia należą do najczęstszych.

Enoclofobia lub demofobia (czyli fobia tłumów) również prowadzi wiele osób do poszukiwania pomocy psychologicznej , ponieważ zaburzenia fobii nie są racjonalnymi lękami, ale są patologiami, które poważnie wpływają na życie osoby, która cierpi. Fobiści wiedzą, że ten irracjonalny strach nie znika, nawet wiedząc, że nie musi się z nimi stać, gdy stoją przed przerażającym bodźcem.

Innymi słowy, strach jest tak intensywny, że staje się niekontrolowany, a dyskomfort zmusza go do uniknięcia jakiegokolwiek kontaktu lub idei, która może spowodować wielki lęk charakterystyczny dla tego zaburzenia. Na szczęście fobie można wyleczyć, a badania naukowe wykazały, że pomoc psychologa jest kluczem do pokonania enoclofobii, wśród innych irracjonalnych obaw. W tym artykule będziemy rozmawiać o enoclofobii i będziemy zagłębić się w jej objawy, jej przyczyny i leczenie.

Czym jest enoclofobia

Albert Einstein powiedział kiedyś: "Nienawidzę tłumów i muszę wygłaszać przemówienia przed dużą publicznością". Ta znana postać była geniuszem. Jeśli więc utożsamiasz się z ich słowami, możesz spać spokojnie: każdy może cierpieć irracjonalne lęki i jasni ludzie.

To, co Einstein powiedział, w skrajnych przypadkach, może reprezentować powszechną fobię, taką jak fobia społeczna (z powodu lęku przed oceną innych osób) lub klaustrofobię (obawa przed przebywaniem w zamkniętych przestrzeniach); Jednak ten strach (przykład) wiąże się z faktem bycia przed dużym tłumem ludzi, tak więc dotyczy on enoklofobii.

Enoclofobia może się zdarzyć każdemu, ale według badań proporcja ta jest większa pod względem liczby kobiet niż mężczyzn i zwykle rozwija się, gdy zaczyna się we wczesnej dorosłości. W większości przypadków enoclofóbicos ukrywają swoje uczucia strachu i starają się działać normalnie , ale wewnątrz odczuwają wielki dyskomfort w obliczu uczucia strachu i unikają jakiejkolwiek możliwości bycia w tej budzącej lęk sytuacji, ponieważ kiedy są w tłumie, mogą poczuć, że mają zawał serca. Bardzo się denerwują i denerwują.

Przyczyny tej fobii

Enoclofobia lub demofobia, jak każdy rodzaj fobii, jest wyuczonym irracjonalnym lękiem, który pojawia się, ogólnie, w wyniku traumatycznych doświadczeń z przeszłości. Nauka odbywa się poprzez klasyczne warunkowanie, które jest rodzajem asocjacyjnego uczenia się, które po raz pierwszy zbadał Iwan Pawłow, a później behawiorysta John B. Watson. Ten ostatni jest odpowiedzialny za jedno z najbardziej kontrowersyjnych badań w historii psychologii, w którym udało mu się nakłonić małego chłopca o imieniu Albert, aby nauczył się bać białego szczura, którego początkowo uwielbiał.

Watson sądził, że ludzie mogą uczyć się silnych emocji przez uwarunkowanie, a następnie uogólniać je do podobnych sytuacji, a do tego zatrudniał dzieci. W czasie badań Little Albert miał zaledwie 8 miesięcy i podczas pierwszych sesji bawił się cicho z białym szczurem, ale w miarę postępów sesji Watson zaczął dopasowywać obecność zwierzęcia do głośnego dźwięku metalu uderzającego w metal. młotek Po kilku sesjach Albert przestał bawić się szczurem i za każdym razem, gdy się pojawiał, wychodził w wyniku powiązania obecności szczura z dźwiękiem, który go wystraszył. Nie tylko to, ale chłopiec bał się także innych zwierząt futerkowych. Zgodnie z teorią klasycznego warunkowania miało miejsce zjawisko generalizacji.

W dzisiejszych czasach nie można było przeprowadzić tego badania, ponieważ wytyczne etyczne, które regulują badania, nie pozwoliłyby na to. Poniżej znajduje się film wyjaśniający badania Watsona.

Klasyczne uwarunkowanie i pleban

Klasyczne uwarunkowanie nie jest jedynym sposobem na naukę strachu, ale warunkowanie wikariatu, to znaczy uczenie się przez obserwację może również spowodować, że człowiek będzie się bał w tłumie.

Niektóre czynniki poznawcze, takie jak irracjonalne przekonania, wywołują enoclofobię, a niektórzy eksperci twierdzą, że czynniki biologiczne są również ważne, ponieważ ludzie mogą łatwiej rozwijać obawy o pewne bodźce. Jest tak, ponieważ przydaje się do naszego przetrwania jako gatunku.Obawy te zostałyby rozwinięte przez prymitywne i nie-poznawcze skojarzenia, więc nie są łatwo modyfikowane przez logiczne argumenty.

Objawy i znaki ostrzegawcze

Fobie wykazują objawy poznawcze, behawioralne i fizyczne. Objawy poznawcze odwoływałyby się zatem do niepokoju, lęku i udręki odczuwanej przez daną osobę, co z kolei powodowałoby zwężenie uwagi, dezorientację, oszołomienie, trudności z koncentracją ...

Objawy te spowodowałyby inne fizyczne i fizjologiczne objawy, takie jak bóle głowy, ból brzucha, ucisk w klatce piersiowej itp. Objawy behawioralne oznaczałyby, że osoba uniknie sytuacji powodujących lęk.

Podsumowując, objawy enoclofobia są:

Myśli o zbliżającej się śmierci
Ekstremalny niepokój i strach przed obecnością lub wyobraźnią bodźca fobicznego
Myśli, że dana osoba ucieknie z powietrza
Brak koncentracji
Hiperwentylacja
Hipersudacja
Przyspieszone bicie serca
Drżenie
Ból lub uczucie ucisku w klatce piersiowej
Oszałamiające, nudności, zawroty głowy i bóle głowy
Unikanie zachowania

Leczenie

Jak każda fobia i zgodnie z danymi naukowymi, terapia poznawczo-behawioralna jest skuteczna w leczeniu tego zaburzenia. W tym celu stosuje się pewne techniki, takie jak restrukturyzacja poznawcza, która pomaga pacjentowi uświadomić sobie, że jego myśli są irracjonalne; techniki relaksacyjne, które są użyteczne w zmniejszaniu objawów w momencie, gdy manifestuje się zaburzenie; i techniki ekspozycyjne. Odnośnie tego drugiego, idealne leczenie przeprowadza się za pomocą systematycznej techniki odczulania, która stopniowo eksponuje pacjenta na budzący lęk bodziec, ucząc się skutecznych strategii radzenia sobie.

Obecnie stosowane są również inne formy psychoterapii takie jak Akceptacja i Terapia Zobowiązań (ACT) oraz Terapia poznawcza oparta na uważności, obie objęte przez grupę terapii kontekstowych. Są one wykorzystywane do ich dobrych wyników w leczeniu zaburzeń lękowych, zgodnie z przeprowadzonymi badaniami w celu zweryfikowania ich skuteczności.

Leczenie farmakologiczne jest zalecane tylko w skrajnych przypadkach. Zawsze pod nadzorem lekarskim lub psychiatrycznym oraz w połączeniu z terapią psychologiczną.

Nowe technologie stosowane do fobii

Leczenie fobii również zyskało na zaawansowaniu nowych technologii, a niektóre wyspecjalizowane ośrodki używają Wirtualnej Rzeczywistości i Rozszerzonej Rzeczywistości w ramach leczenia. Podobnie, istnieją różne aplikacje na telefony komórkowe na rynku które pozwalają pacjentowi korzystać z tych nowych form terapii.