Różnice między karą a limitem (w edukacji dzieci)
Coś podstawowego dla ułatwienia koegzystencji jest próba zachowania naszego zachowania wokół parametrów, które nazywamy normami społecznymi. Jeśli w niektórych przypadkach dorośli postrzegają te parametry jako arbitralne i nielogiczne; jeszcze częściej dzieci mają trudności z ich asymilacją i działaniem zgodnie z nimi.
Podczas procesu (uznawanie i przestrzeganie standardów) dorośli są kluczowymi postaciami, ponieważ w dużej mierze poprzez nas uczymy się, czego oczekuje się od nich, a czego nie. W szczególności nasz wpływ ma związek ze sposobem, w jaki uczymy, jakie są granice i co się dzieje, jeśli nie są przestrzegane.
W tym artykule zobaczymy pewne różnice między limitami i karami , a także jedną z propozycji nowoczesnej pedagogiki, aby utrzymać pełen szacunku styl edukacyjny, który jednocześnie przekazuje chłopcu lub dziewczynie pewne niezbędne wskazówki do współistnienia.
- "6 etapów dzieciństwa (rozwój fizyczny i psychologiczny)"
Urząd lub negocjacje?
Ponieważ modele edukacyjne zaczęły być "skoncentrowane na dziecku", edukacja wczesnoszkolna zmieniła się z modelu władzy (gdzie dorośli byli tymi, którzy wydawali rozkazy, a dzieci po prostu podążały za nimi); do modelu bardziej opartego na negocjacjach, w którym należy wziąć pod uwagę potrzeby dziecka, a nie tylko dorosłego.
W tym sensie, gdy posługujemy się pojęciami takimi jak normy, dyscyplina, ograniczenia i autorytet we wczesnej edukacji, nie mówimy ogólnie o modelu autorytarnym, który sugeruje dominację, ale modelu, który dąży do współistnienia, szacunku, tolerancji i odpowiedzialności wobec dzieci. własne czyny.
Jednak Model oparty na negocjacjach wywołał pewne trudności , nie tylko dla dzieci, ale także dla opiekunów i wychowawców, ponieważ czasami staje się w pełni permisywnym i nadopiekuńczym rodzicielskim stylem.
Co oznaczają "ustawione ograniczenia"?
Ustalanie limitów jest konieczne, ponieważ w ten sposób uczymy dzieci, że nie mogą robić absolutnie wszystkiego, czego pragną, nie zastanawiając się, jak to wpływa na innych ludzi.
Pomaga to nawet w rozwijaniu innych umiejętności, takich jak rozpoznawanie własnych ograniczeń i tego, jak inni powinni podchodzić, czy nie ; Może także pomóc dzieciom rozpoznać i ustalić wyraźne ograniczenia długoterminowego samopotwierdzenia.
Praktycznie rzecz biorąc, limitem jest określenie, kiedy, w jaki sposób i gdzie zachowanie nie jest dozwolone; i kiedy, jak i gdzie jest to dozwolone.
Na przykład, gdy małe dzieci są w trakcie rozumienia zachowań ryzykownych, często podchodzą do niebezpiecznych przestrzeni i robią takie rzeczy, jak przyklejają palce do wtyczek, kładą rękę na kuchence lub piecu, biegną tam, gdzie są samochody itp.
Oprócz podjęcia niezbędnych i klasycznych środków, takich jak przykrycie zatyczek, wskazane jest również wskazanie im w twardych zwrotach, krótkich słowach i prostych słowach, które "tutaj nie". Ważne jest również ustalenie wyraźnych ograniczeń w podejściu innych, zwłaszcza w celu odróżnienia ich osobistej przestrzeni i przestrzeni innych.
Wreszcie, ustalanie limitów to nie to samo, co ograniczanie, a nawet nakładanie reguł, które niekoniecznie ułatwiają koegzystencję ale to odpowiada wartościom każdego kontekstu. Na przykład, uzyskanie dobrych ocen lub spanie po 22:00 jest normą, która zmienia się w zależności od dynamiki istniejącej w różnych przestrzeniach.
Różnice między limitem a karą
Po ustawieniu limitu następuje odpowiedź dziecka. Zasadniczo dzieci nie przestrzegają limitu pierwszego wskazania, chociaż może się zdarzyć, że nie będą one ani drugie, ani trzecie, przed którym następuje reakcja osoby dorosłej.
Dalej poznamy różnice między limitami i karami .
1. Limit jest tylko wskazaniem, kara jest odpowiedzią
Limit jest tylko wskazaniem, kara jest odpowiedzią na zachowanie dziecka , Ograniczeniem jest wówczas określenie tego, co jest niedozwolone, a kara jest odpowiedzią osoby dorosłej, gdy dziecko nie przestrzega tej specyfikacji. Kara jest zazwyczaj obciążona emocjami, takimi jak gniew, więc jest to bardziej odpowiednia reakcja dorosłych na ulgę, która ma niewielki wpływ, a nawet może mieć negatywne skutki, na edukację i dyscyplinę dziecka.
2. Limit przewiduje konsekwencje, kara nie
Limit przewiduje konsekwencje, kara jest konsekwencją nie przewidywaną , Będąc specyfikacją, limit sprawia, że dziecko rozpoznaje pewne zasady, które mogą szanować lub nie. Kara to reakcja dorosłych, która nie jest przewidziana (jest ona arbitralnie podawana przez osobę dorosłą).
3. Kara nie ma zgodności z zachowaniem lub granicą
Główną cechą kary jest to, że nie ma ona związku ani logiki z zachowaniem dziecka, a nie z limitem, który został ustalony. , Na przykład, gdy odmawia się oglądania telewizji z powodu niewłaściwego zachowania, które miałeś w szkole.
Jak ustalić logiczne konsekwencje zamiast kar?
Pojęcie "konsekwencji" zastosowane w edukacji ma wiele ze swoich poprzedników w filozofii Marii Montessori, włoskiego lekarza i pedagoga, który położył podwaliny pod rozwój całej metody psychopedagogicznej, która jest obecnie bardzo popularna.
Na podstawie swoich badań Montessori zdała sobie sprawę, że dzieci są zdolne do dyscyplinowania siebie i regulacji; Ale jest to proces, który w dużej mierze osiąga się dzięki akompaniamencie i wytycznym generowanym przez dorosłych.
Tak więc dochodzi do wniosku, że musimy przekazać dzieciom, że zachowania mają naturalne i logiczne konsekwencje , Na przykład, jeśli chodzą bez zwracania uwagi na pobliskie przedmioty, mogą zostać trafieni (naturalna konsekwencja).
Na przykład, jeśli jedno dziecko trafi drugie, drugie nie tylko płacze, ale też jest wściekłe, ale ważne jest, aby dziecko przeprosiło (konsekwencja logiczna). W przypadku tego rodzaju konsekwencji konieczna jest interwencja osoby dorosłej.
Następnie konsekwencja, oprócz tego, co dzieje się jako reakcja na każde zachowanie, jest także wytyczną, która pozwala nam rozpoznać lub przewidzieć, co może się stać, przekraczając lub ignorując limit.
Pozwalając przewidzieć konsekwencje, preferujemy samoregulację dziecka; i że dorosły nie zależy już od gniewu, aby go ułatwić, ponieważ dziecko odnosi swoje zachowanie do konsekwencji, co pozwoli mu uniknąć później.
Ważne jest również, aby dziecko nie tylko nauczyło się, jak się nie zachowywać, ale także jako "tak"; to znaczy, daj mu alternatywne narzędzie, aby zaspokoić swoją potrzebę (na przykład, prosząc o rzeczy lub wyrażając swój gniew, zamiast uderzać).
Charakterystyka logicznej konsekwencji:
Konsekwencje i ograniczenia nie są przepisami kulinarnymi, które mogą być stosowane w równym stopniu dla wszystkich dzieci, różnią się w zależności od potrzeb i cech zarówno kontekstu, jak i opiekunów lub wychowawców, a także rozwoju dziecka.
Zgodnie z powyższym, wymienimy kilka ważnych informacji o tym, w jaki sposób jest to logiczna konsekwencja, która może być przydatna w zależności od przypadku:
- Natychmiast : Występuje w momencie zachowania, nie dwa tygodnie lub miesiące później, kiedy dziecko nie pamięta już, co zrobił lub przyzwyczaił się do takiego zachowania; ponieważ dodatkowo, jeśli upłynie dużo czasu, trudniej jest zrozumieć, czym jest alternatywa.
- Bezpieczny : Spełnij to, czego się spodziewamy (na przykład, nie przewiduj, że nie będzie przerwy, jeśli wiemy, że damy Ci czas przerwy). Musimy być pewni i pewni, że w naszych możliwościach ułatwiamy logiczną konsekwencję.
- Spójne : Logiczne konsekwencje są związane z zachowaniem dziecka (na przykład w klasie: "jeśli grasz w czasie nauki, będziesz musiał pracować w czasie, który przydzielamy do grania" zamiast ", jeśli grasz w czasie pracy , wycofujesz się z klasy "). Jeśli chodzi o zachowania zachodzące w szkole, ważne jest, aby miały one konsekwencje właśnie tam; Nie stosuj ich w domu, jeśli nie mają z tym nic wspólnego.
