Alzheimer: przyczyny, objawy, leczenie i zapobieganie
Nowotwory, HIV / AIDS i demencje są jednymi z najbardziej niepokojących zaburzeń w zachodniej populacji, są jednymi z najczęstszych zaburzeń, które wciąż nie mają skutecznego rozwiązania lub leczenia.
W grupie demencji, najbardziej znanym jest otępienie wytwarzane przez chorobę Alzheimera .
Alzheimer's: definicja ogólna
Choroba Alzheimera jest jedną z najczęstszych i znanych chorób neurodegeneracyjnych. Jest to przewlekłe i obecnie nieodwracalne zaburzenie nieznanych przyczyn działania powodujące postępujące pogorszenie zdolności umysłowych cierpiącego , Początkowo działa tylko na poziomie kory, ale wraz z postępującym pogorszeniem, kończy się również na poziomie podkorowym. Podstępny początek, pierwsze zmiany pojawiają się w płatku skroniowym, aby później rozszerzyć się na inne płaty, takie jak płaty ciemieniowe i czołowe.
Obecnie uważa się, że jego rozpoznanie jest całkowicie ostateczne po śmierci pacjenta i analizie jego tkanek (przed śmiercią uważa się, że jego rozpoznanie jest prawdopodobne), chociaż wraz z postępem technik neuroobrazowania możliwa staje się dokładniejsza diagnoza. Przebieg choroby Alzheimera powoduje homogenne i ciągłe pogorszenie funkcji poznawczych , średnio trwający od ośmiu do dziesięciu lat.
Typowe objawy
- Aby zagłębić się w objawy: "Pierwsze 11 objawów choroby Alzheimera (i jej objaśnienie)"
Jednym z najbardziej charakterystycznych i znanych objawów jest utrata pamięci, która zwykle następuje stopniowo , Przede wszystkim, ostatnie wspomnienie zostaje utracone, aby zgodnie z chorobą kontynuować swój bieg, zapominając o aspektach i elementach, które są coraz bardziej odległe w czasie. Zmniejsza także zdolność uwagi, zdolność oceny i zdolność uczenia się nowych rzeczy.
Podobnie jak większość otępień korowych, choroba Alzheimera charakteryzuje się progresywną utratą funkcji, które występują szczególnie w trzech obszarach, konfigurując to, co nazwano zespołem afaso-apraxo-agnósico. Mówiąc w inny sposób, w całym swoim pogorszeniu, pacjent traci zdolność mówienia (bardzo typową jest obecność anomii lub trudności w zapamiętywaniu nazwy rzeczy), wykonuje sekwencyjne czynności lub nawet rozpoznaje bodźce pochodzące z zewnątrz, kulminacja w stanie ciszy i bezruchu. Obecność upadków, zmiany snu i karmienia, zmiany emocjonalne i osobowościowe i utrata węchu są również powszechne u osób z chorobą Alzheimera.
Z biegiem czasu, przedmiot staje się zdezorientowany i zagubiony, mieć niedbałe i dziwne zachowania i niedbalstwo, zapomnieć o wartości rzeczy, a nawet w końcu nie być w stanie rozpoznać swoich bliskich. W miarę postępu choroby osobnik traci swoją autonomię stopniowo, w zależności od czasu opieki i zarządzania czynnikami zewnętrznymi.
Statystycznie średni wiek, w którym zaczyna się pojawiać choroba Alzheimera, wynosi około 65 lat, zwiększając jego rozpowszechnienie wraz ze wzrostem wieku. Uważa się, że zaczyna się wcześnie lub presetysem, jeśli zaczyna się przed 65, a starczy lub późny start, jeśli wystąpi po tym wieku. Im młodszy wiek, tym gorsze rokowanie, tym szybciej postępują objawy.
Proces niszczenia: fazy choroby
Jak już powiedzieliśmy, choroba Alzheimera powoduje postępujące pogorszenie funkcji umysłowych pacjenta. Ta progresywność może być obserwowana w trzech fazach, w których proces degeneracji został zróżnicowany.
Oprócz tych faz, należy wziąć pod uwagę, że może upłynąć pewien okres czasu przed rozpoczęciem zaburzenia w którym osoba cierpi na łagodne upośledzenie poznawcze (zazwyczaj typu amnestycznego).
Pierwsza faza: Początek problemów
W pierwszych momentach choroby pacjent zaczyna odczuwać niewielkie niedobory pamięci. Ma trudności z przypomnieniem sobie, co właśnie zrobił lub jadł, a także zatrzymał nowe informacje (innymi słowy, cierpi na amnezję następczą). Innym szczególnie typowym symptomem jest anomia lub trudność z zapamiętywaniem nazwy rzeczy, mimo że wiedzą, czym one są.
Osądzanie i umiejętność rozwiązywania problemów są również zagrożone , przynosząc mniej w pracy i codziennych czynnościach. Początkowo pacjent jest świadomy pojawiania się ograniczeń, z częstymi objawami depresyjnymi i lękowymi, takimi jak apatia, drażliwość i wycofanie społeczne. Ta pierwsza faza choroby Alzheimera może trwać do czterech lat.
Druga faza: stopniowa utrata możliwości
Druga faza choroby Alzheimera charakteryzuje się pojawieniem się zespołu aphaso-apraxo-agnosic , obok pojawienia się amnezji wstecznej.To znaczy, że przedmiot zaczyna mieć problemy ze zrozumieniem i wydawaniem języka poza anomią, jak również z poważnymi trudnościami w wykonywaniu zsekwencjonowanych działań i rozpoznawania przedmiotów, ludzi i bodźców, a także z problemami z pamięcią o przeszłych zdarzeniach ( do tej pory straty pamięci odnoszą się głównie do wydarzeń, które właśnie się wydarzyły i nie zostały zatrzymane).
Pacjent potrzebuje nadzoru i nie jest w stanie wykonywać czynności instrumentalnych, ale może wykonywać podstawowe czynności, takie jak samodzielne ubieranie się lub jedzenie. Zwykle istnieje dezorientacja temporo-przestrzenna, nie jest dziwne, że jest zagubiona.
Trzecia faza: zaawansowana faza choroby Alzheimera
Podczas trzeciej i ostatniej fazy choroby, pogorszenie osobowości jest szczególnie intensywne i oczywiste. Utrata pamięci epizodycznej może wrócić do dzieciństwa. Istnieje również utrata pamięci semantycznej. Temat przestaje rozpoznawać swoich bliskich i bliskich a nawet nie jest w stanie rozpoznać się w obrazie lub lustrze.
Zwykle mają wyjątkowo ciężką afazję, która może zakończyć się całkowitym milczeniem, a także brakiem koordynacji i zmianami w chodzie. Utrata całkowitej lub prawie całkowitej autonomii w zależności od tego, czy zewnętrzni opiekunowie przeżyją i nie są w stanie samodzielnie, a podstawowe umiejętności codziennego życia są tracone, mając całkowitą zależność od zewnętrznych opiekunów. Często pojawiają się epizody niepokoju i zmiany osobowości.
Mogą również pojawić się hiperfagia i / lub hiperseksualność, brak lęku przed awersją i epizody gniewu.
Charakterystyka neuropsychologiczna
Demencja wywołana przez chorobę Alzheimera powoduje szereg skutków w mózgu, które ostatecznie powodują objawy.
W tym sensie podkreśla postępującą redukcję poziomu acetylocholiny w mózgu , jeden z głównych neurotransmiterów mózgu zaangażowanych w komunikację neuronalną i wpływający na takie aspekty jak pamięć i uczenie się. To zmniejszenie poziomu acetylocholiny powoduje postępującą degradację struktur mózgu.
W chorobie Alzheimera degradacja struktur zaczyna się w płatach skroniowych i ciemieniowych, aby przejść wzdłuż przebiegu zaburzenia postępując w kierunku czołowym i stopniowo do reszty mózgu. Z czasem zmniejsza się gęstość i masa neuronów, rozszerzając komory, aby zajmować przestrzeń pozostawioną przez utratę neuronów.
Innym aspektem o wielkim znaczeniu jest obecność w cytoplazmie neuronów splotów neurofibrylarnych i płytek beta-amyloidowych, które hamują procesy synaptyczne i powodują osłabienie synaps.
Nieznane przyczyny
Badanie tego typu demencji próbowało wyjaśnić, jak i dlaczego powstaje choroba Alzheimera , Jednak nadal nie ma dowodów na to, dlaczego się pojawia.
Na poziomie genetycznym podejrzewa się udział mutacji w genie APP, białku prekursorowym amyloidu, jak również w genie ApoE związanym z produkcją białek regulujących poziom cholesterolu.
Obniżenie poziomu acetylocholiny mózgowej powoduje degradację różnych struktur, przy czym leczenie farmakologiczne opiera się na zwalczaniu wspomnianej redukcji. Występuje zrost korowy początku skroniowo-żuchwowego, który kończy się generalizacją w czasie do reszty układu nerwowego.
Czynniki ryzyka
Przyczyny choroby Alzheimera są wciąż nieznane. Istnieje jednak wiele czynników ryzyka, które należy wziąć pod uwagę podczas wykonywania zadań profilaktycznych.
Jednym z czynników, które należy wziąć pod uwagę, jest wiek , Podobnie jak większość demencji, choroba wytwarzana przez chorobę Alzheimera pojawia się po 65 latach, chociaż zdarzają się przypadki zachorowania jeszcze wcześniej.
Podejmuje się również poziom edukacyjny lub, mówiąc lepiej, aktywność umysłowa jednostki. I właśnie do większego wysiłku umysłowego należy zwiększyć opór i siłę połączeń nerwowych. Jednak efekt ten, choć jest pozytywny, ponieważ opóźnia postęp choroby, może utrudnić identyfikację problemu i jego leczenie.
Kolejną jest historia rodziny , Chociaż choroba Alzheimera zwykle nie jest przenoszona genetycznie (z wyjątkiem pewnych specyficznych wariantów), prawdą jest, że prawie połowa osób z tym problemem ma członka rodziny z tym zaburzeniem.
Wreszcie należy wziąć pod uwagę żywotną historię pacjenta: wydaje się, że spożywanie tytoniu i diet wysokotłuszczowych może sprzyjać ich pojawieniu się. Podobnie, siedzący tryb życia z wysokim poziomem stresu zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia. Obecność niektórych chorób metabolicznych, takich jak cukrzyca lub nadciśnienie, ułatwia elementy choroby Alzheimera.
Zabiegi
Obecnie choroba Alzheimera pozostaje nieuleczalna, w oparciu o zapobieganie i opóźnianie zaburzeń poznawczych.
Leczenie farmakologiczne
Na poziomie farmakologicznym zwykle stosuje się różne inhibitory acetylocholinoesterazy , enzym, który rozkłada acetylocholinę mózgową.W ten sposób osiąga się to, że acetylocholina znajduje się przez dłuższy czas w mózgu, przedłużając jego optymalne funkcjonowanie.
W szczególności donepezil stosuje się w leczeniu wszystkich faz choroby Alzheimera, podczas gdy rywastygmina i galantamina są zazwyczaj przepisywane w początkowych stadiach. Leki te okazały się zdolne do opóźnienia rozwoju choroby około pół roku.
Leczenie psychologiczne
Na poziomie psychologicznym zwykle stosuje się terapię zajęciową i stymulację kognitywną jako główne strategie spowalniające tempo pogorszenia. Podobnie, psychoedukacja ma zasadnicze znaczenie we wczesnych stadiach choroby, kiedy pacjent jest wciąż świadomy utraty zdolności.
Nierzadko zdarza się, że osoby cierpiące na demencję doświadczają epizodów depresyjnych lub lękowych. W ten sposób klinicysta powinien ocenić wpływ problemu na badanego.
Musimy również pracować ze środowiskiem rodzinnym, doradzając im w obliczu procesu pogorszenia stanu pacjenta, utraty autonomii i wskazania prawidłowych strategii radzenia sobie z sytuacją.
Zapobieganie
Biorąc pod uwagę, że przyczyny choroby Alzheimera są wciąż nieznane i że ich leczenie opiera się na spowolnieniu lub zmniejszeniu objawów, konieczne jest wzięcie pod uwagę czynników związanych z zaburzeniem, aby móc wykonywać zadania zapobiegawcze.
Tak jak powiedzieliśmy, siedzący tryb życia jest czynnikiem ryzyka rozwoju tej choroby , Wykazano, że wysiłek fizyczny stanowi doskonały mechanizm zapobiegawczy, ponieważ pomaga wzmocnić zarówno ciało, jak i umysł, będąc użytecznym w wielu zaburzeniach.
Biorąc pod uwagę, że innym czynnikiem ryzyka jest wysoki poziom cholesterolu, cukrzyca i nadciśnienie, kontrola żywności staje się elementem zapobiegawczym o wielkim znaczeniu. Bardzo przydatne jest posiadanie bogatej i zróżnicowanej diety z kilkoma tłuszczami nasyconymi .
Kolejnym aspektem, z którym należy sobie poradzić, jest poziom aktywności umysłowej. Ćwiczenie mózgu ma na celu wzmocnienie zdolności uczenia się i połączeń neuronalnych, tak aby czytanie lub uczenie się nowych rzeczy (niekoniecznie teoretycznej wiedzy technicznej) może pomóc w ograniczeniu symptomatologii lub jej braku.
Wreszcie, jednym z podstawowych elementów profilaktyki jest wczesne wykrycie objawów. Ponieważ utrata pamięci jest częsta w wieku bez objawów demencji, nierzadko zdarza się, że pierwsze objawy choroby Alzheimera są ignorowane. Jeśli skargi na pamięć są bardzo częste i towarzyszą im inne zmiany zachowań i / lub inne kierunki, wskazane jest udanie się do ośrodka medycznego, w którym można ocenić stan pacjenta. Musimy również zwrócić uwagę w przypadkach łagodnego upośledzenia funkcji poznawczych, które czasami mogą przerodzić się w różne demencje (w tym chorobę wywołaną chorobą Alzheimera).
Bibliografia:
- Amerykańskie Stowarzyszenie Psychiatryczne. (2013). Podręcznik diagnostyczny i statystyczny zaburzeń psychicznych. Piąta edycja. DSM-V. Masson, Barcelona.
- Förstl, H. & Kurz, A, (1999). Kliniczne cechy choroby Alzheimera. European Archives of Psychiatry and Clinical Neuroscience 249 (6): 288-290.
- Santos, J.L. ; García, L.I. ; Calderón, M.A. ; Sanz, L.J .; de los Ríos, P .; Left, S.; Román, P .; Hernangómez, L.; Navas, E .; Thief, A i Álvarez-Cienfuegos, L. (2012). Psychologia kliniczna Instrukcja przygotowania CEDE PIR, 02. CEDE. Madryt
- Waring, S.C. & Rosenberg, R.N. (2008). Badania asocjacyjne całego genomu w chorobie Alzheimera. Arch. Neurol. 65 (3): 329-34.
