Rola glejowych chorób neurologicznych
Od wierzenia, że komórki glejowe istnieją tylko po to, by zapewnić strukturalne wsparcie dla neuronów Coraz częściej odkrywane jest z większą częstotliwością, że te mikroskopijne elementy są bardzo zaangażowane w prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego. Wśród zwykłych funkcji wykonywanych przez gleję znajdujemy obronę przed uszkodzeniami i najeźdźcami, odżywianie neuronów lub poprawę impulsu elektrycznego, co oznacza, że są one czymś więcej niż prostym wsparciem w rozwoju takich neuronów i jak myśl w przeszłości.
Z rosnących badań nad glejami, patrzymy również, jak te komórki (które reprezentują większość składników mózgu) są zaangażowani w choroby i zaburzenia neurologiczne coś, co do tej pory było robione tylko w badaniach różnych rodzajów neuronów.
Ważne jest, aby zrozumieć, w jakim stopniu neuroglia interweniuje w tych procesach, ponieważ może to być jedna ze ścieżek do znajdowania lekarstw w przyszłości.
Szybka recenzja: czym jest gleja?
W Ośrodkowym Układzie Nerwowym (CNS) znajdujemy trzy główne klasy komórek glejowych : oligodendrocyty odpowiedzialne za umieszczenie osłonki mielinowej w neuronach; mikrogleju, którego funkcją jest ochrona mózgu; i astrocyty, które mają wiele funkcji pomagających neuronom.
W przeciwieństwie do SNC, w obwodowym układzie nerwowym (SNP) znajduje się tylko jeden główny typ neurogli, komórki Sch wann , które są podzielone na trzy. Głównie są odpowiedzialne za generowanie warstwy mieliny w aksonach neuronów.
- Aby dowiedzieć się więcej na ten temat, zapoznaj się z tym artykułem: "Komórki glejowe: znacznie więcej niż klej neuronów"
Choroby i zaburzenia związane z glejami
Obecnie istnieje coraz więcej dowodów na to, że neuroglia odgrywa rolę w chorobach wpływających na OUN zarówno na dobre, jak i na złe. Poniżej przedstawiam ich niewielką listę obejmującą różne typy chorób, w których komentuję implikację (która obecnie jest znana) komórek glejowych w nich. Jest prawdopodobne, że w przyszłości odkryje się o wiele więcej szczegółów.
1. Paraliż czasowy i stały
Paraliż zostaje utracony, gdy połączenie neuronu z neuronami zostaje utracone , ponieważ twoja "droga komunikacji" została zerwana. Zasadniczo, gleja może uwalniać substancje zwane neurotrofami, które pobudzają wzrost neuronów. Podobnie jak w przypadku SNP, pozwala to na odzyskanie mobilności w miarę upływu czasu. Ale tak nie jest w OUN, cierpiącym na stały paraliż.
Aby wykazać, że gleba jest zaangażowana w nieodzyskanie, ponieważ jest jedyną rzeczą, która różnicuje tę neurologiczną zmianę, gdy występuje w SNP lub w OUN, Albert J. Aguayo, przeprowadziła w latach 80. eksperyment, w którym szczury z uszkodzonym rdzeniem kręgowym (tj. z porażeniem) otrzymały przeszczep tkanki nerwu kulszowego w kierunku dotkniętego obszaru. Powoduje to, że po dwóch miesiącach szczury wróciły do ruchu z całkowitą naturalnością.
W kolejnych dochodzeniach ustalono, że istnieje suma czynników, które nie pozwalają na całkowite odzyskanie połączenia. Jedną z nich jest sama mielina, którą produkują oligodendrocyty, które podczas tworzenia osłonki, zapobiegają wzrostowi neuronu , Cel tego procesu jest obecnie nieznany. Kolejnym czynnikiem jest nadmierne uszkodzenie mikrogleju, ponieważ substancje uwalniane w celu obrony układu są również szkodliwe dla neuronów.
2. Choroba Creutzfeldta-Jakoba
Ta choroba neurodegeneracyjna jest spowodowana przez infekcję prionu, który jest nieprawidłowym białkiem, które uzyskało autonomię. Inną nazwą, która otrzymuje, jest gąbczasta encefalopatia, ponieważ mózg dotkniętych nimi osób kończy się pełnymi dziurami , dając uczucie gąbki. Jeden z jego wariantów spowodował alarm zdrowotny w latach dziewięćdziesiątych, znany jako choroba szalonych krów.
Przekazywane w przypadku spożycia prion ma zdolność do przekraczania selektywnej bariery krew-mózg i składania się w mózgu. W OUN infekuje neurony, astrocyty i mikrogleje, replikuje i zabija komórki i tworzy coraz więcej prionów.
Nie zapomniałem oligodendrocytów i wygląda na to Ten rodzaj gleju jest odporny na infekcje prionami, ale nie jest odporny na uszkodzenia oksydacyjne które pojawiają się jako część walki, którą mikroglej przeprowadza w celu obrony neuronów. W 2005 r. Stwierdzono, że białko w stanie normalnym, które wytwarza prion, znajduje się w mielinie OUN, chociaż jego funkcja nie jest znana.
3. Amyotropowe stwardnienie boczne (ALS)
ALS jest chorobą zwyrodnieniową, która atakuje neurony ruchowe , po trochu tracą funkcjonalność, powodując utratę ruchliwości, dopóki nie osiągną paraliżu.
Przyczyną jest mutacja w genie, która koduje enzym Dismutase 1 nadtlenkowa (SOD1), która ma podstawową funkcję przeżycia komórek, czyli eliminacji wolnych rodników z tlenu. Niebezpieczeństwo powstania rodników polega na tym, że zakłócają one ładunek w cytoplazmie, co ostatecznie prowadzi do nieprawidłowego funkcjonowania komórek i śmierci.
W eksperymencie z myszami ze zmutowanym wariantem genu SOD1 zaobserwowano, jak rozwijają się one w chorobie ALS. Jeśli zapobiegano mutacji w neuronach ruchowych, myszy pozostały zdrowe. Zaskoczenie pojawiło się w grupie kontrolnej, gdzie tylko neurony ruchowe wykazały mutację. Teoria wskazuje, że u tych myszy neurony ruchowe umrą i wytworzą chorobę. Ale tak się nie stało i ku zaskoczeniu wszystkich myszy były najwyraźniej zdrowe. Wniosek jest taki komórki w pobliżu neuronów ruchowych (glejowych) miały pewien mechanizm związany z SOD1 który zapobiega neurodegeneracji.
W szczególności, ratownikami neuronów były astrocyty. Jeśli zdrowe neurony ruchowe wyhodowane w blaszce były połączone z astrocytami z niedoborem SOD1, umierają. Wyciągnięto wniosek, że zmutowane astrocyty uwalniają pewien rodzaj toksycznej substancji dla neuronów ruchowych, wyjaśniając, dlaczego tylko te typy neuronów umierają w rozwoju choroby. Oczywiście, toksyczny środek nadal pozostaje tajemnicą i przedmiotem śledztwa.
4. Przewlekły ból
Przewlekły ból jest zaburzeniem, w którym na stałe komórki bólowe są aktywne, bez żadnych uszkodzeń, które powodują ich pobudzenie , Przewlekły ból rozwija się, gdy nastąpiła zmiana obwodu bólu ośrodkowego układu nerwowego po urazie lub chorobie.
Linda Watkins, badaczka bólu z University of Colorado, podejrzewała, że mikroglej może być zaangażowany w przewlekły ból poprzez zdolność do uwalniania cytokin, substancji, która jest wydzielana w odpowiedzi zapalnej i aktywuje ból.
Aby sprawdzić, czy ma rację, wykonał test na szczurach z przewlekłym bólem spowodowanym uszkodzeniem kręgosłupa. Podawali minocyklinę, która atakuje mikrogleje, uniemożliwiając jej aktywację iw konsekwencji nie uwalnia cytokin. Wynik był natychmiastowy, a szczury już nie cierpiały z powodu bólu .
Ta sama grupa badana znalazła mechanizm, dzięki któremu mikrogleja rozpoznaje, gdy obszar jest uszkodzony. Uszkodzone neurony uwalniają substancję zwaną fractalkine, że mikrogleje rozpoznaje i chroni wydzielanie cytokin , Problem przewlekłego bólu polega na tym, że z jakiegoś powodu mikroglej nie zatrzymuje uwalniania cytokin, stale stymulując wytwarzanie odczuwania bólu, pomimo faktu, że nie ma żadnej szkody.
5. Alzheimer's
Alzheimera to choroba, która niszczy neurony i ich komunikację, powodując utratę pamięci , Znakiem tej choroby na anatomii mózgu jest pojawienie się płytek starczych w różnych rejonach mózgu. Te płytki są agregatem białka zwanego beta-amyloidem, który jest toksyczny dla neuronów.
Kto generuje tę toksyczną akumulację, to astrocyty. Ten rodzaj glia ma zdolność do generowania peptydu beta-amyloidu, ponieważ może on przetwarzać swój prekursor, prekursorowe białko amyloidu (APP). Przyczyna tego zdarzenia nie jest jeszcze jasna.
Innym znakiem jest to, że wokół talerzy obserwuje się dużą ilość mikrogleju, które w próbie obrony tkanki są pogrupowane walczyć z akumulacją beta-amyloidu i uwalniać toksyczne substancje (takie jak cytokiny, chemokiny lub reaktywny tlen), które zamiast pomagać, sprzyjają śmierci neuronów, ponieważ są one toksyczne dla nich. Ponadto nie mają one wpływu na płytkę starczą.
