Zaburzenie z powodu awersji seksualnej: objawy, przyczyny i leczenie
W większości przypadków łączymy płeć z eksperymentowaniem przyjemności oraz przyjemnych i satysfakcjonujących wrażeń. Jednak u niektórych osób to uczucie jest diametralnie przeciwne. Są przypadki nieporządku przez niechęć do seksu , rodzaj dysfunkcji seksualnych, za pomocą której dana osoba doświadcza silnej reakcji wstrętu lub wstrętu do seksu w ogóle lub do pewnych określonych zachowań lub praktyk seksualnych.
- Powiązany artykuł: "Niepokój: objawy, przyczyny i możliwe terapie"
Czym jest zaburzenie przez niechęć do seksu?
Znany również pod diagnozą uporczywego odrzucenia seksualnego, zaburzenie przez niechęć do seksu uważa się za rodzaj dysfunkcji seksualnej, w której doświadcza się stałej lub nawracającej awersji do jakiegokolwiek kontaktu seksualnego , Ludzie, którzy cierpią, przejawiają wyraźną niechęć do seksu, co prowadzi do unikania kontaktów seksualnych, zwłaszcza narządów płciowych, z inną osobą.
Ponadto zaburzenie przez niechęć do seksu różni się od reszty zaburzeń seksualnych tym, że to pierwsze powoduje odpychanie, wysoki poziom lęku i stanów paniki w osobie , które doświadcza ich przed możliwością jakiegokolwiek rodzaju aktywności seksualnej.
To poczucie odrzucenia można podać zarówno w idei przeprowadzania zachowań seksualnych lub relacji w ogóle, jak i konkretnych i konkretnych praktyk seksualnych, takich jak seks oralny lub masturbacja.
Częstość występowania zaburzenia poprzez niechęć do seksu jest znacznie wyższa u kobiet niż u mężczyzn i zwykle stanowi od 3 do 4% powodów konsultacji w związku z dysfunkcjami seksualnymi. Za to, co uważane jest za nieczęste zmiany w zachowaniach seksualnych.
Jednak w tych przypadkach, w których niechęć do seksu okazuje się bardzo poważna, osoba, która cierpi, może posunąć się do tego, aby nie odnosić się do osoby, która może przypuszczać potencjalnego partnera seksualnego lub zerwać związek, gdy jest to możliwe. na początku stosunków seksualnych.
Rodzaje awersji do seksu
Istnieją różne rodzaje zaburzeń z powodu awersji seksualnej. Podczas gdy wszystkie mają wspólne poczucie odrzucenia i obrzydzenia wobec seksu i aktywnych zachowań unikowych wobec jakiegokolwiek kontaktu seksualnego, różnią się one pod względem czasu pojawienia się i zasięgu lub poziomu zaangażowania.
1. Pierwotna awersja seksualna
Ten pierwszy rodzaj awersji do seksu dotyczy te przypadki, w których dana osoba odczuwała odrzucenie seksu przez całe życie , Większość z tych przypadków jest ściśle związana z ofiarami wykorzystywania seksualnego w dzieciństwie.
2. Wtórna awersja seksualna
W takich przypadkach dana osoba przeżywa swoją seksualność bez żadnych trudności. Jednak w wyniku pewnych doświadczeń lub sytuacji rozwija się, stopniowo lub nagle, zaburzenie awersyjne. Zwykle to odrzucenie seksu Pojawia się w odpowiedzi na nadużycie seksualne lub gwałt .
3. Uogólniona awersja
W tym przypadku klasyfikacja nie opiera się na momencie pojawienia się zaburzenia, ale raczej na stopniu zaangażowania. W uogólnionej awersji człowiek doświadcza zachowań obrzydzenia i awersji do seksu niezależnie od partnera lub osób, z którymi je wykonuje.
4. Awersja sytuacyjna
Przeciwnie, w awersji sytuacyjnej osoba manifestuje odrzucenie seksu z określonymi osobami lub ze swoim partnerem. To zaburzenie często powoduje wiele konfliktów i trudności w związku osoby chorej.
Jakie objawy to manifestują?
Jak wskazano w poprzednich punktach, głównym objawem, który pojawia się w zaburzeniu przez niechęć do seksu wiąże się z uczuciem odpychania i niepokoju , Objawy te pojawiają się z powodu hiperaktywacji ośrodkowego układu nerwowego, co powoduje szereg zmian i zmian fizycznych, takich jak:
- Zwiększenie częstości akcji serca .
- Zwiększona potliwość
- Napięcie mięśniowe
- Kryzys lękowy .
- Zanika
- Zawroty głowy lub zawroty głowy.
- Dławiące uczucie lub brak powietrza.
- Nudności i / lub wymioty
Odnośnie objawów typu behawioralnego, osoba może wykonywać różne zachowania, które mają na celu uniknięcie wszelkiego rodzaju sytuacji lub osób, z którymi istnieje ryzyko zainicjowania pewnego rodzaju kontaktu seksualnego.
Zachowania te sięgają od porzucenia higieny ciała lub nadmiernego angażowania się w jakiekolwiek inne rodzaje aktywności, które pozwalają mieć wymówkę, aby nie uprawiać seksu.
Różnice między tym zaburzeniem awersji a fobią seksu
Chociaż zarówno fizyczne, jak i behawioralne objawy zaburzenia przez niechęć do seksu są podobne do fobii seksualnej, istnieją znaczne różnice w zakresie objawów poznawczych lub uczuć, które osoba doświadcza w odniesieniu do seksu.
Główną cechą wyróżniającą jest to, że podczas gdy w zaburzeniu awersyjnym emocje wiążą się z odpychaniem i obrzydzeniem, w fobii osoba doświadcza nadmiernego, irracjonalnego i uporczywego strachu przed zachowaniami seksualnymi.
Oznacza to, że awersja do seksu wiąże się z innymi rodzajami emocji, innych niż strach, i jest zwykle powodowana przez specyficzne aspekty stosunków seksualnych, takich jak wydzieliny lub penetracja lub przez określonych ludzi. Podczas gdy fobia seksualna polega na eksperymentowaniu z ekstremalnym lękiem wobec seksu w ogóle.
- Może jesteś zainteresowany: "Seks fobia (erotofobia): przyczyny, objawy i leczenie"
Jakie są przyczyny?
Chociaż główną przyczyną zaburzenia niechęci do seksu jest przejaw negatywnej postawy wobec tego, postawy te mogą mieć różne podstawy lub źródła.
W awersji typu podstawowego zazwyczaj istnieje baza związana z ubogą edukacją seksualną lub nadmiernie sztywny i restrykcyjny, który uważa seks za działanie szkodliwe, szkodliwe lub szkodliwe. Czasami ludzie wykształceni w bardzo surowych środowiskach religijnych mogli być wykształceni w przekonaniu, że seks jest czymś grzesznym, nieczystym lub nieprzyzwoitym, stąd rozwój niechęci.
Jeśli chodzi o wtórne awersje, mają one związek z traumatycznymi doświadczeniami związanymi z płcią. Doświadczenia związane z wykorzystywaniem seksualnym, gwałtem lub presją, jaką para może wykonywać, aby utrzymać pewien rodzaj aktywności seksualnej, są zalążkiem wtórnej awersji do awersji seksualnej.
Czy jest leczenie?
Ponieważ jest to stan psychiczny, interwencje poznawczo-behawioralne , które obejmują systematyczne techniki odczulania, okazały się wysoce skuteczne w leczeniu zaburzeń płodności seksualnej. Istnieją jednak inne metody leczenia psychodynamicznego, które choć wymagają więcej czasu, mogą być również skuteczne.
Dzięki tym zabiegom osoby cierpiące na zaburzenie płodności seksualnej mogą zobaczyć, jak ich objawy słabną, a nawet całkowicie ustępują, dając im możliwość prowadzenia normalnego życia seksualnego.
