yes, therapy helps!
Schadenfreude: dlaczego pojawia się zadowolenie z problemów innych ludzi?

Schadenfreude: dlaczego pojawia się zadowolenie z problemów innych ludzi?

Kwiecień 1, 2024

Schadenfreude jest doświadczeniem radości spowodowanej przez niedolę innych , Jest to zjawisko psychologiczne, które często wiąże się z brakiem empatii i współczucia, co często łączy się z osobowościami antyspołecznymi. Ale czy jest to wyłączne zjawisko? Dlaczego to się manifestuje?

Następnie zobaczymy kilka wyjaśnień, które psychologia społeczna zaproponowała, aby to wyjaśnić.

  • Powiązany artykuł: "Różnice między emocjami i uczuciami"

Schadenfreude: zadowolenie z powodu nieszczęścia innych

Niemiecki termin "schadenfreude" używany jest w odniesieniu do uczucia zadowolenia, samozadowolenia, radości lub przyjemności spowodowanej trudnościami lub upokorzeniami doświadczanymi przez innych ludzi. Oznacza to, że chodzi o rozkoszowanie się wypadkami, które przytrafiają się innym.


Chociaż wydaje się, że występuje tylko w pojedynczych przypadkach, schadenfreude została opisana od starożytnej Grecji na różne sposoby , Na przykład termin "epicaricacia" był używany w odniesieniu do tego samego uczucia przyjemności w obliczu czyjegoś nieszczęścia. W starożytnym Rzymie "wrogość" była używana do opisania tego samego uczucia.

A w średniowieczu Tomasz z Akwinu myślał, że schadenfreude było, wraz z urazą i zniesławieniem, jedna z perwersyjnych emocji wywodzących się z zazdrości , W rzeczywistości, po upływie stuleci, nadal będzie to jednym z głównych wyjaśnień schadenfreude, jak zobaczymy poniżej.


  • Może jesteś zainteresowany: "Psychologia zazdrości: 5 kluczy do zrozumienia"

Dlaczego się pojawia? Wyjaśnienia dotyczące psychologii społecznej

Czy nie należy przypuszczać, że nieszczęście innych powinno wywoływać współczucie? Co generuje to uczucie radości, które nazywamy schadenfreude? Czy masz jakąś funkcję adaptacyjną? Aaron Ben Zeev, psycholog z Uniwersytetu w Hajfie, mówi, że schadenfreude jest uruchamiany głównie w następujących okolicznościach :

  • Jeśli, według naszego wyroku, drugi wydaje się zasłużyć na swoje nieszczęście.
  • Jeśli szkoda poniesiona przez drugą jest stosunkowo lekka.
  • Jeśli uszkodzenie nie została spowodowana naszą winą .

Powyższe nie eliminuje społecznych oczekiwań współczucia dla nieszczęścia innych. Ta sprzeczność między obowiązkiem odczuwania tej emocji, ale niemożnością uniknięcia uczucia radości, wywołuje poważny dyskomfort. Aby ją zredukować, osoba zaczyna reagować moralnie ze współczucia, a później usprawiedliwiając nieszczęście zasadami sprawiedliwości.


1. Indywidualne zadowolenie sprawiedliwości

Zjawisko to zwykle tłumaczy się hierarchiami, w których się odnosimy, ponieważ w zależności od pozycji, jaką zajmujemy, mamy tendencję do oceny pozycji innych osób , a także sprawiedliwość, na jaką zasługują.

Tak więc, gdy tylko podejrzewamy, że komuś coś smakuje, nie powinniśmy, jesteśmy zazdrośni i zazdrośni. Wręcz przeciwnie, gdy ta sama osoba nagle bierze udział w skomplikowanej sytuacji, odczucie, które nas prowokuje, polega na przywróceniu równowagi władzy.

2. Prowokowany przez zazdrość?

Tradycyjnie schadenfreude zostało wyjaśnione przez zazdrość, która powoduje bardziej uprzywilejowana pozycja innych , Innymi słowy, zjawisko to miałoby miejsce zwłaszcza u osoby mniej uprzywilejowanej, a bardziej uprzywilejowanej, gdy ta ostatnia doznała jakiegoś nieszczęścia.

Cóż dobrego miałoby dla nas nieszczęście drugiego, bardziej uprzywilejowanego? Poza zazdrością inne wyjaśnienia sugerują, że nieszczęście najbardziej uprzywilejowanych innych zwraca o efemerycznym obrazie równowaga sił skłonna do naszej łaski .

Bezbronność drugiego, którego trudno uznać za wrażliwą właśnie z powodu jego uprzywilejowanej pozycji, dałaby nam obraz władzy nad nami. Jest to inwestycja statutów, która daje nam uznanie dla zasad sprawiedliwości.

Sam Aaron Ben Zeev tłumaczy schadenfreude jako emocjonalne zjawisko, które jako takie jest aktywowane, gdy dostrzegamy znaczące zmiany w naszej osobistej sytuacji. Te zmiany będą one pozytywne lub negatywne w zależności od tego, czy przeszkadzają, czy poprawiają sytuację zgodnie z naszymi interesami .

W tym sensie schadenfreude miałaby charakter adaptacyjny, ponieważ prowokuje znaczącą pozytywną zmianę (pozwala chwilowo zmniejszyć własną słabość); co z kolei pomaga nam dostosować się do otoczenia w ciągłych zmianach.

3. Teoria wyższości i relacji międzygrupowych

Kolejne wyjaśnienie schadenfreude opiera się na teorii wyższości, która została również wykorzystana do wyjaśnienia niektórych funkcji humoru.

Badania, które rozpoczynają się od tego wyjaśnienia, połączyły schadenfreude z tendencją do konformizmu (szczególnie w zmianie poglądów na tendencję większości). Podobnie To było związane z niską samooceną : ludzie z wynikami, które wykazują niską samoocenę, są bardziej skłonni do eksperymentalnej schadenfreude, prawdopodobnie jako sposób potwierdzania pozycji władzy, którą widzą przy stałym ryzyku.

Oznacza to, że ta ostatnia jest wyjaśniona przez zjawisko samo-postrzeganego zagrożenia, z którym jest związane spostrzeżenia na temat pozycji siły, którą mają inni w porównaniu do naszego. Tak więc, jeśli okoliczności zmniejszają samoocenione zagrożenie, schadenfreude również ma tendencję do zmniejszania się.

To także doprowadziło do powiązania tego zjawiska psychologicznego z depresją. Według badań nad schadenfreude zdarza się to często w przypadkach umiarkowanej depresji, prawdopodobnie z powodu dewaluacji poczucia własnej wartości.

W ten sposób, poza byciem czysto psychologicznym zjawiskiem, schadenfreude Zostało to również wyjaśnione jako efekt zagrożenia niższości , z kolei pośredniczone przez hierarchiczne wymiary obecne w poszczególnych relacjach międzygrupowych.

Bibliografia:

  • Degen, F. (2014). Radość z nieszczęścia innych. Źródło: 12 października 2018. Dostępne pod adresem //plus.google.com/101046916407340625977/posts/YRVfS8runXR
  • Feather, N.L. i Sherman, R. (2002). Zazdrość, uraza, Schadenfreude i współczucie: reakcje na zasłużone i niezasłużone osiągnięcie i późniejsze niepowodzenie. Biuletyn Osobowości i Psychologii Społecznej, 28 (7): 953-961.
  • Leach, C.W., Spears, R., Branscombe, NR. i Doosje, B. (2003). Złośliwa przyjemność: schadenfreude na cierpienie innej grupy. Journal of Personality and Social Psychology.
  • Michalik-Jezowska, M. (2016). O korzyściach płynących z nieszczęścia przyjemności w cudzym. Aaron Ben-Ze'ev przedstawia emocje jako mechanizmy adaptacyjne. Studia Humana, 5 (3): 53-69.

The history of human emotions | Tiffany Watt Smith (Kwiecień 2024).


Podobne Artykuły