Zaburzenie dysmorficzne ciała: przyczyny, objawy i leczenie
The Zaburzenie dysmorficzne ciała, wcześniej znany jako dysmorfofobiajest zaburzeniem związanym z nadmiernym niepokojem o własny obraz ciała.
Ludzie, którzy cierpią z powodu tego zaburzenia, odczuwają wielki niepokój i irracjonalne postrzeganie własnego ciała, które kończy się wywoływanie destrukcyjnych skutków w ich życiu, i które prowadzi do rozwoju nawyków, które są negatywne dla ich dobrego samopoczucia, takie jak patrzenie w lustro w nadmiarze. , Te nawyki mają znaczący wpływ na to, jak ci ludzie żyją z dnia na dzień i zmniejszają poczucie własnej wartości.
Jak odczuwa się osobę z zaburzeniem dysmorficznym ciała (TCD)
Obraz, który sami mamy, jest jednym z czynników, które odgrywają ważniejszą rolę na naszym poziomie dobrobytu. Chociaż nie jest to coś namacalnego, ten obraz siebie związany z naszą samooceną może nie tylko sprawić, że poczujemy się lepiej, czy gorzej z tym, kim jesteśmy , ale ma również wpływ na sposób, w jaki się zachowujemy. Jeśli nasza samoocena jest bardzo niska, będzie większa szansa, że zaniedbamy naszą higienę, unikniemy sytuacji interakcji społecznych z obcymi i przedstawiamy objawy depresji.
Jeśli jednak ta niska samoocena jest wyrażana w postaci nadmiernego zaniepokojenia rzeczywistymi lub wyimaginowanymi fizycznymi szczegółami, które są postrzegane jako niedoskonałości lub defekty, może pojawić się coś, co można nazwać Zaburzeniem Dysmorficznym.
Co to jest zaburzenie dysmorficzne ciała?
Ludzie z BDD cierpią bez przerwy z powodu swojego fizycznego wyglądu i chociaż w mniejszym lub większym stopniu prawie wszyscy dbają o obraz, który projektują i co inni o nich pomyślą, przenoszą obsesję i troskę o swój wygląd w patologiczne skrajności. Jest to obsesja, która prowadzi nas do ciągłego zadawania sobie pytań, jak możemy wyeliminować pewne fizyczne niedoskonałości naszego ciała, a jednocześnie sprawić, że będziemy fantazjować o tym, jak wyglądałoby nasze życie bez "balastu".
Obawy o wygląd fizyczny stały się normalne, biorąc pod uwagę kulturę obrazu, w którym żyjemy zanurzone. Ale kiedy ta troska przeradza się w nasze życie i prowadzi do autodestrukcyjnych zachowań, wtedy mówimy o poważnym problemie, któremu należy się zająć.
Podsumowując, osoby z Zaburzeniami Dysmorficznymi Ciała zazwyczaj myślą, czują lub zachowują się w następujący sposób:
- Mają negatywne postrzeganie swojego wizerunku ciała
- Uczucia wstydu, poczucia winy lub samotności
- Zwykle izolują się i unikają sytuacji, które mogą powodować lęk lub dyskomfort
- Depresja lub lęk
- Zwykle używają narkotyków lub innych narkotyków
- Samookaleczenie
- Myśli samobójcze
Zwykle zdarza się, że ludzie z Zaburzeniami Dysmorficznymi Ciała nie szukają pomocy, ponieważ są zbyt zaniepokojeni tym, jak ludzie będą je osądzać lub jeśli będą myśleć, że są bardzo próżni. Dlatego wiele z tych osób nie otrzymuje leczenia, dopóki nie doświadczają tej patologii przez długi czas .
Michael Jackson, najbardziej znany przypadek Zaburzenia Dysmorficznego Ciała
TDC jest objęty zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi, a zatem tego rodzaju pacjenci mają objawy lękowe i kompulsywne , Ale cechą charakterystyczną tego zaburzenia jest oczywiście nadmierne utrwalanie się samego obrazu ciała, co powoduje, że wyglądają źle przed lustrem i powiększają to, czego nie lubią w swoim ciele.
Wszyscy znamy słynny przypadek Michael Jackson , artysta znany na całym świecie jako Król popu, który był na szczycie świata muzyki przez ponad trzy dekady. Nikt nie może dyskutować o swoim talencie jako piosenkarza i tancerza i jego wkładzie w muzykę, ale jego ciągłe kontakty z mediami i jego ciężkim dzieciństwem oznaczały jego prywatne życie. "MJ" zmieniało jego ciało po kilku interwencjach chirurgicznych, i chociaż jest wiele spekulacji, plotek i informacji o tym, co wydarzyło się w jego umyśle, jest oczywiste, że nigdy nie czuł się dobrze z jego ciałem.
Oznaki zaburzeń dysmorficznych ciała
Wiele osób zastanawia się, w jaki sposób ktoś, kto był, jest i będzie inspiracją dla tak wielu osób, ucierpiał tak bardzo przez całe życie. Oczywiście, niewiele osób zostanie odsłoniętych od małej do sławy i nadal pojawia się w mediach jako Michael Jackson. Ale pomimo tego, że każdy doświadcza Zaburzenia Dysmorficznego Ciała na swój własny sposób, istnieje szereg znaków, które charakteryzują to zaburzenie .
Obsesje na punkcie własnego ciała są tak częste, że ci ludzie mogą spędzić kilka godzin dziennie myśląc negatywnie o swoim wyglądzie fizycznym. Ponadto zwykle koncentrują się na określonym obszarze ciała, co powoduje stały lęk.
Ci ludzie zazwyczaj:
- Obsesja na punkcie twarzy: nos, oczy, włosy, podbródek, skóra, usta, uszy ...
- Obsesję na punkcie określonych obszarów ciała, na przykład piersi lub genitaliów
- Miej negatywne postrzeganie jakiejś cechy cielesnej i myśl, że jest nieproporcjonalna
- Mieć percepcję jakiejś cechy cielesnej i myśleć, że jest asymetryczna
- Wygląda na zbyt cienkiego lub otyłego
- Masz problemy z karmieniem
- Wykonuj zachowania kompulsywne w celu uniknięcia niepokoju związanego z obsesją: używaj makijażu, gdy jesteś w miejscu publicznym, czekaj ciągle, zakładaj ubrania, które zakrywają ciało, przechodź przez salę operacyjną lub przyjmuj leki, aby schudnąć lub przybrać na wadze itp.
Co powoduje zaburzenia dysmorficzne ciała
Trudno dokładnie określić, co powoduje to zaburzenie. Mimo wszystko, l W wyniku dochodzeń stwierdzono, że istnieją różne przyczyny które powodują, że jednostka cierpi na to zaburzenie.
Kultura obrazu
Jest jasne, że kultura obrazu i wpływ mediów , która czyni nas przedmiotami, a nie poddanymi, wywiera decydujący wpływ na to, jak postrzegamy nasze własne ciało. Jesteśmy stale otoczeni czasopismami i reklamami, które przesyłają nam przesłanie, że mówią, że jeśli nie mamy ciała doskonałego, jesteśmy bezwartościowi. Najlepszym sposobem na przeciwdziałanie temu negatywnemu wpływowi jest edukacja od najmłodszych lat, tak abyśmy cenili sobie inne rzeczy w życiu.
Zastraszanie
Osoby cierpiące na BDD mogły rozwinąć negatywne postrzeganie własnego wizerunku w wyniku bycia prześladowanym w okresie dojrzewania (chociaż również w młodszym lub późniejszym wieku), kiedy dana osoba jest bardziej wrażliwa na swój wygląd fizyczny. Ponadto drażni koledzy ze szkoły mogą powodować ten rodzaj zaburzeń.
Niska samoocena
Niska samoocena może być konsekwencją TDC, ale także przyczyną, która może sprawić, że indywidualny wygląd będzie gorszy niż jest. Na przykład, myśl, że masz za dużo kilogramów.
Strach przed samotnością
Obawa przed brakiem przyjaciół lub partnera może spowodować, że osoba rozwinie schematy myślowe, które doprowadzą go do cierpienia na BDD. Na przykład, jeśli dana osoba uważa, że dzięki wyglądzie może mieć więcej przyjaciół i być bardziej popularna, dodatkowa presja, aby ją uzyskać, może prowadzić do cierpiących TDC.
Perfekcjonizm
Perfekcjoniści są bardzo twarde dla siebie i wymagają wiele , Twoja obsesja na punkcie doskonałości może być skoncentrowana na twoim wyglądzie fizycznym, co predysponuje cię do cierpienia na BDD.
Aby dowiedzieć się więcej o perfekcjonizmie, przeczytaj nasz artykuł: "Perfekcjonista osobowość: wady perfekcjonizmu"Leczenie zaburzeń dysmorficznych ciała
Kiedy osoba cierpi na to zaburzenie, Pierwszą rzeczą, którą powinieneś zrobić, to zaakceptować i szukać pomocy , Konieczna jest rozmowa z krewnymi lub bliskimi przyjaciółmi, aby nie czuć się osamotnieni. Następnym krokiem jest uzyskanie profesjonalnej pomocy. Z pewnością pierwszą osobą, z którą się kontaktuję, jest lekarz rodzinny.
Lekarz rodzinny może postawić pierwszą diagnozę, ale konieczne jest skontaktowanie się z psychologiem specjalizującym się w temacie, ponieważ konieczne jest reedukowanie osoby, aby uzyskać pozytywne wzorce zachowań i realistyczne wzorce myślenia.
The kognitywna terapia behawioralna (CBT) Zwykle jest to leczenie par excellence w tego typu zaburzeniach, chociaż nie wszystkie terapie działają dla wszystkich. Celem terapeuty behawioralnego poznania jest identyfikacja powiązań między myślami, odczuciami i zachowaniami pacjenta, tak aby pacjent mógł nabyć praktyczne umiejętności w celu przezwyciężenia tego zaburzenia. Terapia może być grupowa lub indywidualna.
W leczeniu BDD terapia poznawczo-behawioralna zwykle koncentruje się na nastawieniu jednostki do własnego ciała i wyglądu fizycznego, w celu zmniejszyć potrzebę wykonywania negatywnych zachowań i pomóc pacjentowi odczuwać mniejszy niepokój co do własnego wizerunku , Często stosowane są różne techniki poznawcze: techniki ekspozycyjne, umiejętności społeczne i restrukturyzacja poznawcza.
Aby pogłębić kognitywną terapię behawioralną, zapraszamy do lektury naszego artykułu: "Behavioural Cognitive Therapy: co to jest i na jakich zasadach jest oparty?"
