Teoria samostanowienia: czym jest i co proponuje

Kwiecień 3, 2024

Istota ludzka jest z definicji aktywną istotą: nieustannie wykonujemy wiele różnych zachowań, aby pozostać przy życiu, przystosować się do otoczenia lub rozwijać się w taki sposób, abyśmy mogli poradzić sobie z zmieniającymi się perypetiami i potrzebami, które powstają. przez cały nasz cykl życia. Korzystamy z dostępnych nam środków, zarówno na poziomie wewnętrznym, jak i na poziomie środków dostępnych w mediach, w celu działania.

Ale ... dlaczego działamy? Co nas poruszy? Te pozornie proste pytania doprowadziły do opracowania wielkiej różnorodności teorii dotyczących tego, co nas mobilizuje do działania. Jedną z tych teorii, która w rzeczywistości łączy w sobie szereg podtekstów na ten temat, jest teoria samostanowienia , Chodzi o ten ostatni, o którym będziemy mówić w całym tym artykule.

Powiązany artykuł: "Dualizm w psychologii"

Teoria samookreślenia: co nam to mówi?

Nazywa się teorią samostanowienia do makro-teorii opracowanej głównie przez Decí i Ryana, która ma na celu ustalenie, w jakim stopniu na zachowania ludzkie wpływają różne czynniki, które wpływają na naszą motywację do działania , ze szczególnym naciskiem na ideę samostanowienia lub umiejętności dobrowolnego decydowania o tym, co i jak zrobić jako podstawowy element wyjaśniający.

Głównym celem teorii samostanowienia jest zrozumienie ludzkich zachowań w taki sposób, aby wiedzę taką można było uogólnić na wszystkie sytuacje, z którymi mogą spotkać się ludzie wszystkich kultur i mogą wpływać na dowolną sferę, sferę lub domenę życiową.

W tym sensie Ta teoria skupia się na motywacji jako głównym elemencie do analizy , oceniając istnienie nagromadzenia energii generowanej przez różne ludzkie potrzeby, które następnie uzyska kierunek lub ukierunkowanie na zaspokojenie tych potrzeb.

Należy wziąć pod uwagę, że w tym sensie mają one wielkie znaczenie osobowość oraz biologiczne i autobiograficzne elementy danej osoby , kontekst, w którym poruszają się ich zachowania i konkretna sytuacja, w której jest przeprowadzana, będące elementami, które wpływają na siebie nawzajem i które wpływają na możliwe pojawienie się różnych typów motywacji.

Samostanowienie byłoby takim stopniem, w jakim sami sami dobrowolnie kierujemy naszym zachowaniem poprzez coraz bardziej wewnętrzne siły, będąc motywacją coraz bardziej odpowiednią do woli i chęci wykonywania zachowań zamiast mediacji przez elementy środowiska. które sprawiają, że realizacja działania jest konieczna. Jesteśmy aktywnymi istotami, które mają tendencję do rozwoju , rozwijać i poszukiwać i integrować postrzegane doświadczenie zarówno na poziomie elementów zewnętrznych, jak i wewnętrznych, biorąc pod uwagę, że wszystko to pozwoli nam teraz i w przyszłości dysponować zasobami, które zaspokoją nasze potrzeby. Ważne jest zatem zarówno to, co pochodzi ze środowiska, jak i to, co jest wrodzone i impulsywne.

Znajdujemy się przed teorią, która integruje i jest częścią koncepcji różnych paradygmatów psychologicznych, wśród których wyróżnia się behawioralność i humanistyka. Z jednej strony utrzymywane jest poszukiwanie rygorystycznych i naukowych informacji, które wyjaśniają mechanizmy, za pomocą których kierujemy nasze zachowanie w kierunku osiągnięcia celu motywującego (w podobny sposób jak behawiorysta), a z drugiej strony nabywanie wizji człowieka jako aktywnej istoty i ukierunkowanej na cele i cele właściwe dla psychologii humanistycznej.

Musimy również pamiętać, że teoria ta ma zastosowanie w prawie wszystkich obszarach, ponieważ motywacja jest czymś niezbędnym do realizacji każdego rodzaju działalności: od akademickiego szkolenia i pracy do wypoczynku, poprzez relacje interpersonalne

Może jesteś zainteresowany: "Rodzaje motywacji: 8 źródeł motywacyjnych"

Pięć głównych sub-teorii

Jak wspomniano powyżej, teorię samostanowienia można zidentyfikować jako makro-teorię, której celem jest badanie działania motywacji w odniesieniu do określania własnego zachowania. Oznacza to, że sama teoria składa się z zestawu różnych wzajemnie powiązanych subtologii, aby pracować nad tematem motywacji i samostanowienia. Te sub-teorie to głównie te pięć, które następują.

1. Teoria podstawowych potrzeb psychologicznych

Jedną z głównych teorii, które składają się na teorię samostanowienia, są podstawowe potrzeby psychologiczne. Potrzeby te odnoszą się do konstruktów psychicznych, których istota ludzka musi być zmotywowana do zachowań, pomijając jedynie elementy fizjologiczne (takie jak potrzeba jedzenia lub picia).Różne badania przeprowadzone w ramach tego podejścia określiły istnienie co najmniej trzy rodzaje podstawowych potrzeb psychologicznych, które wyjaśniają ludzkie zachowanie : potrzeba autonomii, potrzeba samokontroli i potrzeba powiązań lub relacji.

Pierwsza z nich, autonomia, odnosi się do potrzeby istnienia istoty ludzkiej (i innych istot), aby poznać siebie lub uważać się za istoty zdolne do wpływania poprzez postępowanie w swoim życiu lub w rzeczywistości. Potrzeba ta oznacza, że podmiot postrzega swoje działania jako coś, co ma rzeczywisty i namacalny efekt, że jest w stanie wykonywać swoją wolę z pewną kontrolą nad tym, co robi i co pociąga za sobą: to jest bardziej niż wszystko, czego potrzeba, aby czuć się wolnym wybierz Ma fundamentalne znaczenie w wyłanianiu się tożsamości osobistej , aw przypadkach, w których nie rozwija się w pełni, mogą pojawić się zachowania bierności i zależności, a także poczucie bezużyteczności i beznadziejności.

Potrzeba postrzegania własnej konkurencji jest w tle powiązana z poprzednią, w tym sensie, że opiera się na zdolności kontrolowania tego, co dzieje się na podstawie ich własnych działań, ale w tym przypadku koncentruje się na przekonaniu, że mamy wystarczające zasoby do przeprowadzenia zachowania. Jest to wiara, że jesteśmy zdolni i czujemy się zręczni , że działania, które zdecydowaliśmy się przeprowadzić autonomicznie, będą mogły być właściwie wykorzystane dzięki naszym zdolnościom i wywarły pewien wpływ na to, co się stanie.

Wreszcie, potrzeba związku lub więzi jest stała w stadach towarzyskich, takich jak istota ludzka: musimy czuć się częścią grupy, z którą można wchodzić w pozytywny sposób i nawiązywać relacje wzajemnie wspierające.

2. Teoria orientacji przyczynowych

Innym podstawowym elementem teorii samostanowienia jest teoria orientacji przyczynowych, w której ma wyjaśnić, co nas porusza lub w jakim kierunku kierujemy nasze wysiłki. W tym sensie teoria ustanawia istnienie trzech głównych rodzajów motywacji: wewnętrznej lub autonomicznej, zewnętrznej lub kontrolowanej i bezosobowej lub demotywującej.

W przypadku motywacji wewnętrznej lub autonomicznej reprezentuje ona siłę, która motywuje nas w taki sposób, że wykonanie pochodzi z wewnętrznych sił , prowadzenie postępowania ze względu na przyjemność z robienia tego. Częściowo, kiedy wszystkie podstawowe potrzeby wspomniane powyżej są dobrze rozwiązane, w tym czasie działamy wyłącznie w oparciu o naszą wolę i wybór. Jest to rodzaj motywacji, która implikuje większy stopień samostanowienia i jest bardziej związany z psychicznym samopoczuciem.

Zewnętrzna motywacja, wręcz przeciwnie, wynika z braku zaspokojenia niektórych potrzeb psychicznych lub fizjologicznych, które mają zostać zastąpione przez działanie zachowania. Mamy do czynienia z działaniem, które jest realizowane, ponieważ pozwoli to lub ułatwi redukcję statusu braku. Ogólnie zachowanie jest uważane za kontrolowane w celu zaspokojenia potrzeby , Chociaż istnieje pewne samostanowienie, jest ono obecne w mniejszym stopniu niż w wewnętrznej motywacji.

Wreszcie, bezosobowa motywacja lub motywacja wynikają z poczucia braku kompetencji i autonomii: uważamy, że nasze działania nie przewidują możliwych zmian i nie mają wpływu na rzeczywistość, nie są w stanie kontrolować tego, co dzieje się z nami lub rzeczywistością. Wszystkie potrzeby zostały sfrustrowane, co prowadzi do beznadziei i braku motywacji.

3. Teoria oceny kognitywnej

Trzecia z podteorii, które składają się na teorię samostanowienia, w tym przypadku została opracowana z założenia, że istnienie interesów wrodzonych i ludzkich, otrzymywanie zdarzeń, które występują w medium (zewnętrznym lub wewnętrznym), jest odmienne. ocena na poziomie poznawczym i generowanie różnych stopni motywacji.

Uczestniczy w doświadczeniu życiowym podmiotu, a także w historii uczenia się o konsekwencjach i skutkach ich działania w środowisku. Interesy te są analizowane w celu wyjaśnienia różnic w poziomach wewnętrznej motywacji , ale także jak wpływa na zewnętrzne, lub jakie aspekty lub zjawiska sprzyjają zmniejszeniu motywacji. Zainteresowanie to wynika również z postrzegania interakcji ze światem, co pozwala na osiągnięcie podstawowych potrzeb.

Podsumowując, możemy stwierdzić, że teoria oceny poznawczej stwierdza, że głównymi elementami, które przewidują nasze zainteresowanie różnymi aspektami rzeczywistości są sensacja i przypisanie kontroli, którą wykonujemy, postrzegana kompetencja, orientacja motywacji (jeśli jest uzyskanie czegoś lub nie) i sytuacji lub czynników zewnętrznych.

4. Teoria integracji organicznej

Teoria integracji organicznej jest propozycją, która ma na celu analizę stopnia i sposobu istnienia różnych typów zewnętrznej motywacji, w zależności od stopnia internalizacji lub asymilacji regulacji zachowań .

Ta internalizacja, której rozwój będzie stopniowo generować zdolność motywacji do zaprzestania polegania na elementach zewnętrznych i rodzącej się wewnętrznej motywacji, pojawi się poprzez rozwój jaźni w oparciu o zdobywanie wartości i norm towarzyski. W tym sensie można wyróżnić cztery główne typy motywacji zewnętrznej, zgodnie z tym, jaki rodzaj regulacji zachowań ma miejsce.

Przede wszystkim mamy regulacje zewnętrzne , w którym działa się w celu uzyskania nagrody lub uniknięcia krzywdy lub kary, które są zachowaniem całkowicie skierowanym i kontrolowanym przez otoczenie.

Przy nieco bardziej zinternalizowanej regulacji, zewnętrzna motywacja poprzez wprowadzoną regulację ma miejsce, gdy pomimo tego, że zachowanie jest nadal przeprowadzane w celu uzyskania nagród lub uniknięcia kar, administracja lub uchylanie się od nich są udzielane na poziomie wewnętrznym, a nie w zależności od co robią zewnętrzni agenci.

Po nim możemy znaleźć zewnętrzną motywację poprzez określone regulacje na początku otrzymają własną wartość dla prowadzonych działań (mimo że nadal są przeprowadzane poprzez wyszukiwanie / unikanie nagród / kar).

Czwarte i ostatnie, bardzo bliskie wewnętrznym regulacjom motywacji o tej samej nazwie, które jednak nadal podlegają zewnętrznym elementom, to zewnętrzna motywacja, która powstaje w wyniku zintegrowanej regulacji. W tym przypadku zachowanie jest postrzegane jako pozytywne i korzystne dla osoby i samo w sobie, bez oceny nagród lub kar, ale nadal nie jest to robione, ponieważ generuje przyjemność dla siebie.

5. Teoria treści celów

Wreszcie, i chociaż różni autorzy nie włączają go do teorii samostanowienia, inne z najbardziej istotnych teorii, które mają na to wpływ, to teoria treści celów. W tym sensie, podobnie jak w motywacji, znajdujemy wewnętrzne i zewnętrzne cele. Te pierwsze są oparte na poszukiwanie psychologicznego samopoczucia i rozwoju osobistego , składający się głównie z celów rozwoju osobistego, przynależności, zdrowia i wkładu do społeczności lub generatywności.

Jeśli chodzi o zewnętrzne, to są to nasze własne cele, których celem jest uzyskanie czegoś od osoby zewnętrznej i uzależnienie od środowiska: głównie znajdujemy potrzeby na wygląd, sukces ekonomiczno-finansowy i względy sławy / społeczeństwa. Otóż fakt, że cel jest wewnętrzny lub zewnętrzny, nie oznacza, że motywacja, która do niego prowadzi, jest koniecznie tym, który dzieli jego przymiotnik: możliwe jest posiadanie wewnętrznej motywacji do uzyskania zewnętrznych celów lub odwrotnie.

Bibliografia:

Ryan, R.M. & Deci, E.L. (2000). Teoria samostanowienia i ułatwiania wewnętrznej motywacji, rozwoju społecznego i dobrobytu. American Psychologist, 55 (1): 68-78.
Stover, J.B., Bruno, F.E., Uriel, F.E. i Liporace, M.F. (2017). Teoria samostanowienia: przegląd teoretyczny. Perspektywy w psychologii, 14 (2).