Polityka publiczna: czym są i jak regulują nasze życie społeczne
Jednym z najbardziej podstawowych i jednocześnie najbardziej złożonych procesów systemów politycznych i administracyjnych jest podejmowanie decyzji. Obejmuje to między innymi definiowanie problemów i znajdowanie możliwych rozwiązań. Podobnie obejmuje różne potrzeby, zainteresowania i wyjaśnienia związane ze zjawiskami społecznymi. Ostatecznie, złożoność polega na znalezieniu sposobu, aby "znacząco zmienić sposób, w jaki napotykają problemy zbiorowe" (Dente i Subirats, 2014).
W sferze publicznej podejmowanie decyzji może być uwidocznione w projektowaniu i wdrażaniu strategii, które bezpośrednio wpływają na sytuacje zdefiniowane jako problem zbiorowy. Ten ostatni jest zdefiniowany jako "polityka publiczna" , koncepcja, którą opracujemy w sposób wprowadzający w tym artykule.
- Powiązany artykuł: "5 różnic między psychologią społeczną a psychologią społeczności"
Co to jest polityka publiczna?
Słowo "polityka" to termin, który wywodzi się z najbardziej klasycznych tradycji filozoficznych i który może mieć wiele definicji, zgodnie z celem jego użycia. Obowiązują najnowocześniejsze definicje kwestie, które mają związek z wykonywaniem władzy , I w tym sensie termin ten jest również związany z zamiarem rozwiązania problemów zbiorowych, które z kolei łączą moce i wydatki publiczne z życiem codziennym.
Jeśli rozumiemy także "publiczny" jako wspólną przestrzeń, gdzie zarówno konflikty, jak i rozwiązania są generowane można powiedzieć, że "polityka publiczna" to zbiór celów, decyzji i działań podejmowanych przez rząd w celu rozwiązania problemów uznawanych za priorytetowe w określonym kontekście (Tamayo, 1997). Niektóre przykłady polityki publicznej to zestaw środków wdrażanych w celu zarządzania między innymi zdrowiem, edukacją, kulturą, sportem oraz związanymi z tym kosztami i korzyściami.
W tym sensie Decyzje publiczne i polityki publiczne są ściśle powiązanymi elementami , ale nie odnoszą się do tego samego procesu. Drugi to znacznie bardziej rozbudowany mechanizm, który składa się z różnych decyzji.
- Może jesteś zainteresowany: "Czym jest psychologia polityczna?"
Cykl budowy polityk publicznych
Zestaw celów, decyzji i działań składających się na politykę publiczną jest realizowany za pomocą złożonego procesu, który rozpoczyna się od wykrycia problemu. Ta ostatnia musi być na tyle ważna, aby dać jej mniej lub bardziej bezpośrednią uwagę polityczną i rządową. Mam na myśli, umieścić go w agendzie rządowej iw ten sposób zaczynają proponować różne rozwiązania, które znacząco wpływają na problematyczną sytuację.
Proces tworzenia polityk publicznych przebiega następnie w różnych fazach, które tradycyjnie dzieli się w następujący sposób: definicja problemu, projektowanie alternatywnych rozwiązań, wybór alternatywy, wdrożenie, ocena uzyskanych wyników.
O procesie analizy
Jak widzieliśmy, polityka publiczna jest zbiorem działań, które zostały wprowadzone w celu rozwiązania problemu zbiorowego, zidentyfikowanego wcześniej. W parze z tym możemy mówić o innym procesie: analizie polityki publicznej, która ma miejsce kiedy zakres i rezultaty działań, które zostały uruchomione, są oceniane , Lub, oceniając cele, wyniki różnych podmiotów, sieci, które zostały wygenerowane, środki, które zostały wykorzystane, oprócz innych elementów procesu realizacji określonej polityki.
Będąc wynikiem procesu, wyizolowane fazy tworzenia polityki publicznej same w sobie nie mają sensu ani skuteczności, ale w odniesieniu do innych, co staje się widoczne właśnie w analizie. Na przykład możliwe jest zdefiniowanie i odpowiednie wykrycie problemu, ale err podczas wdrażania rozwiązania , Lub może się zdarzyć, że istnieje odpowiedni plan wdrożenia, bez wyraźnego problemu lub bez planu wdrożenia odpowiadającego rzeczywistemu problemowi.
W związku z powyższym pojęcie polityki publicznej można również rozumieć jako termin przydatny dla analityków, chociaż ze względu na złożoność każdej z faz, które opisaliśmy wcześniej, odpowiada tylko uruchomienie każdej z nich .
Kto je robi? Udział rządu i obywateli
Procesy, dzięki którym decyzje są podejmowane w porządku publicznym, są ściśle powiązane z działaniami różnych podmiotów, a także z różnorodność potrzeb i interesów .
Pierwotnie i w wielu kontekstach proces tworzenia polityki publicznej był zadaniem zarezerwowanym dla władz politycznych i wyspecjalizowanych osób. Oznacza to, że w przypadku jednego lub kilku podmiotów uznanych za kompetentne do rozpoczęcia dowolnej fazy składającej się na proces polityki publicznej.
Biorąc jednak pod uwagę fakt, że wyspecjalizowani aktorzy często okazują się nieświadomi problemu i skutków swojego rozwiązania, proces projektowania, wdrażania, oceny i analizy został ostatnio przesunięty w stronę mechanizmów bardziej partycypacyjnych, w tym osób, które będą one dotknięte daną polisą. To ostatnie spowodowało, że procesy tworzenia polityk publicznych zostały nabyte złożony charakter w podejmowaniu decyzji , gdzie może powstać kilka złudzeń dotyczących uczestnictwa różnych podmiotów.
Ogólnie rzecz biorąc, procesy partycypacyjne pojawiły się po uznaniu, że rząd, tradycyjnie odpowiedzialny za realizację polityk publicznych, a także sama "polityka", to nic innego jak grupa ludzi i instytucji posiadających polityczne i prawne uprawnienia do podejmowania decyzji, które mają wpływ na wspólne przestrzenie. Dzięki temu osoby, które są również częścią tych przestrzeni, można uznać za kompetentne pod względem politycznym.
Bibliografia:
- Dente, B. and Subirats, J. (2014). Decyzje publiczne. Analiza i badanie procesów decyzyjnych w politykach publicznych. Ariel: Barcelona.
- Tamayo, M. (1997). Analiza polityk publicznych. W Bañón, R. and Carrillo, E. (Eds.). Nowa administracja publiczna. Alliance University: Madryt.
