Teoria osobowości Zygmunta Freuda

Kwiecień 29, 2024

Zygmunt Freud (1856-1939), twórca psychoanalizy, opracował kilka modeli wyjaśniających ludzką osobowość podczas całej kariery literackiej.

W tym artykule będziemy analizować 5 teorii Freuda o osobowości : topograficzny, dynamiczny, ekonomiczny, genetyczny i strukturalny.

Może jesteś zainteresowany: "31 najlepszych książek o psychologii, których nie możesz przegapić"

5 teorii osobowości Zygmunta Freuda

Chociaż istnieją pewne sprzeczności między modelami osobowości stworzonymi przez Freuda mogą być uważane za komplementarne teorie lub aktualizacje oraz rozwój kilku podstawowych pojęć, na przykład napędów lub mechanizmów obronnych. Zobaczmy, z czego składa się każda z tych teorii.

1. Model topograficzny

Freud opracował model topograficzny podczas pierwszego etapu swojej kariery. Pierwotnie został opisany w jednym z jego kluczowych prac: "Interpretacja snów", opublikowanym w roku 1900. Ta teoria o osobowości jest również znana jako "First Topical".

Model topograficzny dzieli umysł na trzy "regiony": nieświadomość, podświadomość i świadomość , W każdym z tych miejsc, które należy rozumieć symbolicznie, znajdowalibyśmy różne treści i procesy psychologiczne.

Nieświadomość jest najgłębszym poziomem umysłu. Są to ukryte myśli, impulsy, wspomnienia i fantazje, które są bardzo trudno dostępne ze świadomości. Ta część umysłu jest kierowana przez zasadę przyjemności i przez podstawowe procesy (kondensację i przemieszczenie), a energia psychiczna krąży swobodnie.

Umysł przed podświadomości działa jako punkt zjednoczenia między dwoma pozostałymi sekcjami , Składa się ze śladów pamięciowych w formacie werbalnym; W tym przypadku możliwe jest poznanie treści świadomości poprzez skupienie uwagi.

W końcu świadomość rozumiana jest jako system pośredniczący między najgłębszymi obszarami psychiki a światem zewnętrznym. Od tego zależy poznanie, zdolności motoryczne i interakcja ze środowiskiem świadomy umysł, który rządzi się zasadą rzeczywistości zamiast przyjemności, tak samo jak przedświadomość.

Powiązany artykuł: "Zygmunt Freud: życie i twórczość słynnego psychoanalityka"

2. Model dynamiczny

Pojęcie "dynamiczne" odnosi się do konfliktu między dwiema siłami, które występują w umyśle: impulsy ("instynktowne" siły), dążące do zaspokojenia i obrony, które starają się powstrzymać do poprzednich. Od wyniku tej interakcji powstają procesy psychologiczne, które zakładają mniej lub bardziej satysfakcjonujące lub adaptacyjne rozwiązywanie konfliktów.

W tym modelu Freud wyobraża sobie objawy psychopatologiczne jako formacje zaangażowania, które pozwalają na częściowe zaspokojenie impulsów, powodując dyskomfort, działając jako kara przeciwko zachowaniu osoby. W ten sposób zdrowie psychiczne zależeć będzie w dużej mierze od jakości obrony i samo-anulowania.

Może jesteś zainteresowany: "Główne teorie osobowości"

3. Model ekonomiczny

Podstawową koncepcją ekonomicznego modelu osobowości jest "napęd", który można zdefiniować jako impuls, który sprzyja osobie dążyć do określonego celu. Impulsy te mają pochodzenie biologiczne (w szczególności związane są z napięciem ciała), a ich celem jest tłumienie nieprzyjemnych stanów fizjologicznych.

W tym modelu znajdujemy trzy różne teorie, opracowane w latach 1914-1920 w książkach "Wprowadzenie do narcyzmu" i "Zasada Beyond the pleasure". Początkowo Freud rozróżniał popęd seksualny lub reprodukcja , co prowadzi do przetrwania gatunku i samozachowawczości, skupionej na własnej osobowości.

Później Freud dodał do tej teorii rozróżnienie impulsów przedmiotowych, skierowanych na obiekty zewnętrzne i typu narcystycznego, które koncentrują się na samym sobie. W końcu zaproponował dychotomię między napędem życia, który obejmowałby poprzednie dwa, a napędem śmierci, skrytykowany przez wielu zwolenników tego autora.

Może jesteś zainteresowany: "Przebiliśmy 5 egzemplarzy książki" Psychologically Speaking "!"

4. Model genetyczny

Freudowska teoria o najbardziej znanej osobowości jest modelem genetycznym, w którym opisano pięć faz rozwoju psychoseksualnego. Zgodnie z tą teorią zachowania ludzkie są w dużej mierze regulowane przez szukaj gratyfikacji (lub rozładowania napięcia) w odniesieniu do stref erogennych ciała, których znaczenie zależy od wieku.

W pierwszym roku życia następuje faza ustna, w której zachowanie skupia się w ustach; w ten sposób dzieci mają tendencję do gryzienia i ssania przedmiotów w celu zbadania i uzyskania przyjemności. W drugim roku główną strefą erogenną jest rok, więc dzieci w tym wieku są bardzo skoncentrowane na wydalaniu; dla tego Freud mówi o "fazie analnej".

Następnym etapem jest faza falliczna, która występuje między 3 a 5 latami; w tym okresie powstają słynne kompleksy Edypa i kastracji. Od 6 lat do dojrzewania płciowego popęd płciowy jest stłumiony, a pierwszeństwo ma rozwój uczenia się i rozwoju poznawczego (faza utajenia); wreszcie, wraz z dojrzewaniem pojawia się faza narządów płciowych, która wskazuje na dojrzałość płciową .

Psychopatologia, a dokładniej nerwica, jest rozumiana jako wynik frustracji satysfakcji z charakterystycznych potrzeb tych okresów rozwoju lub całkowitego lub częściowego psychologicznego unieruchomienia w jednym z nich z powodu nadmiernej satysfakcji podczas etap krytyczny.

Powiązany artykuł: "5 etapów rozwoju psychoseksualnego Zygmunta Freuda"

5. Model strukturalny

Teoria osobowości Freuda została zaproponowana w 1923 roku w książce The I and the It, Podobnie jak model genetyczny, model strukturalny jest szczególnie znany; w tym przypadku oddzielenie umysłu w trzy przypadki, które rozwijają się przez całe dzieciństwo: id, ego i superego , Konflikty między nimi wywołują objawy psychopatologiczne.

Najbardziej podstawową częścią umysłu jest id, składający się z nieświadomych reprezentacji popędów związanych z seksualnością i agresją, a także mumicznych śladów doświadczeń zadowolenia z tych impulsów.

Jaźń jest pomyślana jako rozwój Ja , Struktura ta pełni rolę regulacyjną w życiu psychologicznym: ocenia sposoby zaspakajania impulsów, biorąc pod uwagę wymagania środowiska, działa zarówno z nieświadomą, jak i świadomą treścią i właśnie w tej części umysłu wykorzystywane są mechanizmy obronne.

W końcu superego działa jak sumienie moralne, cenzuruje pewne treści mentalne, nadzoruje pozostałe przypadki i jest wzorem zachowania (to znaczy zakłada rodzaj "idealnego ideału"). Ta struktura powstaje poprzez internalizację norm społecznych , w którym kompleks Edypa odgrywa istotną rolę.