9 ścieżek dopaminergicznych mózgu: rodzaje, funkcje i powiązane zaburzenia
Nasz mózg to złożona sieć neuronów Są one zgrupowane w różne struktury i szlaki nerwowe, i komunikują się ze sobą za pomocą impulsów elektrochemicznych generowanych i w znacznym stopniu pośredniczonych przez neuroprzekaźniki. Te neuroprzekaźniki nie pojawiają się znikąd, ale są również syntetyzowane i odbierane w różnych strukturach i ścieżkach mózgu.
Wśród neuroprzekaźników jednym z najlepiej zbadanych jest szlak, przez który krąży dopamina. W tym artykule przejrzyjmy różne szlaki dopaminergiczne obecne w naszym mózgu .
- Powiązany artykuł: "Części ludzkiego mózgu (i funkcje)"
Dopamina
Zanim zaczniesz mówić o trasach, które go transmitują, warto pamiętać, że jest to dopamina. Jest to neuroprzekaźnik, hormon używany przez różne neurony naszego układu nerwowego do komunikowania się ze sobą.
Stoimy w obliczu Jeden z najważniejszych neuroprzekaźników dla ludzi i ich przetrwanie , ponieważ jego funkcje są wielorakie i mają ogromne znaczenie, jeśli chodzi o umożliwienie nam regulowania naszych zachowań: uczestniczenie w takich aspektach, jak postrzeganie przyjemności (w rzeczywistości często było to nazywane hormonem przyjemności), wpływając na emocje i osobowość, pozwalająca na pamięć i kreatywność oraz fundamentalną rolę w regulowaniu zachowań i kierowaniu ich ku celom.
Jest to hormon, który jest naturalnie obecny w naszym ciele, chociaż może być sztucznie syntetyzowany. Ten hormon jest katecholaminą , pochodzi z dopa i przed tym z tyrozyny. I można go znaleźć w wielu częściach mózgu. Jednym z głównych punktów, w których jest syntetyzowany, jest mesencephalon i istota czarna. Istnieje wiele sposobów, dzięki którym krąży.
- Powiązany artykuł: "Katecholaminy: rodzaje i funkcje tych neuroprzekaźników"
4 główne szlaki dopaminergiczne
Chociaż dopaminę można znaleźć w bardzo różnych szlakach nerwowych, istnieją cztery główne szlaki dopaminergiczne nerwów, które regulują syntezę i transmisję tego hormonu i w których ma on wielkie działanie.
1. Via mesolimbic
Jednym z najbardziej znanych dopaminergicznych szlaków mózgowych jest szlak mezolimbiczny. I to właśnie w ten sposób znaleźliśmy większość systemu nagradzania mózgu , co pozwala nam odczuwać przyjemność i motywację przed naszym zachowaniem.
Ta droga łączy dużą liczbę obszarów i regionów o wielkim znaczeniu, w tym brzuszny obszar nakrywki (który jest również częścią ścieżki mezoortortycznej), jądro półleżące (obszar, w którym działa większość leków), ciało migdałowate, hipokamp i kora przedczołowa.
Dzięki niemu możemy czuć się zmotywowani do zrobienia czegoś lub podejścia do konkretnych sytuacji lub bodźców, uczyć się w oparciu o stymulację i tworzyć skojarzenia które sprawiają, że powtarzamy nasze wzorce zachowań, uczymy się. Jest to również związane z zarządzaniem emocjami.
Jednak nadpobudliwość tej drogi może powodować halucynacje i inne zmiany percepcyjne i agresję. Również niezorganizowane zachowania lub wykonywanie ryzykownych zachowań. W rzeczywistości pozytywne objawy schizofrenii wiążą się z nadmiarem dopaminy w ten sposób , Poszukiwanie ich aktywacji może również prowadzić do nabywania nałogów i problemów behawioralnych.
- Powiązany artykuł: "Droga mezolimbiczna (mózg): anatomia i funkcje"
2. Via mesocortical
Szlak mezokortykalny jest szczególnie powiązany z poznawczym , To przez, który zaczyna się w brzusznym obszarze nakrywowym (który, jak powiedzieliśmy, jest również częścią ścieżki mezolimbicznej), dociera do płata czołowego i kory mózgowej (zwłaszcza kora grzbietowo-boczna i brzuszno-przyśrodkowa kory przedczołowej).
Ściśle związany z szlakiem mezolimbicznym, szlak mezokoronowy ma również związek z emocjami i emocjami, a także z możliwościami i wykorzystaniem funkcji wykonawczych.
Obecność nadmiernie niskich poziomów dopaminy powoduje w ten sposób głębokie zmiany na poziomie poznawczym, powodując ubóstwo myśli, trudności w korzystaniu z logiki i rozumowania oraz ubóstwo mowy. W rzeczywistości uważa się, że negatywne objawy schizofrenii są w dużej mierze wyjaśnione przez brak wystarczającej ilości dopaminy w tym szlaku mózgowym. Często pojawia się otępienie, mała ekspresja , niekongruencja pomiędzy przeżywanym a odczuwanym, udręką i bradypsychią.
3. Via nigroestriada
Ścieżka nigrostriatalna jest jednym z głównych i najważniejszych szlaków dopaminergicznych, będąc w rzeczywistości szlakiem, w którym wytwarzana jest większość dopaminy mózgu.Ścieżka ta biegnie od istoty czarnej do zwojów podstawy (w szczególności prążkowanego jądra).
Ścieżka nigrostriatalna jest szczególnie związana z kontrolą silnika, jego zwyrodnienie jest główną przyczyną zaburzeń, takich jak choroba Parkinsona i ruchy choreyczne , jak w przypadku Korei Huntingtona.
- Powiązany artykuł: "Ścieżka nigrostriatalna mózgu: struktury i funkcje"
4. Ścieżka tuberoinfundibularna
Ten szlak nerwowy, silnie pod wpływem dopaminy, znajduje się łącząc region tuberyczny środkowego podwzgórza z jego dolnym obszarem. Ogólnie mówiąc łączy różne części podwzgórza i przysadki mózgowej , Ta droga ma ogromne znaczenie, ponieważ wpływa na wydzielanie hormonów przez przysadkę mózgową. Jednym z hormonów najbardziej dotkniętych funkcjonowaniem tego szlaku jest prolaktyna.
Obecność dopaminy w ten sposób hamuje syntezę prolaktyny, a także sprzyja powstawaniu somatotropiny. W rzeczywistości, przed spożyciem neuroleptyków możemy zaobserwować, że jednym z efektów ubocznych, które mogą wystąpić przed spadkiem dopaminy są zmiany seksualne, takie jak mlekotok i różne Dysfunkcje seksualne wynikające ze zwiększenia syntezy prolaktyny , Znacznie wpływa na płodność.
Inne szlaki dopaminergiczne
Pytani o szlaki dopaminergiczne większość osób mających wiedzę na ten temat odnosi się tylko do osób wymienionych powyżej. Ale prawda jest taka, że chociaż mezolimbiczne, mezocortyczne, nigrostriatalne i tuberoinfundibularne są głównymi drogami nie są jedynymi, które istnieją. Dla innych obszarów mózgu istnieją inne wtórne szlaki dopaminergiczne .
W szczególności możemy znaleźć szlak nerwowy, który biegnie od brzusznego obszaru nakrywkowego do ciała migdałowatego, drugi biegnie od brzusznego obszaru nakrywkowego do hipokampa, inny, który ponownie krąży pomiędzy brzusznym i zakrzywionym obszarem nakrywkowym, połączenie między substancją czarną a subthalamus i ostatnia, która połączy brzuszny obszar nakrywowy z opuszką węchową.
Ich funkcje są znacznie rzadziej badane i mają mniejsze znaczenie niż poprzednie, w tym również niektóre z ich procesów w pewnym stopniu. Ale byłoby bardzo użyteczne przeanalizowanie jej znaczenia głębiej.
Zaburzenia związane z tymi sieciami neuronowymi
Dopamina jest neuroprzekaźnikiem niezbędnym do normatywnego funkcjonowania człowieka, a także innych zwierząt. Obecność dysfunkcji w ścieżkach, które je syntetyzują i wykorzystują, może generować choroby i zaburzenia , Wśród najbardziej istotnych są następujące.
1. Schizofrenia
Jak wspomnieliśmy wcześniej, główne objawy schizofrenii wydają się być powiązane zmiany poziomu dopaminy w niektórych szlakach dopaminergicznych nerwów , W szczególności, pozytywne objawy wydają się odpowiadać nadmiarowi dopaminy w szlaku mezolimbicznym, podczas gdy negatywne mogłyby to robić z deficytem tego neuroprzekaźnika w szlaku mezokoronowym. Pozostałe dwie główne drogi zasadniczo nie miałyby żadnej zmiany per se.
- Możesz być zainteresowany: "6 typów schizofrenii i związane z nimi cechy"
2. Parkinson
Choroba Parkinsona jest kolejnym zaburzeniem, które jest najbardziej związane ze szlakami dopaminergicznymi, szczególnie z nigrostriatal. W rzeczywistości tak jest degeneracja neuronów dopaminergicznych istoty czarnej ten, który generuje symptomatologię.
- Powiązany artykuł: "Parkinson: przyczyny, objawy, leczenie i profilaktyka"
3. ADHD
Różne insynuacje insynuowały to może występować wpływ zmian w szlaku mezo-korowym i w szlaku mezolimbicznym w zaburzeniu nadpobudliwości psychoruchowej, mającym wpływ na trudności osób z tym zaburzeniem pod względem motywacji, koncentracji uwagi, planowania lub hamowania zachowania.
4. Uzależnienia
Szlaki dopaminergiczne są głęboko związane z nabycie i utrzymanie uzależnień , będący obwodem nagród w mózgu. Dotyczy to w szczególności uzależnień od substancji, ale także od substancji bardziej behawioralnych, takich jak patologiczne uzależnienie od hazardu.
- Może jesteś zainteresowany: "Uzależnienie: choroba lub zaburzenie uczenia się?"
5. Hiperprolaktynemia
Zaobserwowano, że obniżenie poziomu dopaminy w szlaku tuberoinfundibularnym powoduje hiperprolaktynemię, co ma różne skutki w obszarach takich jak reprodukcyjne , Zmiany menstruacyjne i płodność lub mlekotok są jednymi z najbardziej znanych objawów
6. Inne zaburzenia
Istnieje wiele innych problemów, które zostały w jakiś sposób powiązane z nieprawidłowym działaniem jednej z poprzednich tras. Na przykład były związane z objawami zaburzeń ruchowych takie jak zespół Tourette'a lub zaburzenia tików, a nawet w niektórych przypadkach z zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi.
Bibliografia:
- Belloch, Sandín i Ramos (2008). Podręcznik psychopatologii. McGraw-Hill. Madryt
- Kandel, E.R .; Schwartz, J.H.; Jessell, T.M. (2001). Zasady neuronauki. Madryt: McGraw Hill.
- Santos, J.L. ; García, L.I. ; Calderón, M.A. ; Sanz, L.J .; de los Ríos, P .; Left, S.; Román, P .; Hernangómez, L.; Navas, E .; Thief, A i Álvarez-Cienfuegos, L. (2012). Psychologia kliniczna Instrukcja przygotowania CEDE PIR, 02. CEDE. Madryt
- Vallejo, J. (2006). Wprowadzenie do psychopatologii i psychiatrii (wydanie szóste). Elsevier, Hiszpania.
