Terapia zajęciowa: rodzaje i zastosowanie w psychologii
Osoba starsza z otępieniem lub chorobą neurodegeneracyjną, osobą dorosłą uzależnioną od narkotyków lub dzieckiem z głęboką niepełnosprawnością intelektualną. W wielu z tych przypadków konieczne będzie nauczenie tych osób wprowadzania w praktyce różnych postaw i umiejętności, które są niezbędne do właściwego funkcjonowania osobistego lub utrzymują te umiejętności tak długo, jak to możliwe.
Jednym ze sposobów przeprowadzenia tej nauki jest stosowanie terapii zajęciowej, dziedzina zdrowia, która ma własne wykształcenie wyższe w wielu krajach hiszpańskojęzycznych. W tym artykule dowiemy się, jak to działa i jakich metod używa.
- Powiązany artykuł: "Rodzaje terapii psychologicznych"
Pojęcie terapii zajęciowej
Terapia zajęciowa to zestaw terapeutycznych technik, metod i metod leczenia, które poprzez wykonywanie szeregu czynności lub zawodów, osoba leczona jest stymulowana, aby mógł rozwinąć podstawowe umiejętności niezbędne do codziennego życia, zapobiegać chorobie lub niepełnosprawności, odzyskać lub utrzymać zdolności, nauczyć się nowych sposobów działania i / lub adaptacji do ich sytuacji. Celem jest doprowadzenie pacjenta do znacznej poprawy jakości życia i wzmocnić ich autonomię.
Różne czynności do wykonania mogą działać zarówno fizycznie, jak i psychicznie: drobne umiejętności motoryczne, pamięć, poznanie lub funkcje wykonawcze są zwykle najbardziej pracowanymi elementami w terapii zajęciowej. Terapia zajęciowa jest zwykle wykorzystywana do celów rehabilitacyjnych, ale można ją również poświęcić nauce korzystania z szeregu umiejętności, które pozwalają na realizację przyszłego zawodu.
Działania, które należy wykonać, mogą być bardzo zróżnicowane, w zależności od rodzaju problemów, z którymi się borykasz, oraz od celu, który chcesz osiągnąć. Sposoby zastosowania tych działań mogą się również bardzo różnić: na przykład można zastosować gry fizyczne, ćwiczenia umysłowe, tańce lub muzykoterapię. W każdym razie jest poszukiwany które bezpośrednio odnoszą się do działań dnia do dnia pacjenta i które są interesujące i znaczące dla tego.
Inne potrzeby i zastosowania tego rodzaju terapii
Muszą one być tak zaprojektowane, aby można było ocenić status, wydajność i ewolucję podmiotu, a także uwzględnić priorytety i potrzeby danego podmiotu.
Powszechnym jest, że wśród różnych zadań są ćwiczenia mentalne, które zmuszają do pamiętania, planowania i organizowania, a także prowadzić podstawową opiekę osobistą i umożliwić uczenie się umiejętności motorycznych i behawioralnych niezbędne do utrzymania dobrego samopoczucia. Nie jest to zwykła rozrywka ani coś, co zabija czas: wszystkie czynności, które są wykonywane (nawet jeśli to, co jest zamierzone, sprawiają, że podopieczny lubi spędzać wolny czas) mają na celu pobudzenie pacjenta i pomoc radzić sobie z ich trudnościami, mając orientację terapeutyczną.
Jest powszechne, aby ten rodzaj terapii był przeprowadzany w formie grupowej , łącząc różne podmioty z tym samym problemem lub o podobnych profilach, które muszą pracować w tym samym obszarze lub podstawowej aktywności w tej samej sesji. Mimo to można go również stosować indywidualnie, gdy celem jest nauczenie umiejętności.
- Możesz być zainteresowany: "18 rodzajów chorób psychicznych"
Rodzaj pacjentów, którzy tego wymagają
Istnieje duża liczba osób, które mogą wymagać zastosowania terapii zajęciowej, wymieniając kilka typowych przypadków we wprowadzeniu tego artykułu.
Tak więc terapia zajęciowa Jest dobrze znany i stosowany w świecie geriatrii , u osób starszych i starszych. Wynika to z ograniczeń funkcjonalnych, które powoduje starzenie się organizmu. Jest to szczególnie częste u pacjentów z chorobami zwyrodnieniowymi, takimi jak demencje, w których ma na celu utrzymanie i optymalizację autonomicznego funkcjonowania pacjenta, o ile to możliwe.
Inna grupa, o której już wspomnieliśmy, dotyczy populacji z niepełnosprawnością intelektualną, która w niektórych przypadkach (szczególnie gdy niepełnosprawność jest umiarkowana, dotkliwa lub głęboka) może wymagać stymulacji i uczenia się podstawowych czynności poprzez ten format terapii. To samo dotyczy innych zaburzeń neurorozwojowych, takich jak autyzm.
Wreszcie, wszyscy ci ludzie, którzy cierpieli na jakąś chorobę (wrodzoną lub nabytą) lub zaburzenie unieruchamiające, skorzystają z tego rodzaju terapii. Przykłady tego można znaleźć u osób z porażeniem mózgowym. Także u pacjentów z rakiem, deficytami lub zaburzeniami czucia, zależnościami od substancji lub zaburzeniami psychicznymi.
- Może jesteś zainteresowany: "Alzheimer's: przyczyny, objawy, leczenie i zapobieganie"
Korzyści z tej interwencji
Realizacja terapii zajęciowej jest bardzo korzystna dla utrzymania stanu zdrowia psychicznego i przedłużenia podstawowej funkcjonalności u pacjentów z różnymi chorobami. U osób z postępującą degeneracją funkcji może wydłużyć normalne funkcjonowanie i spowolnić proces degeneracji.
Zarówno w tych przypadkach, jak iw tych przypadkach, w których nie występuje utrata funkcji, umożliwia stymulację fizyczną, psychiczną i sensoryczną, wzmacnianie umiejętności a czasem nauka podstawowych czynności i umiejętności. Pozwala także pacjentowi na zachowanie, a niekiedy zwiększenie poczucia własnej wartości i niezależności. Podobnie mogą one prowadzić do włączenia społecznego i pracy poprzez rozwijanie zachowań, które pozwalają na ich osiągnięcie.
Wreszcie, obserwowanie innych pacjentów w podobnych sytuacjach pozwala zarówno na socjalizację, jak i na to, że badany nie czuje się inaczej, będąc w stanie także wyrażaj swoje emocje i wątpliwości przed ludźmi w warunkach równoległych do ich własnych.
Mimo to ważne jest, aby pamiętać o jednej rzeczy: terapii zajęciowej To nie jest leczenie leczące, ale wsparcie i sposób na złagodzenie niepełnosprawności, którą mogą przypuszczać różne warunki.
