Uważność: w ten sposób pomaga pacjentom chorym na raka

Przed rozpoznaniem raka powstają bardzo różnorodne uczucia, takie jak smutek, strach, złość, impotencja lub niesprawiedliwość. Gdy choroba jest znana, większość ludzi ma wcześniej krewnych, przyjaciół i bliskich krewnych, prędzej czy później.

Czy jednak naprawdę pokazują, co czują, kiedy z nimi rozmawiają? Czy dali się zaatakować emocjami, gdy puka do ich drzwi? Odpowiedź w większości przypadków brzmi "nie".

Chociaż prawdą jest, że u niektórych ludzi przepływa ich emocja, czy to z powodu smutku, złości czy niesprawiedliwości, w większości przypadków ludzie podejmują bezużyteczne wysiłki, aby być dobrymi dla innych. W rzeczywistości w wielu przypadkach mogą doświadczyć czegoś, co nazywa się zaburzeniem unikania doświadczenia (Experiential Avoidance Disorder) , przejawia się przez unikanie wszystkiego, co wiąże się z chorobą. To unikanie odzwierciedla brak akceptacji choroby.

Wszystkie te wysiłki, aby odłożyć na bok dyskomfort, są na próżno, osoba kończy się widząc siebie w spirali myśli, których unika się codziennymi czynnościami i że poza promowaniem wysokiego nastroju zwiększa się intensywność złego samopoczucia. W ten sposób wpływa na dobrostan i jakość życia danej osoby.

Czym jest uważność i jak pomaga ona pacjentom chorym na raka?

Od psychologii te aspekty są realizowane poprzez różne techniki i terapie. W ostatnich latach uważność okazała się skuteczna w pracy z niektórymi istotnymi problemami podczas raka:

• Ułatwia modulację bólu
• Poprawia jakość snu
• Zmniejsza stres i niepokój
• Popraw osobistą satysfakcję
• Popraw jakość życia

Uważność jest praktyką medytacji buddyjskiej tybetańskiej a obecnie jest ujęty w Terapii Akceptacji i Zaangażowania. Jego celem jest bycie świadomym każdego fizycznego i psychologicznego wrażenia, jakie wysyła nam nasze ciało. Jednakże celem uważności nie jest wyeliminowanie bólu, myśli lub emocji, które wywołują dyskomfort, ale usłyszenie tego, co mają do powiedzenia bez osądzania ich, dając im uwagę, której potrzebują.

Dzieje się tak, ponieważ nasze ciało nieustannie mówi do nas, każdy ból, myśl, emocja lub ból, który mamy, jest przesłaniem z naszego ciała. Kiedy dzień po dniu upieramy się, aby o tym nie słyszeć, prześladuje nas, gdy najmniej się tego spodziewamy i z większą intensywnością, ponieważ nie słuchamy tego, co ma nam do powiedzenia. Uważność ułatwia akceptację, zrozumienie i regulację takich emocji, myśli i fizycznych odczuć.

Podstawowe filary tej filozofii terapeutycznej

Istnieje kilka rodzajów uważności i mnogość działań mających na celu pełną świadomość, ale należy wziąć pod uwagę, że najważniejszą rzeczą jest podejście, które jest podejmowane podczas wykonywania tych ćwiczeń .

Shapiro i Carlson wskazali siedem czynników, które należy wziąć pod uwagę w praktyce:

• Nie osądzaj : bądź świadomy wszystkich doświadczeń, zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych, bez ograniczania ich.
• Bądź cierpliwy : bądź otwarty na odkrywanie tego, co nasze ciało musi nam pokazać bez konieczności naciskania.
• Miej pewność : zaufanie do informacji, które dają nam nasze zmysły, bez intencji zranienia nas.
• Nie walcz : nie próbuj unikać emocji, myśli ani fizycznych odczuć.
• Puść : wszystkie myśli i emocje przychodzą i odchodzą. Czasami mamy potrzebę pozostania w dobrym samopoczuciu. Jednak uważność ma na celu zwrócenie uwagi w każdym momencie, będąc w pełni świadomym tego, co się dzieje, a także zmian, które się pojawiają.
• Początkujący umysł : jeśli chcemy prawidłowo wykonać ćwiczenia uważności, musimy postawić się w pozycji niedoświadczonej, podobnej do tej u dziecka. Niemowlęta odkrywają swój świat krok po kroku, obserwują i słuchają uważnie, czują to, ssą to, a nawet wąchają. Uważność ma na celu postawienie was na podobnej pozycji, gdzie wasz brak doświadczenia pozwala postrzegać każde doświadczenie wszystkimi zmysłami, zanim je kategoryzuje.

Bibliografia:

• Collete, N. (2011). Terapia sztuką i rak. Psychoonkologia, 8 (1), 81-99.
• Hart, S.L., Hoyt, M.A., Diefenbach, M., Anderson, D.R., Kilbourn, K.M., Craft, L.L., ... i Stanton, A.L. (2012). Metaanaliza skuteczności interwencji dla podwyższonej depresji 36
• objawy u dorosłych z rozpoznaniem raka. Journal of the National Cancer Institute, 104 (13), 990-1004.
• Hopko, D.R., Clark, C.G., Cannity, K. i Bell, J.L. (2015). Stopień depresji przed leczeniem u pacjentów z rakiem piersi i jego związek z leczeniem Odpowiedź na terapię behawioralną. Health Psychology.35 (1), 10-18.
• Kabat-Zinn, J. (2003).Interwencje oparte na uważności w kontekście: przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Psychologia kliniczna: nauka i praktyka, 10, 144-156.
• Shapiro, S. L., Bootzin, R.R., Figuerdo, A.J., Lopez, A.M. i Schwartz, G.E. (2003). Skuteczność zmniejszania stresu opartego na uważności w leczeniu zaburzeń snu u kobiet z rakiem piersi: badanie eksploracyjne. Journal of Psychosomatic Research, 54 (1), 85-91.
• Shapiro, S. L. i Carlson, L. E. (2009). Sztuka nauki uważności. Washington D.C: American Psychological Association.

Uważność - Ajahn Brahm [NAPISY PL] (Kwiecień 2024).