Jean Piaget: biografia ojca psychologii ewolucyjnej
Prawdopodobnie nikt nie jest zaskoczony myślą, że nie rodzimy się z takimi samymi zdolnościami umysłowymi, jakie mamy w dorosłości. Zdolność rozumienia świata, wzięcia pod uwagę faktu, że przedmioty i ludzie nadal istnieją, mimo że nie możemy ich zobaczyć, przypisywać intencji i własnego umysłu innym, uchwycić i interpretować informacje z otoczenia, sporządzić plany do rozwiązania lub Tworzenie hipotez to coś, co wymaga procesu dojrzewania i uczenia się, zarówno biologii, jak i doświadczenia związanego z jej powstawaniem.
Wielu autorów badało, w jaki sposób różne mentalne zdolności i zdolności pojawiają się w ciągu całego życia, a Jean Piaget jest jednym z najbardziej wpływowych i ważnych przykładów ostatnich czasów w odniesieniu do badań nad rozwojem poznawczym. Chodzi o tego autora, o którym będziemy rozmawiać w tym artykule, tworząc krótką biografię Jeana Piageta .
- Powiązany artykuł: "Historia psychologii: autorzy i główne teorie"
Krótka biografia Jeana Piageta
Jean William Fritz Piaget Jackson urodził się 9 sierpnia 1896 r. W Neuchâtel w Szwajcarii. Był pierworodnym profesorem literatury średniowiecznej Arthura Piageta i Rebecca Jackson, córki właściciela pierwszej fabryki stali w tyglu Francji.
Jego dzieciństwo spędził w środowisku akademickim, nabywając i ucząc się od ojca krytycznej i analitycznej mentalności, jak również smak pisania i fascynacja żywych istot , Z drugiej strony, relacja z matką najwyraźniej nie była łatwa ani pozytywna.
Już od dzieciństwa Piaget wykazywał oznaki wczesnego rozwoju, wykazując duże zainteresowanie mechaniką, ornitologią, mięczakami i biologią w ogóle. Wszedł do Instytutu Latino w swoim mieście. Będąc w szkole średniej w wieku dziesięciu lat, opracował i wysłał artykuł o wróbla wysokogórskiego do lokalnego magazynu historii naturalnej , to jest jego pierwszy wkład i publikacja naukowa.
Potem i w okresie dojrzewania obudził w młodym człowieku wielkie zainteresowanie zoologią i mięczakami. Nawiąże kontakt z Paulem Godelem, dyrektorem Muzeum Historii Naturalnej, który przez cztery lata był asystentem, a następnie opublikował kilka artykułów na temat malakologii. Jego publikacje kazałyby mu zaoferować stanowisko w Muzeum Historii Naturalnej w Genewie , który nie mógł zająć się z powodu swojego młodego wieku (nie ukończył jeszcze nauki).
- Może jesteś zainteresowany: "4 etapy rozwoju kognitywnego Jeana Piageta"
Lata szkolenia
Po ukończeniu szkoły średniej Piaget studiował na Uniwersytecie w Neuchâtel, uzyskując stopień naukowy w dziedzinie nauk przyrodniczych, a doktorat uzyskał w 1918 r. Na podstawie pracy magisterskiej na temat malakologii.
Potem zdecydował się na studia na Uniwersytecie w Zurychu , gdzie przez semestr studiował i zaczął nabywać zainteresowania psychologią z dzieł Freuda lub Junga. Rozpoczął pracę w laboratoriach psychologicznych w tym mieście, a nawet opublikował dwie publikacje na ten temat.
Łączenie z psychologią dzieci
W tym samym roku 1919 Piaget przeniósł się do Paryża jako profesor psychologii i filozofii na Sorbonie, wiedząc i praca z wieloma ważnymi psychologami, takimi jak Binet czy Bleuler , Chciałbym także pójść do pracy w szkole prowadzonej przez Bineta i Simona jako nauczyciela w Grange-aux-Belles. Tam zaczął dostrzegać różnice między wzorcami reakcji dorosłych i dzieci, co mogłoby skłonić go do myślenia o istnieniu różnych procesów przypisywanych pewnym momentom ewolucyjnym.
Niedługo później, w 1920 roku, był częścią grupy, która udoskonaliła test inteligencji Sterna, także wykrywając stałe błędy w odpowiedziach dzieci. Wraz z Theodorem Simonem zaczął badać inteligencję i rozumowanie dzieci .
W 1921 r. Opublikował pierwszy artykuł na temat wywiadu, dzięki któremu otrzymał ofertę pracy na stanowisku dyrektora Instytutu Rousseau w Genewie. Z tą ofertą, w której coś, co doprowadziło go do powrotu do kraju pochodzenia. Ze swojego stanowiska rozwijał różne prace, w których działało rozumowanie, myślenie lub język dziecięcy. Jego akademicki udział stale wzrastał, a także uczestniczył w 1922 roku w Kongresie Psychoanalizy w Berlinie (gdzie osobiście spotkał się z Freudem).
W 1923 roku poślubił Valentine Châteney, mając z nią troje dzieci. Jego ojcostwo byłoby ważne nie tylko na poziomie osobistym, ale także na poziomie zawodowym , ponieważ byłaby to obserwacja i analiza wzrostu i rozwoju jego dzieci, co (wraz z wpływem różnych poprzednich autorów i realizacją wspomnianych wyżej różnych badań), doprowadziłoby go do opracowania jego najsłynniejszego dzieła: teorii poznawczo-ewolucyjny, w którym ujawnią się różne etapy rozwoju i teoria konstruktywistyczna.
W 1925 roku pracował jako profesor filozofii na Uniwersytecie w swoim rodzinnym mieście, mimo kontynuacji w Instytucie Rousseau. Podobnie, Wraz z żoną obserwował i analizował rozwój swoich dzieci , W roku 1929 wrócił do Genewy, by pracować na uniwersytecie tego miasta jako profesor psychologii i historii nauki. Później przyda się to uniwersytetowi w Lozannie. W tym drugim, jako profesor psychologii i socjologii, w 1936 roku został mianowany dyrektorem Międzynarodowego Biura Edukacji UNESCO. W 1940 r. Zacząłem studiować takie aspekty, jak percepcja, pracując nad takimi aspektami, jak rozwój percepcji przestrzennej.
W 1950 r. Piaget przeprowadziłby analizę epistemologii genetycznej, na którą złożył swój wielki wkład to działało struktury poznawcze oraz ewolucyjne i historyczne zmiany relacji sumienie-środowisko , Ten wkład doprowadziłby do stworzenia koncepcji schematu kognitywnego i jego konstruktywistycznej teorii, w której ceniłby związek biologii ze środowiskiem w tworzeniu myśli.
Pięć lat później założył i został mianowany dyrektorem Międzynarodowego Centrum Epistemologii Genetyki, stanowiącego jego stanowisko do śmierci. Piaget otrzymywał liczne honorowe stopnie naukowe i doktoraty przez całe życie, a także kilka międzynarodowych nagród za jego wkład naukowy.
- Może jesteś zainteresowany: "Teoria uczenia się Jeana Piageta"
Śmierć i dziedzictwo
Jean Piaget zmarł w wieku 84 lat 16 września 1980 r. W Genewie, po około dziesięciu dniach hospitalizacji. Jego śmierć jest wydarzeniem o wielkim znaczeniu, jest jego spuścizną i jego wkład w psychologię jedną z najobszerniejszych i najbardziej znaczących w ubiegłym stuleciu .
Jego teorie na temat rozwoju dziecka wpłynęły na wielu znanych autorów, takich jak Bruner, Bandura, Ausubel czy Erikson, i nadal są cenione i brane pod uwagę na poziomie teoretycznym. Podkreśla on szczególnie wagę jego teorii poznawczo-ewolucyjnej, rozwoju zdolności poznawczych i w którym mówi nam o różnych stadiach rozwoju. Jednak nie jest to jedyna dziedzina, w której pracował, ale także wniósł wiele różnych wkładów w dziedzinach takich jak socjologia, filozofia, a nawet biologia.
Bibliografia:
- Cellenieror, G. (1978) Myśl Piageta, studium i antologia tekstów. Península Editions, Barcelona.
- Cortés, M.I. i Tlaseca, M. (2004). Monografia Jean Piaget. Narodowy Uniwersytet Pedagogiczny. Mexico, D.F.
