Ophidiofobia: objawy, przyczyny i leczenie
Chociaż prawdą jest, że węże mają niewielką sławę wśród ludzi i że opowieści o nich przyniosły im reputację bardzo niebezpiecznych zwierząt, rzeczywistość jest taka, że rzadko przypadek z wężem stanowi realne zagrożenie dla życia osoba
Mimo to ophidhophobia lub fobia węża Jest to jeden z najczęstszych fobii na świecie. W tym artykule zobaczymy, co to jest i jak się manifestuje, jak również jego możliwe przyczyny i najbardziej skuteczne sposoby leczenia.
- Powiązany artykuł: "Rodzaje fobii: badanie zaburzeń strachu"
Czym jest ophidhophobia?
Przez ophophophia rozumie się specyficzne zaburzenie lękowe, w którym osoba doświadcza zaostrzonego, irracjonalnego i niekontrolowanego strachu przed wężami. Chociaż doświadczanie pewnego rodzaju lęku w obecności jednego z tych gadów jest całkiem naturalne, w przypadku ophidofobii Strach musi być nieuzasadniony i przesadzony w porównaniu z realnym zagrożeniem jaka jest sytuacja
Niektóre klucze, które pomagają nam odróżnić normalny i adaptacyjny strach przed wężami i fobią, to zachowanie, które przedstawia osobę w sytuacjach, w których zwierzę nie jest zagrożeniem. Sytuacje te mogą wynikać z lęku doświadczanego podczas oglądania ich w zoo, do eksperymentowania z niespokojnymi objawami, po prostu przez oglądanie zdjęcia lub zabawkę.
Fobia węży lub ophidhobii znajduje się w innym typie fobii, który jest bardziej ogólny: herpetofobia, która jest zawarta w zoofobii , Herpetofobia odnosi się do intensywnego i przesadnego lęku przed jakimkolwiek typem gada.
Jakie objawy występują?
Podobnie jak w przypadku innych fobii lub specyficznych zaburzeń lękowych, ophidhophobia ma szereg objawów typowych dla tego typu zaburzeń. Objawy te można podzielić na trzy główne grupy: objawy fizyczne, objawy poznawcze i objawy behawioralne.
Jak zwykle we wszystkich rodzajach warunków, nie ma typowego i sztywnego schematu objawów , ale te mogą różnić się zarówno pod względem ich częstości, jak i stopnia ich intensywności. Te indywidualne różnice w przejawianiu objawów zmieniają się w zależności od intensywności lęku, który osoba doświadcza.
1. Objawy fizyczne
Kiedy osoba z ophidhobobią znajduje się w sytuacji, w której pojawia się pojawienie się jakiegokolwiek węża, nadaktywność autonomicznego układu nerwowego zostanie uruchomiona automatycznie.
Ta nadaktywność generuje reakcję w organizmie, która cierpi na wiele zmian i zmian. W ramach tych zmian znajdujemy następujące.
- Przyspieszenie tętna .
- Uczucie zawrotów głowy i zawrotów głowy.
- Nudności
- Drżenie niekontrolowany
- Uczucie uduszenia.
- Zwiększona potliwość .
- Uczucie ciśnienia w klatce piersiowej.
- Zamieszanie
- Syncopy lub omdlenia.
- Zmiany żołądkowo-jelitowe.
2. Objawy poznawcze
Aby objawy fizyczne pojawiły się w obecności węża, osoba ta musi również mieć szereg wcześniejszych objawów poznawczych. Ta symptomatologia poznawcza jest podawana przez powiązanie bodźca fobicznego z serią irracjonalne pomysły i przekonania na temat tych gadów .
Te zniekształcone przekonania sprzyjają rozwojowi fobii, odzwierciedlonej w następujący sposób.
- Wierzenia i natrętne myśli , mimowolne i niekontrolowane w stosunku do węży.
- Nieprzyjemne i awersyjne obrazy mentalne.
- Obsesyjne spekulacje związane z wężami.
- Obawa, że nie jest w stanie właściwie poradzić sobie z sytuacją iw efekcie traci kontrolę.
- Uczucie nierealności
3. Objawy behawioralne
Wreszcie, podobnie jak we wszystkich warunkach, w których strach i niepokój pokonują kontrolę nad osobą, ophidhophobia obejmuje również szereg objawów behawioralnych, które pojawiają się w odpowiedzi na obserwację lub postrzeganie bodźca awersyjnego.
Działania te są przeprowadzane w celu bezpośredniego uniknięcia sytuacji powodującej dyskomfort lub ucieczki tak szybko, jak tylko pojawi się bodziec awersyjny. Te zachowania są znane jako zachowania ucieczkowe i unikowe .
Zachowania znane jako zachowania unikowe są przeprowadzane w celu uniknięcia spotkania z jakimkolwiek typem węża. W nich osoba wykonuje wszystkie rodzaje zachowań, aby uniknąć obiektu bodźca fobii więc nie doświadczajcie uczuć udręki i niepokoju, które to powoduje.
Na przykład, te zachowania unikowe mogą być odzwierciedlone w ciągłym unikaniu lub odmawianiu odwiedzania ogrodów zoologicznych lub wszelkiego rodzaju obiektów, w których te gady mogą się pojawić; a także unikać podróży do egzotycznych krajów.
W końcu pojawiają się zachowania ucieczkowe gdy osoba nie była w stanie uniknąć napotkania bodźca fobicznego , a raz doświadczony uczucie dyskomfortu będzie wykonywać wszelkiego rodzaju zachowania, które pozwolą ci uciec od obecnej sytuacji tak szybko i jak to możliwe.
Co powoduje tę fobię?
Jedną z głównych cech charakteryzujących fobie jest niemożność, w większości przypadków, określenie konkretnego pochodzenia fobii. Istnieje jednak wiele czynników, które mogą ułatwić pojawienie się, rozwój i utrzymanie fobii.
Ktoś z predyspozycje genetyczne do cierpienia bardziej z powodu stresu , któremu towarzyszy doświadczenie bardzo traumatycznego doświadczenia lub o bardzo wysokim ładunku emocjonalnym, w którym bodziec awersyjny (w tym przypadku węże) odgrywa istotną rolę, może być znacznie bardziej podatny na ataki podczas rozwoju fobii.
Jednak w przypadku węży, istnieją pewne teorie, które ujawniają inne czynniki, oprócz genetyki i traumatycznych przeżyć, które mogą uzasadnić intensywny lęk, który człowiek odczuwa w stosunku do nich.
Pierwsza teoria wskazuje na to, że ophidhophobia ma ewolucyjny fundament, który nie zniknął w niektórych ludziach. Hipotezy te utrzymują, że dawniej niebezpieczeństwo, że węże były związane z fizyczną integralnością ludzi było znacznie wyższe, więc poczucie czujności i zagrożenia dla tego gada było znacznie bardziej intensywne. To uczucie przetrwałoby do dziś w niektórych z tych osób, które cierpią na ophidhobobię.
Z drugiej strony mitologia, która otacza to zwierzę i związana z nim symbolika ułatwi rozwój i utrzymanie tych obaw oraz irracjonalne i awersyjne przekonania dotyczące węży.
- Być może jesteś zainteresowany: "Escolechiphobia: objawy, przyczyny i leczenie"
Czy jest leczenie?
W przypadku, gdy dana osoba cierpi na prawdziwą ophidhobobię, a nie na zwykły lęk przed wężami, odpowiednie leczenie może zmniejszyć, a nawet wyeliminować reakcję lękową związaną z bodźcem awersyjnym. Wysoka skuteczność interwencji psychologicznych w leczeniu fobii stały się główną metodą z wyboru, jeśli chodzi o łagodzenie objawów.
Terapia poznawczo-behawioralna, w której, poprzez restrukturyzację poznawczą, zniekształcone myśli pacjenta, są modyfikowane, a także techniki, takie jak systematyczna desensytyzacja lub narażenie w czasie rzeczywistym oraz szkolenia w zakresie technik relaksacyjnych są bardzo skuteczne i często mają bardzo satysfakcjonujące wyniki dla pacjenta.