Badacze wskazują na nadmierną diagnozę zaburzenia dwubiegunowego
Badanie przeprowadzone w Brown University School of Medicine w stanie Rhode Island sugeruje, że Około 50% przypadków zdiagnozowanych z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym może być błędnych .
Naddiagnoza zaburzenia dwubiegunowego
Ten raport jest jednym z ostatnich, które powstały na Uniwersytecie Browna w Stanach Zjednoczonych, w celu optymalizacji ocena diagnostyczna i zakłada wspólny front współpracy między naukowcami i personelem sanitarnym w dziedzinie psychiatrii. Badanie przeprowadzono w oparciu o wywiady z 800 pacjentami psychiatrycznymi przy użyciu kompleksowego testu diagnostycznego Strukturalnego Wywiadu Klinicznego dla Zaburzeń DSM. Respondenci odpowiedzieli również na kwestionariusz, w którym musieli sprecyzować, czy zdiagnozowano u nich zaburzenie afektywne dwubiegunowe czy zaburzenie maniakalno-depresyjne.
146 z tych pacjentów wskazało, że wcześniej rozpoznano ich jako zaburzenia dwubiegunowe. Jednak naukowcy zdali sobie sprawę, że tylko 64 pacjentów cierpiało na zaburzenia afektywne dwubiegunowe na podstawie własnych diagnoz w teście SCID.
Kontrowersje: nadmierna diagnoza pod lupą
Naukowcy przetasowali kilka hipotez wyjaśniających w obliczu tych zaskakujących wyników, które sugerują, że zdiagnozowano przypadki choroby afektywnej dwubiegunowej. Wśród nich spekuluje się większą skłonnością specjalistów do diagnozowania gruźlicy przed innymi, bardziej stygmatyzującymi zaburzeniami i dla których nie ma jasnego traktowania. Inna teoria wyjaśniająca przypisuje odpowiedzialność w nadmiernej diagnozie agresywnej reklamie leków stosowanych w leczeniu przez firmy farmaceutyczne. Wielu specjalistów i naukowców podkreśliło niedawno, że ADHD może być również zdiagnozowane w nadmiarze.
Naukowcy kładą nacisk na potrzebę stosowania standardowych i zwalidowanych metod, takich jak SCID, w celu uzyskania wiarygodnych diagnoz.
Bibliografia:
- Zimmerman M., (2008) Czy zdiagnozowano chorobę afektywną dwubiegunową w nadmiarze? Journal of Clinical Psychiatry.
