Dementofobia: objawy, przyczyny i leczenie tej fobii
Zdrowie psychiczne to coś, co na szczęście coraz częściej zwraca się na wyższy poziom uwagi. Stopniowo ludność staje się coraz bardziej świadoma istnienia różnych przeróbek i zaburzeń psychicznych oraz trudności, jakie stwarzają, nie będąc dziwnym, by słyszeć o kimś z depresją lub zaburzeniami lękowymi, i potrzeba szukania profesjonalnej pomocy w obecności objawów .
Jednak nadal istnieje wielkie piętno społeczne wobec zaburzeń psychicznych, szczególnie w przypadkach takich jak schizofrenia, a także wielki strach przed wszystkim, co reprezentuje.
U niektórych osób występuje również nadmierny, unieważniający, a nawet patologiczny lęk przed lękiem przed zaburzeniem psychiatrycznym, do którego potocznie się nazywane (chociaż jest to obraźliwe, niedokładne określenie, które ignoruje dużą liczbę zmiennych i generuje rozdzielenie "zdrowych" i "klinicznych" przedmiotów, które nie jest tak bipolarne, jak się wydaje) "wariować" lub tracić rozum. Tak dzieje się z osobami z demencją .
- Powiązany artykuł: "Rodzaje fobii: badanie zaburzeń strachu"
Dementofobia i jej główne implikacje
Nazywany również agafofobią lub maniafobią, dementofobia jest konceptualizowana jako fobia możliwości zwariowania lub utraty rozumu. Jest to specyficzna fobia, która może powodować poważne ograniczenia w życiu chorego. Jako fobia, jest to pojawienie się irracjonalny i nieproporcjonalny strach przed niebezpieczeństwem, które rzeczywiście implikuje dany bodziec , Generalnie strach jest zwykle uznawany za nadmierny przez podmiot.
Ekspozycja na sam bodziec lub możliwość jego pojawienia się wywołuje wysoki poziom lęku, który z kolei zwykle powoduje zmiany fizjologiczne, takie jak pocenie się, drżenie, tachykardia, hiperwentylacja, a nawet kryzys lękowy. Ten lęk powoduje aktywne unikanie lub ucieczkę od sytuacji, w której pojawia się lub może pojawić się bodziec fobiczny.
W tym przypadku oznacza to strach przed "wariactwem" wysoki poziom lęku w obliczu każdej sytuacji, która generuje taką możliwość lub narażenie na sytuacje, w których podmiot może stracić kontrolę lub mieć zmniejszone zdolności, a także powiązanie ich własnej osoby z tym, co jest związane z zaburzeniem psychicznym (zwłaszcza jeśli jest ciężkie) , Ten strach przed utratą rozumowania może być sytuacją, w której dochodzi do trwałej utraty zdolności, ale może również wystąpić w sytuacjach, w których strata jest przejściowa.
Musimy pamiętać, tak jak w przypadku innych fobii, mówimy o lęku, który musi być nieproporcjonalny i irracjonalny. Nie mówimy o tym, że istnieje pewien lęk przed cierpieniem z powodu problemu psychologicznego: jest wysoce wątpliwe, że istnieje ktoś, kto naprawdę chce cierpieć na zaburzenia psychiczne, ponieważ jest to coś, co w każdym przypadku powoduje cierpienie lub ograniczenie cierpiącego. To nie wspominając już o zaburzeniach, które powodują pogorszenie funkcji poznawczych takie jak demencje. Naturalnym jest obawiać się w pewnym stopniu możliwości ograniczenia lub progresywnej utraty zdolności.
Problem istnieje w momencie, w którym strach ten powoduje ograniczenie w życiu podmiotu i zapobiega normatywnemu wykonywaniu z dnia na dzień, aż do momentu, w którym unika się pewnych bodźców lub ludzi, i wywołując lęk przy najmniejszej możliwości tak się dzieje.
- Możesz być zainteresowany: "Rodzaje demencji: 8 form utraty funkcji poznawczych"
Objawy na co dzień
Chociaż może się wydawać, że na ogół nie jesteśmy narażeni na sytuacje, które mogą obawiać się osoby, które obawiają się utraty rozumu, prawdą jest, że w poważnych przypadkach możemy znaleźć surowe ograniczenie w codziennym życiu .
Ludzie cierpiący na dementofobię mogą odczuwać wielki niepokój w każdej sytuacji, w której mogą zinterpretować, że cierpią z powodu utraty zdolności lub kontroli rzeczywistości. Na przykład utrata pamięci, która zachodzi na poziomie normatywnym wraz z wiekiem, będzie przyczyną ogromnej udręki i szybko powiązanej z demencją. Zmiany takie jak utrata pamięci spowodowana stresem lub zmęczeniem lub zjawiska takie jak koniuszek języka (Nie kończysz wywoływania słowa, które chcesz powiedzieć, nawet jeśli masz wrażenie, że ono tam jest) również generuje wysoki poziom cierpienia.
Kolejnym aspektem, który należy wziąć pod uwagę, jest możliwe pojawienie się kompulsywnych zachowań weryfikacyjnych, często oceniających ich stan psychiczny lub ich zdolności. Jest również prawdopodobne, że pojawią się sztywne i nieelastyczne wzorce zachowań, które utrudniają zmiany w twoim stanie psychicznym (chociaż naturalne jest, że nasze zdolności, emocje, motywacje i poziomy aktywacji różnią się w zależności od dnia).
Podobnie obecność zmian percepcyjnych zwykle powoduje wysoki poziom lęku , unikając każdej sytuacji, która może je wygenerować. Może to obejmować spożywanie alkoholu lub innych substancji, ale także niektóre leki.
Mają także tendencję do unikania ośrodków zdrowia psychicznego i kontaktu z osobami z różnymi zaburzeniami, czasami przejawiającymi wyraźne odrzucenie wobec nich. Chociaż jest to mniej powszechne, możliwe jest również, że dzieje się dokładnie odwrotnie: strach przed cierpieniem na jakiś rodzaj problemu lub szaleństwem prowadzi do stałego częstego kontaktu z profesjonalistami z branży, którzy potwierdzają, że nie doznają żadnych zmian.
W skrajnych przypadkach podmiot może stać się całkowicie odizolowany, uszkadzając środowiska społeczne, interpersonalne lub nawet pracy (ponieważ mogą one uniknąć sytuacji stresowych).
- Powiązany artykuł: "Rodzaje zaburzeń lękowych i ich cechy"
Przyczyny tej fobii
Nie ma jednej przyczyny, dla której pojawia się dementofobia, ta fobia ma wielorakie pochodzenie, na które może mieć wpływ kilka zmiennych. Po pierwsze, możliwe jest, że istnieje możliwość wystąpienia biologicznych predyspozycji do wystąpienia reakcji fobicznych, powstałych w wyniku wysokiej reaktywności fizjologicznej, która może zakończyć się wywoływaniem fobii, jeśli spełnione zostaną konieczne warunki środowiskowe.
Biorąc pod uwagę, że cierpienie na zaburzenia psychiczne wiąże się z pewnym poziomem trudności i cierpienia, dementofobia powstaje ze strachu do pewnego stopnia adaptacyjnego w tym sensie, że poszukuje ochrony podmiotu przed państwem uważanym za awersyjny , Podobnie, wysokie stygmatyzowanie społeczne, które, chociaż zmniejszyło się dzisiaj, nadal istnieje wokół problemów ze zdrowiem psychicznym, warunkuje pacjentów, w taki sposób, że związek utraty kontroli z bólem, utratą i marginalizacją społeczną zwiększa szanse cierpienia z powodu tej choroby. rodzaj fobii.
W tym sensie pojawienie się dementofobii może również faworyzować fakt wychowania w środowisku i ze sztywnymi modelami rodzicielskimi, w których szczególny nacisk został położony na znaczenie rozumu i kontroli. W ten sam sposób może też sprzyjać temu przeciwna sytuacja: nadopiekuńcze modele edukacyjne, w których dziecko nie ma kontaktu z rzeczywistością i istnieje różnorodność w funkcjonowaniu psychicznym między ludźmi.
Interpretacja dotycząca zaburzenia psychicznego w domu pochodzenia Może to również być decydujące: jeśli jest postrzegana jako kara, lub jako coś strasznego, co bezpośrednio przeszkadza życiu osoby, strach będzie większy.
Podobnie zaobserwowaliśmy w trakcie rozwoju (szczególnie w dzieciństwie) i / lub przez całe życie, jak ludzie w naszym środowisku cierpieli na proces neurodegeneracyjny lub zaburzenie psychiczne, które powoduje wysoki poziom dysfunkcjonalności lub który spowodował uszkodzenie własnego dotknięty lub inni mogą wywołać strach przed cierpieniem podobnego problemu, do momentu wywołania wielkiego lęku, a jego kulminacją jest pojawienie się fobii.
Leczenie dementofobii
Leczenie dementofobii jest z pewnością złożone, ponieważ, w przeciwieństwie do fobii, takich jak fobie typu zwierzęcego (na przykład pająki lub psy) lub specyficzne sytuacje, takie jak burze, samoloty lub wysokości, nie ma wyraźnego bodźca przedmiot unika fizycznie, będąc lękiem skierowanym ku aspektowi umysłowemu niewidocznemu gołym okiem.
W każdym razie dementofobia jest uleczalna , Chociaż sytuacje, które wywołują lęk, mogą być bardzo zróżnicowane, możliwe jest opracowanie hierarchii z pacjentem w celu przeprowadzenia terapii stopniowej ekspozycji lub systematycznej desensytyzacji. Ten punkt jest jednym z najbardziej podstawowych, ponieważ generuje, że podmiot jest w stanie oprzeć się lękowi w sytuacjach, które go generują iz czasem jest rozcieńczany.
Podobnie, inną podstawową kwestią, a szczególnie w tego typu fobii, jest leczenie wierzeń i lęków pacjenta, w taki sposób, że nie tylko lęk się zmniejsza, ale także uczą się interpretować rzeczywistość w bardziej adaptacyjny sposób. Po pierwsze, należałoby przeanalizować znaczenie tego, co "wariuje", lub stracić powód tego tematu, jeśli doświadczył on jakiejkolwiek sytuacji, w której to się wydarzyło lub co może dla niego oznaczać. Także obawy, które mogą być z tyłu. Potem, przystąpiłoby do przeprowadzenia restrukturyzacji kognitywnej , przedstawiając przekonania i obawy podmiotu jako hipotezę, a następnie próbując budować inne interpretacje na jej temat.
W skrajnych przypadkach można rozważyć zastosowanie leków uspokajających i przeciwlękowych w celu obniżenia poziomu aktywacji i umożliwienia bardziej wydajnej pracy na poziomie psychologicznym.
