Czym jest frustracja i jak wpływa ona na nasze życie?

Kwiecień 30, 2024

Frustracja: definiujemy koncepcję i wyjaśniamy, jak uniknąć wpadnięcia w jej szpony.

Wiele słyszy się na co dzień w mediach. "Trener okazał się sfrustrowany, gdy nie mógł pokonać meczu", "Czuł silne frustracje, gdy nie był w stanie osiągnąć tej pozycji", itd.

Ale, Czym dokładnie jest frustracja i jakie implikacje ma ona dla naszego sukcesu w dziedzinie pracy i osobistym?

Frustracja: definiowanie pojęcia

Pojęcie frustracji jest zdefiniowane jako uczucie, które powstaje w człowieku, gdy nie jest w stanie zaspokoić podnoszonego pożądania , Wobec tego typu sytuacji, osoba zwykle reaguje emocjonalnie głównie z powodu gniewu, lęku lub dysfonii.

Uważając za nieodłączny aspekt życia ludzkiego fakt zakładania niemożności osiągnięcia wszystkiego, czego się pragnie iw chwili, w której się tęskni, Kluczową kwestią jest umiejętność zarządzania i akceptowania tej rozbieżności między ideałem a rzeczywistością , W ten sposób źródło problemu nie znajduje się w samych sytuacjach zewnętrznych, ale w sposobie, w jaki jednostka je konfrontuje. Z tej perspektywy rozumie się, że frustracja składa się zarówno z rzeczywistej sytuacji, która nastąpiła, jak i z doświadczeń emocjonalnych rozwiniętych z tej sytuacji.

Jak radzić sobie z uczuciem frustracji?

Właściwe zarządzanie frustracją staje się podejściem i jako takie może być realizowane i rozwijane; frustracja jest stanem przejściowym, a zatem odwracalna , W ten sposób odpowiednie zarządzanie frustracją polega na szkoleniu jednostki w akceptacji zarówno zewnętrznego wydarzenia - co się stało - jak i wewnętrznego - emocjonalnego doświadczenia tego.

Powiązany artykuł: "Nietolerancja na frustrację: 5 lew i strategie walki z nim"

Frustrację można zakwalifikować jako pierwotną lub instynktowną odpowiedź , Jest to reakcja, która naturalnie pokazuje stan nieprzyjemny emocjonalnie, gdy wystąpi interferencja w dążeniu do zaproponowanego celu.

Takie podejście zaproponowali autorzy, tacy jak Dollard, Miler, Mower i Sears w 1938 roku, co dało początek nowej dziedzinie badań nad tym wcześniej mało zbadanym tematem. Natężenie reakcji frustracji może się znacznie różnić, powodując upośledzenia nawet na poziomie poznawczym w sytuacjach o dużym nasileniu, takich jak pojawienie się zmian w pamięci, uwagi lub percepcji.

Jaka jest niska tolerancja na frustrację?

Osoby, które zwykle reagują wyrażając frustrację, mają przypisaną funkcję funkcjonalną o nazwie niska tolerancja na frustrację , Ten styl wydaje się bardziej rozpowszechniony w społeczeństwie zachodnim, gdzie większość zjawisk, które go tworzą, opiera się na natychmiastowości i niezdolności do oczekiwania.

Osoby, które prezentują ten sposób postępowania, również charakteryzują się sztywnym i nieelastycznym rozumowaniem, z niewielką zdolnością do dostosowywania się do niezaplanowanych zmian. Z drugiej strony często mają serię zaburzonych przekonań, które nie pasują do rzeczywistości , dlatego interpretują jako nie do zniesienia obowiązek radzenia sobie z bardziej nieprzyjemnymi emocjami, takimi jak gniew czy smutek, i prowadzi je z drugiej strony do opracowania szeregu wcześniejszych oczekiwań dalekich od racjonalnych, nieproporcjonalnych i niezwykle wymagających.

Badania łączące frustrację z agresywnym zachowaniem

Badanie przeprowadzone przez Barkera, Dembo i Lewina w 1941 roku udowodnił związek między frustracją a agresją i pokazał, jak określenie oczekiwań generowanych przez osobę przed potencjalnie frustrującą sytuacją.

Następnie Berkowitz zakwalifikował te wstępne wyniki i włączył inne modulujące aspekty w związek frustracja-agresja, a mianowicie motywacje podmiotu, postawę tej osoby wobec problemu, jego przeszłe doświadczenia i interpretację poznawczo-emocjonalną przeprowadzoną na własną reakcję.

Jak zachowują się ludzie o niskiej tolerancji na frustrację?

Ogólnie iw sposób zsyntetyzowany ludzie, którzy operują w oparciu o niską tolerancję na frustrację, mają następujące cechy :

1. Mają trudności z kontrolowaniem emocji.

2. Są bardziej impulsywni, niecierpliwi i wymagający.

3. Starają się natychmiast zaspokoić swoje potrzeby, tak aby kiedy musieli stawić czoła oczekiwaniu lub opóźnieniu, mogą reagować wybuchowo atakami gniewu lub skrajnego wycofania i smutku.

4. Łatwiej mogą uzyskać obraz lęku lub depresji niż inne osoby w obliczu konfliktów lub wielkich trudności.

5Uważają, że wszystko kręci się wokół nich i że zasłużyli na wszystko, czego domagają się, aby czuli się w jakikolwiek sposób niesprawiedliwy, ponieważ jest to sprzeczne z ich życzeniami. Trudno im zrozumieć, dlaczego nie otrzymują wszystkiego, czego chcą.

6. Mają małą zdolność do elastyczności i zdolności dostosowawczych.

7. Mają skłonność do myślenia w sposób radykalny: rzecz jest biała lub czarna, nie ma punktu środkowego.

8. Łatwo je demotywują w obliczu jakichkolwiek trudności.

9. Robią emocjonalny szantaż, jeśli nie spełniają natychmiast tego, czego pragną, manipulując drugą osobą za pomocą bolesnych wiadomości.

Jakie czynniki mogą spowodować?

Między czynniki, które mogą predysponować i / lub przyspieszyć pojawienie się zaburzenia niskiej tolerancji na frustrację Rozróżnia się następujące elementy:

Temperament : najbardziej wewnętrzne, biologiczne i genetyczne dyspozycje, takie jak temperament, odróżniają jednostki w ich wrodzonych zdolnościach, wśród których można uwzględnić tolerancję na frustrację.
Warunki społeczne : w zależności od środowiska społecznego i kulturowego, w którym jest ono ograniczone, osoba znacząco wpływa na funkcjonowanie osobiste i interpersonalne. Badania pokazują, że w społeczeństwie zachodnim występowanie tego typu problemów jest znacznie wyższe niż w innych kulturach.
Pewne trudności w ekspresji emocjonalnej : ograniczone słownictwo, deficyt umiejętności rozpoznawania i rozpoznawania doświadczonych emocji oraz błędne przekonanie, że manifestacja nieprzyjemnych emocji jest szkodliwa i należy jej unikać, koreluje pozytywnie z ciągłym działaniem o niskiej tolerancji na frustrację.
Niektóre modele wykazujące deficyty w samokontroli: w przypadku nieletnich uczą się dużej części swojego repertuaru behawioralnego w oparciu o to, co obserwuje się w ich odpowiednikach. Modele rodzicielskie, które nie mają zdolności do radzenia sobie z frustracją, przekazują swoim dzieciom tę samą niekompetencję.
Błędna interpretacja sygnałów : badany może ocenić sytuację, w której frustracja jest bardzo groźna i niebezpieczna, co sprawia, że odpowiednie podejście jest bardziej złożone.
Nagroda za opóźnione działanie : Każda próba indywidualnej samokontroli i opóźnionej reakcji musi zostać wzmocniona, aby zachowanie to mogło uzyskać siłę i zwiększyć częstotliwość.

Uczenie się tolerancji na frustrację (i model REPT)

Tolerancja wobec frustracji to nauka, którą należy skonsolidować już na wczesnym etapie rozwoju dziecka .

Bardzo małe dzieci nie mają jeszcze możliwości oczekiwania ani zrozumienia, że nie wszystko może się wydarzyć natychmiast. Tak więc procedura, która zwykle działa, gdy stosowana jest operacja z niską tolerancją frustracji, zaczyna się w momencie, gdy dziecko nie może rozporządzać tym, czego chce, i manifestuje reakcję przesadnego katastrofizmu z tego powodu.

Następnie, biorąc pod uwagę, że jego interpretacja tej sytuacji jest czymś nie do zniesienia, zaczyna generować serię samokierowanych wewnętrznych werbalizacji odrzucenia ("Nie chcę robić / czekać ..."), represji (obwinianie innych), katastroficznych wycen sytuacji ("jest nie do zniesienia"). "), Żąda (" to niesprawiedliwe, że ... "), samo-deprecjonowanie (" Nienawidzę siebie ").

Po tej fazie pojawiają się odpowiedzi na poziomie behawioralnym w postaci napadów złości, okrzyków, skarg, zachowań opozycyjnych lub inne podobne przejawy. W ten sposób rozumie się, że istnieje dwukierunkowa zależność pomiędzy uczuciem frustracji a negatywną interpretacją sytuacji, w której oba elementy wzajemnie się odżywiają.

Od dzieciństwa do wieku dojrzewania i dorosłości

Wszystko to, mogą być utrwalane do wieku dorosłego, jeśli dana osoba nie została poinstruowana w zakresie uczenia się o modyfikowaniu schematów poznawczych i emocjonalne interpretacje, które ułatwiają przyjęcie bardziej tolerancyjnego i elastycznego stylu.

Wśród głównych działań, które zazwyczaj stanowią część szkolenia promującego odpowiednią tolerancję na frustrację, są elementy takie jak techniki relaksacyjne, uczenie się w identyfikacji uczuć, wskazanie konkretnych instrukcji, kiedy dziecko powinno prosić o pomoc w danej sytuacji przeprowadzanie kontrolowanych prób behawioralnych, w których symulowane są potencjalne scenariusze, pozytywne wzmocnienie osiągnięć dziecka i nabywanie alternatywnych zachowań niekompatybilnych z reakcją na frustrację.

Terapie i strategie psychologiczne do walki z tym

Na temat technik i strategii psychologicznych, które są wykorzystywane jako źródło do konsolidacji tego rodzaju uczenia się w dziedzinie rodzicielsko-synowskiej, zaproponowano adaptację Rational Emotive Therapy of Albert Ellis: model "Rational Emotive Parental Training (REPT)".

REPT to przydatne narzędzie, które pomaga rodzicom lepiej zrozumieć, jak działają emocje , jaki mają cel i jak odnoszą się do poznania i interpretacji, które powstają po doświadczonej sytuacji.Staje się przewodnikiem do stosowania w odniesieniu do problemów dzieci, jak również samodzielnego składania wniosków przez dorosłych.

Mówiąc dokładniej, celem REPT jest dostarczenie rodzicom istotnych informacji na temat modelu wyjaśniającego regulację emocjonalną, tak aby mogli przekazać tę wiedzę swoim dzieciom i służyć jako przewodnik do wykorzystania w potencjalnie destabilizujących sytuacjach, uzyskując odpowiednie zarządzanie emocje rozbudzone. Z drugiej strony jest instrumentem, który oferuje zestaw informacji, który umożliwia im wykrywanie błędnych stosowanych wytycznych edukacyjnych , a także lepsze zrozumienie motywacji, które leżą u podstaw zachowania dziecka. Wreszcie, niniejszy wniosek ma na celu ułatwienie internalizacji bardziej aktywnego działania w zakresie skuteczniejszego radzenia sobie i rozwiązywania problemów.

Głównymi treściami zawartymi w tym nowatorskim i skutecznym modelu są komponenty: psychoedukacja rodziców w prawidłowym zarządzaniu emocjami, które ułatwiają poprawną praktykę edukacyjną oraz w akceptacji samego siebie, która odsuwa je od stygmatyzujących sytuacji, szkolenie w zakresie alternatywnych reakcji na frustrację wyśrodkowaną w stanie spokoju, gdy powody, dla których nie można spełnić wymagań dzieci, są rozsądnie wyjaśnione, ćwiczenie zdolności empatycznych przez obie strony ułatwia zrozumienie drugiej i zastosowanie zasad teorii modyfikacji zachowania (wzmocnienie pozytywne / negatywne i kara pozytywna / negatywna), zasadniczo.

Podsumowując

Podsumowując, zaobserwowano, w jaki sposób zjawisko frustracji staje się zestawem wyuczonych reakcji, które można modyfikować poprzez ustanowienie nowego alternatywnego repertuaru poznawczo-behawioralnego.

Te nauki są bardzo ważną częścią zestawu aspektów, które należy uwzględnić podczas rozwoju dziecka, ponieważ są one podstawą nieaktywnego działania w rozwiązywaniu problemów i potencjalnie złożone sytuacje na późniejszych etapach; ogólnej postawy utraty motywacji, która może utrudnić osiągnięcie różnych celów życiowych; oraz tendencji do manifestowania nierealistycznych schematów poznawczych i zbliżonych do katastrofy doświadczanych sytuacji.

Z tych wszystkich powodów wydaje się niezbędne, aby od wczesnych lat prowadzić wspólne prace rodzinne, które uniemożliwiają pojawienie się tego stylu zachowania tak mało adaptacyjnego.

Bibliografia:

Barker, R., Dembo, T. i Lewin, K. (1941). Frustracja i regresja: eksperyment z małymi dziećmi. (University of Iowa Studies in Child Welfare, XVIII, Nr 1).
Dollard, J., Miller, N.E., Doob, L.W., Mowrer, O. H. i Sears, R. R. (1939). Frustracja i agresja. New Haven, CT: Yale University Press.
Ellis, A. Bernard, M. E. (2006). "Podejście behawioralne Rational Emotive do zaburzeń dzieciństwa". Springer Science and Business Media, Inc.
García Castro, J.L. (s.f.). Dzieci z niską tolerancją na frustrację.