Złośliwy zespół neuroleptyczny: objawy, przyczyny i leczenie

Stosowanie leków przeciwpsychotycznych w zakresie zdrowia psychicznego jest jednym z najczęściej stosowanych środków, gdy interweniują u pacjenta z pewnego rodzaju zaburzeniem lub chorobą, w którym występuje szereg objawów psychotycznych. Coraz częstsze jest też przepisywanie zmian w zaburzeniach nastroju i osobowości.

Czasami jednak spożycie tego leku przeciwpsychotycznego wiąże się z pewnymi działaniami niepożądanymi, które zakłócają prawidłowe funkcjonowanie ośrodkowego układu nerwowego. Dziwną chorobą związaną z działaniem tego leku jest złośliwy zespół neuroleptyczny , co może prowadzić do licznych komplikacji w organizmie, a nawet śmierci.

Definicja złośliwego zespołu neuroleptycznego

Złośliwy zespół neuroleptyczny jest rzadkim schorzeniem spowodowanym przez niepożądaną reakcję na działanie leków przeciwpsychotycznych w pierwszej kolejności lub na inne leki związane z drugim. Ta odpowiedź może być spowodowana działaniem leku lub nagłym jego wycofaniem.

Ten niezwykły zespół wyróżnia się powikłaniami takimi jak dysautonomia, podwyższenie temperatury ciała, zmiany stanu świadomości i śmierci w przypadkach, w których nie ma interwencji w czasie.

Zespół ten musi w większym stopniu wpływać na mężczyzn i młodzież, którym podaje się przedłużone uwalnianie neuroleptyków , Podobnie jak u pacjentów z chorobą Parkinsona, którzy mają umiarkowane dawkowanie lub zwykłe leczenie dopaminergiczne, jest on anulowany.

Symptomatologia

Objawy związane ze złośliwym zespołem neuroleptycznym pojawiają się w ciągu pierwszych trzech dni po rozpoczęciu leczenia , Objawy te zaczynają się od pojawienia się lęku, który poprzedza zmiany stanu świadomości.

Najbardziej charakterystycznymi objawami tego zespołu są hipertermia i sztywność mięśni. W odniesieniu do hipertermii, osoba ta może cierpieć na gorączkę o wartości od 38,5º do ponad 40º, co jest uważane za niezbędny warunek diagnozy tego stanu.

Z drugiej strony, sztywność mięśni może powodować komplikacje, takie jak dyzartria lub trudności w artykułowaniu dźwięków, problemy z połykaniem i nadmierne wydzielanie śliny. Oprócz hipowentylacji i niedotlenienia lub trudności z oddychaniem.

Inne objawy występujące u osoby cierpiącej na ten zespół to:

• Tachykardia
• Nadpotliwość lub nadmierna potliwość
• Bladość skóry
• Nietrzymanie moczu
• Nadciśnienie
• Otyłość, otępienie lub śpiączka
• Zmiana odruchów
• Uogólnione napady padaczkowe
• Drżenie
• Niewydolność nerek

Przyczyny tego zespołu

Główne teorie w badaniu złośliwego zespołu neuroleptycznego wskazują na różne efekty, jakie neuroleptyki mogą mieć na prawidłową artykulację układu piramidowego i na podwzgórzu.

Hipoteza najbardziej wspierana przez społeczność naukową i medyczną sugeruje, że spadek aktywności dopaminergicznej ośrodkowego układu nerwowego może zakłócać prawidłowe funkcjonowanie jąder podstawowych i podwzgórza.

• Podstawą tej teorii są dwa uzasadnienia:
• Zespół ten powstaje po podaniu leku przeciwdepaminergicznego
• Dopamina jest neuroprzekaźnikiem, który pośredniczy w patologiach w ośrodkowym układzie nerwowym, w tym zmianach napięcia mięśniowego i termoregulacji

Podobnie, Inne objawy, takie jak sztywność mięśni, powolne ruchy, mutyzm i szarpnięcia lub kołatanie serca mogą być spowodowane niestabilnością lub zmianą układu dopaminergicznego w podwzgórzu.

Na koniec zaobserwowano, że podawanie agonistów dopaminy, takich jak bromokryptyna, skutecznie zmniejsza objawy związane ze złośliwym zespołem neuroleptycznym.

Diagnoza i diagnostyka różnicowa

Istnieje szereg ustalonych kryteriów diagnozy tego zaburzenia. Kryteria te są podzielone na duże i drobne, a osoba musi spełniać przynajmniej trzy główne kryteria lub dwie główne i cztery mniejsze.

Główne kryteria

Główne kryteria obejmują hipertermię, napięcie mięśni, wzrost enzymu kinazy kreatynowej (CPK).

Drobne kryteria

Tachykardia, nieprawidłowe ciśnienie krwi, zwiększona częstość oddechów, zmiany świadomości, pocenie się i leukocytoza.

Istnieją jednak rozbieżności w środowisku medycznym, gdy chodzi o wskazanie wzrostu kinazy kreatynowej (CPK) jako kryterium o większym znaczeniu.Z tego punktu widzenia zaprojektowano szereg alternatywnych kryteriów diagnostycznych, zgodnie z którymi dla skutecznej diagnozy osoba musi cierpieć z powodu tych trzech objawów:

• Hipertermia lub podniesienie temperatury powyżej 37,5º, bez innej patologii, która to usprawiedliwia.
• Ciężkie objawy pozapiramidowe, takie jak napięcie mięśni, dysfagia, nadmierne wydzielanie śliny, zmiany w ruchu gałek ocznych, wygięcie kręgosłupa lub zgrzytanie zębów.
• Depresja autonomicznego układu nerwowego

Ponieważ potencjał śmiertelności złośliwego zespołu neuroleptycznego jest znacznie wyższy, Konieczne jest wykluczenie jakiegokolwiek innego stanu lub choroby, jak również prądu w najszybszy możliwy sposób .

W przypadku diagnozy różnicowej należy wykluczyć, że dana osoba cierpi na jedną z następujących zmian:

Objawy wywołane rozwojem infekcji w ośrodkowym układzie nerwowym

• Śmiertelna katatonia
• Hipertermia złośliwa wytwarzana przez leki znieczulające lub leki zwiotczające mięśnie
• Udar cieplny
• Atropinizm lub zatrucie przedawkowania leków antycholinergicznych

Leczenie

W przypadkach, w których syndrom powstaje w wyniku działania neuroleptyków, konieczne będzie przede wszystkim wycofanie leków oraz zapewnienie wsparcia i pomocy doraźnej zarówno w celu obniżenia temperatury ciała, jak i odwrócenia niedociśnienia tętniczego poprzez przywrócenie płynów. oraz stosowanie leków naczynioaktywnych.

W większości przypadków zespół jest wykrywany w czasie interwencja wsparcia jest skuteczna i wystarczy, aby zespół odniósł się i doprowadził pacjenta do wyzdrowienia bez jakiegokolwiek rodzaju następstwa .

• Leki referencyjne stosowane w leczeniu złośliwego zespołu neuroleptycznego obejmują:
• Leki przeciwcholinergiczne do leczenia objawów pozapiramidowych.
• Dantrolen sodu rozluźnia mięśnie i likwiduje napięcie mięśni
• Benzodiazepiny zmniejszające niepokój i obniżające poziom pobudzenia
• Klozapina do przywracania leków neuroleptycznych

Rokowanie i możliwe powikłania

W momencie, gdy lek jest zawieszony i rozpoczyna się leczenie złośliwego zespołu neuroleptycznego, ewolucja objawów powinna być pozytywna, to znaczy pacjent powinien stopniowo się poprawiać.

Istnieje jednak stosunkowo częsta seria powikłań, które mogą utrudniać powrót do zdrowia. Te trudności obejmują:

• Niewydolność nerek
• Niewydolność oddechowa lub zatorowość płucna
• Niepowodzenia, takie jak niewydolność wątroby, niewydolność serca lub drgawki

Pomimo ciężkości objawów i możliwych powikłań osoba może pokonać chorobę tak długo, jak długo jest leczona , W przeciwnym razie prawdopodobieństwo śmierci znacznie wzrasta, będąc najczęstszą przyczyną śmierci: niewydolność serca, zapalenie płuc, zatorowość płucna, sepsa i niewydolność wątroby.

Zespół Poneuroleptyczny (Kwiecień 2024).