Wywiad z Javierem Elcarte: co wiemy o traumie?
Trauma to jedna z koncepcji należących do psychologii, która budzi największe zainteresowanie , Związany z pamięcią emocjonalną, może przez lata zniszczyć jakość życia z powodu wydarzeń, które miały miejsce dawno temu.
Jednakże, w miarę ewolucji badań nad zdrowiem psychicznym, pojawiają się formy interwencji psychologicznej, które pomagają zarówno zaoferować pacjentom więcej dobrego samopoczucia, jak i zrozumieć naturę tego rodzaju zaburzeń. Ekspert spojrzenia na traumę jest zawsze interesujący, ponieważ pozwala nam zorientować się, w jaki sposób nasze doświadczenia pozostawiają na nas emocjonalny ślad.
- Powiązany artykuł: "Pamięć emocjonalna: co to jest i jaka jest jej biologiczna podstawa?"
Wywiad z Javierem Elcarte: odkrywanie traumy
W następnych wierszach przeprowadzamy wywiad z Javierem Elcarte, neuropsychologiem i założycielem centrum psychologicznego Vitaliza w Pampelunie w Hiszpanii.
P: Wiele mówi się o traumie i jej wpływie na nasze życie, ale co to właściwie jest?
Od Vitaliza rozumiemy traumę jako coś, co wykracza poza klasyczną koncepcję stresu pourazowego. Rzeczywiście, mówi się o traumie, gdy dana osoba jest świadkiem lub przeżywa przerażające, niebezpieczne lub przepełniające wydarzenie.
Ostatnio koncepcja traumy została narzucona jako coś bardziej złożonego. Van der Kolk i jego współpracownicy wyrażają się w tej linii, gdy proponują koncepcję "ZłoŜonych pourazowych zaburzeń stresowych" lub DESNOS (zaburzenie skrajnego stresu, którego nie określono inaczej).
Dla Van del Kolk Trauma Poważny kompleks: "doświadczenie jednego lub więcej niekorzystnych wydarzeń traumatycznych, przewlekle i długotrwałe, w większości przypadków natury interpersonalnej, takie jak przemoc fizyczna lub seksualna, konflikty zbrojne, przemoc w społeczności itp. i z pochodzenia w dzieciństwie. "
P: Jakie są ich skutki dla życia osoby, która cierpi?
Jak już powiedziałem, klasyczne zaburzenie stresu pourazowego (PTSD) jest uogólnioną koncepcją w klinice i wśród ogółu populacji, a także jej skutkami, które można podzielić na trzy grupy; objawy reeksperymentacji (powtarzające się koszmary nocne, natrętne wspomnienia, reakcje aktywacyjne podczas przypominania sobie traumy itp.); symptomy unikania (unikaj wszystkiego, co przypomina o traumie, rozłączeniu, beznadziejności, amnezji itp.); i objawy nadmiernej aktywacji (reakcja przestrachu, bezsenność, martwica, niepokój, itp.).
Z drugiej strony, jeśli zrozumiemy traumę jako continuum, obejmowalibyśmy całe spektrum, od traumy z dużym "T", jak wyjaśniono w EMDR, to jest, nadzwyczajne i strasznie traumatyczne zdarzenia życiowe, do urazu małym "t", lub w inny sposób, niewielkie zdarzenia o niskiej intensywności stresu, ale które zdarzają się codziennie i powtarzają się, powodując codzienną ekspozycję, w której doświadczają doświadczenia i dyskomfortu, który generują. I oczywiście wszystkie możliwe kombinacje obu.
Oczywiście w tym przypadku efekty skomplikowanej traumy są głębsze, podstępne i uporczywe i stanowią podstawę wielu zaburzeń. Według Cook'a i współpracowników, skomplikowana trauma byłaby przyczyną zaburzeń przywiązania, szaleńczych opóźnień na poziomie biologicznym, Zaburzenia regulacji afektów, zaburzeń dysocjacyjnych, zaburzeń zachowania i kontroli impulsów. Trudności na poziomie poznawczym i wreszcie niskie oszacowanie i zniekształcenie jaźni. To jest ogromny zakres dysfunkcji.
P: Jak pracujesz w Vitaliza i jakie techniki stosujesz w leczeniu urazów?
W naszej długiej trajektorii traumy, w Vitaliza rozwijamy zintegrowaną interwencję, która obejmuje trójkąt z trzema wirami; fizjologiczna regulacja ośrodkowego układu nerwowego poprzez Biofeedback i Neurofeedback z jednej strony, rozwój zasobów samoświadomości i relaksu poprzez uważność lub inny, oraz zamknięcie trójkąta, interwencja mająca na celu integrację doświadczeń które doprowadziły nas do symptomatologii teraźniejszości poprzez psychoterapię skupioną na przetwarzaniu z ciała, "wyniesienie do góry" jako EMDR, sensomotoryczny lub inny.
Dlatego na ogół interwencji terapeutycznej towarzyszą indywidualne sesje bio-neurofeedback i sesje minduflness grupy.
P: Czy możesz wyjaśnić czym jest Neurofeedback?
Zdefiniowanie neurofeedbacku w kilku liniach nie jest łatwe. Mówienie o Neurofeedback to mówienie o neuroterapii, leczeniu, które ma na celu regulację lub modyfikację funkcji mózgu, działając bezpośrednio na nią. Nie dotyczy to samych procesów psychologicznych, ale leżących u ich podstaw stanów neurobiologicznych.Poszukuje regulacji OUN za pomocą sprzętu do tego przystosowanego, co w konsekwencji ma wpływ na leżące u jego podstaw procesy psychologiczne.
Z technicznego punktu widzenia neurofeedback to trening, który działa na elektrofizjologiczną aktywność, która pozwala osobie być świadomym swojej aktywności mózgu i modyfikować ją, osiągając w sposób nieinwazyjny trwałą poprawę w czasie z problemami lęku, stresu, braku koncentracji i / lub pamięć, uwaga, nadpobudliwość i wiele innych.
P: I terapia EMDR?
EMDR (ponowne przetwarzanie i odradzanie poprzez ruch gałek ocznych) jest integracyjnym podejściem psychoterapeutycznym, które ma na celu interwencję z traumą. Opiera się na modelu teoretycznym Adaptacyjnego Systemu Przetwarzania Informacji, zgodnie z którym znaczna część psychopatologii wynika z doświadczeń, które znacznie przekraczają nas pod względem intensywności lub ciągłości, oraz że jesteśmy w stanie je właściwie przetwarzać.
Te niepełne lub dysfunkcjonalne przetwarzanie traumatycznych lub niepokojących doświadczeń życiowych osłabia zdolność osoby do adaptacji tych doświadczeń w sposób adaptacyjny.
Technicznie, EMDR stara się stymulować ten adaptacyjny system przetwarzania do przetwarzania i właściwie integrować takie traumatyczne doświadczenia za pomocą strukturalnych protokołów, które obejmują ruchy oczu lub inne formy dwustronnej stymulacji.
Jest to podejście skoncentrowane na pacjencie. W pewnym sensie terapeuta stymuluje mechanizmy leczenia, które leżą u podstaw samego podmiotu. Uraz w tym sensie byłby źle skodyfikowanym doświadczeniem, a dzięki różnym fazom interwencji, z EMDR pacjent miałby dostęp do przetworzonej rany w sposób dysfunkcjonalny i zawierałby nowe informacje lub informacje dostępowe, do których wcześniej nie był w stanie uzyskać dostępu. , aż do integracji doświadczeń traumatycznych lub przeszkadzających.
P: Czy zarówno Neurofeedback, jak i EMDR są skuteczne w leczeniu zaburzeń psychicznych?
Zawsze dobrze jest pamiętać, że w psychoterapii nie ma panacei i że żadna interwencja nie służy złagodzeniu wszystkich zaburzeń, a z kolei wszystkie interwencje służą złagodzeniu niektórych. Sztuką terapeuty jest znalezienie najbardziej odpowiedniej formy i interwencji dla każdego pacjenta. Nie każdy reaguje w ten sam sposób, wiedząc, jak dostosować się do pacjenta, a znalezienie sposobu na jego osiągnięcie jest wielkim wyzwaniem dla każdego profesjonalisty.
Jeśli chodzi o Neurofeedback, badania potwierdzają to jako skuteczną interwencję z ADHD i epilepsją, co potwierdzają takie instytucje jak American Academy of Pediatrics i inne. Jest skuteczny, jak już powiedzieliśmy we wszystkim, co dotyczy lęku, stresu, braku koncentracji i / lub pamięci, uwagi i nadaktywności. Istnieją zachęcające objawy również w autyzmie, bólach głowy, bezsenności, nadużywaniu substancji, przewlekłym bólu itp.
Jeśli chodzi o EMDR, jest to model psychoterapeutyczny z ogromnymi dowodami empirycznymi, w Hiszpanii przeprowadzono kilka badań EMDR i są one prowadzone, w tym badania prowadzone w zaburzeniu dwubiegunowym, które miało wielkie międzynarodowe uznanie.
Jest to podejście z wyboru w przypadku licznych terapii, takich jak trauma (co oczywiste), nałogi, lęk i panika, zespół stresu pourazowego, kontrola impulsów, problemy psychosomatyczne, pojedynki patologiczne itp.
Z drugiej strony, EMDR został uznany za skuteczne leczenie PTSD (zespół stresu pourazowego przez Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne (APA), a także przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) i wiele innych wytycznych klinicznych.
Trauma ataku nie jest poza tymi pracami badawczymi, szczególnie w naszym ośrodku, w Vitaliza, prowadzimy dochodzenie w celu sprawdzenia synergii między obu interwencjami, Neurofeedback i EMDR w traumie porzucenia z adoptowanymi dziećmi.
P: Czy sądzisz, że te techniki są znane w naszym kraju? Czy konieczne jest informowanie ogółu społeczeństwa o jego korzyściach?
Na poziomie ujawnienia EMDR ma większą obecność w naszym kraju niż Neurofeedback, chociaż w obu przypadkach nadal pozostaje wiele do zrobienia.
Chociaż Bio i Neurofeedback mają już długą podróż, ich lądowanie w Hiszpanii zdecydowanie pochodzi sprzed kilku lat. W tym sensie narodziło się hiszpańskie Towarzystwo Bio i Neurofeedback (SEBINE), którego jestem prezydentem, w celu dostarczenia tego wspaniałego narzędzia terapeutycznego z niezbędnymi standardami rygoru empirycznego i wygodnie zatwierdzonej praktyki klinicznej.
W odniesieniu do EMDR praca hiszpańskiego Stowarzyszenia EMDR była owocna i nieustępliwa. Dzisiaj stowarzyszenie ma prawie 2000 członków (całe zdrowie) będąc jednym z największych stowarzyszeń w Europie. Oferuje wysokiej jakości szkolenia potwierdzone i skontrastowane z tysiącami pracowników służby zdrowia.
