Puste krzesło: technika terapeutyczna Gestaltu

Kwiecień 21, 2024

Technika Puste krzesło jest jednym z narzędzi terapii Gestalt, które są bardziej uderzające i w pewnym sensie spektakularne: ludzie, którzy siedzą przed pustym krzesłem i zwracają się do niego tak, jakby siedziała jakaś istotna dla nich osoba ; istota, która w jakiś sposób została zaangażowana w fakt, który zmienił ich życie.

Oczywiście, w rzeczywistości nie ma tam nikogo siedzącego (dla czegoś zwanego techniką Puste krzesło) są wyobraźnią i sugestią elementów, które są powiązane w tym terapeutycznym podejściu, a nie ezoteryki. Ale ... Na czym naprawdę polega?

Siedzieć na pustym krześle

"Ania straciła ojca w wieku dziewięciu lat z powodu wypadku samochodowego. Tej nocy jej ojciec porzucił pracę z dużą szybkością, ponieważ dziewczynka zachorowała, kiedy pijany kierowca przejechał przez pojazd. Teraz, szesnaście lat, Ania nadal pamięta noc wypadku, jakby to było wczoraj. Czuje pewne poczucie winy, ponieważ gdyby nie jego stan, jego ojciec nie uciekłby tak długo, by wrócić do domu, a także zauważa silne poczucie gniewu na człowieka, który spowodował wypadek.

Takie historie zdarzają się stosunkowo często w prawdziwym życiu , Wielu z tych, którzy cierpią na tę chorobę, cierpi na wielkie sytuacje blokowania emocjonalnego lub skrajnej afektywnej labilności, nagłych agresywnych reakcji lub poczucia winy, które przeciągają się przez długie lata, o ile nie szukają leczenia. Możliwe jest nawet pojawienie się patologii, takich jak zespół stresu pourazowego (PTSD).

Technika "Puste krzesło" jest jedną z możliwych technik, które są często używane, aby pomóc w przezwyciężeniu tego rodzaju doświadczeń w oparciu o doświadczenia z przeszłości.

Czym jest technika Pustego Krzesła?

Technika Pustego Krzesła jest jedną z najbardziej znanych technik terapii Gestalt. Został stworzony przez psychologa Fritza Perlsa w celu opracowania metody, która pozwoliłaby na reintegrację w życiu zjawisk pacjentów lub nierozwiązanych problemów. Technika, o której mowa spróbuj odtworzyć spotkanie z sytuacją lub osobą, aby z nią porozmawiać i emocjonalnie skontaktować się z wydarzeniem, będąc w stanie zaakceptować sytuację i wyciągnąć wnioski.

Nazwa techniki Puste krzesło pochodzi z użycia prawdziwego krzesła, w którym pacjent "wyobraża sobie" osobę, sytuację lub aspekt, który powoduje blokadę emocjonalną, aby później ustalić wspomniany dialog.

Korzystanie z pustego krzesła

Jego stosowanie jest bardzo częste w przypadkach podobnych do tego pokazanego w przykładzie, jako sposób radzenia sobie z traumatycznymi stratami lub w trakcie opracowywania żałoby. Jednak jego zastosowanie nie ogranicza się tylko do tego obszaru, ale raczej Jest również wykorzystywany jako element umożliwiający akceptację aspektów swojej osobowości lub myśli, które nie są uznawane za akceptowalne przez pacjenta, a także do pracy nad percepcją ograniczeń i niepełnosprawności (utrata zdolności, amputacji itp.).

Podobnie, jest to ważna technika radzenia sobie z sytuacjami traumatycznymi, które mogą, ale nie muszą, obejmować PTSD i / lub zaburzenia dysocjacyjne, takie jak gwałt, rozwód lub zespół przetrwania. Cechy tej techniki pozwalają również na jej zastosowanie w świecie edukacji, a nawet na poziomie organizacji, w zjawiskach takich jak wypalenie czy nękanie.

We wszystkich przypadkach działamy zgodnie z przekonaniem, że "pacjent potrzebuje tylko doświadczenia, a nie wyjaśnienia", aby zakończyć zamknięcie niedokończonego procesu i zaakceptować jego sytuację.

Na poziomie terapii, a także jako element dla klienta do odkrywania własnej wizji i kontaktowania się z emocjami, jest elementem, który dostarcza wielu informacji osobiście co do profesjonalnego sposobu, w jaki pacjent przetwarza sytuację i jak to wpłynęło na jego jakość życia, faworyzując stosowanie innych działań, które poprawiają traktowanie analizowanych problemów.

Obsługa techniki

Zobaczmy poniżej, jak działa Puste krzesło , Po pierwsze, w fazie przygotowawczej przeprowadzana jest fizyczna konfrontacja pacjenta z pustym krzesłem. Oznacza to, że puste krzesło jest ustawione przed osobą (chociaż czasami jest umieszczone po przekątnej, aby nie było widać żadnego sprzeciwu wobec osoby lub sytuacji).

Pacjent zostaje następnie poinstruowany, aby projektował osobę, sytuację, uczucie lub część osobowości, z którą dialog ma się odbyć w fotelu.

W trzeciej fazie pacjent jest proszony o opisanie wykonanej projekcji, aby wzmocnić wyobrażony obraz, który został przedstawiony. Należy wymienić zarówno pozytywny, jak i negatywny, zarówno osobę, jak i sytuację lub jej skutki.

W przypadku śmierci lub separacji, Warto zapamiętać związek istniejący przed wydarzeniem i to, co zdarzyło się wcześniej , podczas gdy w uczuciach, traumach lub niedopuszczalnych aspektach jaźni warto szukać momentu, w którym się pojawił lub kiedy stał się problemem. Jest prawdopodobne, że w tym kontekście objawienie tego, co pozostało w toku, lub odczucia, które pojawiają się w omawianych sytuacjach, czyniąc świadomie zablokowane elementy.

Rozpoczęcie dialogu

Następnie, w fazie ekspresji słownej, pacjent rozpoczyna dialog głośno z projekcją, starając się być szczerym i pozwalając zobaczyć te szczegóły, których pacjent nie odważył się lub nie był w stanie pokazać w ich codziennym życiu lub przed osobą, o której mowa, w jaki sposób pacjent przeżył sytuację i dlaczego tak było. Terapeuta musi monitorować dialog i przekierowywać go tak, aby nie istniały odchylenia, które pogarszają sytuację, nie ograniczając przepływu myśli jednostki.

Chociaż w niektórych wariantach techniki nie stosuje się go, warto, aby pacjent wymieniał swoje krzesło z ekranem projekcji, stawiając się w miejscu drugiego, aby ułatwić ekspresję emocjonalną. Wymiana ta będzie miała miejsce tyle razy, ile uzna to za konieczne, o ile przejście jest konieczne i spójne z problemem, którym należy się zająć.

Wreszcie, jest to wskazane i pomaga odzwierciedlić pacjentowi odczucia, które on pokazuje , aby podmiot mógł zidentyfikować i zrealizować swoje reakcje emocjonalne, jak to wydarzenie wpłynęło na niego i jak to wpływa na jego życie.

Aby sfinalizować technikę, terapeuta instruuje pacjenta, aby zamknął oczy i wyobrażał sobie, że projekcja wchodzi ponownie w to, aby później wyeliminować wszystkie utworzone obrazy, zwracając uwagę tylko na prawdziwy kontekst podczas konsultacji.

Trudności w korzystaniu z Empty Chair

Chociaż technika ta okazała się przydatna do emocjonalnego odblokowywania, akceptacji siebie i rozwiązywania procesów żałoby, jego zastosowanie może być utrudnione przez szereg oporów .

Po pierwsze, ten rodzaj techniki wymaga umiejętności wyobrażenia sobie i projekcji obrazu osoby, bez względu na to, czy istota jest nieobecna, czy też jest częścią osoby. Oznacza to, że ktoś, kto nie jest w stanie dokładnie wyobrazić sobie osoby lub aspektu danej osoby, nie będzie w stanie narysować poziomu zamierzonego zysku tej techniki. Pacjent może być poprowadzony w technice poprzez pytania w celu ułatwienia projekcji.

Druga trudność polega na tym, że pacjent odmawia jej użycia, ponieważ uważa to za śmieszne lub z powodu lęku lub trudności w wyrażeniu swoich myśli na głos.

Trzeci i ostatni problem może wynikać z możliwości wykrycia zablokowanego elementu, tak że pacjent nie jest w stanie znaleźć innej perspektywy doświadczanej sytuacji, nad którą należy pracować. Czasami trudno jest zidentyfikować element wywołujący dyskomfort.

Uwagi końcowe

Ważne jest, aby o tym pamiętać technika ta powinna być stosowana tylko pod nadzorem terapeuty, który może kierować sytuacją .

Ponadto, mimo że ma wiele możliwych zastosowań, puste krzesło jest używane sporadycznie, tylko wtedy, gdy jest istotne dla ułatwienia kontaktu emocjonalnego z częścią jaźń pacjenta lub zbadać problem.