Wywiad z ekspertem psychologiem w przypadkach przemocy związanej z płcią
Kwestia przemocy związanej z płcią jest nadal aktualna. Rok po roku społeczeństwo wyraża ubolewanie z powodu plagi fizycznego znęcania się w rodzinie. Chociaż w ostatniej dekadzie dane ofiar śmiertelnych zostały nieśmiało zredukowane, ten początek roku 2016 jest szczególnie ponury: Jest osiem kobiet, które zginęły z rąk swoich partnerów lub byłych partnerów w ciągu pierwszych 28 dni stycznia.
Źródło: Ministerstwo Zdrowia, Opieki Społecznej i Równości, Rząd Hiszpanii
Wywiad z psychologiem Patricią Ríos
Ta sytuacja permanentnej przemocy wytworzyła wysiłek społeczny i sądowniczy, który wydaje się jeszcze nie przynosić niezbędnych owoców. Ofiarami przemocy są często ludzie, którzy czują się bezradni i niewidzialni. Z tego powodu uznaliśmy za bardzo interesujące móc rozmawiać Patricia Ríos , psycholog kliniczny z bogatym programem nauczania i specjalizujący się w leczeniu osób poobijanych.
Bertrand Regader: Dzień dobry, Patricia. Powiedz nam: jakie jest Twoje doświadczenie zawodowe w dziedzinie przemocy związanej z płcią?
Patricia Ríos: W mojej prywatnej praktyce znalazłem kilka przypadków przemocy ze względu na płeć, zwłaszcza kobiet, ale także mężczyzn, a nawet nastolatków.
Udało mi się również nawiązać kontakt z drugą stroną równania, pracując nad interwencją grupową z grupą mężczyzn skazanych za przestępstwa przemocy na tle płciowym. I muszę powiedzieć, że było to wzbogacające doświadczenie.
B. R.: Płeć, przemoc domowa, seksistowska, przemoc w rodzinie ... jakie niuanse wprowadza każda z tych denominacji i którą wolisz używać?
W przemocy związanej z płcią powinniśmy uwzględniać wszystkie akty przemocy dokonywane przez jedną "płeć" przeciw drugiej, w ten sposób nie jest już tylko mężczyzną, który wykonuje przemoc i kobietą, która cierpi, ale może również wystąpić i faktycznie występuje Przeciwnie, to kobieta, która wykonuje przemoc i mężczyzna, który cierpi. W tym ostatnim przypadku nadużycie ma zwykle charakter psychologiczny, chociaż fizyczne znęcanie się przez kobietę wobec mężczyzny również istnieje.
Przemoc seksualna jest aspektem, który odnosi się tylko do przemocy wywieranej przez mężczyznę wobec kobiety, ogólnie, gdy utrzymują one bardzo bliskie stosunki.
Mówiąc o przemocy w rodzinie, jest to rodzaj przemocy, która wykracza poza typ agresji mężczyzn wobec kobiet i kobiet przeciwko mężczyznom, w tym przemocy stosowanej między członkami rodziny (a nie tylko między członkami pary). lub nawet pomiędzy osobami, które nie będąc członkami rodziny mieszkają pod jednym dachem.
Wreszcie przemoc domowa to taka, która jest wykonywana w rodzinie wśród jej członków. Tam, gdzie małoletni są zawsze najbardziej dotknięci.
Jak widać, wszystkie z nich obejmują ten sam wspólny czynnik, przemoc między ludźmi, niezależnie od tego, czy jest to ten sam, czy inny, płeć, rasa, płeć i / lub wiek. Jeśli weźmiemy pod uwagę wszystkie zmienne, obecne typologie przemocy są rzadkie, ponieważ żadna z nich nie mówi o przemocy między osobami tej samej płci. Tak osobiście i wspólnie, lubię to nazywać przemoc międzyludzka.
B. R .: Psychiczne znęcanie się jest również formą przemocy. Jakie formy zazwyczaj bierzesz?
Nadużycie psychiczne jest prawdopodobnie najczęstszym rodzajem przemocy, chociaż nadal jest tematem tabu w społeczeństwie, wciąż utrzymującym go w milczącym, niemy i niewidzialnym rodzaju przemocy.
Ponieważ wszystkie rodzaje przemocy są również oparte na władzy, dominacji i przymusie, począwszy od pogardy i słownego nadużywania, a skończywszy na bardziej subtelnych formach, takich jak kontrola nad gospodarką, sposób ubierania się, częstotliwość aktywności społeczny i kontrola agresora w sieciach społecznościowych i technologiach.
B. R: To może być wstęp do przemocy, powiedzmy, fizycznej.
Tak, chciałbym podkreślić, że psychiczne znęcanie się jest z pewnością wstępem do fizycznego znęcania się, jest to sposób, w jaki agresor upewnia się, że jego ofiara nie zostanie oskarżona przeciwko niemu. Dlatego też psychiczne znęcanie się nie jest mniej poważne lub mniej alarmujące, ale jest lub powinno być przynajmniej ostrzeżeniem, że coś jest nie tak.
B. R: Czy biorąc pod uwagę twoje doświadczenie w radzeniu sobie z tymi przypadkami, nadal istnieje pewna kultura, która usprawiedliwia przemoc w małżeństwie? Czy uważasz, że ludzie stopniowo stają się świadomi tego problemu społecznego?
Coraz więcej osób zdaje sobie sprawę z tego problemu, chociaż niestety jest to problem, który ciągle zwalnia.Środowisko wychodzi na wiele znaków, z niewiedzy, a ludzie, których to dotyczy, nie zawsze mają odwagę to powiedzieć, a tym bardziej, jeśli ofiarą jest mężczyzna.
Kwestie kulturowe, które do mnie mówisz, nadal istnieją i uważam, że w historii pozostało jeszcze wiele do zrobienia. Starsi ludzie utrzymują go z powodu wstydu i poczucia winy oraz młodych ludzi, często z powodu ignorancji i strachu.
Nie jest też dziwne, że instytucje publiczne nadal w pewnym sensie obwiniają ofiarę, choć za każdym razem jest to mniej. W moim doświadczeniu zawodowym znalazłem przypadki, w których ofiara jest zniechęcana przez samych pracowników, aby uczynić skargę wykonalną, z powodu komentarzy takich jak:
"Coś, co zrobisz"
"Tak się dzieje, że nie zwracasz uwagi"
"Nie bądź nenazą i nie rozjaśniaj rzeczy"
Nigdy nie jest to łatwe zadanie dla ofiary nadużyć, czy to mężczyzny, czy kobiety, aby stawić czoła własnym lękom i zawstydzeniom i podjąć kroki prawne. Znacznie mniej, gdy otrzymana odpowiedź jest zgodna z komentarzami.
B. R: Jaki jest stan psychologiczny i psychologiczny osób, które zostały źle potraktowane i idą na terapię?
Nastrój jest zawsze niski, za niski. Ofiary molestowania doświadczają ekstremalnych sytuacji i wielkiego wpływu, jeśli nie traumatycznego. Nasilenie skutków zależy od rodzaju przemocy, jej intensywności, intencji, zastosowanych środków, a także cech ofiary i agresora.
Ogólnie rzecz biorąc, są to osoby o bardzo uszkodzonej osobowości, które przejawiają wielką niepewność, słabą koncepcję siebie, zmiany nastroju i wysoki poziom nieufności. Niektóre osoby zwykle manifestują objawy depresji, lęków, pomysłów, a nawet nieudanych prób samobójczych.
Najczęstsze komentarze ofiar przemocy to: "Zasłużyłem na to", "On mnie kocha, ale jego ręka wyszła", "Zachowałem się źle", "Nie miał innego wyboru", "Jeśli poprosimy o pomoc, będą się ze mnie śmiać. nie uwierzą mi. "
B. R: Co to jest, mówiąc ogólnie, psychoterapeutyczna i prawna interwencja psychologa w takim przypadku?
To dość skomplikowane. Psychologowie są zobowiązani do zachowania poufności wobec naszych pacjentów, ale jak każdy inny obywatel, mamy prawny obowiązek zgłaszania każdego rodzaju przestępstwa. Chociaż łącząc te dwa obowiązki w zawodach związanych ze służbą zdrowia, zawsze jest to obosieczny miecz.
Pierwszą rzeczą, która przychodzi do głowy, jest przekazanie sprawy władzom, i to jest bardzo mądra decyzja, gdy mówimy o nieletnich. Jednakże, gdy mówimy o osobach w wieku ustawowym lub nawet dojrzałych nieletnich, zawsze należy priorytetowo traktować pomoc jako pierwszą opcję.
Nie możemy zapominać, że każdy, kto wyznaje przypadek przemocy, otwiera drzwi do bardzo trudnej tajemnicy i, jak już powiedzieliśmy, wyciszony, w działaniu lub zaniechaniu przez środowisko.
Najłatwiejszym rozwiązaniem jest uzgodnienie z osobą, której dotyczy problem, granic naszej poufności i jasno określić, że zostanie ona złamana bez uprzedniej zgody w przypadku zagrożenia życia (własnego lub osób trzecich). Po ustaleniu tego z ofiarą, trwa długotrwały proces, w którym analizowane są m.in. takie kwestie, jak poczucie własnej wartości, umiejętności społeczne, miłość do samego siebie i umiejętność ustalania limitów.
B. R: Jakie punkty wspólne mają osoby używające przemocy fizycznej lub psychicznej? Czy możemy mówić o typowym profilu, czy też są bardzo różni nadużywający?
Wyłączając patologie umysłowe, są osoby o niskiej inteligencji emocjonalnej, mają bardzo niską samoocenę, a zatem wysoki poziom poczucia bezpieczeństwa zakłada, że odpowiedzialność jest zewnętrzna, z niewielką tolerancją na frustrację i niski poziom zarządzania emocjami i empatii siebie i innych.
Z mojego doświadczenia wynika, że czują się źle, niektórzy nawet nienawidzą siebie nawzajem, i im bardziej się nienawidzą, a im gorzej, tym bardziej prawdopodobne jest, że popełnią jakąś przemoc.
B. R .: W ostatnich latach liczba zgonów spowodowanych przemocą na tle płciowym wzrasta. W rzeczywistości - jak widzieliśmy w tabeli dostarczonej przez Ministerstwo Zdrowia - w tym, co mamy w tym roku, zabito już osiem osób. Jakie kroki powinien podjąć rząd, aby zminimalizować to zjawisko?
Przekazywanie informacji o tym, jak zwracać się do powodów jest najważniejsze, ponieważ, jak już wcześniej powiedziałem, nierzadko obwinia się ofiarę przez organy publiczne.
Pomijając to, w tym obszarze dokonano wielkich postępów, teraz istnieje więcej środków, takich jak telefony, które można nazwać anonimowo i całkowicie za darmo, istnieje wiele grup wsparcia i środków sądowych, chociaż nie tak bardzo jak wcześniej, to wciąż zapominając o pochodzeniu. Informacja i zapobieganie temu problemowi od pierwszych lat w szkołach.
