Co to jest zdrowy rozsądek? 3 teorie
Zdrowy rozsądek jest tym, co mamy na myśli, gdy chcemy rozmawiać o wiedzy, którą wszyscy dzielimy. To, co uważamy za podstawowe i oczywiste, wnioski, do których doszliśmy prawie automatycznie, próbując analizować to, co postrzegamy.
Jednak w momencie prawdy trudno jest dokładnie zrozumieć, co jest zdrowym rozsądkiem , Omówimy to w tym artykule.
- Powiązany artykuł: "8 wyższych procesów psychologicznych"
Co to jest zdrowy rozsądek?
Istnieje kilka sposobów filozoficznego zdefiniowania, co jest zdrowym rozsądkiem. Zobaczmy ich
Arystoteles
Na przykład Arystoteles przypisał to naszej zdolności do odbierania w niemal identyczny sposób tych samych bodźców zmysłowych, gdy celują one w nasze zmysły. Kiedy ktoś słyszy pęknięcie gałęzi, gdy się łamie, postrzega to samo, co każda inna osoba postrzegałaby zamiast tego .
W pewnym sensie oznacza to, że wszyscy dzielimy się tym sposobem odczuwania wpływu, jaki ma na nas środowisko, ale tylko wtedy, gdy odnosimy się do bardziej szczegółowych i mniej abstrakcyjnych aspektów tego, co żyjemy na co dzień: smaku kawy , widoki z balkonu itp.
Jednak, jak zobaczymy, inni myśliciele stosowali koncepcję zdrowego rozsądku, aby twierdzić, że poza zmysłami wszyscy mamy wspólną psychologiczną matrycę, która pozwala nam krytycznie analizować kilka rzeczy i wyciągać z tego podobne pomysły. Na przykład, jeśli ciężarówka zbliża się do nas, pilnie trzeba odejść.
René Descartes
Dla tego słynnego francuskiego filozofa zdrowy był rozsądek most między racjonalną i niematerialną istotą, która według niego rządziła ciałem i światem fizycznym złożony z ludzkiego ciała i wszystkiego, co go otacza w czasie i przestrzeni.
Tak więc, chociaż zdrowy rozsądek pozwala istocie duchowej poznać, że istnieje rzeczywistość fizyczna, jednocześnie niedoskonałość tego fizycznego świata sprawia, że nie jest ona bezpośrednio zrozumiała i że potrzebna jest racjonalność, aby ją zrozumieć. Zdrowy rozsądek to, cóż, podstawowe pojęcie, że istnieją rzeczy, które istnieją i co się wydarza , ale jest to bardzo ogólnikowa wiedza, z której nie możemy wyciągnąć wielkich prawd, zdolnych nadać sens temu, co nam się przydarza. Woda moczy, słońce świeci ... takie pomysły to te, które emanują ze zdrowego rozsądku.
- Może jesteś zainteresowany: "Cenny wkład René Descartes do psychologii"
Pragmatyści
Pragmatyczna filozofia, która pojawiła się w świecie anglosaskim od XIX wieku, wytworzyła całą serię myślicieli, którzy twierdzą, że zdrowy rozsądek jest po prostu zbiorem wierzeń o praktycznych i podstawowych aspektach codziennego życia i które są przydatne do rozwoju w ich. Tak więc zdrowy rozsądek nie jest definiowany tak bardzo przez jego bliskość do prawdy, jak przez konsekwencje wiary w pewne idee.
Teoretycznie możliwe jest, że idea przybliża nas do prawdy, a jednocześnie nie jest zbyt użyteczna, abyśmy żyli dobrze i byli szczęśliwi, a w takim przypadku dyskusja byłaby dyskusyjna, gdyby stanowiła zdrowy rozsądek. Krótko mówiąc, wiele z tego, co jest lub nie jest zdroworozsądkowe, zależy od kontekstu , ponieważ sprawia, że wiara lub brak wiary w pewne rzeczy ma różne skutki w zależności od miejsca i czasu, w którym żyjemy. Ponieważ większość ludzi mieszka w miejscach o wielu cechach i zasadach, większość z nas podziela te pomysły.
Argument władzy
Czasami zapominamy, że używanie języka służy nie tylko do komunikowania pomysłów, ale także ma wpływ, powoduje zjawiska. Odwoływanie się do zdrowego rozsądku w celu podtrzymania idei może być po prostu użyte, pominąć w dyskusji przekonanie lub opinię, która jest uważana za niekwestionowaną .
Jest to w praktyce jedyna pewność, jaką mamy o naturze zdrowego rozsądku: retoryczne narzędzie, które utrudnia komuś zakwestionowanie powszechnych idei, które wiele osób uważa za oczywiste. Krótko mówiąc, sposób na zubożenie debaty, biorąc pod uwagę, że popularność wierzeń nie oznacza, że jest ona dobra, prawdziwa lub użyteczna.
Wniosek
Zdrowy rozsądek to koncepcja, którą używamy codziennie, aby odnieść się do wiedzy, która wydaje się oczywista, że teoretycznie każdy powinien być jasny. Jednak fakt, że odnosimy ten pomysł do wielu codziennych doświadczeń, sprawia, że zdolność koncepcji do wyjaśnienia sposobu myślenia o człowieku nie jest bardzo silna.
Innymi słowy, jeśli koncepcja zdrowego rozsądku jest problematyczna, to dlatego, że przyjmujemy to za pewnik sądząc, że żyjąc podobnymi doświadczeniami, wyciągamy z nich podobne wnioski. Jeśli chodzi o prawdę, nic nie gwarantuje nam, że tak właśnie jest.
Bibliografia:
- Bernstein, Richard (1983), Poza obiektywizmem i relatywizmem: nauka, hermeneutyka i Praxis.
- Maroney, Terry A. (2009). "Emocjonalny zdrowy rozsądek jako prawo konstytucyjne". Vanderbilt Law Review. 62: 851.
- Sachs, Joe (2001), Aristotle's On the Soul and On Memory and Recollection, Green Lion Press.
