Nieprzytomny i zapach

Marzec 29, 2024

Ślad zapachu w nieświadomości człowieka

Podobnie jak Gregory Samsa, Stephen D. obudził się pewnego dnia po przejściu metamorfozy. Tego ranka, być może ze względu na niedawne spożycie amfetaminy, zapach przejął kontrolę nad jego całym spostrzegawczym światem , I to właśnie zdefiniowało życie tego młodego człowieka w ciągu następnych dni: niesamowitą wrażliwość na aromaty. Uniesienie jego zapachu sprawiło, że wszystko, co zauważył wokół niego, pachniało nutami i, zachowując resztę zmysłów, wszystko wydawało się stracić znaczenie pod rządami nosa.

Po raz pierwszy Stephen D. miał potrzebę czuć wszystko, rozpoznawać ludzi po ich zapachu, zanim je zobaczył i rozpoznać nastroje swoich rówieśników, nie patrząc na nich. Nie tylko stał się bardziej wrażliwy na wszystkie zapachy: wszystkie warstwy rzeczywistości stały się silnymi bodźcami węchowymi. Ponadto ta metamorfoza oznaczała także wejście w rzeczywistość, w której silna emocjonalność farbowała wszystko sprawiając, że tu i teraz wysuwa się na pierwszy plan, a abstrakcyjna myśl przerasta w tym bogatym zakresie doznań.

Niestety, po trzech tygodniach wszystko wróciło do normy. Utrata tego prezentu, równie gwałtowna jak jego przybycie, była silnym emocjonalnym ciosem. Po otwarciu drzwi do świata czystej percepcji trudno było porzucić te uczucia.

Te wydarzenia, opowiadane przez Olivera Sacksa w rozdziale o nazwie Pies pod skórą, zostały przedstawione jako prawdziwe przez autora (Sacks, 2010/1985). Jednak dla większości z nas może się to wydawać niemal obcą opowieścią, czymś, co ma mały lub żaden związek z naszym codziennym doświadczeniem. Ogólnie rzecz biorąc uważamy, że zapach jest czymś w rodzaju biednego brata pięciu zmysłów , To prawda do pewnego momentu.

Zapach, emocjonalność i nieświadomość

Wydaje się, że całe nasze życie ma format audiowizualny : zarówno nasz wolny czas, jak i ludzie, z którymi jesteśmy związani, oraz sytuacje, w które jesteśmy zaangażowani, są określone przez to, co możemy zobaczyć i usłyszeć. Jednak historia Stephena D. ma charakter, który podważa tę zasadę: ten młody człowiek zwiększa wrażliwość na zapachy z powodu działania narkotyku, ale duże struktury jego ciała nie ulegają żadnej przemianie.

Ani jego nos nie jest powiększony, ani jego mózg nie przekształca się w psa, a zmiany pojawiają się i znikają bardzo szybko, co sugeruje, że są one wynikiem względnie powierzchownej zmiany. Po prostu twój system nerwowy działa inaczej przez trzy tygodnie na mechanizmy mózgu, które już istnieją.

Być może wszystko zostało wyjaśnione, ponieważ w przypadku Stephena niektóre procesy, które zwykle pozostają nieświadome, przyszły, by zrobić skok w kierunku świadomości. Może, nawet jeśli nie zdamy sobie sprawy, wszyscy mamy psa pod skórą, nieprzytomna część z nas, który reaguje na zapachy pozostające poza naszą kontrolą.

Dowody naukowe zdają się wspierać tę perspektywę. Dziś wiemy, że zmysł węchu ma kluczowe znaczenie w naszym życiu, chociaż nie zdajemy sobie z tego sprawy. Na przykład udowodniono, że zapach jest silnym wyzwalaczem wspomnienia związane z każdym zapachem i że dzieje się to niezależnie od naszej gotowości do zapamiętania czegoś. Ponadto doświadczenia, które zapachy przenoszą nas do pamięci, są o wiele bardziej emocjonalne niż wspomnienia wywołane przez obrazy lub słowa (Herz, R. S., 2002). Dzieje się tak z szeroką różnorodnością zapachów.

Może się jednak okazać, że najciekawszym repertuarem reakcji na zapach jest zapach, który pochodzi od innego człowieka. Pod koniec dnia informacja, którą dostarczają nam inni, jest równie ważna, jeśli nie ważniejsza, niż ta, która może dostarczyć nam dojrzałą gruszkę, pokrojoną trawę lub talerz makaronu. Jeśli chcemy zrozumieć, jak komunikacja między ludźmi działa w oparciu o zapach, musimy porozmawiać feromony i z pachnie podpisem .

Niewidzialna komunikacja

Feromon jest sygnałem chemicznym emitowanym przez daną osobę i zmienia zachowanie lub usposobienie psychiczne innej osoby (Luscher i Karlson, 1959). Są to sygnały chemiczne zdefiniowane przez poszczególne gatunki i wywołujące reakcje instynktowne. Z drugiej strony sygnatura zapachów służy identyfikacji każdego członka gatunku i opiera się na rozpoznawaniu wcześniej odczuwanych zapachów (Vaglio, 2009). Oba występują wszędzie w wielu formach życia, a przypadek ludzi nie wydaje się być wyjątkiem.

Chociaż gatunek ludzki nie jest tak wrażliwy na zapachy, jak inne ssaki (próbka tego polega na tym, że nasz nos spłaszczył się drastycznie, co prowadzi do mniejszej liczby receptorów węchowych), nasz organizm jest w stanie znać aspekty innych ludzi takie jak jego tożsamość, stan emocjonalny lub inne aspekty jego psychologii z tych "śladów", które opuszczamy w powietrzu.

Na przykład w badaniu z 2012 roku udowodniono, jak ludzie mogą być zsynchronizowany emocjonalnie przez zapach, który emitują. Podczas eksperymentu wielu mężczyzn było narażonych na dwa rodzaje filmów: jeden z nich był przerażający, a drugi pokazał odpychające obrazy. Podczas gdy tak się działo, zebrano próbki potu tych uczestników (ogólnie rzecz biorąc, musiało to być bardzo niepokojące doświadczenie). Kiedy to zrobiono, te próbki potu zostały wystawione na grupę kobiet-ochotników, a ich reakcje były opodatkowane: ci, którzy wąchali pot wydzielony podczas widzenia filmu strachu, pokazywali gesty twarzy związane ze strachem, podczas gdy język twarz tych, którzy wyczuwali resztę próbek wyrażała odrazę (de Groot i in., 2012).

Mimo to jest możliwe, że najważniejszą właściwością tych zapachów jest ich zdolność do wpływania na nasze zachowania reprodukcyjne. Ostrość węchowa u mężczyzn i kobiet wzrasta wraz z osiągnięciem dojrzałości płciowej (Velle, 1978), aw przypadku kobiet ta zdolność do odczuwania zapachów zmienia się wraz z cyklem miesiączkowym (Schneider i Wolf, 1955), więc związek między zachowaniem seksualnym a węchem to jest oczywiste. Wydaje się, że mężczyźni i kobiety oceniają atrakcyjność ludzi po części z powodu ich zapachu, ponieważ dostarcza istotnych informacji na temat wewnętrznego stanu naszych ciał, obszaru, nad którym wzrok i słuch nie może wiele wnieść (Schaal i Porter, 1991).

Na przykład kobiety wydają się preferować pary z repertuarem odpowiedzi immunologicznych innych niż ich własne, być może w celu wyhodowania potomstwa z dobrą listą przeciwciał (Wedekind, 1995) i kierują się zapachem, aby otrzymywać tego typu dane. Poza szukaniem partnera, dodatkowo matki mogą rozróżnić zapach sygnowany przez ich dzieci dwa dni po porodzie (Russell, 1983). Z kolei dzieci już od pierwszych miesięcy życia potrafią rozpoznać swoją matkę za pomocą zapachu (Schaal i in., 1980).

Wyjaśnienie

Jak to możliwe, że zapach tak bardzo wpływa na nasze zachowanie, nie zauważając tego? Odpowiedź leży w dyspozycji naszego mózgu. Należy pamiętać, że części mózgu odpowiedzialne za przetwarzanie informacji o sygnałach chemicznych, które nas otaczają, są bardzo stare w naszej ewolucyjnej historii i dlatego pojawiły się znacznie wcześniej niż struktury związane z abstrakcyjnym myśleniem. Zarówno zapach jak i smak są bezpośrednio związane z dolna część układu limbicznego ("emocjonalny" obszar mózgu), w przeciwieństwie do innych zmysłów, które najpierw przechodzą przez wzgórze, a zatem są bardziej dostępne dzięki świadomej myśli (Goodspeed et al, 1987) (Lehrer, 2010/2007).

Z tego powodu sygnały chemiczne, które odbieramy przez nos, działają drastycznie regulacja tonu emocjonalnego , nawet jeśli nie zdajemy sobie z tego sprawy, i dlatego zapachy są wyjątkowym sposobem wpływania na nastrój ludzi, nawet jeśli nie zdają sobie z tego sprawy. Ponadto, ponieważ hipokamp jest zawarty w układzie limbicznym (struktura związana ze wspomnieniami), sygnały zebrane przez nos łatwo przywołują doświadczenia już przeżyte, i towarzyszą one tej pamięci z wielkim ładunkiem emocjonalnym .

Wszystko to oznacza oczywiście, że teoretycznie jakiś typ manipulacja o reszcie ludzi, którzy nie są w stanie zrobić wiele, by kontrolować własne uczucia i usposobienie psychiczne. Najbardziej oczywistym przykładem tej zasady manipulacji są oczywiście piekarnie. Miejmy nadzieję, że producenci telewizorów i komputerów poświęcą temu nieco więcej czasu na odkrycie.

Bibliografia:

de Groot, J. H. B., Smeets, M.A.M., Kaldewaij, A., Duijndam, M.J.A. i Semin, G.R. (2012). Chemosignals Komunikują się z ludzkimi emocjami. Nauka psychologiczna, 23 (11), pp. 1417-1424.

Goodspeed, R. B., Gent J. F. i Catalanotto, F. A. (1987). Dysfunkcja chemosensoryczna: ocena kliniczna wynika z kliniki smaku i zapachu. Medycyna podyplomowa81, str. 251-260.

Herz, R. S. i Schooler, J. W. (2002). Naturistyczna analiza wspomnień autobiograficznych wywołanych zmysłami węchowymi i wzrokowymi: testowanie hipotezy Prousta. American Journal of Psychology, 115, str. 21 - 32.

Luscher, M i Karlson, P. (1959). "Feromony": nowy termin dla klasy substancji biologicznie czynnych. Natura, 183, pp. 55-56.

Russell, M. J. (1983). Ludzka węchowa komunikacja. W D. Müller-Schwarze i R. M. Silverstein (red.), Sygnały chemiczne u kręgowców 3, Londyn: Plenum Press.

Sacks, O. (2010). Mężczyzna, który pomylił swoją żonę kapeluszem, Barcelona: Anagram. (Pierwotnie opublikowany w 1985).

Schaal, B., Motagner, H., Hertling, E., Bolzoni, D., Moyse, R. i Quinchon, R. (1980). Les stimulations olfactives opisuje związki pomiędzy l'enfant et la mere. Rozmnażanie Rozwój żywienia20, pp. 843-858.

Schaal, B.i Porter, R. H. (1991). Weryfikacja "mikroskopijnych ludzi": generowanie i postrzeganie sygnałów chemicznych. Postępy w badaniu zachowania20, pp. 474-482.

Schneider, R. A. i Wolf, S. (1955). Progi percepcji zapachowej dla cytralu przy użyciu nowego typu olfactorium. Fizjologia stosowana, 8, pp. 337-342.

Vaglio, S. (2009). Komunikacja chemiczna i rozpoznawanie matki-dziecka. Biologia komunikatywna i integracyjna, 2 (3), str. 279-281.

Velle, W. (1978). Różnice płci w funkcjach sensorycznych. Biuletyn Psychologiczny, 85, pp. 810 - 830.

Wedekind, C., Seebeck, T., Bettens, F. i Paepke, A. J. (1995). Preferencje mate zależne od MHC u ludzi. Postępowanie Royal Society of London B, 260, pp. 245-249.